توسط رابین پیچ، مدیر اجرایی موسسه همکاری اقیانوس ها، آب و هوا و امنیت در مدرسه تحصیلات تکمیلی مک کورمک در UMass بوستون
این وبلاگ را می توان در تریبون Boston Globe برای ماه آینده یافت.
بسیاری از تهدیدات جوامع ساحلی ما در اثر تغییرات آب و هوایی به خوبی شناخته شده است. آنها از خطرات شخصی و ناراحتی های عظیم (Superstorm Sandy) تا تغییرات خطرناک در روابط جهانی را شامل می شوند زیرا برخی از کشورها منابع غذایی و انرژی ایمن را از دست می دهند و کل جوامع آواره می شوند. بسیاری از پاسخ های مورد نیاز برای کاهش این چالش ها نیز به خوبی شناخته شده است.
آنچه معلوم نیست - و فریاد می زند برای پاسخ - این سوال است که چگونه این پاسخ های مورد نیاز بسیج می شوند: چه زمانی؟ توسط چه کسی؟ و به طرز وحشتناکی آیا؟
با نزدیک شدن به روز جهانی اقیانوس ها در این شنبه، بسیاری از کشورها توجه بیشتری به این مسائل نشان می دهند، اما اقدامات کافی را انجام نمی دهند. اقیانوس ها 70 درصد سطح زمین را پوشانده اند و برای تغییرات آب و هوایی مرکزی هستند - زیرا آب هم CO2 را جذب می کند و هم بعداً آزاد می کند و همچنین به این دلیل که بیش از نیمی از مردم جهان - و بزرگترین شهرها - در سواحل هستند. وزیر نیروی دریایی ری مابوس، در کنفرانس جهانی اقیانوسها، اقلیم و امنیت در UMass بوستون در سال گذشته اظهار داشت: «در مقایسه با یک قرن پیش، اقیانوسها اکنون گرمتر، بلندتر، طوفانتر، شورتر، اکسیژن کمتر و اسیدیتر هستند. هر یک از این موارد باعث نگرانی خواهد شد. در مجموع، آنها برای اقدام فریاد می زنند.»
تصویر GLOBE را در اینجا درج کنید
کاهش ردپای کربن جهانی ما بسیار مهم است و توجه زیادی را به خود جلب می کند. اما تغییر آب و هوا حداقل برای چندین نسل شتاب می گیرد. چه چیز دیگری به فوریت مورد نیاز است؟ پاسخ ها: (1) سرمایه گذاری های دولتی/خصوصی برای شناسایی جوامع در معرض تهدید و اکوسیستم های آسیب پذیر مانند شوره زارها، سواحل مانع و دشت های سیلابی، و (2) برنامه هایی برای مقاوم سازی این مناطق برای بلندمدت.
مقامات محلی و مردم مایلند برای تغییرات آب و هوایی آمادگی بهتری داشته باشند، اما اغلب فاقد بودجه لازم برای علم، داده ها، سیاست ها و مشارکت عمومی لازم برای اقدام هستند. حفاظت و احیای زیستگاههای ساحلی و آمادهسازی ساختمانها و سایر زیرساختها مانند تونلهای مترو، نیروگاهها و تأسیسات تصفیه فاضلاب برای سیل گران است. الگویی از اثربخشی عمومی/خصوصی و طرز فکری برای استفاده از فرصت ها و ایجاد ابتکارات جدید جسورانه در سطح محلی هر دو مورد نیاز است.
تصویر آسیب پس از طوفان شنی را در اینجا درج کنید
در ماه های اخیر تحرکاتی در جهان بشردوستانه برای اقدام جهانی صورت گرفته است. به عنوان مثال، بنیاد راکفلر اخیراً یک چالش 100 میلیون دلاری برای صدمین سالگرد شهرهای تاب آور برای تأمین مالی 100 شهر در سراسر جهان برای آمادگی بهتر برای تغییرات اقلیمی اعلام کرد. و در ماساچوست ما در حال پیشرفت هستیم. به عنوان مثال میتوان به بیمارستان توانبخشی اسپولدینگ و قوانین ساختمانی تقویتشده این ایالت برای ساخت و ساز در دشتهای سیلابی و تپههای شنی ساحلی اشاره کرد. اما استفاده از این منابع قابل توجه برای ایجاد پیشرفت پایدار و سازگار در یک دوره زمانی طولانی، جنبه حیاتی آمادگی آب و هوا است که اغلب نادیده گرفته می شود.
برای کمک به مقامات دولتی و سهامداران خصوصی برای تامین مالی کار درازمدت، به قهرمانان برای جمع آوری حمایت فردی، تجاری و غیرانتفاعی در سطح محلی نیاز است.
تصویر راکفلر را در اینجا درج کنید
یک ایده جسورانه ایجاد شبکه ای از صندوق های تاب آوری محلی وقفی است. رویدادها در سطح محلی اتفاق میافتند، و در آنجاست که تفاهم، آمادگیها، ارتباطات و تأمین مالی به بهترین وجه انجام میشود. دولت ها به تنهایی نمی توانند این کار را انجام دهند. نه تنها به بخش خصوصی بستگی دارد. بانکها، شرکتهای بیمه، بنیادهای خصوصی، دانشگاهها و مقامات دولتی باید برای انجام وظایف خود گرد هم آیند.
با منابع مالی قابل اعتماد برای سرمایهگذاری بر تخصص موجود و هماهنگی تلاشهای متعدد توسط بازیگران مختلف، ما مجهزتر خواهیم شد تا به بزرگترین چالش قرن حاضر بپردازیم - برنامهریزی برای اثرات اجتنابناپذیر تغییرات آب و هوایی بر جوامع ساحلی ما و امنیت انسانی. .
رابین پیچ مدیر اجرایی مؤسسه همکاری برای اقیانوسها، آب و هوا و امنیت در مدرسه تحصیلات تکمیلی مک کورمک در UMass بوستون - یکی از آسیبپذیرترین مکانهای آب و هوایی بوستون است.