قسمت 3: پس از طوفان - پلاستیک در اقیانوس

توسط مارک جی اسپالدینگ، رئیس بنیاد اقیانوس و کارولین کوگان، دستیار بنیاد، بنیاد اقیانوس

در بنیاد اقیانوس، ما در مورد عواقب آن بسیار فکر کرده ایم. ما از داستان های غم انگیز انسانی از دست دادن در پی طوفان هایی مانند آنچه در سنت لوسیا، ترینیداد و توباگو و سایر کشورهای جزیره در شب کریسمس رخ داد، غمگین هستیم. موجی از همدردی و کمک به آسیب دیدگان صورت گرفته است، همانطور که باید وجود داشته باشد. ما از خود می پرسیدیم که عناصر قابل پیش بینی عواقب پس از طوفان چیست و چه کاری می توانیم انجام دهیم تا برای عواقب پس از آن آماده شویم؟

به طور خاص، ما همچنین از خود پرسیده‌ایم که چگونه می‌توانیم آسیب‌هایی را که از زباله‌های ناشی از سیل، باد، و خسارات ناشی از طوفان ایجاد می‌شود محدود کرده یا حتی از آن جلوگیری کنیم - به‌ویژه زمانی که در آب‌های نزدیک ساحل و ساحل می‌پیچد. بسیاری از چیزهایی که از خشکی و آبراه‌های ما و اقیانوس‌ها می‌شویند از یک ماده سبک وزن و ضدآب ساخته شده‌اند که در سطح یا درست زیر سطح آب شناور است. شکل ها، اندازه ها، ضخامت های زیادی دارد و به طرق مختلف برای فعالیت های انسانی استفاده می شود. از کیسه‌های خرید و بطری‌ها گرفته تا خنک‌کننده‌های غذا، از اسباب‌بازی‌ها تا تلفن‌ها، پلاستیک‌ها در همه جای جوامع انسانی وجود دارند و حضور آنها عمیقاً توسط همسایگان اقیانوسی ما احساس می‌شود.

شماره اخیر SeaWeb's Marine Science Review مشکلی را برجسته کرد که به طور طبیعی در ادامه بحث بنیاد اقیانوس در مورد طوفان ها و عواقب پس از آن، به ویژه هنگامی که با مشکل زباله در اقیانوس، یا به طور رسمی تر سروکار داریم: زباله های دریایی، دنبال می شود. ما از تعداد مقالات بررسی شده و مرتبطی که اکنون و در ماه های آینده منتشر می شود و این مشکل را شرح می دهد، دلگرم و وحشت زده شده ایم. خوشحالیم که دانشمندان در حال بررسی اثرات آن هستند: از بررسی زباله‌های دریایی در فلات قاره بلژیک تا تأثیر وسایل ماهیگیری رها شده (مثلاً شبکه‌های ارواح) بر روی لاک‌پشت‌های دریایی و سایر حیوانات در استرالیا و حتی وجود مواد پلاستیکی. در حیوانات از خرچنگ های کوچک گرفته تا ماهی هایی که به صورت تجاری برای مصرف انسان صید می شوند. ما از تأیید روزافزون مقیاس جهانی این مشکل و اینکه چقدر برای رسیدگی به آن – و جلوگیری از بدتر شدن آن باید انجام شود، وحشت زده ایم.

در مناطق ساحلی، طوفان‌ها اغلب قوی هستند و با سیلاب‌های آب همراه هستند که به سمت پایین تپه به سمت زه‌کشی طوفان، دره‌ها، نهرها و رودخانه‌ها و در نهایت به دریا می‌ریزند. این آب بسیاری از بطری‌ها، قوطی‌ها و سایر زباله‌های فراموش‌شده را که در کنار حاشیه‌ها، زیر درختان، پارک‌ها و حتی در سطل‌های زباله ناامن قرار دارند، جمع‌آوری می‌کند. این زباله‌ها را به داخل آبراه‌ها می‌برد، جایی که در بوته‌ها در کنار بستر رودخانه در هم می‌پیچد یا در اطراف صخره‌ها و تکیه‌گاه‌های پل گیر می‌کند و در نهایت، تحت فشار جریان‌ها، راه خود را به سواحل و باتلاق‌ها و مناطق دیگر پیدا می‌کند. پس از طوفان سندی، کیسه های پلاستیکی درختان را در امتداد جاده های کنار ساحل تا ارتفاع طوفان تزئین کردند - در بسیاری از نقاط بیش از 15 فوت از زمین فاصله داشتند و در حالی که آب از خشکی به سمت دریا می رفت، به آنجا منتقل شد.

کشورهای جزیره در حال حاضر در مورد زباله با چالش بزرگی روبرو هستند - زمین قیمت بالایی دارد و استفاده از آن برای دفن زباله واقعاً عملی نیست. و - به ویژه اکنون در دریای کارائیب - آنها چالش دیگری در مورد زباله دارند. چه اتفاقی می‌افتد وقتی طوفانی می‌آید و هزاران تن زباله خیس از خانه‌ها و دارایی‌های محبوب مردم باقی می‌ماند؟ کجا قرار است گذاشته شود؟ چه اتفاقی برای صخره‌ها، سواحل، جنگل‌های حرا و علف‌زارهای دریایی می‌افتد که آب بسیاری از زباله‌های مخلوط با رسوبات، فاضلاب، محصولات تمیزکننده خانگی و سایر موادی را که تا زمان طوفان در جوامع انسانی ذخیره می‌شد، به آنها می‌آورد؟ بارندگی معمولی چقدر زباله را به نهرها و سواحل و آب های مجاور می برد؟ چه اتفاقی برای آن می افتد؟ چگونه بر زندگی دریایی، تفریحات و فعالیت های اقتصادی که جوامع را در جزایر حفظ می کند، تأثیر می گذارد؟

برنامه محیط زیست کارائیب UNEP مدتهاست که از این مشکل آگاه بوده است: برجسته کردن مسائل در وب سایت خود، زباله های جامد و زباله های دریاییو گردهمایی افراد علاقه مند در مورد گزینه هایی برای بهبود مدیریت زباله به روش هایی که آسیب به آب ها و زیستگاه های نزدیک ساحل را کاهش دهد. امیلی فرانک، مسئول کمک های مالی و تحقیقات بنیاد اقیانوس، پاییز گذشته در یکی از این گردهمایی ها شرکت کرد. اعضای پانل شامل نمایندگانی از مجموعه‌ای از سازمان‌های دولتی و غیردولتی بودند.[1]

از دست دادن غم انگیز زندگی و میراث اجتماعی در طوفان های شب کریسمس فقط شروع داستان بود. ما به دوستان جزیره ای خود مدیونیم که از قبل درباره عواقب دیگر طوفان های آینده فکر کنند. ما می دانیم که صرفاً به این دلیل که این طوفان غیرعادی بود، به این معنی نیست که رویدادهای طوفانی غیرعادی یا حتی مورد انتظار دیگری وجود نخواهد داشت.

ما همچنین می دانیم که جلوگیری از رسیدن پلاستیک ها و سایر آلودگی ها به اقیانوس ها باید اولویت ما باشد. بیشتر پلاستیک در اقیانوس تجزیه نمی شود و از بین نمی رود - به سادگی به قطعات کوچکتر و کوچکتر تجزیه می شود و سیستم تغذیه و تولید مثل حیوانات و گیاهان کوچکتر در دریا را مختل می کند. همانطور که ممکن است بدانید، انباشته‌هایی از پلاستیک و زباله‌های دیگر در چرخه‌های اصلی هر اقیانوس جهان وجود دارد که لکه زباله بزرگ اقیانوس آرام (در نزدیکی جزایر میدوی و اقیانوس آرام شمالی مرکزی) معروف‌ترین آنهاست، اما، متأسفانه. ، منحصر به فرد نیست.

بنابراین، یک مرحله وجود دارد که همه ما می‌توانیم از آن حمایت کنیم: کاهش تولید پلاستیک‌های یکبار مصرف، ترویج ظروف و سیستم‌های پایدارتر برای تحویل مایعات و سایر محصولات به جایی که قرار است استفاده شود. همچنین می‌توانیم روی مرحله دوم توافق کنیم: اطمینان حاصل کنیم که فنجان‌ها، کیسه‌ها، بطری‌ها و سایر زباله‌های پلاستیکی از زهکش‌های طوفان، خندق‌ها، نهرها و دیگر آبراه‌ها دور نگه داشته می‌شوند. ما می خواهیم از پیچیدن تمام ظروف پلاستیکی در اقیانوس و سواحل خود جلوگیری کنیم.

• ما می‌توانیم اطمینان حاصل کنیم که همه زباله‌ها بازیافت یا به‌درستی دور ریخته می‌شوند.
• ما می‌توانیم در پاکسازی‌های اجتماعی شرکت کنیم تا از شر زباله‌هایی که می‌توانند آبراه‌های ما را مسدود کنند خلاص شویم.

همانطور که قبلاً بارها گفته‌ایم، احیای سیستم‌های ساحلی گام مهم دیگری برای اطمینان از جوامع تاب‌آور است. جوامع ساحلی هوشمند که برای بازسازی این زیستگاه ها برای کمک به آمادگی برای طوفان جدی بعدی سرمایه گذاری می کنند، از مزایای تفریحی، اقتصادی و سایر مزایای نیز برخوردار می شوند. دور نگه داشتن زباله ها از ساحل و خارج از آب، جامعه را برای بازدیدکنندگان جذاب تر می کند.

کارائیب طیف متنوعی از کشورهای جزیره ای و ساحلی را برای جذب بازدیدکنندگان از سراسر قاره آمریکا و جهان ارائه می دهد. و کسانی که در صنعت سفر هستند باید به مقاصدی که مشتریانشان برای تفریح، تجارت و خانواده به آن سفر می کنند اهمیت دهند. همه ما برای زندگی، کار و بازی به سواحل زیبا، صخره های مرجانی بی نظیر و دیگر شگفتی های طبیعی آن متکی هستیم. ما می توانیم برای جلوگیری از آسیب در جایی که بتوانیم دور هم جمع شویم و آنطور که باید به عواقب آن رسیدگی کنیم.

[1] تعدادی از سازمان ها برای آموزش، پاکسازی و شناسایی راه حل هایی برای آلودگی پلاستیکی در اقیانوس ها کار می کنند. آنها عبارتند از Ocean Conservancy، 5 Gyres، Plastic Pollution Coalition، Surfrider Foundation و بسیاری دیگر.