ناشناخته های بی پایان: ژئومهندسی آب و هوا

شکستن ژئومهندسی آب و هوا قسمت 1

بخش 2: حذف دی اکسید کربن اقیانوس
بخش 3: اصلاح تابش خورشیدی
بخش چهارم: در نظر گرفتن اخلاق، انصاف و عدالت

سیاره در حال گرفتن است نزدیک و نزدیکتر فراتر از هدف آب و هوای جهانی برای محدود کردن گرمایش در سطح سیاره تا 2 درجه سانتیگراد. به همین دلیل، تمرکز فزاینده ای بر مهندسی زمین آب و هوا، با روش های حذف دی اکسید کربن که در اکثر سناریوهای IPCC.

بیایید پشتیبان بگیریم: ژئومهندسی آب و هوا چیست؟

ژئومهندسی آب و هوا است تعامل عمدی انسان با آب و هوای زمین در تلاش برای معکوس کردن، متوقف کردن یا کاهش اثرات تغییرات آب و هوا. همچنین به عنوان مداخله آب و هوا یا مهندسی آب و هوا شناخته می شود، ژئومهندسی آب و هوا تلاش می کند کاهش دمای کره زمین از طریق اصلاح تابش خورشیدی یا کاهش دی اکسید کربن اتمسفر (CO₂) با گرفتن و ذخیره کردن CO₂ در اقیانوس یا در خشکی

فوریت در مورد بحران آب و هوا منجر به تحقیق و اقدام در زمینه مهندسی جغرافیایی آب و هوا - حتی بدون حاکمیت راهنما موثر شده است.

پروژه های ژئومهندسی آب و هوا اثرات بلندمدتی بر روی کره زمین خواهند داشت و نیاز به یک منشور رفتار علمی و اخلاقی. این پروژه ها بر روی زمین، اقیانوس، هوا و همه کسانی که به این منابع وابسته هستند، تأثیر می گذارد.

عجله به سمت روش‌های ژئومهندسی اقلیمی بدون آینده‌نگاری می‌تواند آسیب‌های ناخواسته و غیرقابل برگشتی به اکوسیستم‌های جهانی وارد کند. در برخی موارد، پروژه های ژئومهندسی آب و هوا ممکن است بدون در نظر گرفتن موفقیت یک پروژه، سود داشته باشند (مثلاً با فروش اعتبار به پروژه های اثبات نشده و غیرمجاز بدون مجوز اجتماعی), ایجاد انگیزه هایی که ممکن است با اهداف آب و هوایی جهانی همسو نباشد. همانطور که جامعه جهانی پروژه های مهندسی زمین آب و هوا را بررسی می کند، الحاق و رسیدگی به نگرانی های ذینفعان در طول فرآیند باید در خط مقدم قرار گیرد.

ناشناخته ها و پیامدهای ناخواسته بالقوه پروژه های مهندسی زمین آب و هوا بر نیاز به شفافیت و پاسخگویی تاکید می کند. از آنجایی که بسیاری از این پروژه‌ها از نظر وسعت جهانی هستند، باید نظارت شوند و به تأثیر مثبت قابل تأیید برسند و در عین حال مقیاس‌پذیری و هزینه را متعادل کنند - برای اطمینان از برابری و دسترسی.

در حال حاضر، بسیاری از پروژه ها در مرحله آزمایشی هستند، و مدل ها قبل از اجرای در مقیاس بزرگ نیاز به تأیید دارند تا ناشناخته ها و پیامدهای ناخواسته به حداقل برسد. آزمایش‌ها و مطالعات اقیانوسی روی پروژه‌های مهندسی زمین آب و هوا به دلیل مشکلات نظارت و تأیید موفقیت پروژه‌هایی مانند سرعت و ماندگاری حذف دی اکسید کربن تدوین آیین نامه رفتار و استانداردها بسیار مهم است برای راه حل های عادلانه برای بحران آب و هوا، اولویت دادن به عدالت زیست محیطی و حفاظت از منابع طبیعی.

پروژه های ژئومهندسی آب و هوا را می توان به دو دسته اصلی تقسیم کرد.

این دسته بندی ها هستند حذف دی اکسید کربن (CDR) و اصلاح تابش خورشیدی (SRM که مدیریت تابش خورشیدی یا مهندسی زمین خورشیدی نیز نامیده می شود). CDR بر تغییرات آب و هوا و گرمایش جهانی از دیدگاه گازهای گلخانه ای (GHG) تمرکز دارد. پروژه ها به دنبال راه هایی برای کاهش دی اکسید کربن در حال حاضر در جو و ذخیره آن در مکان هایی مانند مواد گیاهی، سازندهای سنگی یا خاک از طریق فرآیندهای طبیعی و مهندسی شده. این پروژه ها را می توان به CDR مبتنی بر اقیانوس (که گاهی اوقات دریایی یا mCDR نامیده می شود) و CDR مبتنی بر خشکی، بسته به مواد مورد استفاده و محل ذخیره دی اکسید کربن، تقسیم کرد.

SRM گرمایش جهانی را از منظر گرما و تابش خورشیدی هدف قرار می دهد. پروژه های SRM به دنبال مدیریت نحوه تعامل خورشید با زمین هستند با انعکاس یا انتشار نور خورشید. هدف پروژه ها کاهش میزان نور خورشیدی است که وارد جو می شود و در نتیجه دمای سطح را کاهش می دهد.

در وبلاگ‌های بعدی این مجموعه، پروژه‌های ژئومهندسی آب و هوا را به سه دسته دسته‌بندی می‌کنیم و هر پروژه را به عنوان «طبیعی»، «طبیعی تقویت‌شده» یا «مکانیکی و شیمیایی» طبقه‌بندی می‌کنیم.

اگر با محدود کردن انتشار گازهای گلخانه‌ای همراه شود، پروژه‌های مهندسی زمین آب و هوا این پتانسیل را دارند که به جامعه جهانی در کاهش اثرات تغییرات آب و هوایی کمک کنند. با این حال، پیامدهای ناخواسته اصلاح طولانی مدت آب و هوا ناشناخته باقی مانده است و این پتانسیل را دارد که اکوسیستم سیاره ما و نحوه تعامل ما به عنوان ذینفعان زمین با این سیاره را تهدید کند. آخرین وبلاگ این مجموعه، ژئومهندسی آب و هوا و اقیانوس ما: در نظر گرفتن اخلاق، برابری و عدالت، مناطقی را برجسته می کند که در این گفتگو در کار گذشته TOF، عدالت و عدالت متمرکز شده است، و جایی که این مکالمات باید ادامه یابد، زیرا ما در جهت یک کد رفتار علمی قابل درک و پذیرفته شده جهانی برای پروژه های مهندسی زمین آب و هوا کار می کنیم.

علم و عدالت در بحران آب و هوا در هم تنیده شده اند و به بهترین وجه در کنار هم دیده می شوند. این حوزه جدید مطالعه باید توسط یک کد رفتاری هدایت شود که نگرانی های همه ذینفعان را برای یافتن یک مسیر عادلانه رو به جلو افزایش دهد. 

ژئومهندسی آب و هوا وعده‌های فریبنده می‌دهد، اما اگر اثرات بلندمدت، قابلیت تأیید، مقیاس‌پذیری و برابری آن را در نظر نگیریم، تهدیدات واقعی را به همراه خواهد داشت.