Echte en rauwe reflecties: het verhaal van Jordan Williams

Jordan Alexander Williams, is een Queer Hoodoo, aardse en toekomstige voorouder, op weg naar het leven en vormgeven aan verandering. Jordan is niet alleen al het bovenstaande en meer, maar ze zijn ook een vriend van mij die hun leven onbeschaamd leidt terwijl ze vechten voor universele gerechtigheid. Ik was vereerd om het verleden van Jordan te bespreken en de vele inzichten te delen die voortkwamen uit ons gesprek van 30 minuten. Bedankt Jordan, voor het delen van je verhaal!

Duik in ons gesprek hieronder om meer te weten te komen over Jordan Williams, hun ervaringen en hun hoop op het gebied van natuurbehoud met betrekking tot diversiteit, rechtvaardigheid, inclusie en rechtvaardigheid:

Zou je het erg vinden om iedereen iets over jezelf te laten weten?

Jordanië: Ik ben Jordan Williams en ik gebruik zij/zij voornaamwoorden. Geracialiseerd als zwart, identificeer ik me als een persoon van Afro-afkomst en heb ik onlangs gewerkt aan het blootleggen van mijn Afrikaanse afkomst om iets te begrijpen dat buiten en buiten de dominante verhalen en praktijken valt - van traditionele 'westerse' ideologieën - die ons omringen, die: 1) creëerde de klimaat- en ecologische crises en 2) zet de moord, opsluiting en ontmenselijking van zwarte mensen en mensen van kleur voort, naast zoveel meer. Ik graaf proactief verder in mijn afkomst om de wijsheid terug te winnen en te ontwikkelen waarvan blanke suprematie, kolonialisme en patriarchaat me gescheiden proberen te houden. Ik begrijp dat deze voorouderlijke wijsheid is wat mij en mijn mensen verbindt met de aarde en met elkaar, en heeft altijd een centrale rol gespeeld in hoe ik door de wereld heb genavigeerd.

Wat heeft ertoe geleid dat u betrokken bent geraakt bij de natuurbeschermingssector? 

Jordanië: Al sinds ik jonger was, voelde ik deze verbinding met het milieu, de natuur, het buitenleven en dieren. Hoewel ik bang was voor de meeste dieren die opgroeiden, hield ik toch van ze. Ik was in staat om deel uit te maken van de Boy Scouts of America, wat ik als vreemd persoon en kameraad van de inheemse volkeren van Turtle Island nu problematisch vind. Dat gezegd hebbende, waardeer ik de tijd die ik in verkenners doorbracht in termen van het feit dat ik me in de nabijheid van kamperen, vissen en de natuur plaatste, waar en hoeveel van mijn bewuste verbinding met de aarde begon.

Hoe heeft uw overgang van kindertijd naar jongvolwassenheid u gevormd voor uw carrière? 

Jordanië: Zowel het internaat waar ik naar de middelbare school ging als de universiteit waar ik naar de universiteit ging, waren overwegend blank, wat me uiteindelijk voorbereidde om een ​​van de weinige zwarte studenten in mijn lessen milieuwetenschappen te zijn. Toen ik in die ruimtes was, realiseerde ik me dat er zoveel verwarde dingen waren, racistische en homofobe mensen, en het vormde de manier waarop ik de wereld begon te zien, aangezien er nog zoveel onrecht heerste. Toen ik naar de universiteit ging, besefte ik dat ik nog steeds om het milieu gaf, maar mijn focus begon te verleggen naar milieurechtvaardigheid - hoe begrijpen we de onderling verbonden effecten van de aanhoudende klimaatramp, giftig afval, apartheid en meer die hebben en blijven om zwarte, bruine, inheemse en arbeidersgemeenschappen te onderdrukken en te verdringen? Dit alles is gebeurd sinds Turtle Island – het zogenaamde Noord-Amerika – voor het eerst werd gekoloniseerd, en mensen doen alsof de huidige ‘oplossingen’ voor milieu en natuurbehoud effectief zijn, terwijl ze dat duidelijk niet zijn en een voortzetting zijn van blanke suprematie en kolonialisme.

Naarmate onze discussie vorderde, raakte Jordan Williams meer gepassioneerd in het delen van hun ervaringen. De vragen en antwoorden die volgen bevatten waardevolle informatie en stellen enkele vragen die elke organisatie zichzelf zou moeten stellen. De ervaringen van Jordan op jonge leeftijd hebben een grote invloed gehad op hun levensloop en hebben hen in staat gesteld om deze problemen op een no-nonsense manier aan te pakken. Door hun ervaringen hebben ze inzicht gekregen in de stappen die organisaties zetten of het gebrek daaraan.

Wat viel het meest op in uw loopbaanervaringen? 

Jordanië: Het werk dat ik leidde tijdens mijn eerste post-universitaire ervaring omvatte het stellen van vragen om ervoor te zorgen dat beslissingen en activiteiten in het beheer van kleinschalige visserij rechtvaardig en toegankelijk waren voor iedereen binnen hun gemeenschap. Vergelijkbaar met mijn ervaringen op de universiteit, zag ik dat er veel DEIJ-problemen verborgen zaten onder de oppervlakte bij de organisatie waarvoor ik werkte en in hun externe werk. Ik was bijvoorbeeld een van de leiders van de diversiteitscommissie van ons kantoor, niet noodzakelijkerwijs vanwege mijn kwalificaties, maar omdat ik een van de weinige mensen van kleur was, en een van de twee zwarte mensen, in ons kantoor. Hoewel ik een interne aantrekkingskracht voelde om in deze rol te komen, vraag ik me af of ik het zou hebben gedaan als er andere mensen waren, vooral blanke mensen, die deden wat er moest gebeuren. Het is belangrijk dat we stoppen met het leunen op mensen van kleur om de meest ervaren 'experts' op het gebied van DEIJ te zijn. Het tegengaan en uitroeien van institutionele en systemische onderdrukking, zoals giftige werkplekculturen, vereist meer dan het inbrengen van gemarginaliseerde mensen in uw organisatie om een ​​vakje aan te vinken voor verandering. Door mijn ervaringen vroeg ik me af hoe organisaties en instellingen middelen verschuiven om verandering te stimuleren. Ik vond het nodig om te vragen:

• Wie leidt de organisatie?
• Hoe zien ze eruit? 
• Zijn ze bereid om de organisatie fundamenteel te herstructureren?
• Zijn ze bereid om zichzelf, hun gedrag, hun veronderstellingen en de manier waarop ze omgaan met degenen die met hen werken te herstructureren, of zelfs om uit hun machtsposities te stappen om de benodigde ruimte voor verandering te creëren?

Heb je het gevoel dat veel groepen bereid zijn verantwoordelijkheid te nemen voor de rollen die ze spelen en wat er vanuit jouw perspectief kan worden gedaan om vooruitgang te boeken?

Jordanië: Het is van cruciaal belang om te begrijpen hoe de macht momenteel over de organisatie wordt verdeeld. Vaker wel dan niet, wordt de macht uitsluitend verdeeld over "leiderschap", en waar de macht wordt vastgehouden, moet er verandering plaatsvinden! Organisatieleiders, vooral blanke leiders en vooral leiders die man en/of cis-gender zijn, moeten dit serieus nemen.! Er is geen "juiste manier" om dit te benaderen, en hoewel ik training zou kunnen zeggen, is het van cruciaal belang om erachter te komen wat voor uw specifieke organisatie werkt en dit te implementeren om de cultuur en programma's van uw organisatie opnieuw vorm te geven. Ik zal zeggen dat het inschakelen van een externe adviseur veel goede aanwijzingen kan geven. Deze strategie is waardevol omdat soms de mensen die het dichtst bij de problemen staan, en/of die er al een tijdje mee bezig zijn, soms niet kunnen zien waar de waterscheidingsveranderingen kunnen plaatsvinden en op welke manier. Hoe kunnen tegelijkertijd de kennis, ervaringen en expertise van mensen in posities met minder macht worden gecentreerd en verheven als waardevol en vitaal? Dit vereist natuurlijk middelen – zowel financiering als tijd – om effectief te zijn, wat de filantropische componenten van DEIJ raakt, evenals de noodzaak om DEIJ centraal te stellen in het strategische plan van uw organisatie. Als dit echt een prioriteit is, moet het worden opgenomen in de maandelijkse, driemaandelijkse en jaarlijkse werkplannen van elke persoon, anders gebeurt het eerlijk gezegd niet. Er moet ook rekening worden gehouden met de relatieve impact op zwarte, inheemse en gekleurde mensen en andere gemarginaliseerde identiteiten. Hun werk en het werk dat blanken moeten doen, zijn niet noodzakelijkerwijs hetzelfde.

Dit is geweldig en er zijn zoveel goudklompjes die je vandaag in ons gesprek hebt laten vallen, kun je enige bemoedigende woorden geven aan zwarte mannen of mensen van kleur die momenteel in de beschermde ruimte willen zijn of willen zijn.

Jordanië:  Het is ons geboorterecht om te bestaan, erbij te horen en bevestigd te worden in alle ruimtes. Voor zwarte mensen over het hele genderspectrum, degenen die gender helemaal afwijzen, en iedereen die het gevoel krijgt dat ze er niet bij horen, weet en geloof alsjeblieft dat dit je recht is! Ten eerste zou ik ze willen aanmoedigen om mensen te vinden die ze kunnen opbouwen, ondersteunen en middelen kunnen verstrekken. Identificeer uw bondgenoten, de mensen die u kunt vertrouwen en degenen die op één lijn met u staan. Ten tweede, heb een idee van waar je wilt zijn en als dat niet is waar je nu bent, omarm het dan. U bent niemand of een instelling iets verschuldigd. Uiteindelijk is het belangrijk om erachter te komen wat uw veerkracht zal waarborgen, zodat u het werk van uw voorouders kunt voortzetten, waaronder de aarde zelf. DEIJ-problemen zullen morgen niet verdwijnen, dus in de tussentijd moeten we manieren bedenken om door te gaan. Het is van cruciaal belang om jezelf te regenereren, je energie vast te houden en trouw te blijven aan je waarden. Door te bepalen welke persoonlijke praktijken je sterk houden, de mensen die je zullen ondersteunen en de ruimtes die je opladen, kun je veerkrachtig blijven.

Om af te sluiten, met betrekking tot diversiteit, gelijkheid, inclusie en rechtvaardigheid... wat is een hoop die u koestert voor de natuurbeschermingssector.

Jordanië:  Lange tijd werd inheemse kennis beschouwd als achterhaald of op een andere manier ontbrekend in vergelijking met het westerse denken. Ik geloof dat wat we als westerse samenleving en een wereldwijde wetenschappelijke gemeenschap eindelijk doen, is begrijpen dat deze oude, hedendaagse en evoluerende praktijken van inheemse gemeenschappen ervoor zullen zorgen dat we in een wederkerige relatie met elkaar en met de planeet staan. Dit is het moment voor ons om ongehoorde stemmen te verheffen en te centreren - die gedevalueerde manieren van denken en zijn - die ons altijd naar het leven en naar de toekomst hebben geleid. Het werk bestaat niet in silo's, of in waar politici regels voor hebben opgesteld... het bestaat in wat de mensen weten, waar ze van houden en wat ze in de praktijk brengen.

Nadat ik over dit gesprek had nagedacht, bleef ik nadenken over het concept van intersectionaliteit en het belang van leiderschapsinkoop. Beide zijn nodig om ongelijkheden en verschillen op de juiste manier te erkennen en de cultuur van een organisatie te veranderen. Zoals Jordan Williams zei, zullen deze problemen morgen niet verdwijnen. Er is op elk niveau werk aan de winkel om echte vooruitgang te boeken, maar vooruitgang kan alleen plaatsvinden als we onszelf verantwoordelijk houden voor de problemen die we in stand houden. De Ocean Foundation zet zich in om onze organisatie op te bouwen om meer inclusief te zijn en een afspiegeling te zijn van de gemeenschappen die we bedienen. We dagen onze vrienden uit de hele sector uit om uw organisatiecultuur te beoordelen, verbeterpunten te identificeren en actie te ondernemen.