گراند کنیون و شهر نیویورک چه مشترکاتی دارند؟

توسط کارولین کوگان، کارآموز پژوهشی، بنیاد اقیانوس

هر بار که به نیویورک سفر می کنم تحت تأثیر ساختمان های بلند و زندگی شلوغ قرار می گیرم - و اغلب غرق می شوم. این شهر با ایستادن در زیر ساختمانی به ارتفاع 300 متر یا نگاه کردن به عرشه رصد آن، می تواند یک جنگل شهری باشد که بالای سر خود قرار دارد یا یک شهر اسباب بازی چشمک زن که در زیر آن می درخشد. تصور کنید از ارتفاعات شهر نیویورک به اعماق گرند کنیون، ۱۸۰۰ متر پایین می پرید.

وسعت این شگفتی‌های طبیعی و دست‌ساز برای قرن‌ها الهام‌بخش هنرمندان، طبیعت‌شناسان و دانشمندان بوده است. نمایشگاه اخیر توسط گاس پترو شهر را در میان دره‌ها و قله‌های گرند کنیون تصور می‌کنید - اما اگر به شما بگویم دره‌ای دوبرابر اندازه آن در نیویورک وجود داشت چه؟ اینجا نیازی به فتوشاپ نیست دره هادسون 740 کیلومتر طول و 3200 متر عمق دارد و تنها مایل ها در پایین رودخانه هادسون و در زیر دریای آبی عمیق است.

قفسه آتلانتیک میانی با دره‌ها و کوه‌های دریایی مشخص شده است که هر کدام به اندازه گرند کنیون چشمگیر و به اندازه شهر نیویورک شلوغ هستند. رنگ‌های پر جنب و جوش و گونه‌های منحصربه‌فرد کف‌ها را می‌پوشانند یا در اعماق سفر می‌کنند. از ویرجینیا تا شهر نیویورک ده دره عمیق دریای قابل توجهی وجود دارد که مملو از زندگی است - ده دره ما را به یکی دیگر از جشن های 10 سالگی ما هدایت می کند.

دره های نزدیک ویرجینیا و واشنگتن دی سی - نورفولک، واشنگتن، و آکوماک دره ها - دارای برخی از جنوبی ترین نمونه های مرجان های آب سرد و جانوران مرتبط با آنها. مرجان ها معمولاً با آب های گرم و گرمسیری مرتبط هستند. مرجان های اعماق آب به همان اندازه مهم هستند و میزبان گونه های متنوعی از گونه های عموزاده هایشان هستند. را نورفولک دره عمیق و باریک بارها و بارها به عنوان یک پناهگاه دریایی محافظت شده توصیه شده است، یک نمونه معمولی از نحوه رفتار ما با گنجینه های دریایی. این مکان دو بار محل تخلیه زباله های رادیواکتیو بود و در حال حاضر در معرض خطر بررسی های لرزه ای قرار دارد.

حرکت دورتر به سمت شمال ما را به این می رساند کانیون بالتیمورقابل توجه است زیرا یکی از تنها سه تراوش متان در امتداد قفسه اقیانوس اطلس میانه است. تراوش متان یک محیط فیزیکی و شیمیایی واقعا منحصر به فرد ایجاد می کند. محیطی که برخی از صدف ها و خرچنگ ها برای آن مناسب هستند. بالتیمور به دلیل فراوانی زندگی مرجانی و عملکرد آن به عنوان مهدکودک گونه‌های تجاری حیاتی است.

این دره های عمیق دریا مانند ویلمینگتون و اسپنسر دره ها، زمینه های صید مولد هستند. تنوع و فراوانی گونه‌ها موقعیت ایده‌آلی را برای ماهیگیران تفریحی و تجاری ایجاد می‌کند. همه چیز از خرچنگ گرفته تا ماهی تن و کوسه را می توان در اینجا صید کرد. از آنجایی که آنها زیستگاه حیاتی برای بسیاری از گونه ها هستند، حفاظت از دره ها در طول فصول تخم ریزی می تواند برای مدیریت ماهیگیری مفید باشد.  مجتمع تام دره - مجموعه ای از چندین دره کوچکتر - نیز به دلیل زمین های ماهیگیری دیدنی آن مشخص شده است.

از آنجایی که فقط چند روز پس از هالووین است، این پست بدون ذکر یک چیز شیرین - آدامس حباب، پست چندانی نخواهد بود! مرجان، یعنی. این گونه با نام تداعی کننده توسط اکتشافات NOAA در اعماق دریا پیدا شده است واتچ و گیلبرت دره ها. گیلبرت در ابتدا به دلیل داشتن تنوع بالایی از مرجان ها مورد توجه قرار نگرفت. اما یک اکسپدیشن NOAA اخیراً متوجه شد که درست برعکس است. ما دائماً در حال یادگیری هستیم که چه مقدار تنوع در قسمت‌های بی‌جان کف اقیانوس وجود دارد. اما همه ما می دانیم که وقتی فرض می کنیم چه اتفاقی می افتد!

دنبال کردن این دنباله از دره ها از همه بزرگتر است هادسون دره عمیق و باریک. با وزن 740 کیلومتر و عمق 3200 متر، عمق آن دو برابر گرند کانیون شگفت‌انگیز و پناهگاهی برای جانوران و گیاهان است - از موجودات اعماق زمین تا نهنگ‌های کاریزماتیک و دلفین‌هایی که نزدیک‌تر به سطح می‌روند. همانطور که از نام آن پیداست، این امتداد سیستم رودخانه هادسون است - ارتباط مستقیم اقیانوس ها با خشکی را آشکار می کند. کسانی که آن را می شناسند، به فکر مناطق ماهیگیری فراوان برای ماهی تن و باس سیاه خواهند بود. آیا آنها همچنین می دانند که فیس بوک، ایمیل و BuzzFeed همگی از دره هادسون می آیند؟ این منطقه زیر دریا هسته ای از کابل های مخابراتی فیبر نوری است که ما را به جهان گسترده متصل می کند. چیزی که ما به آن باز می‌گردانیم کمتر از ستاره‌ای است - آلودگی و زباله‌ها از منابع روی خشکی هدایت می‌شوند و درست در کنار مجموعه‌های متنوع گونه‌هایشان در این دره‌های عمیق مستقر می‌شوند.

بنیاد اقیانوس دهمین سالگرد خود را این هفته در شهر نیویورک جشن می گیرد – چیزی که ما امیدواریم به زودی جشن بگیریم، حفاظت از دره های زیردریایی است. این دره‌ها با حمایت از تجمعات تخم‌ریزی ماهی‌ها، مهدکودک‌های مهم، پستانداران دریایی بزرگ و کوچک، و مجموعه‌ای از موجودات اعماق زمین، یادآوری خیره‌کننده از تنوع حیات در آب‌های ما هستند. آسمان‌خراش‌هایی که بر فراز خیابان‌های نیویورک خودنمایی می‌کنند، دره‌های وسیعی را در کف اقیانوس تقلید می‌کنند. هیاهوی زندگی در خیابان های نیویورک - چراغ ها، مردم، تیک تیک اخبار، تلفن ها و تبلت های متصل به اینترنت - نیز زندگی فراوان زیر دریا را تقلید می کند و به ما یادآوری می کند که چقدر برای زندگی روزمره ما در خشکی اهمیت دارند.

بنابراین گراند کنیون و شهر نیویورک چه چیزی مشترک دارند؟ آنها یادآوری بیشتر از شگفتی های طبیعی و ساخته دست بشر هستند که در زیر امواج نهفته است.