در آن برای بازی طولانی

مانند بسیاری از همکارانم در بنیاد اقیانوس، من همیشه به بازی طولانی فکر می کنم. برای رسیدن به چه آینده ای تلاش می کنیم؟ چگونه کاری که اکنون انجام می دهیم می تواند زمینه ساز آن آینده باشد؟

با همین نگرش بود که در اوایل این ماه به جلسه کارگروه توسعه و استانداردسازی متدولوژی در موناکو پیوستم. این نشست به میزبانی مرکز هماهنگی بین المللی اسیدی شدن اقیانوس (OA I-CC) انجمن بین المللی انرژی اتمی (IAEA) برگزار شد. ما یک گروه کوچک بودیم - فقط یازده نفر دور یک میز کنفرانس نشسته بودیم. رئیس بنیاد اقیانوس، مارک اسپالدینگ، یکی از این یازده نفر بود.

وظیفه ما این بود که محتویات یک کیت آغازین را برای مطالعه اسیدی شدن اقیانوس - هم برای نظارت صحرایی و هم برای آزمایش آزمایشگاهی - ایجاد کنیم. این کیت آغازگر باید ابزارها و منابع مورد نیاز دانشمندان را برای تولید داده هایی با کیفیت کافی برای مشارکت در شبکه جهانی مشاهده اسیدی شدن اقیانوس (GOA-ON) در اختیار آنها بگذارد. این کیت، پس از اتمام، در کشورهایی که تابستان امسال در کارگاه آموزشی ما در موریس شرکت کردند و برای اعضای پروژه جدید بین منطقه ای آژانس بین المللی انرژی اتمی OA-ICC که بر ایجاد ظرفیت برای مطالعه اسیدی شدن اقیانوس ها متمرکز است، مستقر خواهد شد.

حالا، من و مارک شیمیدان تحلیلی نیستیم، اما ایجاد این جعبه ابزار چیزی است که هر دوی ما در مورد آن بسیار فکر کرده ایم. در بازی طولانی ما، قوانینی در سطح محلی، ملی و حتی بین‌المللی وضع می‌شود که خواستار کاهش علت اسیدی شدن اقیانوس‌ها (آلودگی CO2)، کاهش اسیدی شدن اقیانوس‌ها (به عنوان مثال از طریق بازیابی کربن آبی)، و سرمایه گذاری در ظرفیت سازگاری جوامع آسیب پذیر (از طریق سیستم های پیش بینی و برنامه های مدیریت پاسخگو).

اما اولین قدم برای تحقق این بازی طولانی، داده است. در حال حاضر شکاف های بزرگی در داده های شیمی اقیانوس ها وجود دارد. بخش عمده ای از مشاهده و آزمایش اسیدی شدن اقیانوس ها در آمریکای شمالی و اروپا انجام شده است، به این معنی که برخی از آسیب پذیرترین مناطق - آمریکای لاتین، اقیانوس آرام، آفریقا، آسیای جنوب شرقی - هیچ اطلاعاتی در مورد چگونگی تأثیر سواحل و چگونگی تأثیر آنها ندارند. گونه های بحرانی اقتصادی و فرهنگی آنها ممکن است پاسخ دهند. و می‌تواند آن داستان‌ها را بگوید – برای نشان دادن اینکه چگونه اسیدی شدن اقیانوس‌ها، که شیمی اقیانوس بزرگ ما را تغییر می‌دهد، ممکن است جوامع و اقتصادها را تغییر دهد – که زمینه را برای قانونگذاری فراهم می‌کند.

ما آن را در ایالت واشنگتن دیدیم، جایی که مطالعه موردی قانع‌کننده در مورد اینکه چگونه اسیدی‌سازی اقیانوس‌ها صنعت صدف را ویران می‌کرد، صنعت را تقویت کرد و الهام بخش یک ایالت برای تصویب قوانین سریع و مؤثر برای رسیدگی به اسیدی شدن اقیانوس‌ها شد. ما آن را در کالیفرنیا می بینیم، جایی که قانونگذاران به تازگی دو لایحه ایالتی را برای رسیدگی به اسیدی شدن اقیانوس ها تصویب کردند.

و برای دیدن آن در سراسر جهان، به دانشمندانی نیاز داریم که ابزارهای نظارتی و آزمایشگاهی استاندارد، در دسترس و ارزان قیمت برای مطالعه اسیدی شدن اقیانوس ها داشته باشند. و این دقیقاً همان چیزی است که این جلسه به دست آورد. گروه یازده نفره ما به مدت سه روز گرد هم آمدند تا با جزئیات کامل در مورد اینکه دقیقاً چه چیزی در آن کیت ها وجود دارد، چه دانشمندانی برای استفاده از آنها نیاز دارند، و چگونه می توانیم از حمایت ملی و بین المللی برای تأمین مالی و توزیع آنها استفاده کنیم، بحث کنیم. کیت ها و اگرچه برخی از یازده نفر شیمیدان تحلیلی، برخی زیست شناسان تجربی بودند، من فکر می کنم در آن سه روز همه ما روی بازی طولانی متمرکز بودیم. ما می دانیم که این کیت ها مورد نیاز است. ما می دانیم که کارگاه های آموزشی مانند آنچه در موریس برگزار کردیم و کارگاه های برنامه ریزی شده برای آمریکای لاتین و جزایر اقیانوس آرام بسیار مهم هستند. و ما متعهد به تحقق آن هستیم.