2017 Boyd N. Lyon Sea Turtle Fund-ontvanger

Het Boyd N. Lyon Sea Turtle Fund is opgericht ter nagedachtenis aan Boyd N. Lyon en biedt een jaarlijkse studiebeurs aan een student mariene biologie die onderzoek doet naar zeeschildpadden. Het fonds is opgericht door familie en geliefden in samenwerking met The Ocean Foundation om steun te bieden aan projecten die ons begrip van onder andere het gedrag van zeeschildpadden, habitatbehoeften, overvloed, ruimtelijke en temporele verspreiding en onderzoeksduikveiligheid vergroten. Boyd werkte aan een doctoraat in de biologie aan de University of Central Florida en deed onderzoek aan het UCF Marine Turtle Research Institute in Melbourne Beach toen hij op tragische wijze stierf terwijl hij deed wat hij het liefste deed, een ongrijpbare zeeschildpad proberen te vangen. Elk jaar vragen veel studenten de beurs aan, maar de ontvanger moet net als Boyd een echte passie voor zeeschildpadden hebben.

De ontvanger van de Boyd N. Lyon Sea Turtle Fund Scholarship dit jaar is Juan Manuel Rodriquez-Baron. Juan promoveert momenteel aan de Universiteit van North Carolina, Wilmington. Het door Juan voorgestelde plan omvat de beoordeling van de bijvangst en fysiologische percentages van lederschildpadden uit de oostelijke Stille Oceaan na vrijlating op foerageergebieden voor de kusten van Midden- en Zuid-Amerika. Lees hieronder zijn volledige plan:

​

1. Achtergrond van de onderzoeksvraag 
De East Pacific (EP) lederschildpad (Dermochelys coriacea) komt voor van Mexico tot Chili, met grote broedstranden in Mexico en Costa Rica (Santidrián Tomillo et al. 2007; Sarti Martínez et al. 2007) en primaire foerageergebieden in wateren voor de kust van Midden- en Zuid-Amerika (Shillinger et al. 2008, 2011; Bailey et al. 2012). De EP-lederschildpad wordt door de IUCN vermeld als ernstig bedreigd en er is een dramatische afname van het aantal nestelende vrouwtjes op de belangrijkste broedstranden gedocumenteerd (http://www.iucnredlist.org/details/46967807/0). Naar schatting zijn er momenteel minder dan 1000 volwassen vrouwelijke EP-lederschildpadden. De onbedoelde vangst van volwassen en subvolwassen EP-lederschildpadden door visserijen die actief zijn in de foerageerhabitats van deze soort is bijzonder zorgwekkend, gezien de sterke invloed die deze levensfasen hebben op de populatiedynamiek (Alfaro-Shigueto et al. 2007, 2011; Wallace et al. al. 2008). Resultaten van enquêtes in havens langs de kust van Zuid-Amerika geven aan dat jaarlijks tussen de 1000 en 2000 EP-lederschildpadden worden gevangen in regionale kleinschalige visserijen en dat ongeveer 30% - 50% van de gevangen schildpadden sterft (NFWF en IUCN/SSC Zeeschildpad Specialist Groep). De NOAA heeft de Pacifische lederschildpad genoemd als een van de acht "soorten in de schijnwerpers" en heeft het beperken van bijvangsten aangewezen als een van de belangrijkste instandhoudingsprioriteiten voor het herstel van deze soort. In maart 2012 werd een werkgroep van deskundigen samengesteld om een ​​regionaal actieplan te ontwikkelen om de achteruitgang van de EP-lederschildpad een halt toe te roepen en om te keren. Het Regionaal Actieplan benadrukt het cruciale belang van het identificeren van gebieden met een hoog bijvangstrisico, en beveelt met name aan om beoordelingen van de bijvangst van zeeschildpadden in havens uit te breiden naar Panama en Colombia. Bovendien wordt in het Regionaal Actieplan erkend dat sterfte als gevolg van bijvangst van de visserij een formidabele uitdaging vormt voor de herstelpogingen van de EP-lederschildpad, en wordt gesteld dat een beter begrip van de sterftecijfers na interactie cruciaal is voor een goede beoordeling van de werkelijke impact van bijvangst van de visserij op deze soort.

2. Doelen 
2.1. Informeren over welke vloten interactie hebben met lederschildpadden en welke seizoenen en gebieden van bijzonder belang zijn voor die interacties; ook om workshops met vissers te houden om enquêteresultaten te delen, best practices voor het hanteren en vrijlaten van gevangen schildpadden te promoten en samenwerkingsrelaties te bevorderen om toekomstige studies te vergemakkelijken.

​
2.2. Verfijn schattingen van de sterfte door lederschildpadden als gevolg van visserijinteracties en documenteer de bewegingen van lederschildpadden in foerageergebieden in de oostelijke Stille Oceaan om potentiële hotspots voor visserijinteracties te beoordelen.
​
2.3. Samenwerken met regionale initiatieven (LaudOPO, NFWF) en NOAA om de bijvangst van lederschildpadden in de visserij in Midden- en Zuid-Amerika te karakteriseren en managementbeslissingen te nemen met betrekking tot doelstellingen voor het verminderen van de dreiging.
​
3. methoden
3.1. Fase één (in uitvoering) We hebben gestandaardiseerde bijvangstonderzoeken uitgevoerd in drie havens in Colombia (Buenaventura, Tumaco en Bahía Solano) en zeven havens in Panama (Vacamonte, Pedregal, Remedios, Muelle Fiscal, Coquira, Juan Diaz en Mutis). De selectie van havens voor enquêtebeheer was gebaseerd op overheidsgegevens met betrekking tot de belangrijkste vissersvloten die actief zijn in de Colombiaanse en Panamese wateren. Bovendien informatie over welke vloten interactie hebben met lederschildpadden en initiële verzameling van coördinaten van interacties (via GPS-eenheden die worden uitgedeeld aan vissers die bereid zijn deel te nemen). Met deze gegevens kunnen we beoordelen met welke wagenparken we moeten werken om meer gedetailleerde informatie over interacties te verzamelen. Door in juni 2017 nationale workshops te geven, stellen we voor om de training en hulpmiddelen te bieden om visserijpraktijken te promoten die de overlevingskansen na vrijlating vergroten van lederschildpadden die in kust- en pelagische visserij in beide landen zijn gevangen.
3.2. Fase twee We zullen satellietzenders inzetten op en gezondheidsbeoordelingen uitvoeren met lederschildpadden die zijn gevangen in de Colombiaanse en Panamese beug-/kieuwnetvisserij. We zullen samenwerken met overheidswetenschappers van de Colombiaanse en Panamese Nationale Visserijdienst (AUNAP en ARAP) en vissers die werken in gebieden met een hoog bijvangstrisico, zoals blijkt uit bijvangstonderzoeken in havens. Gezondheidsbeoordelingen en zenderbevestigingen zullen worden uitgevoerd, volgens gepubliceerde protocollen (Harris et al. 2011; Casey et al. 2014), met lederschildpadden die worden gevangen tijdens routinematige visserijactiviteiten. Bloedmonsters worden aan boord van het schip geanalyseerd op specifieke variabelen met een point-of-care-analysator, en een submonster bloed wordt ingevroren voor latere analyse. PAT-tags zullen worden geprogrammeerd om los te laten van de carapaciale bevestigingsplaats onder omstandigheden die indicatief zijn voor mortaliteit (dwz diepte >1200 m of constante diepte gedurende 24 uur) of na een monitoringperiode van 6 maanden. We zullen een modelleringsaanpak gebruiken die geschikt is voor verzamelde gegevens om fysiologische kenmerken van overlevenden, sterfgevallen en gezonde schildpadden die op zee zijn gevangen, te vergelijken voor wetenschappelijk onderzoek. Bewegingen na vrijlating zullen worden gevolgd en ruimtelijke en temporele trends in habitatgebruik zullen worden onderzocht. 4. Verwachte resultaten, hoe de resultaten zullen worden verspreid We zullen enquêtegegevens en overheidsstatistieken over de omvang en inspanning van vissersvloten gebruiken om het aantal interacties tussen lederschildpadden dat jaarlijks plaatsvindt in kleinschalige en industriële visserij te schatten. Vergelijkingen van de bijvangst van lederschildpadden tussen visserijen zullen ons in staat stellen de belangrijkste bedreigingen en kansen voor bijvangstvermindering in deze regio te identificeren. Integratie van fysiologische gegevens met gedragsgegevens na vrijlating zal ons vermogen verbeteren om de sterfte als gevolg van interacties met de visserij te evalueren. Satellietvolging van vrijgelaten lederschildpadden zal ook bijdragen aan de doelstelling van het Regionaal Actieplan om patronen van habitatgebruik te identificeren en het potentieel voor overlapping in ruimte en tijd tussen lederschildpadden en visserijactiviteiten in het oostelijke deel van de Stille Oceaan.