Ochrona widzialnego i niewidzialnego: Morze Sargassowe

Autor: Mark J. Spalding

Niedawny numer New Scientist wymienił „tarło węgorzy” jako jedną z 11 rzeczy, o których wiemy, że istnieją, ale nigdy ich nie widzieliśmy. To prawda – pochodzenie, a nawet większość wzorców migracji węgorzy amerykańskich i europejskich jest w dużej mierze nieznana, dopóki nie przybędą każdej wiosny jako młode węgorze (węgorze) do ujść północnych rzek. Większość ich cyklu życiowego rozgrywa się poza horyzontem ludzkiej obserwacji. Wiemy natomiast, że dla tych węgorzy, podobnie jak dla wielu innych gatunków, Morze Sargassowe jest miejscem, którego potrzebują do rozwoju.

Od 20 do 22 marca Komisja Morza Sargassowego spotkała się w Key West na Florydzie w tamtejszym NOAA Eco-Discovery Center. To pierwszy raz, kiedy wszyscy komisarze są razem od czasu ogłoszenia ostatnich komisarzy (w tym mnie) we wrześniu ubiegłego roku.

Więc co to jest Komisja Morza Sargassowego? Zostało stworzone przez tak zwaną „Deklarację Hamiltona” z marca 2014 r., w której ustalono ekologiczne i biologiczne znaczenie Morza Sargassowego. W Deklaracji wyrażono również pogląd, że Morze Sargassowe wymaga specjalnego zarządzania skoncentrowanego na ochronie, mimo że znaczna jego część znajduje się poza granicami jurysdykcji jakiegokolwiek kraju.

Key West było w trybie pełnej przerwy wiosennej, co sprawiło, że wspaniali ludzie obserwowali, jak podróżowaliśmy tam iz powrotem do centrum NOAA. Jednak podczas naszych spotkań koncentrowaliśmy się bardziej na tych kluczowych wyzwaniach niż na kremach przeciwsłonecznych i margaritach.

1. Po pierwsze, Morze Sargassowe o powierzchni 2 milionów mil kwadratowych nie ma linii brzegowej, która określałaby jego granice (a zatem nie ma społeczności przybrzeżnych, które mogłyby go bronić). Mapa Morza nie obejmuje WSE Bermudów (najbliższy kraj), a zatem znajduje się poza jurysdykcją jakiegokolwiek kraju na tak zwanym pełnym morzu.
2. Po drugie, pozbawione granic lądowych, Morze Sargassowe jest definiowane przez prądy, które tworzą wir, wewnątrz którego życie morskie jest obfite pod matami pływających sargassów. Niestety, ten sam wir pomaga uwięzić tworzywa sztuczne i inne zanieczyszczenia, które niekorzystnie wpływają na węgorze, ryby, żółwie, kraby i inne żyjące tam stworzenia.
3. Po trzecie, morze nie jest zbyt dobrze poznane, ani z punktu widzenia zarządzania, ani z naukowego punktu widzenia, ani dobrze znane ze względu na jego znaczenie dla rybołówstwa i innych usług oceanicznych na odległych obszarach.

Program Komisji na to spotkanie obejmował przegląd dokonań Sekretariatu Komisji, zapoznanie się z niektórymi najnowszymi badaniami dotyczącymi Morza Sargassowego oraz ustalenie priorytetów na nadchodzący rok.

Spotkanie rozpoczęło się wprowadzeniem do projektu mapowania o nazwie COVERAGE (CONVERAGE to CEOS (Committee on Earth Observation Satellites) Ocean Vuprawny Aukładanie Research i Awniosek o GEO (Group on Earth Observations), która została utworzona przez NASA i Jet Propulsion Laboratory (JPL CalTech). COVERAGE ma na celu zintegrować wszystkie obserwacje satelitarne, w tym wiatr, prądy, temperaturę i zasolenie powierzchni morza, chlorofil, kolor itp. oraz stworzyć narzędzie do wizualizacji do monitorowania warunków na Morzu Sargassowym jako pilotaż globalnych wysiłków. Interfejs wydaje się być bardzo przyjazny dla użytkownika i będzie dostępny dla Komisji do jazdy próbnej za około 3 miesiące. Naukowcy z NASA i JPL prosili nas o radę w sprawie zestawów danych, które chcielibyśmy zobaczyć i móc nakładać je na informacje już dostępne z obserwacji satelitarnych NASA. Przykłady obejmowały śledzenie statków i śledzenie oznakowanych zwierząt. Rybołówstwo, przemysł naftowy i gazowy oraz departament obrony dysponują już takimi narzędziami, które pomagają im w wypełnianiu ich misji, dlatego to nowe narzędzie jest przeznaczone dla decydentów, a także zarządzających zasobami naturalnymi.

Następnie Komisja i naukowcy z NASA/JPL podzielili się na równoległe spotkania, a my ze swojej strony zaczęliśmy od uznania celów naszej Komisji:

• ciągłe uznawanie ekologicznego i biologicznego znaczenia Morza Sargassowego;
• zachęcanie do badań naukowych w celu lepszego zrozumienia Morza Sargassowego; I
• opracowywanie propozycji do przedłożenia organizacjom międzynarodowym, regionalnym i subregionalnym w celu wspierania celów Deklaracji Hamiltona

Następnie dokonaliśmy przeglądu statusu różnych elementów naszego planu pracy, w tym:

• znaczenie ekologiczne i działania mające znaczenie
• działalność rybacka przed Międzynarodową Komisją ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego (ICCAT) i Organizacją Rybołówstwa Północno-Zachodniego Atlantyku
• działalności żeglugowej, w tym przed Międzynarodową Organizacją Morską
• kable dna morskiego i działalność wydobywcza dna morskiego, w tym przed Międzynarodową Organizacją ds. Dna Morskiego
• strategie zarządzania gatunkami wędrownymi, w tym przed Konwencją o gatunkach wędrownych i Konwencją o międzynarodowym handlu zagrożonymi gatunkami
• wreszcie rola zarządzania danymi i informacjami oraz sposób, w jaki należy je zintegrować z systemami zarządzania

Komisja rozważyła nowe tematy, w tym zanieczyszczenie tworzywami sztucznymi i odpady morskie w wirze, który definiuje Morze Sargassowe; oraz rola potencjału zmieniających się systemów oceanicznych, które mogą wpływać na ścieżkę Prądu Zatokowego i innych głównych prądów tworzących Morze Sargassowe.

Stowarzyszenie Edukacji Morskiej (WHOI) dysponuje wieloletnimi danymi z włoków do zbierania i badania zanieczyszczeń tworzywami sztucznymi w Morzu Sargassowym. Wstępne badanie wskazuje, że większość tych szczątków prawdopodobnie pochodzi ze statków i świadczy o nieprzestrzeganiu konwencji MARPOL (Międzynarodowa konwencja o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki), a nie o lądowych źródłach zanieczyszczenia mórz.

Jako EBSA (obszar morski o znaczeniu ekologicznym lub biologicznym) Morze Sargassowe należy uznać za siedlisko krytyczne dla gatunków pelagicznych (w tym zasobów rybnych). Mając to na uwadze, omówiliśmy kontekst naszych celów i planu pracy w odniesieniu do rezolucji Zgromadzenia Ogólnego ONZ w sprawie realizacji nowej konwencji skoncentrowanej na różnorodności biologicznej poza jurysdykcją krajową (w celu ochrony i zrównoważonego użytkowania mórz pełnych). W części naszej dyskusji zadaliśmy pytania dotyczące potencjalnego konfliktu między komisjami, gdyby Komisja Morza Sargassowego ustanowiła środek ochronny z zastosowaniem zasady ostrożności i oparty na najlepszych praktykach popartych nauką w zakresie działań na morzu. Istnieje wiele instytucji odpowiedzialnych za różne części mórz pełnych, przy czym instytucje te są węższe i mogą nie przyjmować holistycznego obrazu mórz pełnych w ogóle, aw szczególności Morza Sargassowego.

Kiedy w komisji ponownie spotkaliśmy się z naukowcami, zgodziliśmy się, że dalsza współpraca będzie koncentrować się głównie na interakcji między statkami a sargassami, zachowaniu zwierząt i wykorzystaniu Morza Sargassowego oraz mapowaniu połowów w odniesieniu do fizycznej i chemicznej oceanografii w Morze. Wyraziliśmy również duże zainteresowanie tworzywami sztucznymi i odpadami morskimi, a także rolą Morza Sargassowego w cyklach hydrologicznych i klimatycznych.

Jestem zaszczycony, że mogę służyć w tej komisji z tak myślącymi ludźmi. I podzielam wizję dr Sylvii Earle, że Morze Sargassowe może być chronione, powinno być chronione i będzie chronione. Potrzebujemy globalnych ram dla obszarów ochrony mórz w częściach oceanu, które znajdują się poza jurysdykcją krajową. Wymaga to współpracy w zakresie korzystania z tych obszarów, abyśmy ograniczyli wpływ i zapewnili sprawiedliwy podział tych zasobów zaufania publicznego, które należą do całej ludzkości. Od tego zależą młode węgorze i żółwie morskie. I my też.