تعهد به آینده ای بهتر

گردهمایی برای صحبت در مورد مسائل اقیانوس، تغییرات آب و هوا، و دیگر چالش‌های رفاه جمعی ما مهم است - کارگاه‌ها و کنفرانس‌های چهره به چهره همکاری را تقویت می‌کنند و نوآوری را تقویت می‌کنند - به‌ویژه زمانی که هدف روشن است و هدف تولید یک چاپ آبی یا چاپ است. طرح اجرایی برای تغییر در عین حال، با توجه به سهم حمل‌ونقل در انتشار گازهای گلخانه‌ای، سنجیدن مزایای حضور در مقابل تأثیر رسیدن به آنجا بسیار مهم است - به‌ویژه زمانی که موضوع تغییرات آب و هوایی است که اثرات آن با افزایش جمعی در انتشار گازهای گلخانه‌ای تشدید می‌شود.

من با گزینه های آسان شروع می کنم. از حضور حضوری در جایی که فکر نمی‌کنم بتوانم ارزش افزوده یا دریافت ارزشی داشته باشم صرفنظر می‌کنم. من خریدم جبران کربن آبی برای همه سفرهایم - هوایی، ماشین، اتوبوس و قطار. وقتی به اروپا می‌روم با دریم‌لاینر پرواز می‌کنم، چون می‌دانم برای عبور از اقیانوس اطلس یک سوم سوخت کمتری نسبت به مدل‌های قدیمی‌تر مصرف می‌کند. من چندین جلسه را در یک سفر واحد که در آن بتوانم ترکیب می کنم. با این حال، همانطور که در هواپیمای خانه از لندن نشسته بودم (که صبح آن روز در پاریس شروع کردم)، می دانم که باید راه های بیشتری برای محدود کردن ردپایم پیدا کنم.

بسیاری از همکاران آمریکایی من برای اجلاس جهانی اقدام اقلیمی فرماندار جری براون به سانفرانسیسکو پرواز کردند که شامل تعهدات آب و هوایی بسیاری بود که برخی از آنها اقیانوس ها را برجسته می کرد. من هفته گذشته برای «کنفرانس علمی سطح بالا: از COP21 تا دهه علوم اقیانوسی سازمان ملل برای توسعه پایدار (2021-2030)» به پاریس بروم که برای صرفه جویی در نفس و جوهر آن را کنفرانس آب و هوای اقیانوس نامیدیم. این کنفرانس بر روی دهه #اقیانوسی متمرکز بود.

کنفرانس آب و هوای اقیانوس "با هدف ترکیب پیشرفت های علمی اخیر در مورد اقیانوس و اقلیم متقابل است. ارزیابی آخرین روندهای اقیانوس، آب و هوا و تنوع زیستی در چارچوب افزایش اقدامات هماهنگ اقیانوسی؛ و تامل در راه‌های حرکت از علم به عمل».

بنیاد اقیانوس یکی از اعضای پلتفرم Ocean & Climate است که با همکاری کمیسیون اقیانوس شناسی بین دولتی یونسکو، کنفرانس را میزبانی کرد. در تمام سال‌ها گزارش‌های هیئت بین‌دولتی تغییرات آب و هوایی (IPCC)، ما به تأثیرات تغییرات آب و هوایی بر اقیانوس جهانی توجه جدی نکرده‌ایم. در عوض، ما بر این موضوع متمرکز شده‌ایم که چگونه تغییرات آب و هوایی بر جوامع انسانی تأثیر می‌گذارد.

بخش اعظم این نشست در پاریس به کار ما به عنوان عضوی از سکوی اقیانوس و آب و هوا ادامه می دهد. این کار، ادغام اقیانوس در مذاکرات بین المللی آب و هوا است. بازنگری و به‌روزرسانی موضوعاتی که واضح به نظر می‌رسند، و در عین حال حیاتی است، تا حدودی یکنواخت به نظر می‌رسد، زیرا شکاف‌های دانشی برای غلبه بر آن وجود دارد.

بنابراین، از منظر اقیانوس، انتشار بیش از حد گازهای گلخانه‌ای تأثیر منفی روزافزونی بر حیات دریایی و زیستگاه‌های حامی آن داشته و دارد. اقیانوس عمیق تر، داغ تر و اسیدی تر به معنای تغییرات زیادی است! این کمی شبیه حرکت به سمت استوا از قطب شمال بدون تغییر کمد لباس و انتظار همان منبع غذایی است.

نتیجه نهایی ارائه ها در پاریس این است که هیچ چیز در مورد مشکلاتی که ما با آن روبرو هستیم تغییر نکرده است. در واقع، آسیب های ناشی از به هم ریختگی آب و هوا بیشتر و بیشتر آشکار می شود. یک رویداد فاجعه بار ناگهانی وجود دارد که در آن ما از شدت صدمات ناشی از یک طوفان مجرد شگفت زده شده ایم (هاروی، ماریا، ایرما در سال 2017، و اکنون فلورانس، لین، و منغوت در میان آنهایی که تاکنون در سال 2018 بوده اند). و فرسایش مداوم سلامت اقیانوس ها با افزایش سطح دریا، دماهای بالاتر، اسیدیته بیشتر و افزایش پالس های آب شیرین ناشی از حوادث شدید باران وجود دارد.

به همین ترتیب، روشن است که چند کشور برای مدت طولانی روی این مسائل کار کرده اند. آنها ارزیابی ها و برنامه های مستندی برای رسیدگی به چالش ها دارند. اکثر آنها متأسفانه روی قفسه ها نشسته اند و گرد و غبار جمع می کنند.

آنچه در نیم دهه گذشته تغییر کرده است، تنظیم منظم ضرب الاجل ها برای اجرای تعهدات ملی نسبت به اقدامات خاص و قابل اندازه گیری است:

• تعهدات اقیانوس ما (از شما متشکرم وزیر کری): اقیانوس ما یک گردهمایی بین المللی از دولت و سایر سازمان های متمرکز بر اقیانوس است که در سال 2014 در واشنگتن دی سی آغاز شد. اقیانوس ما به عنوان یک پلت فرم عمومی عمل می کند که از طریق آن کشورها و دیگران می توانند تعهدات مالی و سیاستی خود را از طرف اقیانوس اعلام کنند. به همان اندازه که مهم است، این تعهدات در کنفرانس بعدی مورد بررسی قرار می‌گیرند تا ببینیم آیا آنها سنگین هستند یا خیر.
• اهداف توسعه پایدار سازمان ملل متحد (طراحی شده از پایین به بالا، نه از بالا به پایین) که برای آنها خوشحال بودیم که بخشی از اولین کنفرانس سازمان ملل متحد با تمرکز بر اقیانوس (SDG 14) در سال 2017 بودیم، که از کشورها می خواهد برای بهبود روابط انسانی با اقیانوس، و همچنان به ارائه مشوق ها برای تعهدات ملی ادامه می دهد.
• توافق نامه پاریس (طرح های تعیین شده ملی در نظر گرفته شده (INDCs) و سایر تعهدات - حدود 70٪ از INDCها شامل اقیانوس (112 در مجموع). این به ما اهرمی داد تا "مسیر اقیانوس" را به COP 23، که در نوامبر 2017 در بن برگزار شد، اضافه کنیم. مسیر اقیانوسی نامی است که برای افزایش نقش ملاحظات و اقدامات اقیانوسی در فرآیند UNFCCC، عنصر جدیدی از برنامه سالانه داده شده است. گردهمایی پلیس. COP مخفف کنفرانس اعضای کنوانسیون چارچوب سازمان ملل متحد در مورد تغییر آب و هوا (UNFCCC) است.

در همین حال، جامعه اقیانوسی هنوز باید اطمینان حاصل کند که اقیانوس به طور کامل در سکوی مذاکره آب و هوا یکپارچه شده است. تلاش یکپارچه سازی پلت فرم دارای سه بخش است.

1. شناخت: ابتدا باید اطمینان حاصل کنیم که نقش اقیانوس به عنوان یک مخزن کربن و سینک حرارتی شناخته شده است، و همچنین نقش آن در تبخیر و در نتیجه نقش کلیدی در آب و هوا و آب و هوا در کل.

2. پیامدها: این به نوبه خود به ما اجازه داد تا توجه مذاکره کنندگان آب و هوا را بر اقیانوس و پیامدهای آن متمرکز کنیم (از قسمت 1 بالا: به این معنی که کربن موجود در اقیانوس باعث اسیدی شدن اقیانوس می شود، گرمای موجود در اقیانوس باعث انبساط آب و افزایش سطح دریا می شود. افزایش می یابد و دمای سطح دریا و تعامل با دمای هوا منجر به طوفان های شدیدتر و همچنین اختلال اساسی در الگوهای آب و هوایی "عادی" می شود. و امنیت غذایی، و گسترش تعداد و مکان پناهندگان آب و هوا و همچنین جابجایی های دیگر.

هر دوی این قسمت ها، 1 و 2، امروزه بدیهی به نظر می رسند و باید دانش دریافتی تلقی شوند. با این حال، ما همچنان به یادگیری بیشتر ادامه می‌دهیم و به‌روزرسانی دانش ما در مورد علم و پیامدها، که بخشی از وقت خود را در این جلسه صرف انجام آن کردیم، ارزش بسیار مهمی دارد.

3. تأثیرات بر اقیانوس: اخیراً تلاش‌های ما ما را به سمت متقاعد کردن مذاکره‌کنندگان آب‌وهوایی در مورد لزوم در نظر گرفتن پیامدهای اختلال آب و هوا برای اکوسیستم‌ها و گیاهان و جانوران خود سوق داده است. مذاکره کنندگان گزارش جدیدی از IPCC ارائه کردند که باید در سال جاری منتشر شود. بنابراین، بخشی از بحث های ما در پاریس در مورد ترکیب حجم عظیم علم در این (بخش 3) جنبه از ادغام اقیانوس جهانی در مذاکرات آب و هوا بود.

از آنجا که همه چیز به ما مربوط می شود، بدون شک به زودی قسمت چهارم گفتگوی ما وجود خواهد داشت که به پیامدهای انسانی آسیب ما به اقیانوس می پردازد. وقتی اکوسیستم‌ها و گونه‌ها به دلیل دما جابه‌جا می‌شوند، صخره‌های مرجانی سفید می‌شوند و می‌میرند، یا گونه‌ها و شبکه‌های غذایی به دلیل اسیدی شدن اقیانوس‌ها فرو می‌ریزند، این موضوع چگونه بر زندگی و معیشت انسان تأثیر می‌گذارد؟

متأسفانه، احساس می‌شود که ما همچنان بر متقاعد کردن مذاکره‌کنندگان و توضیح پیچیدگی‌های علم، تعاملات آب‌وهوا و اقیانوس‌ها و پیامدهای مرتبط تمرکز می‌کنیم و به اندازه کافی سریع برای بحث در مورد راه‌حل‌ها حرکت نمی‌کنیم. از سوی دیگر، راه حل اصلی برای رسیدگی به اختلالات آب و هوایی ما، کاهش و در نهایت حذف سوزاندن سوخت های فسیلی است. این به خوبی پذیرفته شده است و هیچ استدلال واقعی علیه انجام آن وجود ندارد. فقط اینرسی برای جلوگیری از تغییر وجود دارد. کارهای زیادی برای حرکت فراتر از انتشار کربن انجام می شود، از جمله تعهدات و روشنایی های اجلاس جهانی آب و هوا که در همین هفته در کالیفرنیا برگزار شد. بنابراین، حتی اگر احساس کنیم دوباره از روی همان آب ها می گذریم، نمی توانیم دلمان را از دست بدهیم.

الگوی تعهد (با لاف زدن)، اعتماد و تأیید، بهتر از شرم و سرزنش برای ایجاد اراده سیاسی و ارائه فرصت‌هایی برای جشن گرفتن کار می‌کند، که برای دستیابی به شتاب لازم فوق‌العاده مهم است. ما می توانیم امیدوار باشیم که همه تعهدات دو سال گذشته از جمله سال 2018 ما را از هدایت به سمت سوق دادن در مسیر درست سوق دهد - تا حدی به این دلیل که حقایق لازم را ارائه کرده ایم و علم را بارها و بارها به مخاطبان آگاه ارائه کرده ایم.

به عنوان یک وکیل سابق محاکمه، ارزش ساختن پرونده را تا آنجا می دانم که برای برنده شدن غیرقابل انکار می شود. و در نهایت ما پیروز خواهیم شد.