"علم پدرم نیست": من و آلانا میچل در مورد قدرت تئاتر و اقیانوس در حال تغییر گفتگو می کنیم

«اگر فردا همه چیز در خشکی بمیرد، همه چیز در اقیانوس خوب خواهد بود. اما اگر قرار بود همه چیز در اقیانوس بمیرد، همه چیز در خشکی نیز خواهد مرد."

آلانا میچل | ژورنالیست علمی کانادایی برنده جایزه

آلانا میچل روی یک سکوی سیاه کوچک، در مرکز یک دایره سفید با گچ به قطر حدود 14 فوت ایستاده است. پشت سرش، یک تخته سیاه یک صدف دریایی بزرگ، یک تکه گچ و یک پاک کن قرار دارد. در سمت چپ او، یک میز روی شیشه، یک پارچ سرکه و یک لیوان آب را در خود جای داده است. 

من در سکوت با دیگر مخاطبانم که روی صندلی در میدان REACH مرکز کندی نشسته‌اند تماشا می‌کنم. نمایشگاه COAL + ICE آنها، یک نمایشگاه عکاسی مستند که تأثیر عمیق تغییرات آب و هوا را به نمایش می‌گذارد، صحنه را پوشش می‌دهد و لایه‌ای از وهم‌آوری را به بازی یک زن اضافه می‌کند. در یک صفحه پروژکتور، آتشی در یک میدان باز غرش می کند. صفحه دیگری تخریب آرام و مطمئن کلاهک های یخی در قطب جنوب را به نمایش می گذارد. و در مرکز همه چیز، آلانا میچل می ایستد و داستان چگونگی کشف اینکه اقیانوس حاوی کلید برای تمام زندگی روی زمین است را می گوید.

میچل تنها شش ساعت قبل در میان بررسی صدا به من اعتراف می کند: «من بازیگر نیستم». روبروی یکی از پرده های نمایشگاه ایستاده ایم. طوفان ایرما بر سنت مارتین در سال 2017 در یک حلقه پشت سر ما جریان دارد، درختان نخل در باد می لرزند و خودروها زیر یک سیل شدید واژگون می شوند. این یک تضاد کامل با رفتار آرام و خوش بینانه میچل است.

در واقع، میچل Sea Sick: اقیانوس جهانی در بحران هرگز قرار نبود یک نمایشنامه باشد میچل کار خود را به عنوان روزنامه نگار آغاز کرد. پدرش دانشمندی بود که در کانادا دشت‌ها را شرح می‌داد و مطالعات داروین را تدریس می‌کرد. به طور طبیعی، میچل مجذوب نحوه عملکرد سیستم های سیاره ما شد.

من شروع به نوشتن در مورد زمین و جو کردم، اما اقیانوس را فراموش کرده بودم. میچل توضیح می دهد. من فقط آنقدر نمی دانستم که بفهمم اقیانوس قطعه حیاتی کل این سیستم است. بنابراین وقتی آن را کشف کردم، تمام این سفر سال‌ها تحقیق با دانشمندان را در مورد آنچه که برای اقیانوس اتفاق افتاده آغاز کردم. 

این کشف باعث شد تا میچل کتاب خود را بنویسد مریض دریا در سال 2010، در مورد شیمی تغییر یافته اقیانوس. در حالی که در یک تور در مورد تحقیق و علاقه خود در پشت کتاب بحث می کرد، با مدیر هنری برخورد کرد فرانکو بونی. "و او گفت، می دانید، "من فکر می کنم ما می توانیم آن را به یک نمایشنامه تبدیل کنیم." 

در سال 2014 با کمک مرکز تئاتر، مستقر در تورنتو و کارگردانان مشترک فرانکو بونی و راوی جین, مریض دریا، نمایشنامه، راه اندازی شد. و در 22 مارس 2022، پس از سالها تور، مریض دریا اولین حضور خود را در ایالات متحده در مرکز کندی در واشنگتن دی سی. 

در حالی که کنار میچل می ایستم و اجازه می دهم صدای آرامش بخش او مرا بشکافد – علیرغم طوفان روی صفحه نمایشگاه پشت سر ما – به قدرت تئاتر برای القای امید، حتی در زمان هرج و مرج فکر می کنم. 

میچل می‌گوید: «این یک شکل هنری فوق‌العاده صمیمی است و من عاشق مکالمه‌ای که بین من و تماشاگر باز می‌شود، برخی ناگفته‌های آن است. من به قدرت هنر در تغییر قلب ها و ذهن ها اعتقاد دارم و فکر می کنم که بازی من زمینه ای برای درک افراد می دهد. من فکر می کنم شاید به مردم کمک کند که عاشق این سیاره شوند.»

در میدان REACH، میچل به ما یادآوری می‌کند که اقیانوس سیستم اصلی پشتیبانی حیات ما است. وقتی شیمی بنیادی اقیانوس ها تغییر می کند، خطری برای تمام حیات روی زمین است. او به تخته سیاه خود روی می‌آورد تا باب دیلن «The Times They Are A-Changin'» در پس‌زمینه پژواک می‌کند. او یک سری از اعداد را در سه بخش از راست به چپ حکاکی می کند و آنها را "زمان"، "کربن" و "pH" برچسب گذاری می کند. در نگاه اول، اعداد بسیار زیاد است. اما همانطور که میچل برمی گردد و توضیح می دهد، واقعیت تلخ تر می شود. 

«فقط در 272 سال، ما شیمی سیستم‌های پشتیبانی حیات سیاره را به مکان‌هایی که ده‌ها میلیون سال در آن نبوده‌ایم سوق داده‌ایم. امروز، ما بیش از 23 میلیون سال دی اکسید کربن در جو داریم... و امروز، اقیانوس نسبت به 65 میلیون سال گذشته اسیدی تر است. 

من در حین بررسی صدا به میچل اشاره می‌کنم: «این یک واقعیت دلخراش است، که دقیقاً همان چیزی است که میچل می‌خواهد مخاطبانش واکنش نشان دهند. او خواندن آن را به یاد می آورد اولین گزارش بزرگ در مورد اسیدی شدن اقیانوس، که توسط انجمن سلطنتی لندن در سال 2005 منتشر شد. 

«خیلی، بسیار پیشگامانه بود. هیچ کس از این موضوع خبر نداشت، میچل مکثی می کند و لبخند آرامی می زند. "مردم در مورد آن صحبت نمی کردند. من از یک کشتی تحقیقاتی به کشتی دیگر می رفتم، و اینها واقعاً دانشمندان برجسته ای هستند، و می گفتم: "این چیزی است که من تازه کشف کردم" و آنها می گفتند "... واقعا؟"

همانطور که میچل می گوید، دانشمندان تمام جنبه های تحقیقات اقیانوس را کنار هم نمی گذاشتند. در عوض، آنها بخش‌های کوچکی از کل سیستم اقیانوسی را مطالعه کردند. آنها هنوز نمی دانستند چگونه این قطعات را به فضای جهانی ما متصل کنند. 

امروزه، علم اسیدی شدن اقیانوس ها بخش بزرگ تری از بحث های بین المللی و چارچوب بندی مسئله کربن است. و برخلاف 15 سال پیش، دانشمندان اکنون در حال مطالعه موجودات در اکوسیستم های طبیعی آنها هستند و این یافته ها را به آنچه صدها میلیون سال پیش رخ داده است مرتبط می کنند - تا روندها و نقاط آغاز کننده انقراض های دسته جمعی قبلی را پیدا کنند. 

پایین دست؟ میچل توضیح می‌دهد: «من فکر می‌کنم که ما به طور فزاینده‌ای از این که چقدر پنجره کوچک است تا واقعاً تفاوت ایجاد کند و اجازه دهیم زندگی همانطور که می‌دانیم ادامه پیدا کند، آگاه هستیم. او در نمایشنامه خود می گوید: «این علم پدر من نیست. در روزگار پدرم، دانشمندان تمام تلاش خود را می کردند تا به یک حیوان نگاه کنند، بفهمند چند بچه دارد، چه می خورد، زمستان را چگونه می گذراند. این… آرام بود.”

پس چه می توانیم بکنیم؟ 

«امید یک فرآیند است. این یک نقطه پایانی نیست.»

آلانا میچل

میچل برای یادآوری لحظه ای مکث می کند: «من دوست دارم از یک دانشمند آب و هوا از دانشگاه کلمبیا نقل قول کنم، نامش کیت مارول است. یکی از چیزهایی که او در مورد جدیدترین دور گزارش‌های هیئت بین‌دولتی در مورد تغییرات آب و هوا گفت این است که واقعاً مهم است که دو ایده را همزمان در سر داشته باشید. یکی این است که چقدر باید انجام شود. اما مورد دیگر این است که ما تا چه حد پیش رفته ایم. و این چیزی است که من به آن رسیده ام. برای من امید یک فرآیند است. این یک نقطه پایانی نیست.»

در کل تاریخ زندگی روی این سیاره، این زمان غیرعادی است. اما به گفته میچل، این فقط به این معنی است که ما در نقطه‌ای عالی در تکامل انسان قرار داریم، جایی که ما یک «چالش شگفت‌انگیز» داریم و می‌توانیم بفهمیم که چگونه به آن نزدیک شویم.

من می‌خواهم مردم بدانند که واقعاً چه چیزی در خطر است و ما چه می‌کنیم. چون فکر می کنم مردم آن را فراموش می کنند. اما من همچنین فکر می کنم مهم است که بدانیم هنوز بازی تمام نشده است. اگر بخواهیم هنوز زمان داریم تا اوضاع را بهتر کنیم. و اینجاست که تئاتر و هنر وارد می شود: من معتقدم که این یک انگیزه فرهنگی است که ما را به جایی که باید برسیم می رساند.»

بنیاد اقیانوس به عنوان یک بنیاد اجتماعی، از چالش‌های موجود در افزایش آگاهی عمومی در مورد مسائلی در مقیاس جهانی و در عین حال راه‌حل‌های امیدوارکننده آگاه است. هنرها نقش مهمی در ترجمه علم به مخاطبانی دارند که ممکن است برای اولین بار در مورد یک موضوع یاد بگیرند، و Sea Sick دقیقاً این کار را انجام می دهد. TOF مفتخر است که به عنوان شریک جبران کربن با Theater Center برای حمایت از حفاظت و احیای زیستگاه های ساحلی خدمت می کند.

برای اطلاعات بیشتر در مورد Sea Sick کلیک کنید اینجا کلیک نمایید. درباره آلنا میچل بیشتر بدانید اینجا کلیک نمایید.
برای اطلاعات بیشتر در مورد ابتکار بین المللی اسیدی شدن اقیانوس بنیاد اقیانوس، کلیک کنید اینجا کلیک نمایید.