Vaquita

Od dawna boję się tego dnia, panel pośmiertny „wyciągnięte wnioski”: „Ochrona, kontrowersje i odwaga w Górnej Zatoce Kalifornijskiej: walka z wirem vaquita”

Bolało mnie serce, gdy słuchałem moich przyjaciół i długoletnich kolegów, Lorenzo Rojas-Bracho¹ i Frances Gulland², ich głosy łamały się na podium, relacjonując lekcje wyciągnięte z niepowodzenia wysiłków na rzecz uratowania Vaquity. Oni, jako część międzynarodowego zespołu naprawczego³, a wielu innych tak usilnie próbowało uratować tego małego, wyjątkowego morświna, występującego tylko w północnej części Zatoki Kalifornijskiej.

W przemówieniu Lorenzo wspomniał o dobrych, złych i brzydkich aspektach historii Vaquity. Ta społeczność, biolodzy i ekolodzy ssaków morskich, dokonali wybitnych badań, w tym opracowali rewolucyjne sposoby wykorzystania akustyki do liczenia tych zagrożonych morświnów i określania ich zasięgu. Na początku ustalili, że Vaquita podupadało, ponieważ tonęli, zaplątani w sieci rybackie. W ten sposób nauka ustaliła również, że pozornie prostym rozwiązaniem było zaprzestanie połowów tym sprzętem w siedlisku Vaquita – rozwiązanie zaproponowane, gdy Vaquita wciąż liczyła ponad 500.

Złe jest to, że rząd meksykański nie ochronił Vaquity i jej sanktuarium. Trwająca od dziesięcioleci niechęć do działań na rzecz ratowania Vaquity ze strony władz rybackich (i rządu krajowego) oznaczała brak ograniczenia przyłowów i powstrzymania rybaków krewetek z dala od rezerwatu Vaquita oraz niepowodzenie w powstrzymaniu nielegalnych połowów zagrożonego Totoaba, których pęcherze pływakowe są sprzedawane na czarnym rynku. Brak woli politycznej jest centralną częścią tej historii, a zatem głównym winowajcą.

Brzydki to historia korupcji i chciwości. Nie możemy ignorować niedawnej roli karteli narkotykowych w handlu pływającymi pęcherzami ryb Totoaba, płaceniu rybakom za łamanie prawa i groźbom organom ścigania, włącznie z meksykańską marynarką wojenną. Ta korupcja rozszerzyła się na urzędników państwowych i indywidualnych rybaków. Prawdą jest, że handel dziką fauną i florą rozwinął się niedawno, a zatem nie usprawiedliwia braku woli politycznej do zarządzania obszarem chronionym w celu zapewnienia, że ​​faktycznie zapewnia on ochronę.

Nadchodzące wyginięcie Vaquita nie jest związane z ekologią i biologią, ale ze złymi i brzydkimi. Chodzi o biedę i korupcję. Nauka nie wystarczy, aby wymusić zastosowanie tego, co wiemy, do ratowania gatunku.

I patrzymy na żałosną listę kolejnych gatunków zagrożonych wyginięciem. Na jednym slajdzie Lorenzo pokazał mapę, która pokrywała się z globalnymi ocenami ubóstwa i korupcji z zagrożonymi małymi waleniami. Jeśli mamy jakąkolwiek nadzieję na ocalenie kolejnego z tych zwierząt i następnych, musimy wymyślić, jak zająć się zarówno ubóstwem, jak i korupcją.

W 2017 roku zrobiono zdjęcie prezydenta Meksyku (którego uprawnienia są rozległe), Carlosa Slima, jednego z najbogatszych ludzi na świecie oraz gwiazdy kasowej i oddanego działacza na rzecz ochrony przyrody Leonardo DiCaprio, gdy zobowiązali się do pomocy w ratowaniu Vaquita, która w tym czasie liczyła około 30 zwierząt, w porównaniu z 250 w 2010 roku. Tak się nie stało, nie mogli zebrać pieniędzy, zasięgu komunikacji i woli politycznej, by przezwyciężyć zło i brzydotę.

Jak dobrze wiemy, handel rzadkimi i zagrożonymi częściami zwierząt często prowadzi nas do Chin, a chroniona na całym świecie Totoaba nie jest wyjątkiem. Władze USA przechwyciły setki funtów pęcherzy pławnych wartych dziesiątki milionów dolarów, kiedy przemycano je przez granicę, by przelecieć przez Pacyfik. Początkowo rząd Chin nie był chętny do współpracy w rozwiązaniu problemu pęcherza pływaka Vaquita i Totoaba, ponieważ jednemu z jego obywateli odmówiono możliwości zbudowania kurortu na innym obszarze chronionym dalej na południe w Zatoce Kalifornijskiej. Jednak chiński rząd aresztował i oskarżył swoich obywateli, którzy są częścią nielegalnej mafii handlarzy Totoaba. Niestety, Meksyk nigdy nikogo nie ścigał.

Więc kto przychodzi, aby zająć się złymi i brzydkimi? Moja specjalność i dlaczego zostałem zaproszony na to spotkanie⁴ jest mówienie o trwałości finansowania morskich obszarów chronionych (MPA), w tym dla ssaków morskich (MMPA). Wiemy, że dobrze zarządzane obszary chronione na lądzie lub morzu sprzyjają działalności gospodarczej i ochronie gatunków. Częścią naszego zmartwienia jest to, że już teraz brakuje funduszy na naukę i zarządzanie, dlatego trudno sobie wyobrazić, jak finansować radzenie sobie ze złymi i brzydkimi.

Ile to kosztuje? Kogo finansujecie, aby tworzyć dobre rządy, wolę polityczną i przeciwdziałać korupcji? Jak wzbudzić wolę egzekwowania wielu istniejących praw, aby koszt nielegalnej działalności był większy niż ich dochód, a tym samym generował więcej zachęt do prowadzenia legalnej działalności gospodarczej?

Ma to pierwszeństwo i wyraźnie będziemy musieli powiązać to z MPA i MMPA. Jeśli chcemy rzucić wyzwanie handlowi dziką fauną i florą oraz częściami zwierząt w ramach walki z handlem ludźmi, narkotykami i bronią, musimy bezpośrednio odnieść się do roli MPA jako jednego narzędzia w zakłócaniu takiego handlu. Będziemy musieli podnieść znaczenie tworzenia i zapewniania, że ​​MPA są skuteczne jako narzędzie zapobiegania takiemu handlowi, jeśli mają być odpowiednio finansowane, aby odgrywać tak zakłócającą rolę.

W swoim przemówieniu dr Frances Gulland dokładnie opisała bolesny wybór próby schwytania niektórych Vaquitów i trzymania ich w niewoli, co jest przekleństwem dla prawie każdego, kto pracuje na obszarach chronionych ssaków morskich i przeciwko niewoli ssaków morskich na pokaz (w tym jej) .

Pierwsze młode cielę bardzo się zaniepokoiło i zostało wypuszczone. Od tamtej pory nie widziano cielęcia ani nie zgłoszono jego śmierci. Drugie zwierzę, dorosła samica, również szybko zaczęło wykazywać znaczące oznaki niepokoju i zostało wypuszczone. Natychmiast obróciła się o 180° i popłynęła z powrotem w ramiona tych, którzy ją puścili i zginęli. Sekcja zwłok wykazała, że ​​około 20-letnia kobieta miała zawał serca. To zakończyło ostatnią próbę uratowania Vaquity. I tak bardzo niewielu ludzi kiedykolwiek dotknęło jednego z tych morświnów, kiedy ten żył.

Vaquita jeszcze nie wyginęła, przez jakiś czas nie pojawi się żadne oficjalne oświadczenie. Wiemy jednak, że Vaquita może być skazana na zagładę. Ludzie pomogli gatunkom odrodzić się z bardzo małej liczebności, ale gatunki te (takie jak kondor kalifornijski) mogły być hodowane w niewoli i wypuszczane (patrz ramka). Prawdopodobne jest również wyginięcie Totoaba – ta wyjątkowa ryba była już zagrożona przez przełowienie i utratę dopływu słodkiej wody z rzeki Kolorado z powodu odwrócenia uwagi od działalności człowieka.

Wiem, że moi przyjaciele i współpracownicy, którzy podjęli się tej pracy, nigdy się nie poddali. Są bohaterami. Życie wielu z nich było zagrożone przez narkomanów i zepsutych przez nich rybaków. Rezygnacja nie była dla nich opcją i nie powinna być opcją dla nikogo z nas. Wiemy, że Vaquita i Totoaba oraz wszystkie inne gatunki polegają na ludziach, jeśli chodzi o reagowanie na zagrożenia dla ich istnienia, które stworzyli ludzie. Musimy starać się wzbudzić zbiorową wolę przełożenia naszej wiedzy na ochronę i odbudowę gatunków; że możemy globalnie przyjąć odpowiedzialność za konsekwencje ludzkiej chciwości; i że wszyscy możemy uczestniczyć w wysiłkach na rzecz promowania dobra i karania złych i brzydkich.

¹ Comisión Nacional para el Conocimiento y Uso de la Biodiversidad, Meksyk
² Centrum Ssaków Morskich, USA
³ CIRVA – Comité Internacional para la Recuperación de la Vaquita
⁴ V Międzynarodowy Kongres Obszarów Chronionych Ssaków Morskich w Costa Navarino, Grecja