از مناطق استوایی تا اقیانوس اطلس

تاری رنگارنگ اکتبر
قسمت 1: از مناطق استوایی تا ساحل اقیانوس اطلس

توسط مارک جی اسپالدینگ

پاییز فصل شلوغی در مورد کنفرانس ها و جلسات است و اکتبر نیز از این قاعده مستثنی نبود.

من از Loreto، BCS، مکزیک برای شما می نویسم، جایی که ما در حال تسهیل کارگاه های آموزشی برای حمایت از یک منطقه حفاظت شده جدید در حوزه آبخیز مجاور پارک ملی دریایی لورتو، یک سایت میراث جهانی هستیم. این اولین فرصتی است که در چند هفته گذشته داشتم به گذشته نگاه کنم. از برخی جهات می توانیم سفرهایم را خلاصه کنیم "مبانی اقیانوس."  هیچ یک از سفرها در مورد مگافون غول پیکر نبود، اما تمام سفرهای من در مورد فرصت هایی برای بهبود روابط انسان با اقیانوس بود.

اکتبر را با سفر به کاستاریکا آغاز کردم، جایی که چند روز را در پایتخت سن خوزه گذراندم. ما گرد هم آمدیم تا در مورد پایداری و توسعه دوستدار آبی در محلی ترین سطح آن صحبت کنیم - یک استراحتگاه پیشنهادی واحد در مکانی زیبا در لبه دریا. ما در مورد آب و فاضلاب، در مورد تامین غذا و کمپوست سازی، در مورد نسیم متقاطع و طوفان، در مورد مسیرهای پیاده روی، مسیرهای دوچرخه سواری و مسیرهای رانندگی صحبت کردیم. از لوله‌کشی گرفته تا سقف‌سازی تا برنامه‌های آموزشی، ما در مورد بهترین راه‌های توسعه یک استراحتگاه صحبت کردیم که مزایای واقعی را برای جوامع مجاور و همچنین برای خود بازدیدکنندگان فراهم می‌کند. از خود پرسیدیم چگونه بازدیدکنندگان می توانند در زیبایی دریا استراحت کنند و در عین حال از محیط اطراف خود آگاه باشند؟

این سوال همه مهم است زیرا ما گزینه‌های بهبود فرصت‌های اقتصادی در کشورهای جزیره‌ای را می‌سنجیم، تلاش می‌کنیم تا بازدیدکنندگان را در مورد منابع طبیعی منحصربه‌فرد آن مکان آموزش دهیم، و تلاش می‌کنیم تا اطمینان حاصل کنیم که ساختمان‌های جدید تا حد امکان سبک‌تر و سبک‌تر روی زمین قرار دارند. دریا نیز ما نمی توانیم افزایش سطح دریا را نادیده بگیریم. ما نمی‌توانیم موج طوفان و آنچه را که به دریا بازگردانده می‌شود نادیده بگیریم. ما نمی توانیم وانمود کنیم که منبع انرژی یا محل تصفیه زباله ما - آب، زباله و غیره - به اندازه منظره رستوران کنار اقیانوس مهم نیست. خوشبختانه، افراد فداکار بیشتری وجود دارند که این را در هر سطحی درک می کنند - و ما به تعداد بیشتری نیاز داریم.

متأسفانه، زمانی که من در کاستاریکا بودم، متوجه شدیم که مجموعه‌ای از توافق‌هایی که دولت با بخش ماهیگیری پشت درهای بسته به دست آورد، به طور قابل‌توجهی حفاظت از کوسه‌ها را تضعیف می‌کند. بنابراین، ما و شرکایمان کارهای بیشتری برای انجام دادن داریم. به تعبیر قهرمان اقیانوس پیتر داگلاس، اقیانوس هرگز نجات نمی یابد. همیشه در حال ذخیره شدن است.» 

عکس‌ها مربوط به «یک استراحتگاه پیشنهادی» به نام Tropicalia است که قرار است در جمهوری دومینیکن ساخته شود.