Ekosistem Pantai Merupakan Barisan Pertahanan Pertama Kami Menentang Taufan

Taufan Harvey, Irma, Jose, dan Maria baru-baru ini, yang kesan dan kemusnahannya masih dirasai di seluruh Caribbean dan Amerika Syarikat, mengingatkan kita bahawa pantai kita dan mereka yang tinggal berhampiran mereka terdedah. Apabila ribut semakin hebat dengan iklim yang berubah-ubah, apakah pilihan kita untuk terus melindungi pantai kita daripada gelombang ribut dan banjir? Langkah pertahanan struktur buatan manusia, seperti tembok laut, selalunya sangat mahal. Mereka perlu sentiasa dikemas kini apabila paras laut meningkat, memudaratkan pelancongan, dan menambah konkrit boleh merosakkan persekitaran pantai semula jadi. Walau bagaimanapun, alam semulajadi dibina dalam pelan pengurangan risikonya sendiri, yang melibatkan ekosistem semula jadi. Ekosistem pantai, seperti tanah lembap, bukit pasir, hutan rumpai laut, dasar tiram, terumbu karang, padang rumput laut dan hutan bakau boleh membantu mengekalkan ombak dan gelombang ribut daripada menghakis dan membanjiri pantai kita. Pada masa ini, kira-kira dua pertiga daripada pantai Amerika Syarikat dilindungi oleh sekurang-kurangnya satu daripada ekosistem pantai ini. 

Mari kita ambil tanah lembap sebagai contoh. Mereka bukan sahaja menyimpan karbon di dalam tanah dan tumbuhan (berbanding dengan melepaskannya ke atmosfera sebagai CO₂) dan membantu menyederhanakan iklim global kita, tetapi ia juga bertindak sebagai span yang boleh memerangkap air permukaan, hujan, pencairan salji, air bawah tanah dan air banjir, mengelakkannya daripada meluap di darat, dan kemudian melepaskannya perlahan-lahan. Ini boleh membantu merendahkan paras banjir dan mengurangkan hakisan. Jika kita memelihara dan memulihkan ekosistem pantai ini, kita boleh mendapatkan perlindungan yang biasanya datang daripada perkara-perkara seperti tambak.

Pembangunan kos yang pesat merosakkan dan menghapuskan ekosistem pantai ini. Dalam kajian baru oleh Narayan et. al (2017), penulis memberikan beberapa hasil yang menarik tentang nilai tanah lembap. Contohnya, semasa Taufan Sandy pada tahun 2012, tanah lembap telah menghalang kerosakan harta benda melebihi $625 juta. Sandy menyebabkan sekurang-kurangnya 72 kematian langsung di AS dan kira-kira $50 bilion kerosakan banjir. Kematian kebanyakannya disebabkan oleh banjir ribut. Tanah lembap bertindak sebagai penampan di sepanjang pantai terhadap gelombang ribut. Di seluruh 12 negeri pantai Timur, tanah lembap dapat mengurangkan kerosakan akibat Taufan Sandy dengan purata 22% merentasi kod zip yang disertakan dalam kajian. Lebih daripada 1,400 batu jalan dan lebuh raya dilindungi oleh tanah lembap daripada Taufan Sandy. Di New Jersey khususnya, tanah lembap meliputi kira-kira 10% daripada dataran banjir dan dianggarkan telah mengurangkan kerosakan akibat Taufan Sandy sebanyak kira-kira 27% secara keseluruhan, yang diterjemahkan kepada hampir $430 juta.

Satu lagi kajian oleh Guannel et. al (2016) mendapati bahawa apabila terdapat pelbagai sistem (contohnya terumbu karang, padang rumput laut, dan bakau) yang menyumbang kepada perlindungan kawasan pantai, habitat ini bersama-sama menyederhanakan dengan ketara sebarang tenaga ombak yang masuk, paras banjir dan kehilangan sedimen. Bersama-sama, sistem ini melindungi pantai dengan lebih baik daripada hanya satu sistem atau habitat sahaja. Kajian ini juga mendapati bahawa bakau sahaja boleh memberikan faedah perlindungan yang paling banyak. Batu karang dan rumput laut berkemungkinan besar membantu mengurangkan risiko hakisan di sepanjang pantai dan menggalakkan kestabilan pantai, mengurangkan arus berhampiran pantai dan meningkatkan daya tahan pantai terhadap sebarang bahaya. Bakau adalah yang paling berkesan untuk melindungi pantai di bawah keadaan ribut dan bukan ribut. 

Ekosistem pantai ini bukan sahaja penting semasa kejadian cuaca besar seperti taufan. Mereka mengurangkan kerugian banjir setiap tahun di banyak lokasi, walaupun dengan ribut yang lebih kecil. Sebagai contoh, terumbu karang boleh mengurangkan tenaga ombak yang melanda pantai sebanyak 85%. Pantai Timur AS serta Pantai Teluk terletak agak rendah, garis pantainya berlumpur atau berpasir, menjadikannya lebih mudah dihakis, dan kawasan ini amat terdedah kepada banjir dan gelombang ribut. Walaupun ekosistem ini sudah rosak, seperti yang berlaku untuk beberapa terumbu karang, atau hutan bakau, ekosistem ini masih melindungi kita daripada ombak dan lonjakan. Walaupun begitu, kami terus menghapuskan habitat ini untuk memberi ruang kepada padang golf, hotel, rumah, dll. Dalam tempoh 60 tahun yang lalu, pembangunan bandar telah menghapuskan separuh daripada hutan bakau bersejarah Florida. Kami menghapuskan perlindungan kami. Pada masa ini, FEMA membelanjakan setengah bilion dolar setiap tahun untuk mengurangkan risiko banjir, sebagai tindak balas kepada masyarakat tempatan. 

Sudah tentu ada cara untuk membina semula kawasan yang telah dimusnahkan oleh taufan dengan cara yang akan menjadikan mereka lebih bersedia untuk ribut masa depan, dan juga akan memulihara ekosistem penting ini. Habitat pantai boleh menjadi barisan pertahanan pertama terhadap ribut, dan ia mungkin bukan sesuatu yang menyelesaikan semua masalah banjir atau lonjakan ribut kita, tetapi ia sememangnya patut diambil kesempatan. Melindungi dan memulihara ekosistem ini akan melindungi komuniti pantai kita sambil meningkatkan kesihatan ekologi kawasan pantai.