قطب شمال: منطقه ای از درگیری یا همکاری آینده

این هفته اولین کشتی کروز برای سفری در قطب شمال به راه افتاد. همراه با تیترهایی که پایین ترین سطح یخ دریای قطب شمال ثبت شده در 125 سال گذشته را اعلام کردند. یک سفر دریایی سه هفته ای به یک جهش لجستیکی بزرگ در بهترین زمان نیاز دارد - در قطب شمال، ماه ها برنامه ریزی و مشاوره با گارد ساحلی ایالات متحده و سایر سازمان های دولتی نیاز داشت. به غیر از اثرات آلودگی صوتی و سایر اثرات، به نظر نمی رسد کشتی های تفریحی موضوعی باشند که ممکن است در آینده با گرم شدن آب های قطب شمال درگیری ایجاد کند - اما پیش بینی درگیری و تلاش برای حل و فصل آن از قبل یکی از اهداف شورای قطب شمال است. . من از عضو هیئت مدیره خود، بیل آیشباوم، که در مسائل قطب شمال متخصص است و فعالانه در روند شورای قطب شمال شرکت دارد، خواستم تا افکار خود را به اشتراک بگذارد.

مارک جی. اسپالدینگ

یکی از چشمگیرترین تأثیرات گرمایش جهانی، تغییرات قطب شمال است، از جمله ذوب بی‌سابقه یخ و برف، از دست دادن زیستگاه گونه‌های منحصربه‌فرد در سطح جهان و تهدیدهایی برای الگوهای معیشت انسان‌ها با چند قرن قدمت. در عین حال، با دستیابی به قطب شمال و ادامه عطش جهانی برای منابع طبیعی، هجوم به بهره برداری از منابع این منطقه افزایش می یابد.

مطبوعات عمومی مشتاق بودند تا شبح درگیری احتمالی بین کشورها را با شتاب گرفتن این جدیدترین موج بهره برداری از منابع مطرح کنند. این نگرانی ها با افزایش تنش ها بین کشورهای ناتو و روسیه بر سر اوکراین و سایر مسائل ژئوپلیتیکی تشدید شده است. و در واقع، چندین نمونه از افزایش حضور نظامی کشورهای قطب شمال در قلمروهای قطب شمال وجود دارد.

با این حال، من معتقدم که بعید است قطب شمال به یک منطقه جدید درگیری وارد شود زیرا کشورها به دنبال توسعه منابع آن هستند. کاملاً برعکس، موارد کمی از اختلاف بر سر قلمرو واقعی وجود دارد که مهم‌ترین آنها فقط شامل کانادا، ایالات متحده و دانمارک است. علاوه بر این، ادعاهای بسیار مورد توجه روسیه در مورد بستر اقیانوس منجمد شمالی از جمله تلاش های بسیاری از کشورهای قطب شمال برای طرح ادعاهای مشابه است. همه اینها طبق مفاد کنوانسیون سازمان ملل متحد در مورد حقوق دریاها مشمول تعیین و حل و فصل هستند. طعنه آمیز است که عدم پیوستن ایالات متحده به این کنوانسیون به این معنی است که ما ظاهراً قادر به تکمیل چنین ادعاهایی نیستیم.

از سوی دیگر، حتی یک منطقه قطب شمال در دسترس تر، همچنان مکانی خطرناک و دشوار برای انجام فعالیت های اقتصادی پیچیده خواهد بود. به دلایل مختلف این بدان معناست که همکاری دولت در حکمرانی برای فراهم کردن بستری برای پیشبرد چنین فعالیت هایی به گونه ای که از نظر زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی پایدار باشد، ضروری است.   

از سال 1996، شورای قطب شمال متشکل از هشت کشور قطب شمال، شرکت کنندگان دائمی به نمایندگی از مردم بومی، و ناظران نقطه کانونی برای توسعه علم لازم برای مقابله با این چالش بوده است. تحت رهبری دولت ایالات متحده، که در حال حاضر رئیس شورا است، یک گروه ویژه در حال بررسی اقدامات قوی تر برای اطمینان از اجرای توصیه های شورا است. در یک مقاله اخیر منتشر شده توسط The Polar Record I به مسائل کلیدی برای تقویت حاکمیت قطب شمال، به ویژه در محیط دریایی پرداخت. در این مقطع، کشورهای قطب شمال، از جمله روسیه، به طور مثبت گزینه هایی را برای دستیابی به چنین همکاری هایی بررسی می کنند.

تابستان امسال یک کشتی توریستی با بیش از هزار مسافر در حال عبور از قطب شمال کانادا است. از جمله از طریق دریاها که اخیراً یک کشتی به اندازه یک دهم به گل نشسته و نیاز به تخلیه همه مسافران و خدمه داشت. پس از تابستان 2012، شل اکتشافات هیدروکربنی آینده در دریاهای برینگ و چوکچی را به دنبال تصادفات و اشتباهات متعدد متوقف کرد، اما توسعه در سایر نقاط قطب شمال ادامه دارد. حتی در حال حاضر، ناوگان های آبی دوردست در تعقیب ماهی ها به سمت شمال حرکت می کنند. تا زمانی که کشورهای قطب شمال نتوانند سازوکارهای قوی برای همکاری در اداره منطقه ایجاد کنند، این فعالیت‌ها و سایر فعالیت‌ها به همان اندازه که در جاهای دیگر بوده، برای جهان طبیعی مخرب خواهند بود. با همکاری قوی، آنها می توانند نه تنها برای منابع طبیعی منطقه بلکه برای مردم قطب شمال پایدار باشند.