نشست ذهن آبی

عصب شناس Layne Kalbfleisch شروع به تلاش برای توضیح ارتباط بین ظاهر آب، احساس آن و چگونگی تجربه آن کرد. پس از او هاروی ولش، رئیس هیئت مدیره پارک کاربوندیل. هاروی «مردی با نقشه بزرگ» بود تا یک استخر عمومی در یکی از شهرهای جنوبی ایلینویز ایجاد کند، جایی که آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار مانند او از حضور در تمام استخرهای عمومی منع می‌شدند. برای پایان دادن به پانل، استیو ویلسون به ما "داستان چیزها" را گفت. او به ما در مورد مقدار زیادی از مواد موجود در اقیانوس، از پلاستیک گرفته تا آلاینده ها، اطلاع داد. او نیز می‌خواهد داستان اقیانوس را در مورد ما تغییر دهد، زیرا تا زمانی که واقعاً وابستگی خود به آب را درک نکنیم، تمام تلاش خود را برای محافظت از آن انجام نمی‌دهیم. او ما را تشویق کرد که عمل کنیم و به ویژه از ایده قهرمانان اقیانوسی منفرد دور شویم و بیشتر به سمت کنش جمعی برویم. او دیده است که اگر قهرمانی ادعا می کند که تمام اراده برای ایجاد تغییر را دارد، بسیاری از مردم نیازی به اقدام ندارند.  

علم تنهایی - قدرت آب برای کمک به ما برای رسیدن به تنهایی

تیم ویلسون، استاد دانشگاه ویرجینیا، سال ها تحقیق در مورد ذهن انسان و توانایی یا ناتوانی آن در «فقط فکر کردن» انجام داده است. بیشتر مردم فقط فکر کردن را مشکل می‌کنند، و تیم به این فکر کرد که منظره آب ممکن است کلیدی باشد که انسان لحظه‌ای صرف فکر کردن کند. او فرض می کند که آب به مردم اجازه می دهد تا افکار بهتری داشته باشند. ماجراجوی حرفه ای و MC این رویداد، مت مک فایدن، در مورد سفر شدید خود به دو سر زمین صحبت کرد: قطب جنوب و قطب شمال. او از اینکه متوجه شد ما با وجود محیط های سخت و تجربه های نزدیک به مرگ، همچنان به تنهایی و آرامش روی آب ادامه می دهد، شگفت زده شد. این پانل با جیمی ریزر، راهنمای طبیعت وحشی با مدرک دکترا به پایان رسید. از استنفورد که ما را به چالش کشید تا وحشی درونی خود را هدایت کنیم. او بارها و بارها دریافته است که یافتن تنهایی در دنیای طبیعی آسانتر است و ما را با این سوال رها کرده است: آیا ما برای بقا در نزدیکی آب قرار داریم؟

بعد از ناهار و یک جلسه مختصر یوگا با فارغ التحصیلان ذهن آبی آشنا شدیم، افرادی که کتاب جی را می خواندند، ذهن آبی، و در جوامع خود اقدام کردند تا با بینش آبی مثبت، کلمه آب را منتشر کنند.

فارغ التحصیلان ذهن آبی – ذهن آبی در عمل 

در طول این پانل بروکنر چیس، ورزشکار و بنیانگذار سفر آبی، بر نیاز به اقدام تاکید کرد. کار زندگی او این است که آب را برای افراد در هر سن و توانایی قابل دسترسی قرار دهد. او تلاش می‌کند تا راه‌هایی بیابد تا مردم را در آب بیاورد و دریافته است که وقتی بیشتر مردم در آب شروع می‌کنند، نمی‌توانند آن را ترک کنند. چیس برای تجربه شخصی افراد با آب ارزش قائل است و فکر می‌کند که راه را برای ارتباط عمیق‌تر و احساس محافظت از اقیانوس باز می‌کند. لیزی لاربالستیر، که تمام راه را از انگلیس آمده بود، داستان خود را از ابتدا تا جایی که امیدوار است در آینده به آن برسند، برای ما تعریف کرد. او کتاب جی را خواند و به مخاطبان مثالی ارائه داد که یک فرد معمولی می تواند این پیام را عملی کند. او از طریق تجربه شخصی خود تأکید کرد که برای داشتن رابطه با آب و تشویق دیگران به آن نیازی به دانشگاهی بودن ندارد. در نهایت، مارکوس اریکسن در مورد سفرهای خود در سراسر جهان برای مطالعه 5 چرخه، 5 تکه زباله، در اقیانوس و دود پلاستیکی که اکنون می توانیم به صورت علمی نقشه برداری کنیم، صحبت کرد.

عمیق تر خوابیدن – اثرات دارویی و روانی آب

بابی لین تفنگدار سابق ما را به سفر سخت خود از طریق جنگ در عراق برد، PTSD شدید و طولانی مدت، افکار خودکشی و در نهایت چگونه آب او را نجات داد. بابی پس از موج سواری در اولین موج خود، احساس آرامش زیادی کرد و به بهترین خواب خود در چند سال اخیر دست یافت. پس از او جاستین فاینشتاین، عصب شناس، علم شناور بودن و قدرت شفابخش پزشکی و روانشناختی آن را برای ما توضیح داد. هنگام شناور شدن، مغز از کشش گرانشی قوی خلاص می شود و بسیاری از حواس تمایل به کاهش یا حتی خاموش شدن دارند. او شناور را به نوعی دکمه تنظیم مجدد می بیند. فاینشتاین می‌خواهد به تحقیقات خود ادامه دهد تا بررسی کند که آیا شناور می‌تواند به بیماران بالینی از جمله مبتلایان به اضطراب و PTSD کمک کند.

غرق شدن - اثرات آب های عمیق 

برای شروع این پانل، بروس بکر، روانشناس آبزیان، از ما پرسید که چرا بعد از یک روز سخت طولانی، حمام کردن و قرار گرفتن در آب را به عنوان یک روش مطمئن برای آرامش می بینیم. او برای درک آن لحظه ای کار می کند که در وان قدم می گذاریم و مغزمان نفس عمیقی می کشد. او به ما یاد داد که آب اثرات مهمی بر گردش خون دارد و یک عبارت جذاب را برای ما به جای گذاشت که «مغز سالم، مغز مرطوب است». بعد، جیمز نستور، نویسنده کتاب عمیق، قابلیت های آبی خاکی را که انسان می تواند در مورد غواصی آزاد در اعماق بسیار زیاد داشته باشد به ما نشان داد. ما انسان ها توانایی های جادویی آبی خاکی داریم که بسیاری از ما حتی سعی نمی کنیم به آنها دسترسی پیدا کنیم. غواصی آزاد یکی از موثرترین روش ها برای مطالعه پستانداران دریایی از نزدیکتر از هر کسی است. برای پایان دادن به جلسه پانل، آن دوبیلت، NatGeo عکاس، عکس های باشکوه خود را از تمام نقاط اقیانوس از یخ گرفته تا مرجان به اشتراک گذاشت. ارائه خلاقانه او دنیای پر هرج و مرج مرجان ها را با خانه اش در منهتن مقایسه کرد. او شهری را به شهرسازی آبی آورد، زیرا دائماً بین شهری و وحشی رفت و آمد می کند. او ما را ترغیب می کند که به سرعت عمل کنیم و به سرعت عمل کنیم، زیرا در طول زندگی خود شاهد کاهش شدید مرجان ها بوده است.

در کل این رویداد دیدنی بود، زیرا لنز بسیار منحصر به فردی را ارائه داد که با آن به مشکلات معاصری که با اقیانوس داریم نگاه کنیم. روز پر از داستان های منحصر به فرد و پرسش های قابل تامل بود. این به ما گام‌های مشخصی برای برداشتن داد و ما را تشویق کرد که حتی اقدامات کوچک نیز می‌توانند موجی بزرگ ایجاد کنند. جی همه را تشویق می کند که رابطه روانی خود را با آب داشته باشند و آن را به اشتراک بگذارند. همه ما توسط جی و پیام کتابش گرد هم آمدیم. هرکس تجربه شخصی خود را در مورد آب به اشتراک گذاشت، داستان خود را. من شما را تشویق می کنم که خود را به اشتراک بگذارید.