توسط: مارک جی اسپالدینگ، رئیس جمهور

من این شانس را داشتم که اوایل این هفته را در یک جلسه ویژه با شرکای خود در بخش بین المللی خدمات ماهی و حیات وحش ایالات متحده سپری کنم. در این نشست که به میزبانی سازمان کشورهای آمریکایی برگزار شد، از تلاش ها برای حفاظت از گونه های مهاجر نیمکره غربی تجلیل شد. حدود بیست نفر به نمایندگی از 6 کشور، 4 سازمان غیردولتی، 2 وزارتخانه کابینه ایالات متحده و دبیرخانه های 3 کنوانسیون بین المللی گرد هم آمدند. ما همه اعضای کمیته راهبری WHMSI، ابتکار گونه های مهاجر نیمکره غربی هستیم. ما توسط همتایان خود برای کمک به توسعه ابتکار و حفظ ارتباط با ذینفعان بین کنفرانس‌ها انتخاب شدیم. 

همه کشورهای نیمکره غربی یک میراث زیستی، فرهنگی و اقتصادی مشترک دارند - از طریق پرندگان مهاجر، نهنگ ها، خفاش ها، لاک پشت های دریایی و پروانه ها. WHMSI در سال 2003 متولد شد تا همکاری در زمینه حفاظت از این گونه‌های بسیاری را که بدون توجه به مرزهای سیاسی در مسیرهای جغرافیایی و الگوهای زمانی که قرن‌ها در حال شکل‌گیری است حرکت می‌کنند، ارتقا دهد. حفاظت مشترک مستلزم آن است که کشورها گونه های فرامرزی را بشناسند و دانش محلی را در مورد نیازهای زیستگاه و رفتار گونه های در حال عبور به اشتراک بگذارند. در طول این نشست دو روزه، از نمایندگانی از پاراگوئه، شیلی، اروگوئه، السالوادور، جمهوری دومینیکن، و سنت لوسیا و همچنین دبیرخانه CITES، کنوانسیون گونه‌های مهاجر، ایالات متحده آمریکا، پرنده آمریکایی، درباره تلاش‌های درون نیمکره‌ای شنیدیم. Conservancy، کنوانسیون بین آمریکایی برای حفاظت و حفاظت از لاک پشت های دریایی، و انجمن حفاظت و مطالعه پرندگان کارائیب.

از قطب شمال تا قطب جنوب، ماهی‌ها، پرندگان، پستانداران، لاک‌پشت‌های دریایی، سینه‌داران، خفاش‌ها، حشرات و سایر گونه‌های مهاجر خدمات زیست‌محیطی و اقتصادی مشترک بین کشورها و مردم نیمکره غربی ارائه می‌کنند. آنها منبع غذا، معیشت و تفریح ​​هستند و ارزش علمی، اقتصادی، فرهنگی، زیبایی شناختی و معنوی مهمی دارند. با وجود این مزایا، بسیاری از گونه های حیات وحش مهاجر به طور فزاینده ای توسط مدیریت ناهماهنگ در سطح ملی، تخریب و از بین رفتن زیستگاه، گونه های مهاجم بیگانه، آلودگی، شکار و ماهیگیری بیش از حد، صیدهای جانبی، شیوه های ناپایدار آبزی پروری و برداشت و قاچاق غیرقانونی در معرض تهدید قرار می گیرند.

برای این جلسه کمیته راهبری، ما زمان زیادی را صرف کار بر روی مجموعه ای از اصول و اقدامات مرتبط برای حفاظت از پرندگان مهاجر، که جزو گونه های مورد علاقه در نیمکره ما هستند، صرف کردیم. صدها گونه در زمان های مختلف سال مهاجرت می کنند. این مهاجرت ها به عنوان منبع فصلی دلارهای گردشگری بالقوه و یک چالش مدیریتی عمل می کنند، با توجه به اینکه گونه ها ساکن نیستند و متقاعد کردن جوامع در مورد ارزش آنها یا هماهنگ کردن حفاظت از گونه های مناسب زیستگاه دشوار است.

علاوه بر این، مسائلی در مورد تأثیر توسعه و تجارت بدون محدودیت گونه ها برای غذا یا اهداف دیگر وجود دارد. برای مثال، وقتی فهمیدم لاک‌پشت‌ها - از همه نوع - در صدر فهرست گونه‌های مهره‌داران در معرض خطر انقراض در سراسر نیمکره قرار دارند، شگفت‌زده شدم. تقاضای قبلی برای عرضه فروشگاه‌های حیوانات خانگی با تقاضای لاک‌پشت‌های آب شیرین به‌عنوان یک غذای لذیذ برای مصرف انسان جایگزین شده است - که منجر به سقوط جمعیت شد به طوری که اقدامات اضطراری برای محافظت از لاک‌پشت‌ها توسط ایالات متحده با حمایت چین در نشست بعدی پیشنهاد می‌شود. از طرفین در کنوانسیون تجارت بین المللی در خطر انقراض گونه (CITES) در ماه مارس. خوشبختانه، با رعایت دقیق خرید لاک‌پشت‌های پرورشی می‌توان تقاضا را تا حد زیادی برآورده کرد و با حفاظت کافی از زیستگاه و حذف برداشت، به جمعیت‌های وحشی فرصتی برای بازیابی داده شد.

برای کسانی از ما که در زمینه حفاظت از دریا هستیم، علاقه ما به طور طبیعی بر نیازهای حیوانات دریایی - پرندگان، لاک پشت های دریایی، ماهی ها و پستانداران دریایی - متمرکز است که هر ساله به شمال و جنوب مهاجرت می کنند. ماهی تن آبی باله از خلیج مکزیک جایی که تولید مثل می کند و به عنوان بخشی از چرخه زندگی خود به کانادا مهاجرت می کند. هامورها در توده هایی در سواحل بلیز تخم ریزی می کنند و به مناطق دیگر پراکنده می شوند. هر ساله هزاران لاک پشت برای تخم گذاری به سواحل لانه سازی خود در سواحل کارائیب، اقیانوس اطلس و اقیانوس آرام راه می یابند و حدود 8 هفته بعد جوجه های آنها نیز همین کار را می کنند.

نهنگ‌های خاکستری که برای تولید مثل و بچه‌دار شدن در باجا زمستان می‌روند تابستان‌های خود را تا شمال آلاسکا می‌گذرانند و در امتداد سواحل کالیفرنیا مهاجرت می‌کنند. نهنگ‌های آبی برای تغذیه در آب‌های شیلی مهاجرت می‌کنند (در پناهگاهی که بنیاد اقیانوس افتخار کمک به تأسیس آن را داشت)، تا مکزیک و فراتر از آن. اما، ما هنوز اطلاعات کمی در مورد رفتار جفت گیری یا مکان های پرورش این بزرگترین حیوان روی زمین داریم.

پس از جلسه WHMSI 4 در میامی، که در دسامبر 2010 برگزار شد، ما یک نظرسنجی برای تعیین فوری ترین مسائل در بخش دریایی ایجاد کردیم، که به نوبه خود به ما اجازه داد تا یک RFP برای طرح های پیشنهادی برای برنامه کمک های مالی کوچک بنویسیم تا روی آن اولویت ها کار کنیم. . نتایج بررسی موارد زیر را به‌عنوان دسته‌بندی گونه‌های مهاجر و زیستگاه‌های مورد توجه نشان داد:

  1. پستانداران کوچک دریایی
  2. کوسه ها و اشعه ها
  3. پستانداران بزرگ دریایی
  4. صخره های مرجانی و حرا
  5. سواحل (از جمله سواحل تودرتو)
    [نکته: لاک پشت های دریایی بالاترین رتبه را داشتند، اما تحت پوشش سایر منابع مالی قرار گرفتند]

بنابراین، در جلسه این هفته، ما 5 مورد از 37 پیشنهاد عالی را با تمرکز بر ظرفیت سازی برای رسیدگی بهتر به این اولویت ها با افزایش قابل توجه حفاظت از آنها، مورد بحث و بررسی قرار دادیم و برای کمک مالی انتخاب کردیم.

ابزارهایی که در اختیار جمعی ما قرار دارد عبارتند از:

  1. ایجاد مناطق حفاظت شده در داخل مرزهای کشور به ویژه مناطقی که برای مسائل پرورشی و نهالستانی مورد نیاز است.
  2. بهره گیری از RAMSAR، CITES، میراث جهانی، و سایر کنوانسیون ها و نام گذاری های بین المللی حفاظتی برای حمایت از همکاری و اجرا
  3. به اشتراک گذاری داده های علمی، به ویژه در مورد پتانسیل تغییرات جدی در الگوهای مهاجرت به دلیل تغییرات آب و هوایی.

چرا تغییرات آب و هوایی؟ گونه های مهاجر قربانی مشهودترین تأثیرات کنونی تغییر اقلیم ما هستند. دانشمندان بر این باورند که چرخه‌های مهاجرتی خاص به همان اندازه که با طول روز ایجاد می‌شوند، توسط دما ایجاد می‌شوند. این می تواند منجر به مشکلات جدی برای برخی از گونه ها شود. به عنوان مثال، گرم شدن اوایل بهار در شمال می تواند به معنای شکوفه دادن زودتر گیاهان حمایت کننده کلیدی باشد و بنابراین پروانه هایی که در زمان "معمول" از جنوب می رسند چیزی برای خوردن ندارند و شاید تخم های جوجه کشی آنها نیز نتوانند. آب شدن زودهنگام بهار می تواند به این معنی باشد که سیل بهاری بر مواد غذایی موجود در باتلاق های ساحلی در امتداد مسیرهای پرندگان مهاجر تأثیر می گذارد. طوفان های غیر فصلی - به عنوان مثال گردبادها قبل از فصل گردباد "عادی" - می توانند پرندگان را دور از مسیرهای آشنا منفجر کنند یا آنها را در قلمروهای ناامن زمینگیر کنند. حتی گرمای تولید شده توسط مناطق شهری بسیار متراکم می‌تواند الگوهای بارندگی را در هزاران مایل دورتر تغییر دهد و بر در دسترس بودن غذا و زیستگاه برای گونه‌های مهاجر تأثیر بگذارد. برای حیوانات دریایی مهاجر، تغییرات در شیمی اقیانوس، دما و عمق می‌تواند همه چیز را از سیگنال‌های ناوبری گرفته تا تامین غذا (مثلاً تغییر الگوهای زیستگاه ماهی)، تا انعطاف‌پذیری در برابر رویدادهای نامطلوب را تحت تأثیر قرار دهد. به نوبه خود، با سازگاری این حیوانات، فعالیت‌های مبتنی بر اکوتوریسم نیز ممکن است مجبور به تغییر شوند - به منظور حفظ پایه اقتصادی برای حفاظت از گونه‌ها.

من مرتکب اشتباه شدم که در آخرین صبح جلسه برای دقایقی اتاق را ترک کردم و به این ترتیب به عنوان رئیس کمیته دریایی WHMSI معرفی شدم که البته خدمت به آن بسیار مفتخرم. در طول سال آینده، ما امیدواریم که اصول و اولویت‌های عملی مشابه آنچه توسط افرادی که بر روی پرندگان مهاجر کار می‌کنند ارائه کنیم. برخی از این موارد بدون شک شامل یادگیری بیشتر در مورد روش‌هایی می‌شود که همه ما می‌توانیم از طیف متنوع و رنگارنگ گونه‌های مهاجر حمایت کنیم که به همان اندازه به حسن نیت همسایگان ما در شمال و جنوب به حسن نیت و تعهد ما به حفاظت از آنها بستگی دارد. .

در پایان، تهدیدات فعلی برای حیات وحش مهاجر تنها در صورتی می‌تواند به طور موثر مورد توجه قرار گیرد که ذینفعان کلیدی علاقه‌مند به بقای آن‌ها بتوانند به عنوان یک اتحاد استراتژیک با یکدیگر همکاری کنند و اطلاعات، تجربیات، مشکلات و راه‌حل‌ها را به اشتراک بگذارند. به نوبه خود، WHMSI به دنبال این است:

  1. ایجاد ظرفیت کشور برای حفاظت و مدیریت حیات وحش مهاجر
  2. بهبود ارتباطات نیمکره در مورد مسائل حفاظتی مورد علاقه مشترک
  3. تقویت تبادل اطلاعات مورد نیاز برای تصمیم گیری آگاهانه
  4. یک انجمن فراهم کنید که در آن مسائل نوظهور را بتوان شناسایی و به آنها رسیدگی کرد