سفر مزرعه پرورش ماهی به چین

توسط مارک جی اسپالدینگ، رئیس بنیاد اقیانوس

نگاه کردن از پنجره هتل به سمت بندر هنگ کنگ منظره ای را ارائه می دهد که قرن ها تجارت و تاریخ بین المللی را در بر می گیرد. از آشغال‌های آشنای چینی با بادبان‌های کاملاً چوب‌دار گرفته تا جدیدترین کشتی‌های کانتینری، بی‌زمانی و دسترسی جهانی که توسط مسیرهای تجاری اقیانوسی تسهیل می‌شود، به‌طور کامل نشان داده می‌شود. اخیراً برای دهمین اجلاس بین المللی غذاهای دریایی پایدار به میزبانی SeaWeb در هنگ کنگ بودم. پس از اجلاس، گروه بسیار کوچکتری برای یک سفر صحرایی آبزی پروری با اتوبوس به سرزمین اصلی چین رفتند. در اتوبوس تعدادی از همکاران مالی ما، نمایندگان صنعت ماهی، و همچنین چهار روزنامه نگار چینی، جان ساکتون از SeafoodNews.com، باب کاچ از مجله تجارت آلاسکا، نمایندگان سازمان های غیردولتی، و نورا پویلون، آشپز معروف، رستوران دار بودند. رستوران نورا) و مدافع معروف تامین منابع غذاهای دریایی پایدار. 

همانطور که در اولین پست خود در مورد سفر هنگ کنگ نوشتم، چین حدود 30 درصد از محصولات آبزی پروری جهان را تولید می کند (و در بیشتر موارد مصرف می کند). چینی‌ها تجربه زیادی دارند - تقریباً 4,000 سال است که آبزی پروری در چین انجام می‌شود. آبزی پروری سنتی عمدتاً در کنار رودخانه ها در دشت های سیلابی انجام می شد که در آن پرورش ماهی با محصولاتی از یک نوع یا دیگری که می توانست از پساب ماهی ها برای افزایش تولید استفاده کند، هم محل قرار می گرفت. چین در حال حرکت به سمت صنعتی شدن آبزی پروری است تا بتواند تقاضای فزاینده خود را برآورده کند و در عین حال برخی از آبزی پروری سنتی خود را حفظ کند. و نوآوری برای اطمینان از اینکه توسعه آبزی پروری را می توان به روش هایی انجام داد که از نظر اقتصادی سودمند، از نظر زیست محیطی حساس و از نظر اجتماعی مناسب هستند، کلیدی است.

اولین ایستگاه ما گوانگژو، مرکز استان گوانگدونگ بود که نزدیک به 7 میلیون نفر در آن زندگی می کنند. در آنجا از بازار غذای دریایی Huangsha Live بازدید کردیم که به عنوان بزرگترین بازار عمده فروشی غذاهای دریایی زنده در جهان شناخته می شود. مخازن خرچنگ، هامور و سایر حیوانات برای یافتن فضا با خریداران، فروشندگان، بسته‌بندان و حمل‌کنندگان رقابت می‌کنند - و هزاران کولر استایروفومی که بارها و بارها در حین انتقال محصول از بازار به میز با دوچرخه، کامیون یا وسایل حمل‌ونقل دیگر مورد استفاده مجدد قرار می‌گیرند. . خیابان‌ها با آب ریخته شده از مخازن خیس شده و برای شستشوی مکان‌های ذخیره‌سازی استفاده می‌شود، و با انواع مایعات معمولاً فرد ترجیح می‌دهد در آن ساکن نشوند. منابع ماهی صید شده وحشی جهانی است و بیشتر محصولات آبزی پروری از چین یا بقیه آسیا بوده است. ماهی تا حد امکان تازه نگهداری می شود و این بدان معنی است که برخی از اقلام فصلی هستند - اما به طور کلی منطقی است که بگوییم می توانید هر چیزی را در اینجا پیدا کنید، از جمله گونه هایی که قبلاً هرگز ندیده اید.

ایستگاه دوم ما خلیج ژاپو در نزدیکی مائومینگ بود. تاکسی‌های آبی قدیمی را به مجموعه‌ای از مزارع در قفس شناور بردیم که توسط انجمن فرهنگ قفس یانگ‌جیانگ اداره می‌شد. پانصد خوشه قلم در بندر پر شده بود. روی هر خوشه خانه کوچکی بود که پرورش دهنده ماهی در آن زندگی می کرد و خوراک ذخیره می شد. بسیاری از خوشه ها همچنین دارای یک سگ نگهبان بزرگ بودند که در مسیرهای باریک بین هر قلم به گشت زنی می پرداخت. میزبانان ما یکی از عملیات ها را به ما نشان دادند و به سؤالاتی در مورد تولید طبل قرمز، غوغا زرد، پومپانو و هامور پاسخ دادند. آنها حتی یک توری بالا را برداشتند و داخل آن فرو بردند و مقداری پومپانوی زنده برای شام به ما دادند که با احتیاط در یک کیسه پلاستیکی آبی و آب داخل یک جعبه پلی استایرن بسته بندی شده بود. ما آن را با وظیفه‌شناسی با خود به رستوران عصر آن روز بردیم و همراه با غذاهای لذیذ دیگر برای غذایمان آماده کردیم.

توقف سوم ما در دفتر مرکزی گروه Guolian Zhanjiang برای ارائه شرکتی، ناهار، و بازدید از کارخانه فرآوری و آزمایشگاه‌های کنترل کیفیت آن بود. ما همچنین از جوجه کشی میگو و حوضچه های رشد گولیان بازدید کردیم. بیایید بگوییم که این مکان یک شرکت صنعتی و با فناوری فوق‌العاده پیشرفته بود که بر تولید برای بازار جهانی متمرکز شده بود، همراه با ذخایر سفارشی‌شده، جوجه کشی میگو، حوضچه‌ها، تولید خوراک، فرآوری، تحقیقات علمی و شرکای تجاری. قبل از اینکه بتوانیم از مرکز پردازش بازدید کنیم، مجبور شدیم روپوش کامل، کلاه و ماسک بپوشیم، از مواد ضدعفونی کننده عبور کرده و تمیز کنیم. داخل یک قسمت افتادن فک بود که تکنولوژی بالایی نداشت. اتاقی به اندازه زمین فوتبال با ردیف به ردیف زنان با کت و شلوارهای همت که روی چهارپایه های کوچک نشسته بودند و دستانشان در سبدهای یخی قرار داشت و میگوها را سر می بریدند، پوست می کردند و رگ می زدند. به ما گفته شد که این بخش از فناوری بالایی برخوردار نبود، زیرا هیچ ماشینی نمی‌توانست کار را به این سرعت یا خوب انجام دهد
تسهیلات برنده جایزه Guolian (شامل بهترین شیوه های شورای صدور گواهینامه آبزی پروری) یکی از تنها دو مرکز دولتی پرورش میگوی سفید (میگو) اقیانوس آرام در چین است و تنها شرکت چینی است که با تعرفه صفر صادر می کند (پنج نوع میگوی پرورش یافته در مزرعه). محصولات) به ایالات متحده آمریکا. دفعه بعد که در یکی از رستوران های Darden (مانند خرچنگ قرمز یا باغ زیتون) می نشینید و اسکمپی میگو سفارش می دهید، احتمالاً از گولیان است، جایی که در آنجا رشد، پردازش و پخته شده است.

در سفر میدانی دیدیم که راه حل هایی برای چالش مقیاس در تامین نیازهای پروتئین و بازار وجود دارد. اجزای این عملیات باید برای اطمینان از دوام واقعی آنها در یک راستا قرار گیرند: انتخاب گونه مناسب، فناوری مقیاس و مکان برای محیط زیست. شناسایی نیازهای فرهنگی-اجتماعی محلی (هم عرضه غذا و هم نیروی کار)، و تضمین منافع اقتصادی پایدار. برآوردن نیازهای انرژی، آب و حمل و نقل نیز باید در فرآیند تصمیم گیری در مورد چگونگی استفاده از این عملیات برای حمایت از تلاش های امنیت غذایی و ارتقای سلامت اقتصادی محلی نقش داشته باشد.

در بنیاد اقیانوس، ما به دنبال راه‌هایی هستیم که فناوری‌های نوظهور توسعه‌یافته توسط مجموعه‌ای از مؤسسات و منافع تجاری می‌توانند برای ارائه مزایای اقتصادی و اجتماعی پایدار، پایدار و همچنین کاهش فشار بر گونه‌های وحشی به کار گرفته شوند. در شرق نیواورلئان، صنعت ماهیگیری محلی 80 درصد از جامعه را درگیر می کند. طوفان کاترینا، نشت نفت بریتیش پترولیوم، و عوامل دیگر، یک تلاش هیجان انگیز چند لایه را برای تولید ماهی، سبزیجات و مرغ برای تقاضای رستوران های محلی، تامین امنیت اقتصادی، و شناسایی راه هایی که کیفیت آب و نیازهای انرژی را می توان کنترل کرد، سوق داده است. برای جلوگیری از آسیب ناشی از حوادث طوفان در بالتیمور نیز پروژه ای مشابه در مرحله تحقیقاتی است. اما ما آن داستان ها را برای پست دیگری ذخیره می کنیم.