ساحل غربی، بهترین ساحل؟ نه برای ستاره دریایی

توسط الکس کربی، کارآموز ارتباطات، بنیاد اقیانوس

یک بیماری مرموز در سراسر سواحل غربی در حال فراگیری است و دنباله ای از ستاره های دریایی مرده را پشت سر می گذارد.

از ژوئن 2013، تپه‌هایی از ستاره‌های دریایی مرده با اندام‌های جدا شده در امتداد ساحل غربی، از آلاسکا تا کالیفرنیای جنوبی دیده می‌شوند. این ستاره های دریایی که به ستاره های دریایی نیز معروف هستند میلیون ها نفر در حال مرگ هستند و هیچ کس دلیل آن را نمی داند.

بیماری هدر رفتن ستاره های دریایی، مسلماً شایع ترین بیماری ثبت شده در موجودات دریایی، می تواند کل جمعیت ستاره های دریایی را در کمتر از دو روز از بین ببرد. ستارگان دریا ابتدا علائمی از ابتلا به بیماری هدر رفتن ستاره‌های دریایی را با بی‌حالی نشان می‌دهند - بازوهای آنها شروع به پیچ خوردن می‌کنند و خسته عمل می‌کنند. سپس ضایعات در زیر بغل و/یا بین بازوها ظاهر می شوند. سپس بازوهای ستاره دریایی کاملاً از بین می‌روند، که واکنش استرسی رایج خارپوستان است. با این حال، پس از افتادن بسیاری از بازوها، بافت‌های فرد شروع به تجزیه می‌کنند و ستاره‌های دریایی می‌میرند.

مدیران پارک در پارک ملی المپیک در ایالت واشنگتن اولین افرادی بودند که شواهدی از این بیماری را در سال 2013 پیدا کردند. پس از اولین مشاهده توسط این مدیران و دانشمندان کارکنان، غواصان تفریحی متوجه علائم بیماری هدر رفتن ستاره دریایی شدند. هنگامی که علائم به طور مکرر در ستارگان دریایی واقع در شمال غربی اقیانوس آرام شروع شد، زمان آن رسیده بود که راز این بیماری کشف شود.

ایان هیوسون، استادیار میکروبیولوژی در دانشگاه کورنل، یکی از معدود متخصصانی است که وظیفه شناسایی این بیماری ناشناخته را بر عهده دارد. من به اندازه کافی خوش شانس بودم که توانستم با هیوسون که در حال حاضر در حال تحقیق در مورد بیماری هدر رفتن ستاره های دریایی است صحبت کنم. دانش منحصر به فرد هیوسون از تنوع میکروبی و عوامل بیماری زا، او را به فردی تبدیل می کند که می تواند این بیماری مرموز را که 20 گونه ستاره دریایی را تحت تاثیر قرار می دهد، شناسایی کند.

پس از دریافت کمک هزینه یک ساله از بنیاد ملی علوم در سال 2013، هیوسون با پانزده موسسه، مانند مؤسسات دانشگاهی در ساحل غربی، آکواریوم ونکوور و آکواریوم خلیج مونتری، برای شروع تحقیق در مورد این بیماری همکاری کرده است. آکواریوم ها اولین سرنخ خود را به هیوسون دادند: این بیماری بسیاری از ستاره های دریایی مجموعه آکواریوم ها را تحت تاثیر قرار داد.

هیوسون گفت: "بدیهی است که چیزی از بیرون وارد می شود."

مؤسسات در ساحل غربی مسئول به دست آوردن نمونه ستاره های دریایی در مناطق جزر و مدی هستند. سپس نمونه ها در سراسر ایالات متحده به آزمایشگاه هیوسون، واقع در محوطه دانشگاه کرنل فرستاده می شوند. کار هیوسون این است که سپس آن نمونه ها را بگیرد و DNA ستاره های دریایی، باکتری ها و ویروس های موجود در آنها را تجزیه و تحلیل کند.

هیوسون تاکنون شواهدی از ارتباط میکروارگانیسم‌ها در بافت‌های بیمار ستاره‌های دریایی پیدا کرده است. پس از یافتن میکروارگانیسم‌ها در بافت‌ها، تشخیص اینکه چه میکروارگانیسم‌هایی واقعاً مسئول بیماری هستند برای هیوسون دشوار بود.

هیوسون می‌گوید: «موضوع پیچیده این است که ما مطمئن نیستیم که چه چیزی باعث بیماری می‌شود و خوردن ستاره‌های دریایی پس از پوسیدگی آنها چیست».

اگرچه ستاره‌های دریایی با سرعت بی‌سابقه‌ای در حال مرگ هستند، هیوسون تأکید کرد که این بیماری بر بسیاری از موجودات دیگر نیز تأثیر می‌گذارد، مانند منبع اصلی رژیم غذایی ستاره‌های دریایی، صدف‌ها. از آنجایی که اعضای قابل توجهی از جمعیت ستاره های دریایی در اثر بیماری تلف شدن ستاره های دریایی می میرند، شکار صدف ها کمتر خواهد بود و باعث افزایش جمعیت آنها می شود. صدف ها ممکن است اکوسیستم را تصرف کنند و منجر به کاهش چشمگیر تنوع زیستی شوند.

حتی با وجود اینکه مطالعه هیوسون هنوز منتشر نشده است، او یک چیز مهم را به من گفت: «آنچه ما پیدا کردیم بسیار جالب و میکروارگانیسم‌ها بود. هستند گرفتار."

مطمئن شوید که در آینده نزدیک برای ادامه مطلب پس از انتشار مطالعه ایان هیوسون به وبلاگ بنیاد اقیانوس مراجعه کنید!