نهنگ های خاکستری از باجا کالیفرنیا نجات یافتند

توسط مارک جی اسپالدینگ، رئیس بنیاد اقیانوس

این وبلاگ ابتدا در نشنال جئوگرافیک ظاهر شد نماهای اقیانوس ها.

فصل مهاجرت نهنگ های خاکستری در سواحل غربی آمریکای شمالی است.

نهنگ های خاکستری یکی از طولانی ترین مهاجرت های پستانداران روی زمین را انجام می دهند. هر سال آنها بیش از 10,000 مایل رفت و برگشت بین تالاب های مهد کودک مکزیک و زمین های تغذیه در قطب شمال شنا می کنند. در این زمان از سال، آخرین نهنگ مادر برای زایمان می رسد و اولین نهنگ نر در حال حرکت به سمت شمال است—11 نهنگ در اولین هفته تماشای کانال سانتا باربارا مشاهده شده اند. با رسیدن فصل تولد به اوج خود، تالاب مملو از نوزادان تازه متولد شده خواهد بود.

یکی از اولین کمپین‌های اصلی من برای حفاظت از دریا کمک به حفاظت از لاگونا سان ایگناسیو در باخا کالیفرنیا سور بود، یک نهنگ خاکستری اولیه برای پرورش نهنگ‌های خاکستری و مصب مهدکودک - و هنوز، به اعتقاد من، یکی از زیباترین مکان‌های روی زمین است. در اواخر دهه 1980، میتسوبیشی پیشنهاد ایجاد یک کارخانه نمک بزرگ در لاگونا سان ایگناسیو را داد. دولت مکزیک به دلایل توسعه اقتصادی تمایل به تصویب آن داشت، علیرغم این واقعیت که این تالاب دارای چندین نامگذاری به عنوان منطقه حفاظت شده در سطح ملی و بین المللی است.

یک کمپین پنج ساله مصمم هزاران اهداکننده را جذب کرد که از یک تلاش بین المللی حمایت کردند که توسط مشارکتی که شامل بسیاری از سازمان ها بود، اجرا شد. ستارگان سینما و موسیقیدانان مشهور به فعالان محلی و مبارزان آمریکایی پیوستند تا جلوی کارهای نمکی را بگیرند و توجه بین المللی را به وضعیت اسفناک نهنگ خاکستری جلب کنند. در سال 2000، میتسوبیشی اعلام کرد که قصد دارد برنامه های خود را پس بگیرد. برنده شده بودیم!

در سال 2010، کهنه سربازان آن کمپین در یکی از کمپ های روستایی لاگونا سن ایگناسیو گرد هم آمدند تا دهمین سالگرد آن پیروزی را جشن بگیرند. ما بچه‌های جامعه محلی را در اولین سفر تماشای نهنگ‌ها بیرون بردیم - فعالیتی که معیشت زمستانی خانواده‌هایشان را فراهم می‌کند. گروه ما شامل مبارزانی مانند جوئل رینولدز از NRDC بود که هنوز هم هر روز به نمایندگی از پستانداران دریایی کار می کند، و جارد بلومنفلد، که در خدمات دولتی به محیط زیست خدمت کرده است.

همچنین در میان ما پاتریشیا مارتینز، یکی از رهبران حفاظت از محیط زیست در باخا کالیفرنیا بود که تعهد و حرکت او در دفاع از آن مرداب زیبا، مکان‌هایی را که نمی‌توانست تصورش را هم بکند، به ارمغان آورد. ما به مراکش و ژاپن، در میان جاهای دیگر، سفر کردیم تا از وضعیت میراث جهانی تالاب دفاع کنیم و از شناسایی جهانی برای تهدیداتی که با آن مواجه است اطمینان حاصل کنیم. پاتریشیا، خواهرش لورا، و سایر نمایندگان جامعه بخش عمده ای از موفقیت ما بودند و همچنان در دفاع از سایر مکان های در معرض تهدید در امتداد شبه جزیره باجا کالیفرنیا حضور دارند.

نگاه به آینده

در اوایل فوریه، من در کارگاه پستانداران دریایی کالیفرنیای جنوبی شرکت کردم. میزبانی شده توسط بنیاد زندگی اقیانوس آرام با مشارکت بنیاد اقیانوس، این کارگاه هر ساله از ژانویه 2010 در نیوپورت بیچ برگزار می شود. از محققان ارشد گرفته تا دامپزشکان پستانداران دریایی تا دکترای جوان. نامزدها، شرکت کنندگان در کارگاه مجموعه ای از موسسات دولتی و آموزشی، و همچنین تعداد انگشت شماری از سرمایه گذاران و سازمان های غیردولتی دیگر را نمایندگی می کنند. تمرکز این تحقیق بر روی پستانداران دریایی در خلیج کالیفرنیای جنوبی است، منطقه ای به وسعت 90,000 مایل مربع از اقیانوس آرام شرقی که 450 مایل در امتداد ساحل اقیانوس آرام از نقطه مفهومی نزدیک سانتا باربارا در جنوب تا کابو کولونت در باخا کالیفرنیا، مکزیک امتداد دارد.

تهدیدات پستانداران دریایی متنوع است - از بیماری های نوظهور گرفته تا تغییر در شیمی اقیانوس ها و دما تا تعاملات کشنده با فعالیت های انسانی. با این حال، انرژی و اشتیاق همکاری‌هایی که از این کارگاه به وجود می‌آید این امیدواری را ایجاد می‌کند که در ارتقای سلامت و حفاظت از همه پستانداران دریایی موفق باشیم. و شنیدن اینکه چگونه جمعیت نهنگ خاکستری به لطف حمایت های بین المللی و هوشیاری محلی بهبود می یابند، خوشحال کننده بود.

در اوایل ماه مارس، سیزدهمین سالگرد پیروزی خود را در لاگونا سان ایگناسیو خواهیم گفت. یادآوری آن روزهای پرمخاطره تلخ خواهد بود زیرا متاسفم که بگویم پاتریشیا مارتینز در پایان ژانویه مبارزه خود را با سرطان از دست داد. او روحیه ای شجاع و دوستدار حیوانات پرشور و همچنین یک خواهر، همکار و دوست فوق العاده بود. داستان مهد کودک نهنگ خاکستری لاگونا سان ایگناسیو، داستان حفاظتی است که با هوشیاری و اجرا حمایت می‌شود، داستان همکاری‌های محلی، منطقه‌ای و بین‌المللی است و داستان حل اختلافات برای رسیدن به یک هدف مشترک است. سال آینده تا این زمان، یک بزرگراه آسفالت برای اولین بار تالاب را به سایر نقاط جهان متصل می کند. تغییراتی را به همراه خواهد داشت.

ما می‌توانیم امیدوار باشیم که بیشتر این تغییرات به نفع نهنگ‌ها و جوامع کوچک انسانی است که به آنها وابسته هستند - و برای بازدیدکنندگان خوش شانسی که می‌توانند این موجودات باشکوه را از نزدیک ببینند. و من انتظار دارم که یادآوری برای حمایت و هوشیاری باشد تا اطمینان حاصل شود که داستان موفقیت نهنگ خاکستری همچنان یک داستان موفقیت آمیز است.