De wind, de zee en de lucht

In San Francisco kun je de oceaan niet vermijden. Dat maakt het zo'n geweldige plek. De oceaan is er aan drie kanten van de stad - van de Stille Oceaan aan de westkant via de Golden Gate tot in de monding van 230 vierkante mijl die de Baai van San Francisco is, zelf een van de meest dichtbevolkte stroomgebieden aan de westkust van de stad. Verenigde Staten. Toen ik eerder deze maand op bezoek was, zorgde het weer voor een spectaculair uitzicht op het water en een bijzondere opwinding langs de waterkant - de America's Cup.

Ik was de hele week in San Francisco geweest, deels om de SOCAP13-bijeenkomst bij te wonen, een jaarlijkse bijeenkomst die is gewijd aan het vergroten van de kapitaalstroom naar maatschappelijk welzijn. De bijeenkomst van dit jaar stond in het teken van visserij, en dat is een van de redenen waarom ik daar was. Vanuit SOCAP gingen we over in een speciale bijeenkomst van de Confluence Philanthropy-werkgroep voor visserij, waar ik de diepe noodzaak besprak om winstgevende, duurzame aquacultuur op het land na te streven om te voorzien in de eiwitbehoeften van onze groeiende wereldbevolking - een kwestie waarover TOF heeft voltooide veel onderzoek en analyse als onderdeel van ons geloof in het ontwikkelen van positieve oplossingen voor de door de mens veroorzaakte schade aan de zee. En ik had het geluk om wat extra ontmoetingen te hebben met mensen die soortgelijke positieve strategieën nastreven ten behoeve van een gezonde oceaan.

En ik kon bijpraten met David Rockefeller, een van de oprichters van onze Raad van Advies, toen hij met zijn organisatie het werk besprak om de duurzaamheid van grote zeilregatta's te verbeteren, Matrozen voor de zee. De America's Cup bestaat uit drie evenementen: de America's Cup World Series, de Youth America's Cup en natuurlijk de America's Cup Finals. De America's Cup heeft nieuwe energie gegeven aan de toch al levendige waterkant van San Francisco, met zijn aparte America's Cup Village, speciale uitkijkposten en natuurlijk het spektakel op de baai zelf. Vorige week streden tien jonge teams van over de hele wereld in de Youth America's Cup - teams uit Nieuw-Zeeland en Portugal pakten de top drie plaatsen.

Op zaterdag keek ik samen met duizenden andere bezoekers naar het spektakel van helikopters, motorboten, luxe jachten en, oh ja, zeilboten op de eerste racedag in de America's Cup Finals, een zeiltraditie die meer dan 150 jaar teruggaat . Het was de perfecte dag om de eerste twee races te zien tussen Team Oracle, de Amerikaanse verdediger van de Cup, en winnende uitdager, Team Emirates dat onder Nieuw-Zeelandse vlag vaart.

Het ontwerp voor de deelnemers van dit jaar zou vreemd zijn aan de oprichtende America's Cup-teams, of zelfs aan de teams die slechts twintig jaar geleden in San Diego deelnamen. De 72 meter lange catamaran AC72 kan vliegen met een dubbele windsnelheid - aangedreven door een 131 meter hoog vleugelzeil - en is speciaal ontworpen voor deze America's Cup. De AC72 kan met 35 knopen (40 mijl per uur) zeilen als de windsnelheid 18 knopen bereikt - of ongeveer 4 keer sneller dan de boten van de concurrenten van 2007.

De buitengewone boten waarmee in de finale van 2013 wordt geracet, zijn het resultaat van een krachtige combinatie van natuurlijke krachten en menselijke technologie. Toen ik ze over de baai van San Francisco zag schreeuwen op banen die de racers van de Golden Gate naar de andere kant van de baai brachten met een snelheid waar de meeste forensen jaloers op zouden zijn, kon ik me alleen maar bij mijn medetoeschouwers voegen en me verwonderen over de brute kracht en het betoverende ontwerp. Hoewel het ervoor kan zorgen dat de America's Cup-traditionalisten hun hoofd schudden over de kosten en technologie die is geïnvesteerd om het idee van zeilen naar nieuwe uitersten te tillen, is er ook het besef dat er aanpassingen kunnen zijn die kunnen worden gebruikt voor meer praktische dagelijkse doeleinden. die baat zouden hebben bij het benutten van de wind voor dergelijke kracht.