اقیانوس در هفته گذشته سیگنال های دود فرستاد. بیا گوش بدهیم.

روز جمعه، دوم ژوئیه، نشت گاز در غرب شبه جزیره یوکاتان مکزیک از یک خط لوله زیر آب فوران کرد و منجر به آتش خروشان در سطح اقیانوس 

آتش حدود پنج ساعت بعد خاموش شد. اما شعله‌های درخشانی که تا سطح خلیج مکزیک می‌جوشند، یادآوری دیگری از ظریف بودن اکوسیستم اقیانوسی ماست. 

بلایایی مانند آنچه جمعه گذشته شاهد بودیم، در میان بسیاری از چیزها، اهمیت سنجیدن درست خطرات استخراج منابع از اقیانوس را به ما نشان می دهد. این نوع استخراج به طور تصاعدی در حال افزایش است و فشارهای اضافی را بر روی اکوسیستم های حیاتی که همه ما به آن وابسته هستیم، ایجاد می کند. از نشت نفت اکسون والدز گرفته تا نشت نفت بی پی دیپ واتر هورایزن، به نظر می رسد در یادگیری درس خود مشکل داریم. حتی پترولئوس مکزیکانوس، که بیشتر با نام پمکس شناخته می‌شود - شرکتی که بر این حادثه اخیر نظارت می‌کند - سوابق شناخته شده‌ای از حوادث بزرگ در تاسیسات و چاه‌های نفت خود، از جمله انفجارهای مرگبار در سال‌های 2012، 2013 و 2016 دارد.

اقیانوس پشتیبان حیات زمین ماست. اقیانوس با پوشش 71 درصد از سیاره ما، مؤثرترین ابزار زمین برای تنظیم آب و هوا است، فیتوپلانکتون ها را در خود جای داده است که حداقل 50 درصد از اکسیژن ما را بر عهده دارند و 97 درصد از آب زمین را در خود جای داده اند. این منبع غذایی برای میلیاردها نفر فراهم می کند، از زندگی فراوان پشتیبانی می کند و میلیون ها شغل در بخش گردشگری و شیلات ایجاد می کند. 

وقتی از اقیانوس محافظت می کنیم، اقیانوس از ما محافظت می کند. و حادثه هفته گذشته این را به ما آموخت: اگر می‌خواهیم از اقیانوس برای بهبود سلامت خود استفاده کنیم، ابتدا باید به تهدیدهایی که سلامت اقیانوس‌ها را تهدید می‌کنند بپردازیم. ما باید مباشر دریا باشیم.

در بنیاد اقیانوس، ما بسیار مفتخریم که میزبان آن هستیم 50 پروژه منحصر به فرد که علاوه بر تلاش های ما، انواع مختلفی از تلاش های حفاظت از دریا را در بر می گیرد ابتکارات اصلی با هدف پرداختن به اسیدی شدن اقیانوس ها، پیشبرد راه حل های کربن آبی مبتنی بر طبیعت، و مقابله با بحران آلودگی پلاستیکی. ما به عنوان تنها بنیاد جامعه برای اقیانوس عمل می کنیم، زیرا می دانیم که اقیانوس جهانی است و به یک جامعه بین المللی نیاز دارد تا به تهدیدات نوظهور پاسخ دهد.

در حالی که ما سپاسگزاریم که جمعه گذشته هیچ آسیبی ندیدیم، اما می‌دانیم که پیامدهای زیست‌محیطی کامل این حادثه، مانند بسیاری از مواردی که قبلاً رخ داده‌اند، برای دهه‌ها - اگر هرگز وجود داشته باشد - کاملاً درک نخواهد شد. تا زمانی که ما از مسئولیت خود به عنوان مباشران اقیانوس غافل شویم و به طور جمعی اهمیت حیاتی حفاظت و حفاظت از اقیانوس جهانی خود را درک کنیم، این بلایا ادامه خواهند داشت. 

زنگ خطر آتش سوزی به صدا در می آید. وقت آن است که گوش کنیم