Gravis mortiferum: Acidum et quid faciendum est

by Mark J. Spalding, Praeses Fundationis Oceani

Ultima septimana in Monterey, in California ad 3rd International Symposium on the Ocean in a High CO2 Worldquod erat simul Blue Ocean Festival ad portam in deversorium proximam (sed id est totam aliam fabulam narrare). In symposio, centena alia attendees adiunxi in discendo de statu cognitionis et potentiae solutionis currentis ad effectum dioxydi carbonis elevati (CO2) de salute nostrorum oceanorum et vita interioris. Consequentia acidificationem oceanicam vocamus, quia pH oceani nostri inferiora accipit et sic magis acidica, cum significativa potentiale detrimentum systematum oceanorum cognoscimus.

Lupinus albus Oceani

Princeps CO2012 MMXII congressus erat ingens saltus a 2° conventu in Monaco in 2. Plus quingentos attendees et 2008 oratores, qui sunt 500 nationes, congregati sunt ad quaestiones tractandas in manibus. Primam maiorem inclusionem studiorum socio-oeconomicorum comprehendit. Et, cum primus focus in organismo vita marinis adhuc respondeat ad acidificationem oceani et quid id significet ad systema oceanum, omnes consentiunt scientiam nostram de effectibus et solutionibus potentialibus proximis quattuor annis multum profecisse.

Equidem in admiratione sedi sicut unus physicus postquam alius dedit historiam scientiae circa acidificationem oceani (OA), informationes de statu scientiae praesentis cognitionis de OA, et primo inclusiones specialium circa oecosystematis et oeconomicis consequentibus. oceani calidioris, quod magis acidicum est, et gradus inferiores oxygenii habet.

Sicut Dr. Sam Dupont of The Sven Loven Center for Marine Sciences – Kristineberg, Suecia dixit:

Quid nos scimus?

Oceani acidification verus est
Protinus ex nostris emissiones carbonis venit
Hoc ieiunium fieri
Impulsum certum est
Exstinctus certae sunt
Iam in systematibus visibilibus est
Mutatio ventura

Calida, acida et anhela sunt omnia signa ejusdem morbi.

Praesertim cum conjuncta cum aliis morbis OA fit maior comminatio.

Sortes variabilitatis exspectare possumus, sicut positivi et negativi effectus secum ferunt.

Quaedam species mores sub OA mutabunt.

Scimus satis agere

Scimus major res calamitosas venit

Scimus quam impedire

Scimus quid nescimus

Scimus quid nos facere oportet (in science)

Scimus quid focus in erimus (solutiones afferentes)

Sed parandae sunt insidiae; nos ita perturbata ratio est.

Dr. Dupont commentarias suas clausit cum imagine photographica duorum filiorum cum valido et percellit duas propositiones sententiae:

Non sum activus, physicus sum. Sed et auctor auctor sum.

Prima evidens enuntiatio CO2 cumulum in mari habere potuit "secuturae calamitosas biologicas possibiles" anno 1974 edita est (Whitfield, M. 1974. Cumulus fossilis CO2 in atmosphaera et in mari. Natura 247:523-525.). Quattuor annis post, anno 1978, directa serie fossilium fossilium ad CO2 detectionem in oceano constituta est. Inter annos 1974 et 1980, multa studia mutationem actualem in alcalinitate oceani demonstrare coeperunt. Et demum, anno 2004, spectrum acidificationis oceani (OA) a communitate scientifica latissime accepta est, et primum summi CO2 symposia habita sunt.

Sequenti ver, funders marinus in annuo conventu in Monterey, incluso itinere campi ad nonnullas acies investigationis ad Monterey Bay Aquarium Institutum investigationis (MBARI) spectantium (MBARI). Animadvertendum est plurimos ex nobis admoneri de rebus pH scalarum, quamvis omnes reminisci viderentur utentes litmo chartarum ad probandas liquores in schola scientiarum mediarum Integer. Fortunate periti volebant explicare scalam pH esse ab 0 ad 14, cum 7 neutrum esse. PH inferior, alcalinitas inferior, vel acorem magis significat.

Hic, claruit in primis interesse pH oceani aliquos effectus concretos producere. Quaedam studia scientifica credibilia habemus, quae narrant quod, sicut oceanus pH cadit, aliquae species vigebunt, quaedam supersunt, quaedam substituuntur, et multi exstinguuntur (expectatus effectus iactura biodiversitatis, sed sustentatio taedae taedii est). Haec lata conclusio effectus est experimentorum labrum, detectio experimentorum campi, observationes in locis naturaliter altis CO2, et studia in fossilia ex antecedentibus OA eventuum in historia feruntur.

Quod scimus ex Praeteriti Oceani acidification Events

Dum videre possumus mutationes in chemiae oceani et maris oceani temperatura super CC aliquot annos ab industriae revolutione, necesse est ulterius tempore regredi ad comparationem moderaminis (sed non nimis longe retro). Ita Tempus Pre-Cambrianum (prima 200/7* historiae geologicae Telluris) notum est unicum bonum geologicum analogum (si nulla alia de causa quam similis species) et nonnullas periodos cum pH inferiore includit. Haec superiora tempora experti sunt similem mundum altitudinem CO8 cum inferioribus pH, inferioribus oxygeni ordinibus, calidiores superficiei maris temperaturas.

Sed nihil est in commentariis historicis nostris aequalem vena rate mutationis pH vel temperatus.

Novissimus eventus acidificationis oceani dramatici notus est ut PETM, vel Paleocene-Eocene Thermal Maximum, quod ante 55 decies centena milia annos factum est et nostra comparatio optima est. Celeriter accidit (supra circiter 2,000 annos) quod per 50,000 annos duravit. Habemus valida notitia/evidentia pro eo – et sic phisici ea utuntur ut optima nostra analogia prompta ad magnam emissionem carbonii.

Sed analoga perfecta non est. Has solutiones metimur in petagrams. PgC Petagrammata carbonis sunt: ​​1 petagram = 1015 P. = 1 miliarda talentorum metrica. PETM tempus repraesentat cum 3,000 PgC plus mille annorum emissi sunt. Quae res est rate mutationis proximis 270 annis (revolutionis industriae), sicut 5,000 PgC carbonis in atmosphaeram nostram exantlatae sumus. Hoc modo emissio tunc 1 PgC y-1 comparata erat revolutioni industriae, quae est 9 PgC y-1. Vel, si iustus es ius gentium guy similis mei, hoc ad rem summae vertit, quod id quod sub tribus saeculis iuste gessimus est. CCLXV temporibus pejus quam quae res in Oceano apud Petm exstinctam effecit.

Eventus acidificationis Oceani PETM magnas mutationes in systemata globali oceani, etiam nonnullas exstinctiones, effecit. Interestingly, scientia indicat totam biomassam circa par mansisse, cum dinoflagellata floret et similia eventa firmanda aliarum specierum iactura. In summa, res geologicae amplas consequentias ostendit: floret, extinctiones, turnoveri, calcification mutationes et nanum. Ita OA insignem reactionem bioticam efficit etiam cum rate mutationis multo tardius est quam nostra currenti emissiones carbonis. Sed, quia multo tardius erat, "futurum est territorium in evolutionis historia recentium organismi ignotum".

Quapropter eventus hic anthropogenicus OA facile top PETM in impactu erit. ET, exspectandum est videre mutationes quomodo fiat mutatio, quod nos ita perturbavimus. Vulgata expecto mirari.

Ecosystem and Species Response

Oceani acidificationem et temperaturam mutationem tam dioxidum carbonii (CO2) tamquam aurigam habent. Et dum possunt penitus, non currunt in parallelis. Mutationes in pH sunt magis lineares, deflexiones minores, et in diversis spatiis geographicis magis homogeneae. Temperatura longe magis variabilis est, deviationibus late et substantialiter spatiis variabilis.

Temperatus est dominans agitator mutationis in oceano. Quapropter non mirum est quod mutatio causat mutationem speciei in distributione quatenus accommodare possunt. Et meminisse debemus quod omnes species habent limites ad facultatem acclimationis. Nempe aliquae species plus ceteris sensibiliores manent, eo quod habent limites angustiores temperaturae in quibus vigent. Et, sicut alii stressors, temperatura extrema sensitivum in effectibus altae CO2 augent.

Semita sic similis est:

CO2 emissiones → OA → biophysical impulsum → damnum ecosystem officia (eg scopulus perit, nec iam exsurgat tempestas) → socialis-oeconomicus impulsum (Cum extrahit oppidum columpna tempestas impetus)

Simul animadvertentes postulationem muneris oecosystematis esse cum incrementis hominum et reditibus augendis (opes).

Effectus intueri, docti varias missiones diminuendas (variae pH mutationis rates) examinaverunt comparati ad conservandum statum quo periculum;

Simplicitas diversitatis (usque ad 40%), et sic reductio oecosystematis qualitatis
Nulla vel nulla dapibus copia
Mediocris magnitudine variarum specierum diminuitur per L%
OA causat a dominatu derivare per calcifiers (organismi quorum structura formatur ex materia calcii fundata);

Nulla spes est pro salute corallium quae in aqua quadam pH superstite penitus pendent (et pro aquae frigidae coralliis calidioribus temperaturis quaestionem exacerbabunt);
Gastropodes (cochleae marinae tenues conchylitae) ossolae sensitivae sunt;
Magnum momentum est in invertebratis aquaticis exoskeleton-ferentibus, cum variis speciebus molluscorum, crustaceorum, et echinodermorum (claros, locustae et echinos putant)
In hoc speciei genere, arthropoda (ut squilla) non sunt quasi malae, sed manifesta declinationis eorum signum est.

Aliae invertebrates citius accommodant (ut jellyfish vel vermes)
Pisces, non tantum, et pisces etiam locum non habent ut migrandi (exempli gratia in SE Australia) habeant.
Quaedam successus plantae marinae quae in consumendo CO2 vigere possunt
Aliquid evolutionis in squamarum brevi tempore relative occurrere potest, quae spem significat
Evolutionis liberatio per species minus sensitivas vel incolas in speciebus a variatione genetica stanti tolerantiae pH (videre possumus hoc ex experimentis gignendis, vel ex novis mutationibus (quae rarae sunt))

Restat ergo quaestio clavis: Quae species afficietur ab OA? Bonam responsionem habemus ideam: bivalves, crustaceans, predatores calcifiers, et summo predonum generatim. Non difficile est intueri, quam graves oeconomici consecutiones in conchis, navalibus, et in incessus similesve industrias soli, multo minus alii in retis praebitorum et servitiorum erunt. Et contra immanitatem problematum solutiones intendere potest.

Quid respondeamus?

CO2 oriens est radix causa (morbi) [sed sicut fumigans, fumigans decedere est valde durum]

Signa tractanda sunt [pressio sanguinis alta, emphysema].
Alios stressores reducere debemus [recidi bibendo et super- edendo].

Reducendo fontes acidificationis oceani postulat fultus fons reductionem in nisus globalis tum localis. Emissiones dioxidae globalis sunt maximus agitator acidificationis oceani in scala mundi oceani, ut eas reducere debeamus. Additiones locales nitrogenis et carbonis a punctis fontibus, fontibus non punctis, et fontes naturales effectus acidificationis oceani exacerbare possunt condiciones creando pH reductiones ulteriores accelerant. Depositio pollutionis aeris localis (specie oxydi dioxidi, nitrogenis et sulphuris) conferre potest etiam ad reducendam pH et acidificationem. Actio localis tarde passum acidificationis adiuvare potest. Itaque necesse est quantitare clavem processus anthropogenici et naturalis ad acidificationem conferendi.

Praecedentia sunt, items actionis proximae terminorum ad acidificationem Oceani appellandam.

1. Celeriter et signanter emissiones dioxidis globalis minuunt ad acidificationem oceanorum nostrorum leniendam et revocandam.
2. Finis obit nutrimentum ingrediendi aquas marinas ex parvis et magnis systematibus purgamentorum, populari vastitatis facultates, et agriculturam, ita limitando stressores in vita oceani ad aptationem et salutem sustentandam.
3. Exsecutio efficax aquae mundae vigilantia et optimae administrationis exercitia, necnon correcturae exsistentes et/vel novas aquae qualitates signa adhibent ut ea ad acidificationem oceani pertinentes faciant.
4. Investigate electionem selectivam pro tolerantia acidificationis oceani in conchis et aliis speciebus marinis vulnerabilibus.
5. Cognosce, monitor et administra aquas marinas et species in perfugiis potentialibus ab acidificatione oceani ut passiones concurrentes sustineant.
6. Intellige consociationem inter variabiles chemiae aquae et productiones conchyliorum ac superstites in hatcheries et in ambitu naturali, collaborationes promovendas inter scientias, procuratores et conchyliorum agricolas. Et, subitis monitionem et responsionem capacitatem statue, cum vigilantia spicam in aqua pH humili, quae habitat sensitivam, vel operationes conchyliorum industriam operationum imminet, instanter indicat.
7. Redde seagrass, mangros, gramina palustres etc. quae tollent et figent carbonem dissolutum in aquis marinis et localiter ne (vel tardum) mutationes in pH aquarum marinarum.
8. Publicum educare circa problema acidificationis oceani eiusque consectariis pro oecosystematis marinis, oeconomiae et culturae marinis.

Evangelium est quod in omnibus illis frontibus progressus est. Globally, decem milia hominum laborant emissiones gasi (including CO2) ad minuendos internationales, nationales et locales (Item 1). Et, in USA, item 8 est prima focus coalitio NGOs ab amicis nostris in Oceani Conservancy coordinata. For item 7, TOF exercituum seagrass prata laesis restituere conatus nostros. Sed, in evolutione excitando pro elementis 2-7, laboramus cum praecipuis deliberationibus civitatis in quattuor civitatibus maritimarum ad explicandas, communicandas et introducendas leges quae ad OA oratio destinatae sunt. Effectus exsistentes acidificationis oceani in conchis ceterisque vita marina in Washington et in aquis maritimis Oregon actionem inspiraverunt multis modis.

Omnes oratores in colloquio declaraverunt plura indicia esse necessaria, praesertim ubi pH celerius mutatur, quae species vigere, superesse vel aptare poterunt, et locorum et regionum consilia quae laborant. Eodem tempore, lectio illa takeaway fuit quod, licet omnia nescimus quae de acidificatione oceani scire volumus, possumus ac debent eius effectus mitigare. Laboremus cum oblatoribus nostris, consiliariis et aliis sodalibus communitatis TOF solutionibus sustinendis.