Trawa morska

Trawy morskie to rośliny kwitnące, które rosną w płytkich wodach i występują wzdłuż wybrzeży każdego kontynentu z wyjątkiem Antarktydy. Trawy morskie nie tylko zapewniają krytyczne usługi ekosystemowe jako żłobki morskie, ale służą również jako niezawodne źródło sekwestracji dwutlenku węgla. Trawy morskie zajmują 0.1% dna morskiego, ale są odpowiedzialne za 11% węgla organicznego zakopanego w oceanie. Corocznie ginie od 2 do 7% łąk z trawą morską, namorzynów i innych przybrzeżnych terenów podmokłych.

Za pomocą naszego kalkulatora SeaGrass Grow Blue Carbon Calculator możesz obliczyć swój ślad węglowy, zrekompensować go poprzez renowację trawy morskiej i dowiedzieć się o naszych projektach renowacji wybrzeża.
Tutaj zebraliśmy jedne z najlepszych zasobów na temat trawy morskiej.

Arkusze informacyjne i ulotki

Pidgeon, E. Herr, D., Fonseca, L. (2011). Minimalizacja emisji dwutlenku węgla i maksymalizacja sekwestracji i składowania dwutlenku węgla przez trawy morskie, bagna pływowe, lasy namorzynowe – zalecenia Międzynarodowej Grupy Roboczej ds. Błękitnego Węgla przybrzeżnego
Ta krótka ulotka wzywa do podjęcia natychmiastowych działań na rzecz ochrony traw morskich, bagien pływowych i lasów namorzynowych poprzez 1) wzmożenie krajowych i międzynarodowych wysiłków badawczych nad sekwestracją węgla przybrzeżnego, 2) ulepszone lokalne i regionalne środki zarządzania oparte na aktualnej wiedzy na temat emisji ze zdegradowanych ekosystemów przybrzeżnych oraz 3) wzmocnione międzynarodowe rozpoznawanie przybrzeżnych ekosystemów węglowych.  

„Trawa morska: ukryty skarb”. Arkusz informacyjny opracowany przez University of Maryland Center for Environmental Science Integration & Application Network w grudniu 2006 r.

„Trawy morskie: prerie morskie”. wyprodukował University of Maryland Center for Environmental Science Integration & Application Network w grudniu 2006 r.

---

Komunikaty prasowe, oświadczenia i wytyczne dotyczące polityki

Chan, F. i in. (2016). Panel naukowy dotyczący zakwaszenia oceanów i niedotlenienia zachodniego wybrzeża: główne ustalenia, zalecenia i działania. California Ocean Science Trust.
20-osobowy panel naukowy ostrzega, że ​​wzrost globalnej emisji dwutlenku węgla w coraz szybszym tempie zakwasza wody zachodniego wybrzeża Ameryki Północnej. Panel West Coast OA and Hypoxia szczególnie zaleca zbadanie metod, które obejmują wykorzystanie trawy morskiej do usuwania dwutlenku węgla z wody morskiej jako podstawowego środka leczniczego na OA na zachodnim wybrzeżu.

Okrągły stół na Florydzie w sprawie zakwaszenia oceanów: raport ze spotkania. Mote Marine Laboratory, Sarasota, Floryda, 2 września 2015 r
We wrześniu 2015 r. Ocean Conservancy i Mote Marine Laboratory nawiązały współpracę w celu zorganizowania okrągłego stołu na temat zakwaszenia oceanów na Florydzie, mającego na celu przyspieszenie publicznej dyskusji na temat OA na Florydzie. Ekosystemy trawy morskiej odgrywają ogromną rolę na Florydzie, a raport zaleca ochronę i odbudowę łąk trawy morskiej dla 1) usług ekosystemowych 2) jako część portfolio działań, które przesuwają region w kierunku zmniejszenia wpływu zakwaszenia oceanów.

Raporty

Konserwacja Międzynarodowa. (2008). Wartości ekonomiczne raf koralowych, lasów namorzynowych i traw morskich: globalna kompilacja. Center for Applied Biodiversity Science, Conservation International, Arlington, VA, USA.
Niniejsza broszura zawiera zestawienie wyników szerokiej gamy analiz ekonomicznych dotyczących ekosystemów tropikalnych mórz i raf przybrzeżnych na całym świecie. Chociaż artykuł ten został opublikowany w 2008 r., nadal stanowi przydatny przewodnik po wartości ekosystemów przybrzeżnych, zwłaszcza w kontekście ich zdolności do pochłaniania niebieskiego węgla.

Cooley, S., Ono, C., Melcer, S. i Roberson, J. (2016). Działania na poziomie społeczności, które mogą rozwiązać problem zakwaszenia oceanów. Program zakwaszania oceanów, ochrona oceanów. Z przodu. Mar. Sci.
Ten raport zawiera pomocną tabelę działań, które lokalne społeczności mogą podjąć w celu zwalczania zakwaszenia oceanów, w tym przywracania raf ostrygowych i ławic trawy morskiej.

Inwentaryzacja i analiza ekonomiczna obiektów dostępu do łodzi na Florydzie, w tym badanie pilotażowe dla hrabstwa Lee. sierpień 2009. 
Jest to obszerny raport dla Florida Fish and Wildlife Conservation Commission na temat działalności żeglugi na Florydzie, jej wpływu ekonomicznego i środowiskowego, w tym wartości, jaką trawa morska wnosi do społeczności żeglarzy rekreacyjnych.

Hall, M. i in. (2006). Opracowanie technik zwiększania szybkości regeneracji blizn po śmigłach na łąkach Turtlegrass (Thalassia testudinum). Raport końcowy do USFWS.
Organizacja Florida Fish and Wildlife otrzymała fundusze na zbadanie bezpośredniego wpływu działalności człowieka na trawę morską, w szczególności zachowanie żeglarzy na Florydzie, oraz najlepsze techniki jej szybkiego odzyskiwania.

Laffoley, D.d'A. & Grimsditch, G. (red.). (2009). Zarządzanie naturalnymi przybrzeżnymi pochłaniaczami dwutlenku węgla. IUCN, Gruczoł, Szwajcaria. 53 str
Ten raport zawiera szczegółowe, ale proste przeglądy przybrzeżnych pochłaniaczy dwutlenku węgla. Został opublikowany jako zasób nie tylko w celu nakreślenia wartości tych ekosystemów w sekwestracji niebieskiego węgla, ale także w celu podkreślenia potrzeby skutecznego i właściwego zarządzania w celu utrzymania tego sekwestrowanego węgla w ziemi.

„Wzorce bliznowacenia trawy morskiej w zatoce Florydy z czynnikami fizycznymi i gośćmi oraz implikacjami dla zarządzania zasobami naturalnymi - Raport z oceny zasobów - Seria techniczna SFNRC 2008: 1”. Centrum Zasobów Naturalnych Południowej Florydy
National Park Service (Centrum Zasobów Naturalnych Południowej Florydy - Park Narodowy Everglades) wykorzystuje zdjęcia lotnicze do identyfikacji blizn po śmigłach i tempa regeneracji trawy morskiej w Zatoce Florydy, potrzebnych zarządcom parków i opinii publicznej do poprawy zarządzania zasobami naturalnymi.

Klucz do interpretacji zdjęć do projektu mapowania trawy morskiej Indian River Lagoon w 2011 roku. 2011. Przygotowane przez Dewberry. 
Dwie grupy na Florydzie zleciły firmie Dewberry wykonanie projektu mapowania trawy morskiej dla Indian River Lagoon w celu pozyskania zdjęć lotniczych całej laguny Indian River w formacie cyfrowym i stworzenia kompletnej mapy trawy morskiej z 2011 r. poprzez fotointerpretację tych zdjęć z danymi naziemnymi.

Raport US Fish & Wildlife Service dla Kongresu. (2011). „Stan i trendy terenów podmokłych w sąsiadujących Stanach Zjednoczonych w latach 2004–2009”.
Ten raport federalny potwierdza, że ​​amerykańskie przybrzeżne tereny podmokłe znikają w zastraszającym tempie, według krajowej koalicji grup środowiskowych i sportowców zajmujących się zdrowiem i zrównoważonym rozwojem ekosystemów przybrzeżnych kraju.

---

Artykuły prasowe

Cullen-Insworth, L. and Unsworth, R. 2018. „Wezwanie do ochrony trawy morskiej”. Nauka, tom. 361, wydanie 6401, 446-448.
Trawy morskie zapewniają siedlisko wielu gatunkom i zapewniają kluczowe usługi ekosystemowe, takie jak filtrowanie osadów i patogenów w słupie wody, a także tłumienie energii fal przybrzeżnych. Ochrona tych ekosystemów ma kluczowe znaczenie ze względu na ważną rolę, jaką trawy morskie odgrywają w łagodzeniu zmiany klimatu i bezpieczeństwie żywnościowym. 

Blandon, A., zu Ermgassen, PSE 2014. „Ilościowe oszacowanie wzmocnienia ryb komercyjnych przez siedlisko trawy morskiej w południowej Australii”. Nauka o estuariach, wybrzeżach i półkach 141.
Niniejsze badanie dotyczy wartości łąk z trawą morską jako wylęgarni dla 13 gatunków ryb handlowych i ma na celu zwiększenie uznania dla trawy morskiej wśród interesariuszy przybrzeżnych.

Camp EF, Suggett DJ, Gendron G, Jompa J, Manfrino C i Smith DJ. (2016). Łóżka namorzynów i trawy morskiej zapewniają różne usługi biogeochemiczne dla koralowców zagrożonych zmianami klimatycznymi. Przód. Mar. Sci. 
Głównym punktem tego badania jest to, że trawy morskie zapewniają więcej usług przeciwko zakwaszaniu oceanów niż namorzyny. Trawy morskie mają zdolność zmniejszania wpływu zakwaszenia oceanów na pobliskie rafy poprzez utrzymywanie korzystnych warunków chemicznych dla wapnienia raf.

Campbell, JE, Lacey, EA,. Decker, RA, Crools, S., Fourquean, JW 2014. „Przechowywanie węgla w pokładach trawy morskiej w Abu Dhabi, Zjednoczone Emiraty Arabskie”. Federacja Badań Wybrzeża i Estuarii.
To badanie jest ważne, ponieważ autorzy świadomie decydują się na ocenę nieudokumentowanych łąk trawy morskiej w Zatoce Perskiej, rozumiejąc, że badania nad trawą morską mogą być stronnicze ze względu na brak regionalnej różnorodności danych. Odkryli, że podczas gdy trawy w Zatoce Perskiej przechowują tylko niewielkie ilości węgla, ich szerokie istnienie jako całość przechowuje znaczną ilość węgla.

 Carruthers, T., van Tussenbroek, B., Dennison, W.2005. Wpływ podmorskich źródeł i ścieków na dynamikę składników odżywczych karaibskich łąk trawy morskiej. Estuarine, Coastal and Shelf Science 64, 191-199.
Badanie trawy morskiej na Karaibach i stopnia regionalnego wpływu ekologicznego jej unikalnych źródeł podwodnych na przetwarzanie składników odżywczych.

Duarte, C., Dennison, W., Orth, R., Carruthers, T. 2008. Charyzma ekosystemów przybrzeżnych: adresowanie braku równowagi. Estuaria i wybrzeża: J CERF 31: 233–238
Ten artykuł wzywa do zwrócenia większej uwagi mediów i zwrócenia większej uwagi na ekosystemy przybrzeżne, takie jak trawa morska i namorzyny. Brak badań prowadzi do braku działań ograniczających straty cennych ekosystemów przybrzeżnych.

Ezcurra, P., Ezcurra, E., Garcillán, P., Costa, M. i Aburto-Oropeza, O. (2016). Przybrzeżne formy terenu i akumulacja torfu namorzynowego zwiększają sekwestrację i magazynowanie dwutlenku węgla. Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America.
To badanie wykazało, że lasy namorzynowe w suchym północno-zachodnim Meksyku zajmują mniej niż 1% powierzchni lądowej, ale przechowują około 28% całkowitej podziemnej puli węgla w całym regionie. Pomimo niewielkich rozmiarów lasy namorzynowe i ich osady organiczne stanowią nieproporcjonalną część globalnej sekwestracji i magazynowania dwutlenku węgla.

Fonseca, M., Julius, B., Kenworthy, WJ 2000. „Integracja biologii i ekonomii w przywracaniu trawy morskiej: ile wystarczy i dlaczego?” Inżynieria ekologiczna 15 (2000) 227–237
Niniejsze badanie dotyczy luki w pracach terenowych związanych z renowacją trawy morskiej i stawia pytanie: ile uszkodzonej trawy morskiej należy ręcznie przywrócić, aby ekosystem zaczął się naturalnie odnawiać? To badanie jest ważne, ponieważ wypełnienie tej luki może potencjalnie pozwolić projektom renowacji trawy morskiej na tańsze i bardziej wydajne. 

Fonseca, M. i in. 2004. Wykorzystanie dwóch przestrzennie wyraźnych modeli do określenia wpływu geometrii uszkodzeń na regenerację zasobów naturalnych. Rezerwat Wodny: Mar. Freshw. Ekosystem. 14: 281–298.
Techniczne badanie rodzaju urazów trawy morskiej powodowanych przez łodzie i ich zdolności do naturalnej regeneracji.

Fourqurean, J. i in. (2012). Ekosystemy trawy morskiej jako zasoby węgla o znaczeniu globalnym. Przyroda Nauka o Ziemi 5, 505–509.
Badanie to potwierdza, że ​​trawa morska, obecnie jeden z najbardziej zagrożonych ekosystemów na świecie, jest krytycznym rozwiązaniem problemu zmian klimatu dzięki zdolności do magazynowania organicznego niebieskiego węgla.

Greiner JT, McGlathery KJ, Gunnell J, McKee BA. (2013). Przywrócenie trawy morskiej poprawia sekwestrację „niebieskiego węgla” w wodach przybrzeżnych. PLoS JEDEN 8(8): e72469.
Jest to jedno z pierwszych badań dostarczających konkretnych dowodów na potencjał odbudowy siedlisk trawy morskiej w celu zwiększenia sekwestracji dwutlenku węgla w strefie przybrzeżnej. Autorzy zasadzili trawę morską i przez długi czas badali jej wzrost i sekwestrację.

Heck, K., Carruthers, T., Duarte, C., Hughes, A., Kendrick, G., Orth, R., Williams, S. 2008. Transfery troficzne z łąk trawy morskiej dotują różnych konsumentów morskich i lądowych. Ekosystemy.
W badaniu tym wyjaśniono, że wartość trawy morskiej została niedoszacowana, ponieważ zapewnia ona usługi ekosystemowe kilku gatunkom poprzez swoją zdolność do eksportu biomasy, a jej upadek będzie miał wpływ na regiony poza obszarem, w którym rośnie. 

Hendriks, E. i in. (2014). Aktywność fotosyntetyczna buforuje zakwaszenie oceanów na łąkach trawy morskiej. Biogeosciences 11 (2): 333–46.
To badanie wykazało, że trawy morskie w płytkich strefach przybrzeżnych mają zdolność wykorzystywania swojej intensywnej aktywności metabolicznej do modyfikowania pH w swoim baldachimie i poza nim. Organizmy, takie jak rafy koralowe, związane ze zbiorowiskami trawy morskiej, mogą zatem cierpieć z powodu degradacji traw morskich i ich zdolności do buforowania pH i zakwaszania oceanów.

Hill, V. i in. 2014. Ocena dostępności światła, biomasy trawy morskiej i produktywności za pomocą teledetekcji hiperspektralnej w powietrzu w Saint Joseph's Bay na Florydzie. Estuaria i wybrzeża (2014) 37: 1467–1489
Autorzy tego badania wykorzystują zdjęcia lotnicze do oszacowania zasięgu powierzchni trawy morskiej i wykorzystują nową innowacyjną technologię do ilościowego określenia produktywności łąki trawy morskiej w złożonych wodach przybrzeżnych i dostarczenia informacji na temat zdolności tych środowisk do wspierania morskich sieci pokarmowych.

Irving AD, Connell SD, Russell BD. 2011. „Przywracanie roślin przybrzeżnych w celu poprawy globalnego magazynowania dwutlenku węgla: zbieranie tego, co siejemy”. PLoS JEDEN 6(3): e18311.
Badanie zdolności sekwestracji i magazynowania węgla przez rośliny przybrzeżne. W kontekście zmian klimatycznych w badaniu uznano niewykorzystane źródło tych przybrzeżnych ekosystemów jako modele transferu węgla w połączeniu z faktem, że 30-50% utraty siedlisk przybrzeżnych w ciągu ostatniego stulecia było spowodowane działalnością człowieka.

van Katwijk, MM i in. 2009. „Wytyczne dotyczące odbudowy trawy morskiej: znaczenie wyboru siedliska i populacji dawców, rozprzestrzeniania się ryzyka i efektów inżynierii ekosystemu”. Biuletyn dotyczący zanieczyszczeń morskich 58 (2009) 179–188.
W badaniu tym ocenia się praktyczne wytyczne i proponuje nowe wytyczne dotyczące odtwarzania trawy morskiej – kładąc nacisk na wybór siedlisk i populacji dawców. Odkryli, że trawa morska regeneruje się lepiej w historycznych siedliskach trawy morskiej i przy zmienności genetycznej materiału dawcy. Pokazuje, że plany odbudowy muszą być przemyślane i kontekstualizowane, jeśli mają odnieść sukces.

Kennedy, H., J. Beggins, CM Duarte, JW Fourqurean, M. Holmer, N. Marba i JJ Middelburg (2010). Osady trawy morskiej jako globalny pochłaniacz dwutlenku węgla: ograniczenia izotopowe. Globalny Biogeochem. Cykle, 24, GB4026.
Badanie naukowe dotyczące zdolności trawy morskiej do sekwestracji węgla. Badanie wykazało, że chociaż trawa morska zajmuje tylko niewielki obszar wybrzeży, jej korzenie i osady pochłaniają znaczną ilość węgla.

Marion, S. and Orth, R. 2010. „Innowacyjne techniki przywracania trawy morskiej na dużą skalę przy użyciu nasion Zostera marina (trawa morska)”, Restoration Ecology, tom. 18, nr 4, s. 514–526.
W tym badaniu zbadano metodę rozsiewania nasion trawy morskiej zamiast przesadzania pędów trawy morskiej, ponieważ wysiłki na rzecz odbudowy na dużą skalę stają się coraz bardziej powszechne. Odkryli, że chociaż nasiona można rozrzucić na dużym obszarze, początkowa szybkość zakładania sadzonek jest niska.

Orth, R. i in. 2006. „Globalny kryzys ekosystemów trawy morskiej”. Magazyn BioScience, tom. 56 nr 12, 987-996.
Przybrzeżna populacja ludzka i rozwój stanowią największe zagrożenie dla traw morskich. Autorzy zgadzają się, że chociaż nauka uznaje wartość trawy morskiej i jej straty, społeczność publiczna nie jest tego świadoma. Wzywają do kampanii edukacyjnej, aby poinformować organy regulacyjne i opinię publiczną o wartości łąk trawy morskiej oraz o potrzebie i sposobach jej zachowania.

Palacios, S., Zimmerman, R. 2007. Reakcja trawy morskiej Zostera marina na wzbogacanie w CO2: możliwy wpływ zmian klimatu i potencjał rekultywacji siedlisk przybrzeżnych. Mar Ecol Prog Ser Cz. 344: 1–13.
Autorzy przyglądają się wpływowi wzbogacania CO2 na fotosyntezę i produktywność trawy morskiej. To badanie jest ważne, ponieważ przedstawia potencjalne rozwiązanie problemu degradacji trawy morskiej, ale przyznaje, że potrzebne są dalsze badania.

Pidgeon E. (2009). Sekwestracja dwutlenku węgla przez przybrzeżne siedliska morskie: ważne brakujące pochłaniacze. W: Laffoley DdA, Grimsditch G., wyd. Zarządzanie naturalnymi przybrzeżnymi pochłaniaczami węgla. Gruczoł, Szwajcaria: IUCN; s. 47–51.
Ten artykuł jest częścią Laffoley et al. Publikacja IUCN 2009 (patrz powyżej). Zawiera zestawienie znaczenia pochłaniaczy dwutlenku węgla w oceanach i zawiera pomocne diagramy porównujące różne rodzaje pochłaniaczy dwutlenku węgla na lądzie i morzu. Autorzy podkreślają, że dramatyczną różnicą między przybrzeżnymi siedliskami morskimi i lądowymi jest zdolność siedlisk morskich do długoterminowej sekwestracji dwutlenku węgla.

Sabine, CL i in. (2004). Ocean pochłaniający antropogeniczny CO2. Nauka 305: 367-371
To badanie analizuje absorpcję antropogenicznego dwutlenku węgla przez ocean od czasu rewolucji przemysłowej i stwierdza, że ​​ocean jest zdecydowanie największym pochłaniaczem dwutlenku węgla na świecie. Usuwa 20-35% emisji dwutlenku węgla do atmosfery.

Unsworth, R. i in. (2012). Tropikalne łąki trawy morskiej modyfikują chemię węgla w wodzie morskiej: implikacje dla raf koralowych, na które ma wpływ zakwaszenie oceanów. Listy z badań środowiskowych 7 (2): 024026.
Łąki trawy morskiej mogą chronić pobliskie rafy koralowe i inne organizmy wapniejące, w tym mięczaki, przed skutkami zakwaszenia oceanów dzięki zdolnościom do pochłaniania niebieskiego węgla. To badanie wykazało, że zwapnienie koralowców poniżej trawy morskiej może być o około 18% większe niż w środowisku bez trawy morskiej.

Uhrin, A., Hall, M., Merello, M., Fonseca, M. (2009). Przetrwanie i ekspansja mechanicznie przeszczepianej trawy morskiej. Odbudowa Ekologia Cz. 17, nr 3, s. 359–368
Niniejsze badanie bada opłacalność mechanicznego sadzenia łąk z trawą morską w porównaniu z popularną metodą sadzenia ręcznego. Mechaniczne sadzenie pozwala zająć się większym obszarem, jednak ze względu na zmniejszoną gęstość i brak znacznej ekspansji trawy morskiej, która utrzymywała się 3 lata po przeszczepie, metoda mechanicznego sadzenia z łodzi nie może być jeszcze w pełni zalecana.

Krótki, F., Carruthers, T., Dennison, W., Waycott, M. (2007). Globalne rozmieszczenie i różnorodność trawy morskiej: model bioregionalny. Journal of Experimental Marine Biology and Ecology 350 (2007) 3–20.
Niniejsze badanie dotyczy różnorodności i rozmieszczenia trawy morskiej w 4 umiarkowanych bioregionach. Daje wgląd w rozpowszechnienie i przetrwanie trawy morskiej na wybrzeżach całego świata.

Waycott, M. i in. „Przyspieszająca utrata traw morskich na całym świecie zagraża ekosystemom przybrzeżnym”, 2009. PNAS obj. 106 nr. 30 12377–12381
W badaniu tym łąki z trawą morską są jednym z najbardziej zagrożonych ekosystemów na ziemi. Odkryli, że tempo spadku przyspieszyło z 0.9% rocznie przed 1940 r. do 7% rocznie od 1990 r.

Whitfield, P., Kenworthy, WJ., Hammerstrom, K., Fonseca, M. 2002. „Rola huraganu w ekspansji zakłóceń inicjowanych przez statki motorowe na brzegach trawy morskiej”. Journal of Coastal Research . 81(37),86-99.
Jednym z głównych zagrożeń dla trawy morskiej jest złe zachowanie żeglarzy. To badanie dotyczy tego, w jaki sposób uszkodzona trawa morska i brzegi, na których się znajduje, mogą być jeszcze bardziej podatne na burze i huragany bez renowacji.

Artykuły z czasopism

Spalding, MJ (2015). Kryzys nad nami. Forum Środowiskowe. 32 (2), 38-43.
W tym artykule zwrócono uwagę na nasilenie choroby zwyrodnieniowej stawów, jej wpływ na sieć pokarmową i ludzkie źródła białka oraz fakt, że jest to aktualny i widoczny problem. Autor, Mark Spalding, omawia działania państwa USA, jak również międzynarodową reakcję na OA, i kończy listą małych kroków, które można podjąć, aby pomóc w zwalczaniu OA – w tym opcji kompensacji emisji dwutlenku węgla w oceanie w postaci niebieski węgiel.

Conway, D. czerwiec 2007. „Sukces trawy morskiej w zatoce Tampa”. Sportowiec z Florydy.
Artykuł, który dotyczy konkretnej firmy zajmującej się regeneracją trawy morskiej, Seagrass Recovery, oraz metod stosowanych przez nią do przywracania trawy morskiej w zatoce Tampa. Seagrass Recovery wykorzystuje rury osadowe do wypełniania blizn po rekwizytach, powszechnych na terenach rekreacyjnych Florydy, oraz GUTS do przesadzania dużych działek trawy morskiej. 

Emmett-Mattox, S., Crooks, S., Findsen, J. 2011. „Trawy i gazy”. Forum Środowiskowe Tom 28, numer 4, s. 30-35.
Prosty, ogólny, wyjaśniający artykuł podkreślający możliwości magazynowania dwutlenku węgla przez przybrzeżne tereny podmokłe oraz potrzebę przywrócenia i ochrony tych ważnych ekosystemów. Ten artykuł dotyczy również potencjału i realiów zapewniania kompensacji z terenów podmokłych pływów na rynku uprawnień do emisji dwutlenku węgla.

---

Książki i rozdziały

Waycott, M., Collier, C., McMahon, K., Ralph, P., McKenzie, L., Udy, J. i Grech, A. „Wrażliwość traw morskich na Wielkiej Rafie Koralowej na zmiany klimatyczne”. Część II: Gatunki i grupy gatunków – Rozdział 8.
Dogłębny rozdział książki zawierający wszystko, co trzeba wiedzieć o podstawach trawy morskiej i ich podatności na zmiany klimatu. Stwierdzono, że trawa morska jest podatna na zmiany temperatury powietrza i powierzchni morza, wzrost poziomu mórz, duże burze, powodzie, podwyższony poziom dwutlenku węgla i zakwaszenie oceanów oraz zmiany prądów oceanicznych.

---

Przewodniki

Emmett-Mattox, S., Crooks, S. Coastal Blue Carbon jako zachęta do ochrony, odbudowy i zarządzania wybrzeżem: szablon do zrozumienia opcji
Dokument pomoże zarządcom obszarów przybrzeżnych i gruntów zrozumieć, w jaki sposób ochrona i przywracanie błękitnego węgla przybrzeżnego może pomóc w osiągnięciu celów zarządzania obszarami przybrzeżnymi. Zawiera omówienie istotnych czynników wpływających na podjęcie tej decyzji i nakreśla kolejne kroki w celu opracowania inicjatyw związanych z niebieskim węglem.

McKenzie, L. (2008). Książka Nauczyciele trawy morskiej. Zegarek z trawy morskiej. 
Ten podręcznik dostarcza nauczycielom informacji na temat tego, czym są trawy morskie, ich morfologii i anatomii roślin, gdzie można je znaleźć oraz jak przeżywają i rozmnażają się w słonej wodzie. 

---

Działania, które możesz podjąć

Skorzystaj z naszej Kalkulator wzrostu trawy morskiej aby obliczyć emisje dwutlenku węgla i przekazać darowiznę, aby zrekompensować swój wpływ niebieskim węglem! Kalkulator został opracowany przez The Ocean Foundation, aby pomóc osobie lub organizacji obliczyć roczne emisje CO2, aby z kolei określić ilość niebieskiego węgla niezbędną do ich zrównoważenia (akrów trawy morskiej do przywrócenia lub ekwiwalent). Dochody z mechanizmu kredytu związanego z błękitną emisją można wykorzystać do sfinansowania działań renowacyjnych, które z kolei generują więcej kredytów. Takie programy pozwalają na dwa zwycięstwa: stworzenie wymiernych kosztów dla globalnych systemów działań emitujących CO2, a po drugie, przywrócenie łąk trawy morskiej, które stanowią krytyczny składnik ekosystemów przybrzeżnych i pilnie potrzebują odbudowy.

POWRÓT DO BADAŃ