مفتاح
چهارشنبه ، 9 اکتبر 2019


سناتورهای محترم و مهمانان محترم.
نام من مارک اسپالدینگ است و رئیس بنیاد اقیانوس و AC Fundación Mexicana para el Océano هستم.

این سی امین سال است که در زمینه حفاظت از منابع ساحلی و اقیانوسی در مکزیک کار می کنم.

از اینکه ما را در مجلس سنای جمهوری پذیرفتید متشکریم

بنیاد اقیانوس تنها بنیاد جامعه بین‌المللی برای اقیانوس است که مأموریت دارد از سازمان‌هایی حمایت، تقویت و ترویج کند که به معکوس کردن روند تخریب محیط‌های اقیانوسی در سراسر جهان اختصاص دارند. 

پروژه ها و ابتکارات بنیاد اقیانوس در 40 کشور در 7 قاره برای تجهیز جوامع وابسته به سلامت اقیانوس به منابع و دانش برای مشاوره سیاست و افزایش ظرفیت برای کاهش، نظارت و استراتژی های سازگاری کار می کند.

این انجمن

امروز در این انجمن قصد داریم در مورد آن صحبت کنیم

  • نقش مناطق حفاظت شده دریایی
  • اسیدی شدن اقیانوس
  • سفید شدن و بیماری های صخره ها
  • آلودگی اقیانوس های پلاستیکی
  • و غرق شدن سواحل توریستی توسط شکوفه های عظیم سارگاسوم

با این حال، می توانیم اشتباه را در دو جمله خلاصه کنیم:

  • ما خیلی چیزهای خوب را از اقیانوس بیرون می آوریم.
  • ما چیزهای بد زیادی را در اقیانوس ریخته ایم.

ما باید انجام هر دو را متوقف کنیم. و، ما باید اقیانوس خود را پس از آسیبی که قبلاً انجام داده ایم، احیا کنیم.

فراوانی را بازگرداند

  • فراوانی باید هدف جمعی ما باشد. و این به معنای خط الراس مثبت به فعالیت ها و حکمرانی صخره است
  • حکومت باید تغییرات بالقوه را در آنچه فراوان است پیش‌بینی کند و مهمان‌نوازترین آب‌ها را برای فراوانی ایجاد کند - که به معنی جنگل‌های حرا سالم، مراتع علف‌های دریایی و مرداب‌ها است. و همچنین آبراه هایی که تمیز و بدون زباله هستند، درست همانطور که قانون اساسی مکزیک و قانون عمومی تعادل اکولوژیکی پیش بینی می کند.
  • فراوانی و زیست توده را بازیابی کنید و برای رشد آن تلاش کنید تا با رشد جمعیت همگام شوید (برای کاهش یا معکوس کردن آن نیز کار کنید).
  • آیا فراوانی از اقتصاد حمایت می کند.  
  • این یک انتخاب در مورد حفاظت از حفاظت در مقابل اقتصاد نیست.
  • حفاظت خوب است و کار می کند. کار حفاظت و نگهداری. اما این فقط تلاش برای دفاع از موقعیتی است که در مواجهه با تقاضاهایی که قرار است افزایش یابند، و در مواجهه با شرایطی که به سرعت در حال تغییر هستند، قرار داریم.  
  • هدف ما باید فراوانی برای امنیت غذایی و سیستم های سالم باشد.
  • بنابراین، ما باید از رشد جمعیت (از جمله گردشگری بدون محدودیت) و تقاضاهای مربوط به آن برای همه منابع جلوتر باشیم.
  • بنابراین، فراخوان ما باید از «حفظ» به «بازیابی فراوانی» تغییر کند و، ما معتقدیم که این می‌تواند و باید همه طرف‌های علاقه‌مندی را که می‌خواهند برای آینده‌ای سالم و سودآور کار کنند، درگیر کند.

مقابله با فرصت ها در اقتصاد آبی

استفاده پایدار از اقیانوس می تواند فرصت های غذایی و اقتصادی مکزیک را در ماهیگیری، بازسازی، گردشگری و تفریح، همراه با حمل و نقل و تجارت و غیره فراهم کند.
  
اقتصاد آبی زیرمجموعه ای از کل اقتصاد اقیانوسی است که پایدار است.

بنیاد اقیانوس بیش از یک دهه است که به طور فعال روی اقتصاد آبی در حال ظهور مطالعه و کار کرده است و با طیف گسترده ای از شرکا از جمله کار می کند. 

  • سازمان های غیردولتی روی زمین
  • دانشمندان در حال تحقیق در مورد این موضوع هستند
  • وکلا شرایط آن را تعریف می کنند
  • موسسات مالی و بشردوستانه که به ارائه مدل های اقتصادی و تامین مالی کمک می کنند، مانند مدیریت سرمایه راکفلر 
  • و با همکاری مستقیم با وزارتخانه ها، سازمان ها و ادارات منابع طبیعی و محیط زیست محلی. 

علاوه بر این، TOF ابتکار برنامه ای خود را به نام ابتکار تاب آوری آبی راه اندازی کرده است که شامل

  • استراتژی های سرمایه گذاری
  • مدل های آفست محاسبه کربن
  • گزارش ها و مطالعات اکوتوریسم و ​​توسعه پایدار
  • و همچنین اجرای پروژه های کاهش آب و هوا که بر احیای اکوسیستم های طبیعی متمرکز است، از جمله: مراتع علف دریایی، جنگل های حرا، صخره های مرجانی، تپه های شنی، صخره های صدف و مصب باتلاق نمک.

با هم می‌توانیم بخش‌های پیشرو را شناسایی کنیم که سرمایه‌گذاری هوشمند می‌تواند تضمین کند که زیرساخت‌های طبیعی و انعطاف‌پذیری مکزیک برای تضمین هوا و آب پاک، آب و هوا و انعطاف‌پذیری جامعه، غذای سالم، دسترسی به طبیعت، و پیشرفت در جهت بازگرداندن فراوانی فرزندان و نوه‌های ما، ایمن هستند. نیاز داشتن.

سواحل و اقیانوس‌های جهان بخش ارزشمند و ظریف سرمایه طبیعی ما هستند، اما الگوی معمول اقتصاد فعلی «همه چیز را همین حالا بگیر، آینده را فراموش کن» نه تنها اکوسیستم‌های دریایی و جوامع ساحلی را تهدید می‌کند، بلکه همچنین هر جامعه در مکزیک.

توسعه اقتصاد آبی حفظ و احیای همه «منابع آبی» (از جمله آب‌های داخلی رودخانه‌ها، دریاچه‌ها و نهرها) را تشویق می‌کند. اقتصاد آبی نیاز به مزایای توسعه اجتماعی و اقتصادی را با تأکید قوی بر نگاه بلندمدت متعادل می کند.

همچنین از اهداف توسعه پایدار سازمان ملل که مکزیک امضا کرده است، حمایت می کند، و این اهداف را در نظر می گیرد که چگونه نسل های آینده تحت تأثیر مدیریت منابع امروزی قرار خواهند گرفت. 

هدف، یافتن تعادل بین رشد اقتصادی و پایداری است. 
این مدل اقتصادی آبی در راستای بهبود رفاه انسانی و برابری اجتماعی و در عین حال کاهش خطرات زیست‌محیطی و کمبودهای زیست‌محیطی کار می‌کند. 
مفهوم اقتصاد آبی به‌عنوان دریچه‌ای ظاهر می‌شود که از طریق آن می‌توان برنامه‌های سیاستی را مشاهده کرد و توسعه داد که به طور همزمان سلامت اقیانوس‌ها و رشد اقتصادی را به شیوه‌ای سازگار با اصول برابری و شمول اجتماعی افزایش می‌دهند. 
همانطور که مفهوم اقتصاد آبی شتاب می گیرد، سواحل و اقیانوس (و آبراه هایی که تمام مکزیک را به آنها متصل می کنند) می توانند به عنوان منبع جدیدی از توسعه اقتصادی مثبت تلقی شوند. 
سوال کلیدی این است: چگونه می‌توانیم منابع اقیانوسی و ساحلی را به طور مفید توسعه دهیم و به طور پایدار از آن استفاده کنیم؟ 
بخشی از پاسخ این است که

  • پروژه های احیای کربن آبی باعث احیاء، گسترش یا افزایش سلامت علفزارهای دریایی، مصب باتلاق نمک و جنگل های حرا می شود.  
  • و همه پروژه‌های احیای کربن آبی و مدیریت آب (به‌ویژه زمانی که با MPAهای موثر مرتبط باشند) می‌توانند به کاهش اسیدی شدن اقیانوس‌ها کمک کنند - بزرگترین تهدید.  
  • نظارت بر اسیدی شدن اقیانوس ها به ما می گوید که در کجا چنین کاهش تغییرات آب و هوایی اولویت دارد. همچنین به ما می گوید که کجا باید برای پرورش صدف و غیره سازگاری انجام دهیم.  
  • همه اینها زیست توده را افزایش می دهد و بنابراین فراوانی و موفقیت گونه های وحشی صید شده و پرورشی را بازیابی می کند - که باعث امنیت غذایی، اقتصاد غذاهای دریایی و کاهش فقر می شود.  
  • به همین ترتیب، این پروژه ها به اقتصاد گردشگری کمک خواهد کرد.
  • و البته خود پروژه ها باعث ایجاد مشاغل مرمت و نظارت خواهند شد.  
  • همه اینها برای حمایت از اقتصاد آبی و یک اقتصاد آبی واقعی که از جوامع حمایت می کند، جمع می شود.

بنابراین، نقش این سنا چیست؟

اماکن اقیانوسی متعلق به همه است و به عنوان امانت عمومی در دست دولت‌های ما است تا فضاهای مشترک و منابع مشترک برای همه و نسل‌های آینده محافظت شود. 

ما حقوقدانان از این به عنوان "دکترین اعتماد عمومی" یاد می کنیم.

چگونه مطمئن شویم که مکزیک از زیستگاه ها و فرآیندهای زیست محیطی محافظت می کند، حتی زمانی که این فرآیندها و سیستم های پشتیبانی حیات به طور کامل درک نشده باشند؟
 
وقتی می دانیم که اختلال در آب و هوا باعث تغییر اکوسیستم ها و اختلال در فرآیندها می شود، اما بدون سطح بالایی از اطمینان در مورد اینکه چگونه، چگونه از فرآیندهای اکولوژیکی محافظت می کنیم؟

چگونه از وجود ظرفیت کافی دولتی، اراده سیاسی، فناوری های نظارتی و منابع مالی برای اعمال محدودیت های MPA اطمینان حاصل کنیم؟ چگونه می‌توانیم از نظارت کافی اطمینان حاصل کنیم تا بتوانیم برنامه‌های مدیریتی را دوباره مرور کنیم؟

برای همراهی با این سوالات بدیهی، همچنین باید بپرسیم:
آیا این دکترین حقوقی اعتماد عمومی را در ذهن داریم؟ آیا ما به فکر همه مردم هستیم؟ به یاد دارید که این مکان ها میراث مشترک همه بشریت است؟ آیا به فکر نسل های آینده هستیم؟ آیا ما به این فکر می کنیم که آیا دریاها و اقیانوس های مکزیک به طور عادلانه به اشتراک گذاشته می شوند؟

هیچ کدام از اینها ملک خصوصی نیست و نباید باشد. ما نمی‌توانیم همه نیازهای آینده را پیش‌بینی کنیم، اما می‌توانیم بدانیم که اگر با حرص و طمع کوته‌بینانه از آن بهره‌برداری نکنیم، دارایی جمعی ما ارزشمندتر خواهد بود. ما قهرمانان/ شرکای در این سنا داریم که از طرف نسل حاضر و نسل های آینده مسئول این فضاها خواهند بود. پس لطفا به قوانینی که: 

  • سازگاری و کاهش اسیدی شدن اقیانوس ها و اختلالات آب و هوایی توسط انسان را تقویت می کند
  • از ورود پلاستیک (و سایر آلودگی ها) به اقیانوس جلوگیری می کند
  • سیستم های طبیعی را که مقاومت در برابر طوفان ها را فراهم می کنند، بازیابی می کند
  • از منابع زمینی مواد مغذی اضافی که رشد سارگاسوم را تغذیه می کنند، جلوگیری می کند
  • ایجاد و دفاع از مناطق حفاظت شده دریایی به عنوان بخشی از بازگرداندن فراوانی
  • سیاست های شیلات تجاری و تفریحی را مدرن می کند
  • به روز رسانی سیاست های مربوط به آمادگی نشت نفت و واکنش
  • سیاست‌هایی را برای مکان‌یابی انرژی‌های تجدیدپذیر مبتنی بر اقیانوس توسعه می‌دهد
  • درک علمی از اکوسیستم های اقیانوسی و ساحلی و تغییراتی که با آن روبرو هستند را افزایش می دهد
  • و از رشد اقتصادی و ایجاد شغل، در حال حاضر و برای نسل های آینده حمایت می کند.

زمان آن فرا رسیده است که اعتماد عمومی را دوباره جلب کنیم. این هر یک از دولت‌های ما و همه دولت‌ها باید باشند که تعهدات خود را برای حفاظت از منابع طبیعی برای ما، جوامع ما و نسل‌های آینده انجام دهند.
متشکرم.


این سخنرانی در 9 اکتبر 2019 برای شرکت کنندگان در مجمع اقیانوس ها، دریاها و فرصت های توسعه پایدار در مکزیک ارائه شد.

Spalding_0.jpg