Als onderdeel van onze voortdurend werk om de wetenschappelijke, financiële en juridische waarheid te vertellen over diepzeebodemmijnbouw (DSM) nam The Ocean Foundation deel aan de meest recente bijeenkomsten van de International Seabed Authority (ISA) tijdens Deel II van de 27e Sessie (ISA-27 Deel II). We zijn vereerd dat ISA-lidstaten onze aanvraag voor de officiële status van waarnemer tijdens deze vergadering hebben goedgekeurd. TOF kan nu op eigen kracht deelnemen als waarnemer, naast samenwerking als onderdeel van de Deep Sea Conservation Coalition (DSCC). als waarnemers, we kunnen deelnemen aan het werk van de ISA, onder meer om ons perspectief te bieden tijdens beraadslagingen, maar kan niet deelnemen aan de besluitvorming. Onze waardering voor het worden van een nieuwe waarnemer werd echter getemperd door de flagrante afwezigheid van zoveel andere belangrijke stemmen van belanghebbenden.

Het Verdrag van de Verenigde Naties inzake het recht van de zee (UNCLOS) definieerde de zeebodem buiten de nationale jurisdictie van een land als "het gebied". Verder zijn het gebied en zijn hulpbronnen het "gemeenschappelijke erfgoed van [de] mensheid" dat moet worden beheerd in het belang van iedereen. De ISA is opgericht onder UNCLOS om de hulpbronnen van het gebied te reguleren en om "een effectieve bescherming van het mariene milieu te waarborgen". Daartoe heeft de ISA exploratievoorschriften ontwikkeld en gewerkt aan de ontwikkeling van exploitatievoorschriften.

Na jaren van trage beweging in de richting van het ontwikkelen van die regels om de diepzeebodem te regeren als het gemeenschappelijk erfgoed van de mensheid, heeft de eilandnatie Nauru in de Stille Oceaan druk uitgeoefend (via wat sommigen de "tweejarige regel") over de ISA om de regelgeving – en bijbehorende normen en richtlijnen – tegen juli 2023 af te ronden (hoewel sommigen van mening zijn dat de ISA nu tegen de klok is, vele lidstaten en waarnemers hebben hun mening uitgesproken dat de "tweejarige regel" staten niet verplicht mijnbouw toe te staan). Deze poging om de afronding van de regelgeving te bespoedigen, sluit aan bij een vals verhaal, agressief gepusht door de toekomstige mijnwerker The Metals Company (TMC) en anderen, dat diepzeemineralen nodig zijn om onze wereldwijde energievoorziening koolstofvrij te maken. Decarbonisatie is niet afhankelijk van zeebodemmineralen zoals kobalt en nikkel. In feite innoveren batterijfabrikanten en anderen weg van die metalen, en zelfs TMC geeft toe dat snelle technologische veranderingen de vraag naar zeebodemmineralen kunnen verminderen.

ISA-27 Deel II was druk en er zijn geweldige samenvattingen online beschikbaar, waaronder een van de Bulletin van de onderhandelingen over de aarde. Deze bijeenkomsten maakten duidelijk hoe weinig zelfs diepzee-experts weten: wetenschappelijke, technische, financiële en juridische onzekerheden domineerden de discussies. Hier bij TOF maken we van de gelegenheid gebruik om enkele punten te delen die bijzonder belangrijk zijn voor ons werk, inclusief waar de zaken voor staan ​​en wat we eraan doen.


Niet alle benodigde stakeholders zijn aanwezig bij de ISA. En degenen die als officiële waarnemers aanwezig zijn, krijgen niet de tijd die ze nodig hebben om hun mening te geven.

Bij ISA-27 Part II was er een groeiende erkenning van de vele verschillende belanghebbenden die geïnteresseerd zijn in het bestuur van de diepzee en haar hulpbronnen. Maar er zijn veel vragen over hoe je die belanghebbenden in de ruimte kunt krijgen, en ISA-27 Deel II werd helaas geboekt door flagrante mislukkingen om ze op te nemen.

Op de eerste vergaderdag sneed het ISA-secretariaat de livestreamfeed af. Afgevaardigden van de lidstaten, waarnemers, media en andere belanghebbenden die niet aanwezig konden zijn – hetzij vanwege bezorgdheid over COVID-19 of vanwege beperkte capaciteit op de locatie – wisten niet wat er was gebeurd of waarom. Te midden van aanzienlijke reacties, en in plaats van de lidstaten te laten stemmen over het al dan niet uitzenden van de vergaderingen, werd de webcast weer ingeschakeld. In een ander geval werd een van de slechts twee jongerenafgevaardigden onderbroken en afgebroken door de waarnemend voorzitter van de Algemene Vergadering. Er waren ook zorgen over de ongepaste manier waarop de secretaris-generaal op video en in andere contexten heeft verwezen naar ISA-belanghebbenden, waaronder onderhandelaars uit de lidstaten zelf. Op de laatste dag van de bijeenkomsten er werden willekeurige tijdslimieten opgelegd aan de verklaringen van waarnemers vlak voordat Observers het woord kregen, en degenen die hen overtroffen hadden hun microfoons uitgeschakeld. 

De Ocean Foundation kwam tussenbeide (bood een officiële verklaring aan) bij ISA-27 Part II om op te merken dat de relevante belanghebbenden voor het gemeenschappelijk erfgoed van de mensheid in potentie wij allemaal zijn. We hebben er bij het ISA-secretariaat op aangedrongen om verschillende stemmen uit te nodigen voor het DSM-gesprek - vooral jongeren en inheemse stemmen - en de deur open te zetten voor alle oceaangebruikers zoals vissers, reizigers, wetenschappers, ontdekkingsreizigers en kunstenaars. Met dat in gedachten hebben we de ISA gevraagd om proactief op zoek te gaan naar deze belanghebbenden en hun inbreng te verwelkomen.

Het doel van de Ocean Foundation: alle betrokken belanghebbenden betrekken bij diepzeemijnbouw.

In samenwerking met vele anderen verspreiden we het nieuws over de gevolgen van DSM voor ons allemaal. We zullen continu en creatief bezig zijn om de tent groter te maken. 

  • Waar mogelijk brengen we de gesprekken rondom DSM naar een hoger niveau en moedigen we anderen aan hetzelfde te doen. We hebben allemaal unieke interesses en contacten.
  • Omdat de ISA niet proactief alle belanghebbenden heeft opgezocht en omdat DSM – als het door zou gaan – gevolgen zou hebben voor iedereen op aarde, werken we eraan om de discussie rondom DSM aan te gaan, en waarom we een moratorium (een tijdelijk verbod) steunen, naar andere internationale gesprekken: de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties (AVVN), de 5e zitting van de Intergouvernementele Conferentie (IGC) over de Behoud en duurzaam gebruik van mariene biologische diversiteit buiten de gebieden van nationale jurisdictie (BBNJ), de Conferentie van de partijen van het Raamverdrag van de Verenigde Naties inzake klimaatverandering (UNFCCC) (COP27) en het High Level Political Forum on Sustainable Development. DSM moet binnen internationale juridische kaders worden besproken en collectief en alomvattend worden aangepakt.
  • We moedigen kleinere fora aan als even belangrijke locaties voor deze discussie. Dit omvat nationale en subnationale wetgevers in kuststaten rond de Clarion Clipperton Zone, visserijgroepen (waaronder regionale organisaties voor visserijbeheer - die beslissingen nemen over wie waar vist, welke uitrusting ze gebruiken en hoeveel vis ze kunnen vangen) en milieubijeenkomsten voor jongeren.
  • We bouwen voort op onze diepgaande ervaring in capaciteitsopbouw om belanghebbenden te identificeren - en die belanghebbenden te helpen bij het navigeren door de opties voor betrokkenheid bij de ISA, inclusief maar niet beperkt tot het officiële aanvraagproces voor waarnemers.

Mensenrechten, milieurechtvaardigheid, inheemse rechten en kennis, en gelijkheid tussen generaties waren prominent aanwezig in de discussies gedurende alle drie de weken van bijeenkomsten.

Veel lidstaten en waarnemers bespraken de op rechten gebaseerde implicaties van een mogelijke DSM. Er werd bezorgdheid geuit over vermeende onnauwkeurigheden in de manier waarop de secretaris-generaal van ISA het lopende werk bij de ISA in andere internationale fora heeft gekarakteriseerd, waarbij consensus werd beweerd of geïmpliceerd over het afronden van regelgeving voor en het autoriseren van DSM wanneer die consensus niet bestaat. 

De Ocean Foundation is van mening dat DSM een bedreiging vormt voor het cultureel erfgoed onder water, de voedselbronnen, het levensonderhoud, het leefbare klimaat en het mariene genetische materiaal van toekomstige geneesmiddelen. In ISA-27 Part II hebben we benadrukt dat de resolutie van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties 76/75 heeft onlangs het recht op een schoon, gezond en duurzaam milieu erkend als een mensenrecht, erop wijzend dat dit recht verband houdt met andere rechten en bestaand internationaal recht. Het werk van de ISA bestaat niet in een vacuüm en moet – zoals het werk dat consequent wordt ondernomen in het kader van alle multilaterale overeenkomsten binnen het VN-systeem – ter bevordering van dit recht zijn.

Het doel van de Ocean Foundation: verdere integratie van DSM en de mogelijke effecten ervan op onze oceanen, het klimaat en de biodiversiteit in wereldwijde milieugesprekken.

Wij zijn van mening dat de huidige wereldwijde impuls om silo's af te breken en mondiaal bestuur te zien als noodzakelijkerwijs onderling verbonden (bijvoorbeeld via de Dialogen over oceaan en klimaatverandering) is een opkomend tij dat alle boten zal optillen. Met andere woorden, betrokkenheid bij en contextualisering binnen het mondiale milieuregime zal het Verdrag van de Verenigde Naties inzake het recht van de zee (UNCLOS) niet ondermijnen, maar juist versterken. 

Bijgevolg zijn wij van mening dat ISA-lidstaten in staat zullen zijn UNCLOS te eren en te respecteren, terwijl ze handelen met bezorgdheid en respect voor ontwikkelingslanden, inheemse gemeenschappen, toekomstige generaties, biodiversiteit en ecosysteemdiensten - en dat alles terwijl ze vertrouwen op de best beschikbare wetenschap. De Ocean Foundation steunt ten zeerste de oproepen tot een moratorium op DSM om rekening te houden met de zorgen van belanghebbenden en de wetenschap.


Onderwater Cultureel Erfgoed krijgt onvoldoende aandacht in ISA-onderhandelingen.

Hoewel culturele waarde is besproken als een ecosysteemdienst, staat cultureel erfgoed onder water niet bovenaan de agenda bij recente ISA-discussies. In één voorbeeld verwijst het meest recente ontwerp van het plan, ondanks opmerkingen van belanghebbenden dat een regionaal milieubeheerplan rekening moet houden met materieel en immaterieel cultureel erfgoed en traditionele kennis, alleen naar "archeologische objecten". TOF kwam tweemaal tussenbeide bij ISA-27 Part II om verdere erkenning van cultureel erfgoed onder water te vragen en suggereerde dat de ISA proactief contact opneemt met relevante belanghebbenden.

Het doel van de Ocean Foundation: cultureel erfgoed onder water opwaarderen en ervoor zorgen dat het een duidelijk onderdeel is van de DSM-discussie voordat het onbedoeld wordt vernietigd.

  • We zullen ervoor zorgen dat ons cultureel erfgoed een integraal onderdeel wordt van de DSM-discussie. Dit bevat: 
    • tastbaar cultureel erfgoed, zoals neergestorte militaire vaartuigen boven de Stille Oceaan, of scheepswrakken en menselijke resten in de Atlantische Oceaan in de Middenpassage, waar tijdens de transatlantische slavenhandel naar schatting meer dan 1.8 miljoen Afrikanen de reis niet hebben overleefd.
    • ontastbaar cultureel erfgoed,zoals de levend cultureel erfgoed van volkeren in de Stille Oceaan, inclusief bewegwijzering. 
  • We hebben onlangs een formele uitnodiging gestuurd voor verdere samenwerking tussen de ISA en UNESCO, en we zullen de discussie blijven voeren over de beste manier om cultureel erfgoed onder water te beschermen.
  • TOF houdt zich bezig met onderzoek naar materieel en immaterieel cultureel erfgoed in zowel de Stille als de Atlantische Oceaan.
  • TOF is in gesprek met andere belanghebbenden over cultureel erfgoed onder water en zal verdere betrokkenheid tussen die belanghebbenden en de ISA mogelijk maken.

Er is erkenning voor de hiaten in de kennis over de schade van DSM.

Tijdens ISA-27 Part II zagen de lidstaten en waarnemers in toenemende mate in dat, hoewel er enorme wetenschappelijke hiaten kunnen zijn in de informatie die we nodig hebben om de diepe oceaan en zijn ecosystemen te begrijpen, er meer dan genoeg informatie is om te weten dat DSM zal schade toebrengen aan de diepte. We staan ​​op het punt een uniek ecosysteem te vernietigen dat levert veel kritieke ecosysteemdiensten inclusief vis en schaaldieren als voedsel; producten van organismen die gebruikt kunnen worden voor medicijnen; klimaatregulering; en historische, culturele, sociale, educatieve en wetenschappelijke waarde voor mensen over de hele wereld.

TOF kwam tussenbeide bij ISA-27 Part II om te stellen dat we weten dat ecosystemen niet geïsoleerd opereren, ook al zijn er nog steeds hiaten in het begrip hoe ze met elkaar verbonden zijn. Potentieel verstorende ecosystemen voordat we ze begrijpen - en dit bewust doen - zou in strijd zijn met zowel de bescherming van het milieu als de bevordering van intergenerationele mensenrechten. Meer specifiek zou dit rechtstreeks indruisen tegen de doelstellingen voor duurzame ontwikkeling.

Het doel van de Ocean Foundation: Ons diepzee-ecosysteem niet vernietigen voordat we weten wat het is en wat het voor ons doet.

  • We ondersteunen het gebruik van het VN-decennium van oceaanwetenschap voor duurzame ontwikkeling als platform voor het verzamelen en interpreteren van gegevens.
  • We zullen werken om geavanceerde wetenschap naar een hoger niveau te tillen, wat dat laat zien hiaten in kennis rond de diepzee zijn monumentaal en het zal tientallen jaren duren om ze te sluiten.

Belanghebbenden kijken goed naar de status van de financiering van diepzeemijnbouw en de implicaties voor de echte wereld.

Tijdens recente ISA-sessies hebben afgevaardigden gekeken naar belangrijke financiële kwesties en beseften ze dat er intern nog veel werk aan de winkel is. Tijdens ISA-27 Part II drongen TOF, de Deep Sea Conservation Coalition (DSCC) en andere waarnemers er bij de ISA-leden op aan om ook naar buiten te kijken en te zien dat het financiële plaatje voor DSM somber is. Meerdere waarnemers merkten op dat DSM volgens het Sustainable Finance Initiative van de Verenigde Naties onverenigbaar is met een duurzame blauwe economie.

TOF merkte op dat elke mogelijke financieringsbron voor DSM-activiteiten waarschijnlijk zou moeten voldoen aan interne en externe verplichtingen op het gebied van milieu, maatschappij en bestuur (ESG), waardoor financiering voor commerciële DSM mogelijk wordt uitgesloten. De DSCC en andere waarnemers wezen erop dat TMC, de belangrijkste voorstander van een versnelde tijdlijn voor DSM-regelgeving, in financiële moeilijkheden verkeert en dat financiële onzekerheid reële implicaties heeft voor verantwoording, effectieve controle en aansprakelijkheid.

Het doel van de Ocean Foundation: voortzetting van een krachtige dialoog met de financiële en verzekeringssector over de vraag of DSM financierbaar of verzekerbaar is.

  • We zullen banken en andere potentiële financieringsbronnen aanmoedigen om hun interne en externe ESG- en duurzaamheidstoezeggingen te bekijken om te bepalen of ze verenigbaar zijn met financiering door DSM.
  • We blijven financiële instellingen en stichtingen adviseren over normen voor duurzame investeringen in de blauwe economie.
  • We zullen de financiële instabiliteit blijven volgen en tegenstrijdige uitspraken van De Metaalmaatschappij.

Verder werken aan een moratorium op DSM:

Op de Ocean Conference van de Verenigde Naties in Lissabon, Portugal in juni 2022, waren er duidelijke zorgen over DSM werden de hele week opgevoed. TOF steunde een moratorium, tenzij en totdat DSM verder kon gaan zonder schade aan het mariene milieu, verlies van biodiversiteit, bedreiging van ons materieel en immaterieel cultureel erfgoed of gevaar voor ecosysteemdiensten.

Tijdens ISA-27 Part II riepen Chili, Costa Rica, Spanje, Ecuador en de Federale Staten van Micronesië allemaal op tot een soort pauze. De Federale Staten van Micronesië kondigden aan dat ze deel uitmaakten van de Alliantie van Landen die opriepen tot een moratorium op diepzeemijnbouw, gelanceerd door Palau tijdens de VN-Oceaanconferentie.

Het doel van de Ocean Foundation: doorgaan met het stimuleren van een moratorium op DSM.

Transparantie in taal is de sleutel tot deze discussies. Terwijl sommigen het woord uit de weg gaan, wordt moratorium gedefinieerd als een 'tijdelijk verbod'. We zullen informatie blijven delen met landen en het maatschappelijk middenveld over andere bestaande moratoria en waarom een ​​moratorium zinvol is voor DSM.

  • Wij steunen, en zullen nationale en subnationale moratoria en verboden op DSM blijven steunen.
  • We hebben de bedreiging voor ons diepzee-ecosysteem eerder naar voren gebracht in onze onderwerping aan de VN-dialogen over oceaan en klimaatverandering, en zullen dat blijven doen in andere internationale fora.
  • We hebben werkrelaties met besluitvormers op het gebied van milieu in landen over de hele wereld en werken eraan om de dreiging die DSM vormt in alle gesprekken over de gezondheid van de oceaan, klimaatverandering en duurzaamheid te vergroten.
  • We zullen de volgende ISA-bijeenkomst, ISA-27 Part III, die van 31 oktober tot 11 november wordt gehouden in Kingston, Jamaica, bijwonen om persoonlijk interventies uit te voeren.