مارک اسپالدینگ
درود از تودوس سانتوس آفتابی، دومین شهر بزرگ در شهرداری لاپاز، که در سال 1724 تاسیس شد. امروزه این یک جامعه کوچک است که هر ساله میزبان هزاران بازدید کننده است که معماری آن را تحسین می کنند، از غذاهای عالی آن لذت می برند و سرگردان می شوند. گالریها و مغازههای دیگر در ساختمانهای کمگچکاری آن قرار گرفتهاند. در همان نزدیکی، امتداد طولانی ساحل شنی فرصتهایی برای موجسواری، آفتاب گرفتن و شنا کردن فراهم میکند.
من اینجا هستم برای گروه مشورتی تنوع زیستینشست سالانه ما از سخنرانان پر جنب و جوش و گفتگوهای جالب در مورد مسائل جهانی تأثیرگذار بر رفاه گیاهان و حیوانات و زیستگاه هایی که آنها به آنها وابسته هستند لذت برده ایم. دکتر Exequiel Ezcurra جلسه را با یک سخنرانی اصلی در شام افتتاحیه ما رهبری کرد. او مدتها حامی منابع طبیعی و فرهنگی باجا کالیفرنیا است.
عکس MJS را در اینجا درج کنید
جلسه رسمی در تئاتر قدیمی تاریخی در مرکز شهر آغاز شد. ما از چندین نفر در مورد تلاش برای ایجاد حفاظت در مقیاس چشم انداز برای خشکی و اقیانوس ها شنیدیم. کریس تامپکینز از Conservación Patagonica تلاشهای مشترک سازمانش را برای ایجاد پارکهای ملی در مقیاس چشمانداز در شیلی و آرژانتین، که برخی از آنها از رشته کوههای آند تا دریا امتداد دارند و خانههای امنی برای کندورها و پنگوئنها فراهم میکنند، توضیح داد.
اواخر بعدازظهر گذشته، از چندین شرکت کننده در مورد روش هایی شنیدیم که آنها در تلاشند مکان های امنی را برای فعالانی که برای حفاظت از جوامع، ترویج هوا و آب پاک و حفظ میراث منابع طبیعی کشورشان تلاش می کنند، فراهم کنند. فعالان در سراسر جهان مورد حمله قرار می گیرند، حتی در کشورهایی که عموماً امن تلقی می شوند مانند کانادا و ایالات متحده. این مجریان راههای مختلفی را ارائه کردند که میتوانیم آن را ایمنتر کنیم تا از سیارهمان و جوامعی که به منابع طبیعی سالم وابسته هستند - یعنی همه ما، محافظت کنیم.
دیشب، در ساحلی زیبا در اقیانوس آرام، حدود 20 دقیقه از مرکز شهر دور هم جمع شدیم. بودن در آنجا هم شگفت انگیز و هم سخت بود. از یک طرف ساحل شنی و تپه های شنی محافظ آن کیلومترها امتداد دارند و امواج متلاشی کننده، غروب خورشید و گرگ و میش بیشتر ما را با هیبت به لبه آب می کشاند. از سوی دیگر، وقتی به اطراف نگاه می کردم، نمی توانستم کلاه پایداری خود را بر سر نگذارم. تأسیسات کاملاً جدید بود - کاشت احتمالاً اندکی قبل از رسیدن ما برای شام کامل شده بود. صرفاً برای حمایت از مسافران ساحل (و رویدادهایی مانند ما) طراحی شده است، دقیقاً در تپه های شنی که برای مسیرهایی به ساحل باز هموار شده اند قرار دارد. این یک مرکز بزرگ در فضای باز است که دارای یک استخر سخاوتمندانه، یک جایگاه گروه موسیقی، یک زمین رقص سخاوتمندانه، یک پالاپا با بیش از 40 فوت عرض، مناطق سنگفرش بیشتر برای صندلی های اضافی، و آشپزخانه کامل و امکانات حمام و دوش است. شکی نیست که بدون چنین امکاناتی، اتصال 130 شرکت کننده یا بیشتر به ساحل و دریا بسیار دشوارتر بود.
عکس ساحل در اینجا
و با این حال، من مطمئن هستم که این پایگاه منزوی توسعه گردشگری برای مدت طولانی منزوی نخواهد بود. این احتمالاً بخشی از چیزی است که یکی از رهبران محلی به عنوان "بهمن توسعه" آینده توصیف کرد که همیشه به نفع نیست. بازدیدکنندگانی که برای لذت بردن از شهر می آیند، برای موج سواری، شنا و آفتاب گرفتن نیز اینجا هستند. بازدیدکنندگان بسیار زیاد و ساخت و سازهای نابجا برای برآورده کردن انتظارات آنها، و سیستم های طبیعی که آنها را جذب می کنند، تحت تأثیر قرار می گیرند. این تعادلی است بین اجازه دادن به جامعه برای بهره مندی از موقعیت مکانی خود و جلوگیری از بزرگ شدن مقیاس برای پایدار شدن مزایا در طول زمان.
عکس استخر در اینجا
من بیش از سه دهه است که در باجا کار می کنم. این مکان زیبا و جادویی است که در آن صحرا بارها و بارها به روش های شگفت انگیزی با دریا ملاقات می کند و خانه پرندگان، خفاش ها، ماهی ها، نهنگ ها، دلفین ها و صدها جامعه دیگر از جمله انسان است. بنیاد اقیانوس مفتخر است که میزبان ده پروژه است که برای محافظت و بهبود این جوامع کار می کنند. من خوشحالم که بسیاری از سرمایهگذاران که به این جوامع اهمیت میدهند، توانستند گوشه کوچکی از شبه جزیره را به طور مستقیم تجربه کنند. ما میتوانیم امیدوار باشیم که آنها خاطرات زیبایی طبیعی و تاریخ غنی فرهنگی و همچنین آگاهی تازهای را در خود داشته باشند که انسانها و حیوانات به طور یکسان به مکانهای امن، تمیز و سالم برای زندگی نیاز دارند.