هوای پاک‌تر، اقیانوس پاک‌تر

به لطف فناوری مدرن و امکان دسترسی به محتوای خوب و دقیق، اطلاع از اخبار از خانه بسیار آسان است. این بدان معنا نیست که دریافت اخبار همیشه آسان است - همانطور که همه ما می دانیم. با خواندن نسخه 16 آوریل Yale e360، نقل قولی که باید خبر خوبی در مورد توانایی اثبات شده ما برای ایجاد منافع اقتصادی از محدود کردن یا حذف آسیب های ناشی از فعالیت های انسانی باشد، شگفت زده شدم. و با این حال، به نظر می رسد روندی در جهت اشتباه وجود دارد.

به عنوان مثال، قانون هوای پاک در سال 1970، 523 میلیارد دلار در 20 سال اول خود هزینه کرد، اما 22.2 تریلیون دلار برای سلامت عمومی و اقتصاد منفعت داشت. یکی از کارشناسان سیاست به Conniff [نویسنده مقاله] می گوید: «بسیار روشن شده است که بیشتر این مقررات زیست محیطی برای جامعه بسیار سودمند هستند. میز."

مزایای جلوگیری از آلودگی برای اقیانوس غیرقابل محاسبه است - درست مانند مزایای ما از اقیانوس. آنچه به هوا می رود در آبراه ها، خلیج ها و مصب های ما و اقیانوس ها می پیچد. در واقع، اقیانوس در طول دویست سال گذشته یک سوم دی اکسید کربن و سایر انتشارات را جذب کرده است. و همچنان تا نیمی از اکسیژنی را که برای تنفس نیاز داریم تولید می کند. با این حال، دهه‌های طولانی جذب گازهای گلخانه‌ای ناشی از فعالیت‌های انسانی بر شیمی اقیانوس تأثیر می‌گذارد - نه تنها آن را برای زندگی در داخل کمتر می‌سازد، بلکه این پتانسیل را دارد که بر توانایی آن برای تولید اکسیژن تأثیر منفی بگذارد.

بنابراین در اینجا ما پنج دهه را جشن می‌گیریم تا مطمئن شویم کسانی که از فعالیت‌هایی که باعث ایجاد آلودگی می‌شوند سود می‌برند، واقعاً در جلوگیری از آلودگی مشارکت می‌کنند تا هزینه‌های بهداشتی و زیست‌محیطی کاهش یابد. با این حال، جشن گرفتن موفقیت گذشته ما در داشتن رشد اقتصادی و مزایای زیست محیطی دشوار است، زیرا به نظر می رسد که نوعی فراموشی در حال گسترش است.

در چند هفته گذشته، به نظر می رسد کسانی که مسئول حفاظت از کیفیت هوای ما هستند، فراموش کرده اند که کیفیت هوای خوب چقدر برای اقتصاد ما مفید است. به نظر می رسد کسانی که مسئول حفاظت از سلامت و رفاه ما هستند، تمام داده هایی را نادیده گرفته اند که نشان می دهد تعداد افراد بیشتری در مناطقی که آلودگی هوا بیشترین میزان را دارد بیمار می شوند و جان خود را از دست می دهند - همه اینها در طول همه گیری یک بیماری تنفسی کشنده بر آن هزینه های اقتصادی، اجتماعی و انسانی تأکید کرد. به نظر می رسد کسانی که مسئول حفاظت از سلامت و رفاه ما هستند فراموش کرده اند که جیوه موجود در ماهی ما یک خطر جدی و قابل اجتناب برای سلامتی کسانی است که ماهی می خورند، از جمله انسان، پرندگان و سایر موجودات.

بیایید از همان قوانینی که هوای ما را قابل تنفس و آب ما را قابل شرب تر کرده اند عقب نشینی نکنیم. بیایید به یاد داشته باشیم که هزینه های محدود کردن آلودگی ناشی از فعالیت های انسانی هرچه باشد، هزینه های محدود نکردن آنها بسیار بیشتر است. همانطور که وب سایت EPA بیان می کند، «(f) مرگ و میر و بیماری های زودرس کمتر به این معنی است که آمریکایی ها عمر طولانی تر، کیفیت زندگی بهتر، هزینه های پزشکی کمتر، غیبت های کمتر از مدرسه و بهره وری بهتر کارگران را تجربه می کنند. مطالعات بررسی شده نشان می دهد که این قانون یک سرمایه گذاری اقتصادی خوب برای آمریکا بوده است. از سال 1970، هوای پاک تر و اقتصاد رو به رشد دست به دست هم داده اند. این قانون فرصت‌هایی در بازار ایجاد کرده است که به الهام بخشیدن به نوآوری در فناوری‌های پاک‌تر کمک کرده است - فناوری‌هایی که در آن ایالات متحده به یک رهبر بازار جهانی تبدیل شده است. https://www.epa.gov/clean-air-act-overview/clean-air-act-and-economy

علاوه بر این، هوای کثیف‌تر و آب کثیف‌تر به گیاهان و حیواناتی که با آنها این سیاره مشترک داریم و بخشی از سیستم حمایت از زندگی ما هستند، آسیب می‌رسانند. و به جای بازگرداندن فراوانی در اقیانوس، توانایی او را برای ارائه اکسیژن و سایر خدمات گرانبها که تمام زندگی به آن بستگی دارد، بیشتر کاهش خواهیم داد. و ما رهبری خود را در حفاظت از هوا و آب که به عنوان الگوی قوانین زیست محیطی در سراسر جهان بوده است، از دست می دهیم.