نوشته وندی ویلیامز
پوشش پنجمین سمپوزیوم بین المللی مرجانی دریای عمیق، آمستردام
آمستردام، NL، 3 آوریل 2012 - کمی بیش از 65 میلیون سال پیش، یک شهاب سنگ در نزدیکی سواحل شبه جزیره یوکاتان مکزیک فعلی به دریا برخورد کرد. ما در مورد این رویداد می دانیم زیرا برخورد یک انفجار انرژی ایجاد کرد که لایه ای از ایریدیم را در سراسر جهان فرو ریخت.
به دنبال این برخورد، انقراضی رخ داد که در آن همه دایناسورها (به جز پرندگان) ناپدید شدند. در دریاها، آمونیتهای غالب از بین رفتند، مانند بسیاری از شکارچیان بزرگ مانند پلزیوسارهای فوقالعاده عظیم. 80 تا 90 درصد از گونه های دریایی ممکن است منقرض شده باشند.
اما اگر سیاره پس از برخورد، دنیای مرگ بود - دنیای فرصت ها نیز بود.
تنها چند میلیون سال بعد، در کف دریای عمیق شهری که اکنون شهر فکس دانمارک نامیده میشود (زمان بسیار بسیار گرمی در این سیاره بود و سطح دریاها بسیار بالاتر بود)، برخی مرجانهای بسیار عجیب و غریب جای پای خود را ایجاد کردند. آنها شروع به ساختن تپههایی کردند که با گذشت هر هزار سال عریضتر و بلندتر میشدند و در نهایت به طرز فکر مدرن ما تبدیل به مجتمعهای آپارتمانی خارقالعادهای شدند که از انواع زندگی دریایی استقبال میکردند.
تپه ها به محل تجمع تبدیل شدند. مرجان های دیگری به همراه بسیاری از گونه های دریایی دیگر به این سیستم پیوستند. دندروفیلیا شمعدانی ثابت کرد که به عنوان یک قاب معماری عالی است. زمانی که سیاره دوباره سرد شد و سطح دریا پایین آمد و این خانههای آپارتمانی مرجانی، این شهرهای تعاونی اولیه سنوزوئیک، مرتفع و خشک شدند، بیش از 500 گونه مختلف دریایی در اینجا مستقر شدند.
فوروارد به قرن بیست و یکم خودمان. به گفته محقق دانمارکی Bodil Wesenberg Lauridsen از دانشگاه کپنهاگ، که در جمع محققان مرجانهای آب سرد که این هفته در آمستردام گرد هم آمده بودند، استخراج طولانیمدت معدن «بزرگترین حفره انسانساز در دانمارک» را ایجاد کرده است.
هنگامی که دانشمندان شروع به مطالعه این «حفره» و دیگر ساختارهای زمینشناسی نزدیک کردند، متوجه شدند که این تپههای مرجانی باستانی، با قدمت 63 میلیون سال، قدیمیترین نمونههای شناخته شده هستند و ممکن است اولین مرحله تشعشع یک ساختار زیست محیطی تازه تکامل یافته را نشان دهند.
از میان گونه هایی که دانشمندان تا به امروز در "مجتمع آپارتمانی" باستانی پیدا کرده اند، بیشتر آنها هنوز شناسایی نشده اند.
علاوه بر این، دانشمند دانمارکی به مخاطبان خود گفت، احتمالاً فسیلهای بیشتری هنوز در تپهها هستند و منتظر کشف هستند. در برخی نقاط، حفظ تپهها خوب نبوده است، اما بخشهای دیگری از تپهها، مکانهای اصلی مطالعاتی را نشان میدهند.
آیا دیرینه شناسان دریایی به دنبال پروژه هستند؟