TOF organiseert oceaanverzuringstraining voor de Senaat van Mexico

Wat is oceaanverzuring (OA)?
OA wordt gedefinieerd als de voortdurende daling van de pH-waarden van de oceaan op aarde, veroorzaakt door de opname van koolstofdioxide uit de atmosfeer. De effecten van OA hebben een verwoestende impact op de mariene voedselketen, met kabbelende effecten op de wereldmarkt, naast de bedreiging die het vormt voor gevoelige ecosystemen waarvan het menselijk leven afhankelijk is.

Van de ondiepten tot de diepten van onze grote oceaan, er doet zich een crisis voor. Naarmate CO2 oplost in de oceaan, verandert het zijn chemie - de oceaan is 30% zuurder dan 200 jaar geleden, en het verzuurt sneller dan ooit in de geschiedenis van de aarde. OA mag dan onzichtbaar zijn, de gevolgen zijn dat helaas niet. Van schelpdieren en koraal tot vissen en haaien, de dieren van de oceaan en de gemeenschappen die ervan afhankelijk zijn, worden bedreigd. Wanneer koolstofdioxide (CO2) zich vermengt met watermolecuul (H2O) het vormt koolzuur (H2CO3) dat vervolgens gemakkelijk uiteenvalt in waterstofionen (H+) en bicarbonaat (HCO3-), die beschikbare waterstofionen binden zich met andere carbonaationen om meer bicarbonaat te vormen. Het resultaat is dat mariene organismen die schelpen bezitten, zoals weekdieren, schaaldieren, koralen en koraalalgen, steeds meer energie moeten verbruiken om de carbonaationen op te halen of te creëren die nodig zijn om het calciumcarbonaat te vormen (CaCO3) die hun schelpen omvat. Met andere woorden, OA berooft deze organismen van hun noodzakelijke bouwstenen voor hun groei en overleving, wat op zijn beurt ons hele wereldwijde ecosysteem bedreigt.

TOF bestrijdt OA sinds 2003 en hanteert een aanpak in vier delen die het probleem vanuit alle invalshoeken aanpakt:

1.) Monitor: hoe, waar en hoe snel vindt verandering plaats?
2.) Analyseer: hoe worden we nu beïnvloed en hoe zullen we in de toekomst worden beïnvloed?
3.) Engage: bouwen van partnerschappen en coalities met belanghebbenden wereldwijd
4.) Handelen: wetgeving aannemen die de verzuring van de oceaan tegengaat en gemeenschappen helpt zich aan te passen

Over de Commissie voor milieu, natuurlijke hulpbronnen en klimaatverandering: Commissie van de Wetgevende Tak van Mexico
De verklaarde missie van de Commissie is de bescherming van de natuurlijke hulpbronnen en het ecosysteem van Mexico door "de hiaten, tegenstrijdigheden en tekortkomingen aan te pakken die bestaan ​​in de nationale wetgeving op het gebied van onder meer bosbouw, water, afval, klimaatverandering, biodiversiteit, duurzame stadsontwikkeling en milieurechtvaardigheid, op zoek naar de effectiviteit bij de toepassing ervan en het vaststellen van de wettelijke basisvereisten voor het ontwerpen van het beste openbare beleid inzake milieuaangelegenheden voor Mexico.

In een poging om te voldoen aan zowel nationale als internationale doelstellingen, zoals de Overeenkomst van Parijs, richt de Commissie zich op de volgende vier wetgevingsprioriteiten:

• Bevorder effectievere openbare acties en beleidsmaatregelen
• Bescherm het natuurlijk kapitaal en de levenskwaliteit van Mexicanen
• Beperk de negatieve effecten van klimaatverandering
• Bijdragen aan het evenwicht tussen ontwikkeling en duurzaam gebruik van natuurlijke hulpbronnen

Over SEMARNAT: secretariaat van de uitvoerende macht van Mexico 
Het secretariaat van Milieu en Natuurlijke Hulpbronnen (SEMARNAT) is het milieuministerie van Mexico en is belast met de bescherming, het herstel en het behoud van de ecosystemen, natuurlijke hulpbronnen, milieudiensten en activa van Mexico.  SEMARNAT werkt aan duurzame ontwikkeling en bescherming van natuurlijke habitats in het hele land. De huidige initiatieven omvatten wetgeving om klimaatverandering tegen te gaan en de ozonlaag te beschermen, directe studies over nationale meteorologische en geohydrologische systemen, de regulering en monitoring van stromen, meren, lagunes en beschermde stroomgebieden, en meer recentelijk inspanningen om de klimaatverandering te begrijpen en aan te pakken. verwoestende effecten van artrose.

Over de presentatoren: 

Dr Jose Martin Hernández-Ayón
Oceanograaf. School of Marine Sciences van de Autonome Universiteit van Baja California  
Oceanograaf met doctorale studies in Coastal Oceanography aan de School of Marine Sciences van de Autonomous University of Baja California en postdoctoraal fellow aan de Scripps Institution of Oceanography in San Diego, Californië. Dr. Hernandez is specialist op het gebied van het kooldioxidesysteem in zeewater en mariene biogeochemie. Zijn onderzoek heeft zich gericht op het bestuderen van de rol van kustgebieden in de koolstofcyclus, inclusief het effect van oceaanverzuring (OA) op mariene ecosystemen en de relatie van OA met andere stressfactoren zoals hypoxie, klimaatverandering en CO2-stromen in kustgebieden. . Het maakt deel uit van het wetenschappelijk comité van de IMECOCAAL Program (Mexican Research of the Current of California), hij is lid van het Ocean Acidification Observing Network (GOA-ON), is een vertegenwoordiger van de Surface Ocean Lower Atmosphere Study (SOLAS) in Mexico, fungeert als wetenschappelijk adviseur van het Mexicaanse koolstofprogramma (PMC) en is medevoorzitter van het Latin American Ocean Acidification Studies Network (LAOCA)

Maria Alejandra Navarrete Hernández
Internationaal juridisch adviseur, Mexico, The Ocean Foundation
Alejandra is sinds 1992 werkzaam op het gebied van nationaal en internationaal milieurecht. Ze heeft ervaring in het zij aan zij werken met ministers en het kantoor van de president van Mexico, onder meer bij het opzetten en uitvoeren van verschillende nationale presidentiële commissies zoals de "Commissie inzake klimaatverandering en de zeeën en kusten." Ze was recentelijk de nationale projectcoördinator voor het grote mariene ecosysteem van de Golf van Mexico, een GEF Project “Implementatie van het Strategisch Actieprogramma voor de GOM SCI', tussen Mexico en de VS. Ze stapte over naar deze leidende rol nadat ze had gediend als juridisch en openbaar beleidsexpert voor de "Geïntegreerde beoordeling en beheer van het grote mariene ecosysteem van de Golf van Mexico". In 2012 was ze adviseur voor UNEP voor de UNDAF review en opgesteld als co-auteur van de "National Environmental Summary 2008-2012 for Mexico."

Mark J. Spalding
Voorzitter, The Ocean Foundation
Mark is lid van de Ocean Studies Board van de National Academies of Sciences, Engineering and Medicine (VS). Hij is lid van de Sargasso Sea Commission. Mark is een Senior Fellow bij het Centre for the Blue Economy aan het Middlebury Institute of International Studies. Daarnaast is hij adviseur van de Rockefeller Ocean Strategy (een ongekend oceaangericht investeringsfonds) en is hij lid van de Pool of Experts voor de UN World Ocean Assessment. Mark is een expert op het gebied van internationaal milieubeleid en -recht, oceaanbeleid en -recht, en kust- en mariene filantropie. Hij ontwierp het allereerste blauwe COXNUMX-compensatieprogramma, Zeegras Groeien. Zijn huidige onderzoeksprojecten omvatten de bescherming van zeezoogdieren en het behoud van hun leefgebied, de financiering van blauwe koolstof en strategieën om de blauwe economie uit te breiden door de stimulansen voor duurzame aquacultuur te vergroten en belemmeringen weg te nemen, geluidsoverlast door de oceaan te verminderen, duurzaam toerisme en mitigatie van en aanpassing aan de verzuring van de oceaan en de interacties tussen klimaatverstoring en de oceaan.

Voor meer informatie kunt u contact opnemen met The Ocean Foundation:
Jason Donofrio
Medewerker Externe Betrekkingen
[e-mail beveiligd]
202.318.3178