پاسخ ما به COVID-19

با ادامه اختلالات ناشی از واکنش به COVID-19، جوامع تقریباً در هر سطحی با مشکل مواجه هستند، حتی در شرایطی که اقدامات محبت آمیز و حمایت باعث آرامش و شوخ طبعی می شود. ما برای مردگان سوگواری می‌کنیم و احساس می‌کنیم برای کسانی که ابتدایی‌ترین مراسم و مناسبت‌های ویژه، از مراسم مذهبی گرفته تا فارغ‌التحصیلی، به شیوه‌ای برگزار نمی‌شوند که حتی یک سال پیش حتی دوبار درباره آن فکر نمی‌کردیم. ما از کسانی که باید هر روز تصمیم بگیرند به سر کار بروند و خود (و خانواده‌شان) را از طریق شیفت کاری‌شان در خواربارفروشی‌ها، داروخانه‌ها، امکانات پزشکی و سایر مکان‌ها در معرض خطر قرار دهند، سپاسگزاریم. ما می‌خواهیم به کسانی که خانواده و دارایی خود را در طوفان‌های وحشتناکی که جوامع را هم در ایالات متحده و هم در غرب اقیانوس آرام ویران کرده‌اند، تسلی دهیم - حتی در شرایطی که واکنش تحت تأثیر پروتکل‌های COVID-19 قرار گرفته است. ما آگاه هستیم که نابرابری‌های اساسی نژادی، اجتماعی و پزشکی به طور گسترده‌تری افشا شده‌اند و باید با جدیت بیشتری به آن پرداخت.

ما همچنین عمیقا آگاه هستیم که این چند ماه گذشته و هفته‌ها و ماه‌های پیش رو، فرصتی برای یادگیری برای ترسیم مسیری است که به جای واکنش‌پذیر، پیش‌بینی می‌کند و تا حد امکان برای تغییرات آینده در زندگی روزمره ما آماده می‌شود: استراتژی‌ها برای بهبود دسترسی به آزمایش، نظارت، درمان، و تجهیزات و تجهیزات حفاظتی که همه در شرایط اضطراری بهداشتی به آن نیاز دارند؛ اهمیت منابع آب پاک و قابل اعتماد؛ و حصول اطمینان از اینکه سیستم های اساسی حمایت از زندگی ما تا آنجا که می توانیم سالم باشند. همانطور که می‌دانستیم، کیفیت هوایی که تنفس می‌کنیم، می‌تواند عامل تعیین‌کننده‌ای باشد که افراد چقدر بیماری‌های تنفسی، از جمله COVID-19 را تحمل می‌کنند - یک مسئله اساسی برابری و عدالت.

اقیانوس اکسیژن را برای ما فراهم می کند - یک خدمت گرانبها - و باید از این ظرفیت برای زندگی به گونه ای که می دانیم برای زنده ماندن دفاع کرد. بدیهی است که احیای یک اقیانوس سالم و فراوان یک ضرورت است، اختیاری نیست - ما نمی توانیم بدون خدمات اکوسیستم اقیانوس و مزایای اقتصادی انجام دهیم. تغییرات آب و هوایی و انتشار گازهای گلخانه‌ای در حال حاضر توانایی اقیانوس را برای تعدیل آب و هوای شدید و پشتیبانی از الگوهای بارش سنتی که سیستم‌های خود را بر اساس آن طراحی کرده‌ایم مختل می‌کند. اسیدی شدن اقیانوس ها تولید اکسیژن را نیز تهدید می کند.

تغییرات در نحوه زندگی، کار و بازی ما در تأثیراتی که در حال حاضر از تغییرات اقلیمی می‌بینیم، نهفته است - شاید به‌شدت و ناگهانی‌تر از فاصله‌گیری ضروری و فقدان عمیقی که اکنون تجربه می‌کنیم، اما تغییر قبلاً در جریان است. برای مقابله با تغییرات آب و هوایی، باید تغییرات اساسی در نحوه زندگی، کار و بازی ما ایجاد شود. و از برخی جهات، همه‌گیری در مورد آمادگی و انعطاف‌پذیری برنامه‌ریزی‌شده درس‌هایی - حتی درس‌های بسیار سخت - ارائه کرده است. و برخی شواهد جدید حاکی از اهمیت حفاظت از سیستم‌های پشتیبانی حیات ما - هوا، آب، اقیانوس - برای عدالت بیشتر، برای امنیت بیشتر، و برای فراوانی.

همانطور که جوامع از تعطیلی خارج می شوند و برای از سرگیری فعالیت های اقتصادی که به طور ناگهانی متوقف شده اند تلاش می کنند، ما باید به آینده فکر کنیم. ما باید برای تغییر برنامه ریزی کنیم. ما می توانیم با دانستن اینکه سیستم بهداشت عمومی ما باید قوی باشد - از پیشگیری از آلودگی گرفته تا وسایل حفاظتی گرفته تا سیستم های توزیع، برای تغییر و اختلال آماده شویم. ما نمی‌توانیم از گردبادها جلوگیری کنیم، اما می‌توانیم به جوامع کمک کنیم تا در برابر ویرانی واکنش نشان دهند. ما نمی توانیم جلوی همه گیری ها را بگیریم، اما می توانیم از تبدیل شدن آنها به همه گیری جلوگیری کنیم. ما باید از آسیب پذیرترین افراد - جوامع، منابع و زیستگاه ها - محافظت کنیم، حتی زمانی که به دنبال سازگاری با آیین ها، رفتارها و استراتژی های جدید برای خیر و صلاح همه ما هستیم.