اقیانوس ما و آینده پلاستیک

در ماه ژوئیه، چهار روز را در The Klosters Forum گذراندم، یک محیط شهری کوچک صمیمی در کوه‌های آلپ سوئیس که با گرد هم آوردن ذهن‌های مخرب و الهام‌بخش برای مقابله با برخی از مهم‌ترین چالش‌های زیست‌محیطی جهان، همکاری‌های خلاقانه‌تری را تقویت می‌کند. میزبانان خوش‌آمدگوی Klosters، هوای صاف کوهستان و محصولات و پنیر از سایت جلسات مزرعه صنعتگر به گونه‌ای طراحی شده‌اند که امکان گفتگوهای متفکرانه و خنثی را در میان شرکت‌کنندگان متخصص فراهم کند.

امسال، هفتاد نفر از ما گرد هم آمدیم تا در مورد آینده پلاستیک در جهان خود صحبت کنیم، به ویژه در مورد اینکه چگونه می توانیم آسیب آلودگی پلاستیکی به اقیانوس ها را کاهش دهیم. این گردهمایی شامل کارشناسانی از سازمان های مردمی و گروه های شیمی دانشگاه و از صنعت و حقوق بود. مبارزان مصمم ضد پلاستیک و افراد پرشوری بودند که خلاقانه در مورد نحوه برخورد با زباله های پلاستیکی در فقیرترین کشورهای جهان فکر می کردند.

نیمی از وقت خود را صرف چه چیزی و نیمی را برای چگونگی صرف کردیم. چگونه با مشکلی برخورد کنیم که هم توسط اکثر بشریت به وجود آمده و هم به طور بالقوه برای کل بشریت مضر است؟

من نیز مانند بسیاری از ما، فکر می‌کردم که در حوزه مشکل آلودگی پلاستیکی در اقیانوس‌هایمان کنترل خوبی دارم. فکر می‌کردم چالش پرداختن به آن و عواقب ادامه دادن اجازه دادن به میلیون‌ها پوند زباله برای دمیدن، رانش یا ریختن به اقیانوس را درک کرده‌ام. من فهمیدم که بهترین نقش بنیاد اقیانوس ممکن است ادامه دادن به حمایت از برخی از گزینه‌های عالی موجود، ارائه ارزیابی، تلاش برای رهایی از پلاستیک و شناسایی جاهایی باشد که ممکن است توسط افراد متعهد در سراسر جهان پر شود.

اما پس از یک هفته صحبت با کارشناسان در مورد آلودگی پلاستیکی اقیانوس ها، تفکر من از حمایت، تجزیه و تحلیل و ارجاع پروژه های خوب برای تامین مالی به مجموعه اهداکنندگان ما تا نیاز به افزودن عنصر جدیدی به تلاش ها تغییر کرد. ما نه تنها باید زباله های پلاستیکی را کاهش دهیم، بلکه باید وابستگی خود را به پلاستیک کاهش دهیم.

 
پلاستیک ماده شگفت انگیزی است. آرایه متنوع پلیمرها به گستره حیرت انگیزی از استفاده از اندام مصنوعی گرفته تا قطعات خودرو و هواپیما تا فنجان های یک بار مصرف سبک وزن، نی ها و کیسه ها اجازه می دهد. ما از شیمیدانان خواستیم تا موادی بادوام، مناسب برای کاربرد خاص و سبک وزن برای کاهش هزینه های حمل و نقل بیابند. و شیمیدان ها پاسخ دادند. در طول زندگی‌ام، تقریباً برای همه گردهمایی‌های گروهی، از شیشه و کاغذ به پلاستیک روی آورده‌ایم - آنقدر که در یک گردهمایی اخیر برای تماشای فیلم‌های محیطی، شخصی از من پرسید اگر لیوان‌های پلاستیکی نبود، چه می‌نوشیدیم. من به آرامی پیشنهاد کردم که لیوان های شراب و آب ممکن است کار کنند. «شیشه می شکند. کاغذ خیس می شود.» او پاسخ داد. مقاله اخیر نیویورک تایمز پیامدهای موفقیت شیمیدانان را نشان می دهد:

1

از جمله نکاتی که از جلسه کلاسترز برای من به دست آمد، درک بهتری از چالش بزرگی است که با آن روبرو هستیم. به عنوان مثال، پلیمرهای منفرد ممکن است رسماً ایمن برای مواد غذایی و از نظر فنی قابل بازیافت باشند. اما ما ظرفیت بازیافت واقعی آن پلیمرها را در اکثر جاها (و در برخی موارد اصلاً) نداریم. علاوه بر این، محققان و نمایندگان صنعت که در این جلسه حضور داشتند این موضوع را مطرح کردند که وقتی پلیمرها برای رسیدگی به چندین مسئله غذایی به طور همزمان ترکیب می شوند (مثلاً قابلیت تنفس و تازگی در کاهو)، هیچ ارزیابی اضافی از ایمنی یا ایمنی مواد غذایی وجود ندارد. قابلیت بازیافت ترکیب یا اینکه چگونه ترکیبات پلیمری به قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور خورشید و آب - چه تازه و چه شور- پاسخ می دهند. و همه پلیمرها در انتقال سموم و آزادسازی آنها بسیار خوب هستند. و البته این تهدید اضافی وجود دارد که چون پلاستیک ها از نفت و گاز ساخته می شوند، در طول زمان گازهای گلخانه ای منتشر می کنند. 

یک چالش بزرگ این است که چقدر از پلاستیک تولید شده و دور ریخته شده در طول زندگی من هنوز در خاک ما، در رودخانه ها و دریاچه های ما و در اقیانوس وجود دارد. توقف جریان پلاستیک به رودخانه‌ها و دریا ضروری است – حتی در حالی که ما همچنان به کشف روش‌های مقرون‌به‌صرفه و امکان‌پذیر برای حذف پلاستیک از اقیانوس بدون ایجاد آسیب‌های اضافی ادامه می‌دهیم، باید به طور کلی به اتکای خود به پلاستیک پایان دهیم. 

جوجه لایسان آلباتروس گرسنه، فلیکر/دانکن

یکی از بحث‌های Klosters بر این موضوع متمرکز بود که آیا ما باید ارزش استفاده‌های پلاستیکی را رتبه‌بندی کنیم و بر این اساس آنها را مالیات یا ممنوع کنیم. به عنوان مثال، پلاستیک های یکبار مصرف برای استفاده در محیط های بیمارستانی و در موقعیت های پرخطر (مثلاً شیوع وبا) ممکن است درمان متفاوتی نسبت به فنجان های مهمانی، کیسه های پلاستیکی و نی داشته باشند. به جوامع گزینه‌هایی برای تطبیق ساختار با نیازهای خاص خود ارائه می‌شود – با علم به اینکه باید هزینه‌های خود را برای مدیریت زباله جامد در مقابل هزینه اجرای ممنوعیت‌ها متعادل کنند. یک شهر ساحلی ممکن است بر ممنوعیت‌ها تمرکز کند تا هزینه پاکسازی کامل ساحل را کاهش دهد و یک جامعه دیگر ممکن است بر هزینه‌هایی تمرکز کند که استفاده را کاهش می‌دهد و بودجه برای اهداف پاکسازی یا بازسازی فراهم می‌کند.

استراتژی قانونگذاری - هر چند ممکن است ساختارمند باشد - باید شامل انگیزه هایی برای مدیریت بهتر زباله و توسعه فناوری های مناسب برای بهبود قابلیت بازیافت در مقیاس های واقعی باشد. این به معنای تنظیم تولید انواع پلاستیک و ایجاد انگیزه برای تولید پلیمرهای قابل بازیافت و قابل استفاده مجدد است. و اجرای این محدودیت‌ها و مشوق‌های قانونی به‌زودی بسیار مهم است زیرا این صنعت در حال برنامه‌ریزی برای چهار برابر کردن تولید جهانی پلاستیک در 30 سال آینده است (درست زمانی که نیاز به استفاده بسیار کمتر از آنچه امروز داریم).

با توجه به چالش‌های فراوانی که در ذهن دارم، به‌ویژه علاقه‌مند به توسعه یک کیت ابزار قانون‌گذاری هستم که می‌تواند در ترکیب با تجربه بنیاد اقیانوس در ارتباط قانونی همتا به همتا در مورد اسیدی‌سازی اقیانوس در سطح ایالت در ایالات متحده مورد استفاده قرار گیرد. ، و در سطح ملی در سطح بین المللی.

من متذکر می شوم که درست کردن هر گونه ایده قانون آلودگی پلاستیکی کار سختی است. ما به یک پیش‌زمینه فنی جدی نیاز داریم و برای موفقیت به ایده‌هایی نیاز داریم که ریشه‌های مشکل را پیدا کنند، به جای ایده‌هایی که پنجره‌بندی هستند. به عبارت دیگر، ما باید تلاش کنیم تا طعمه افرادی نشویم که ایده‌های بزرگ و شگفت‌انگیزی دارند که محدودیت‌های جدی دارند یا راه‌حل‌هایی که ظاهر و احساس خوبی دارند و ما را به جایی که می‌خواهیم نمی‌رسانند، مانند راه‌حل‌های Boyan Slat. پروژه پاکسازی اقیانوس».  

بدیهی است که ما در بنیاد اقیانوس اولین کسی نیستیم که به یک استراتژی قانونی و توسعه یک بسته ابزار قانونگذاری فکر می کنیم. به همین ترتیب، تعداد فزاینده ای از سازمان ها وجود دارند که با تصمیم گیرندگان برای توسعه استراتژی های نظارتی مناسب کار کرده اند. برای یک مجموعه ابزار سیاست جامع‌تر، می‌خواهم نمونه‌های موفقی را از سطح شهرداری و ایالت و همچنین برخی از قوانین ملی جمع‌آوری کنم (روآندا، تانزانیا، کنیا و تامیل نادو به عنوان نمونه‌های اخیر در ذهن هستند). من مایلم با همکارانی از ClientEarth، اعضای ائتلاف آلودگی پلاستیک، و صنعتی که استراتژی های موفقی را شناسایی کرده اند، کار کنم. با مقدمات ایجاد شده در مجمع امسال Klosters، مجمع سال آینده می تواند بر سیاست گذاری و راه حل های قانونی برای مشکل پلاستیک در اقیانوس ما تمرکز کند.

مارک جی. اسپالدینگ، رئیس بنیاد اقیانوس، عضو هیئت مطالعات اقیانوسی آکادمی ملی علوم، مهندسی و پزشکی است. او در کمیسیون دریای سارگاسو خدمت می کند. مارک یک عضو ارشد در مرکز اقتصاد آبی، در موسسه مطالعات بین‌المللی میدلبری است. علاوه بر این، او به عنوان مدیرعامل و رئیس SeaWeb، مشاور استراتژی اقیانوس راکفلر (یک صندوق سرمایه‌گذاری بی‌سابقه اقیانوس‌محور) است و اولین برنامه افست کربن آبی، SeaGrass Grow را طراحی کرد.

​¹لیم، شیائوزی «طراحی مرگ یک پلاستیک» نیویورک تایمز 6 اوت 2018 https://www.nytimes.com/2018/08/06/science/plastics-polymers-pollution.html
²شیفمن، دیوید "از 15 کارشناس آلودگی پلاستیک اقیانوس در مورد پروژه پاکسازی اقیانوس سوال کردم و آنها نگرانی هایی دارند" Southern Fried Science 13 ژوئن 2018 http://www.southernfriedscience.com/i-asked-15-ocean-plastic-pollution-experts-about-the-ocean-cleanup-project-and-they-have-concerns