برو بزرگ یا برو خانه

توافق‌نامه‌های بین‌المللی به تلاش‌ها برای حفاظت از سلامت و رفاه همه زندگی روی زمین - از حقوق بشر گرفته تا گونه‌های در معرض خطر - ارزش می‌گذارند، کشورهای جهان گرد هم آمده‌اند تا چگونگی دستیابی به این هدف را بیابند. 

مدت‌هاست که دانشمندان و حافظان محیط زیست می‌دانند که مناطق حفاظت‌شده دریایی نقش مهمی در ارتقای بهبود و بهره‌وری حیات در اقیانوس دارند. پناهگاه های طراحی شده ویژه برای نهنگ ها، دلفین ها و سایر پستانداران دریایی که به عنوان مناطق حفاظت شده پستانداران دریایی (MMPA) نیز شناخته می شوند، دقیقاً این کار را انجام می دهند. شبکه‌های MMPA تضمین می‌کنند که حیاتی‌ترین مکان‌ها برای نهنگ‌ها، دلفین‌ها، گاو دریایی و غیره محافظت می‌شوند. اغلب، این مکان‌ها مکان‌هایی هستند که پرورش، زایمان و تغذیه انجام می‌شوند.

یکی از بازیگران کلیدی در این تلاش برای حفاظت از مکان های با ارزش ویژه برای پستانداران دریایی کمیته بین المللی مناطق حفاظت شده پستانداران دریایی بوده است. این گروه غیررسمی از کارشناسان بین‌المللی (دانشمندان، مدیران، سازمان‌های غیردولتی، آژانس‌ها و غیره) جامعه‌ای را تشکیل می‌دهند که برای دستیابی به بهترین شیوه‌ها متمرکز بر MMPA است. توصیه های مهم و گسترده ای از قطعنامه های هر یک از چهار کنفرانس کمیته، از جمله هاوایی (2009)، مارتینیک (2011)، استرالیا (2014) و اخیراً مکزیک به دست آمده است. و بسیاری از MMPA ها در نتیجه ایجاد شده اند.

اما در مورد حفاظت از پستانداران دریایی در هنگام عبور یا مهاجرت بین آن مکان‌های حیاتی چطور؟

این سوالی بود که مفهومی را در قلب چالش عمومی افتتاحیه من برای کسانی که برای چهارمین کنفرانس بین المللی مناطق حفاظت شده پستانداران دریایی که در هفته 4 نوامبر 14 در Puerto Vallarta، مکزیک برگزار شد، تشکیل داد.

از طریق توافق بین‌المللی، کشتی‌های جنگی خارجی می‌توانند در صورت عبور بی‌گناه از آب‌های یک کشور بدون چالش یا آسیب عبور کنند. و، من فکر می‌کنم همه ما می‌توانیم موافق باشیم که نهنگ‌ها و دلفین‌ها در حال عبور بی‌گناهی هستند.

چارچوب مشابهی برای حمل و نقل تجاری وجود دارد. عبور از آبهای ملی با رعایت مقررات و توافقات خاصی مجاز است که رفتار انسان را نسبت به ایمنی و محیط زیست مدیریت می کند. و به طور کلی توافق وجود دارد که این وظیفه جمعی انسان است که امکان عبور امن کشتی هایی را که قصد آسیب ندارند را فراهم کند. چگونه رفتار انسانی خود را تنظیم کنیم تا از عبور ایمن و محیط سالم برای عبور نهنگ ها از آب های ملی اطمینان حاصل کنیم؟ آیا می توانیم آن را هم یک وظیفه بنامیم؟

وقتی مردم از آب‌های ملی هر کشوری عبور می‌کنند، خواه گذرگاه بی‌گناه کشتی‌های جنگی غیر متخاصم، کشتی‌های تجاری یا کشتی‌های تفریحی باشد، نمی‌توانیم به آنها تیراندازی کنیم، قوچ کنیم، آنها را ببندیم و در هم ببندیم، و نه می‌توانیم غذایشان را مسموم کنیم. آب یا هوا اما اینها اتفاقاتی است، چه تصادفی و چه عمدی، برای پستانداران دریایی که شاید بی گناه ترین کسانی هستند که از آب های ما عبور می کنند، اتفاق می افتد. پس چگونه می توانیم متوقف شویم؟

جواب؟ پیشنهادی در مقیاس قاره ای! بنیاد اقیانوس، صندوق بین المللی رفاه حیوانات و سایر شرکا به دنبال محافظت از آب های ساحلی کل نیمکره برای عبور ایمن پستانداران دریایی هستند. ما پیشنهاد می کنیم راهروهایی را برای "گذر امن" پستانداران دریایی تعیین کنیم که می تواند شبکه های مقیاس قاره ای مناطق حفاظت شده پستانداران دریایی را برای حفاظت و حفاظت از پستانداران دریایی به هم پیوند دهد. از خلیج یخچال تا Tierra del Fuego و از نوا اسکوشیا در سواحل شرقی ایالات متحده، از طریق دریای کارائیب، و تا انتهای آمریکای جنوبی، ما یک جفت راهرو را تصور می کنیم که به دقت تحقیق، طراحی و نقشه برداری شده است. «گذرگاه امن» نهنگ‌های آبی، نهنگ‌های گوژپشت، نهنگ‌های اسپرم و ده‌ها گونه دیگر از نهنگ‌ها و دلفین‌ها و حتی گاو دریایی را بشناسید. 

همانطور که در آن اتاق کنفرانس بدون پنجره در پورتو والارتا نشسته بودیم، برخی از مراحل بعدی را برای دستیابی به چشم انداز خود ترسیم کردیم. ما با ایده هایی در مورد چگونگی نامگذاری طرح خود بازی کردیم و در نهایت به توافق رسیدیم که "خب، این دو راهرو در دو اقیانوس است." یا دو راهرو در دو ساحل. و بنابراین، می تواند 2 ساحل 2 راهرو باشد.

ایجاد این دو دالان، بسیاری از پناهگاه‌ها و حفاظت‌های پستانداران دریایی موجود در این نیمکره را تکمیل، ادغام و گسترش می‌دهد. این قانون حفاظت از پستانداران دریایی در ایالات متحده آمریکا را به شبکه پناهگاه های منطقه ای با پر کردن شکاف های یک راهرو مهاجرتی پستانداران دریایی متصل می کند.

این امر به جامعه کاری ما اجازه می دهد تا ابتکارات و برنامه های مشترک مربوط به توسعه و مدیریت پناهگاه های پستانداران دریایی، از جمله نظارت، افزایش آگاهی، ظرفیت سازی و ارتباطات، و همچنین مدیریت و شیوه های روی زمین را توسعه دهد. این باید به تقویت اثربخشی چارچوب های مدیریت پناهگاه و اجرای آنها کمک کند. و مطالعه رفتار حیوانات در طول مهاجرت و همچنین درک بهتر فشارها و تهدیدات ناشی از انسان در این گونه مهاجرت ها با این گونه ها مواجه است.

ما راهروها را نقشه می‌کشیم و تشخیص می‌دهیم که در کجا شکاف‌هایی در حفاظت وجود دارد. سپس، دولت‌ها را تشویق می‌کنیم تا بهترین شیوه‌ها را در حکمرانی اقیانوس‌ها، قانون و سیاست (مدیریت فعالیت‌های انسانی) مرتبط با پستانداران دریایی اتخاذ کنند تا برای بازیگران و منافع مختلف در آب‌های ملی و مناطق فراتر از صلاحیت ملی که منطبق با کریدورهای ما هستند، سازگاری داشته باشند. توصیف خواهد کرد. 

ما می دانیم که بسیاری از گونه های مشترک پستانداران دریایی در این نیمکره داریم. چیزی که ما فاقد آن هستیم حفاظت فرامرزی از پستانداران دریایی نمادین و در معرض خطر است. خوشبختانه حفاظت ها و مناطق حفاظت شده موجود را داریم. دستورالعمل‌های داوطلبانه و موافقت‌نامه‌های فرامرزی می‌توانند زیربنای بیشتر مسافت‌ها باشند. ما اراده سیاسی و محبت عمومی نسبت به پستانداران دریایی و همچنین تخصص و فداکاری افراد در جامعه عمل MMPA داریم.  

سال 2017، چهل و پنجمین سالگرد قانون حفاظت از پستانداران دریایی ایالات متحده است. در سال 45، 2018 سال از زمانی که ما یک تعلیق جهانی برای صید تجاری نهنگ را تصویب کردیم، خواهد بود. 35 سواحل 2 راهروها به حمایت همه اعضای جامعه ما در زمان های مختلف در طول فرآیند نیاز دارند. هدف ما این است که وقتی پنجاهمین سالگرد را جشن می گیریم، مسیری امن برای نهنگ ها و دلفین ها محکم کنیم.