Kobiety w wodzie – Część II: Utrzymywanie się na powierzchni

Jessie Neumann, asystent ds. komunikacji

 

Jak to jest być Kobiety w wodzie? Z okazji Miesiąca Historii Kobiet zadaliśmy to pytanie 9 pasjonatom zajmującym się ochroną mórz. Poniżej znajduje się część II serii, w której ujawniają wyjątkowe wyzwania, przed którymi stoją jako działacze na rzecz ochrony przyrody, skąd czerpią inspirację i jak utrzymują się na powierzchni.

Użyj #WomenInTheWater & @oceanfdn na Twitterze, aby dołączyć do rozmowy. 

Kliknij tutaj, aby przeczytać Część I: Nurkowanie.

---

Kariery i działania związane z morzem są często zdominowane przez mężczyzn. Czy jako kobieta spotkałaś się z uprzedzeniami?

Anna Maria Reichman – Kiedy zaczynałem jako zawodowiec w sporcie windsurfingowym, kobiety były traktowane z mniejszym zainteresowaniem i szacunkiem niż mężczyźni. Kiedy warunki były świetne, mężczyźni często mieli pierwszeństwo. Musieliśmy walczyć o naszą pozycję w wodzie i na lądzie, aby otrzymać szacunek, na jaki zasłużyliśmy. Przez lata było znacznie lepiej i po naszej stronie było trochę pracy, aby to podkreślić; jednak nadal jest to świat zdominowany przez mężczyzn. Z pozytywnego punktu widzenia, w sportach wodnych jest obecnie wiele kobiet uznanych i widzianych w mediach. W świecie SUP (stand up paddling) kobiet jest bardzo dużo, ponieważ jest to bardzo popularny sport w kobiecym świecie fitness. Na polu zawodów jest więcej zawodników płci męskiej niż kobiet, a wiele imprez jest prowadzonych przez mężczyzn. W SUP 11-City Tour, będąc kobietą organizatorką imprezy, zadbałam o równe wynagrodzenie i równy szacunek dla występu.

Erin Ashe – Kiedy miałem dwadzieścia kilka lat, byłem młody i bystry, było to dla mnie większym wyzwaniem. Wciąż znajdowałam swój głos i bałam się, że powiem coś kontrowersyjnego. Kiedy byłam w siódmym miesiącu ciąży, podczas obrony doktoratu, ludzie mówili mi: „To wspaniale, że właśnie skończyłaś te wszystkie prace terenowe, ale twoja kariera terenowa jest już skończona; jak tylko urodzisz dziecko, już nigdy nie wyjdziesz na pole”. Powiedziano mi również, że teraz, kiedy będę miała dziecko, nie będę miała czasu ponownie publikować gazety. Nawet teraz Rob (mój mąż i kolega) i ja ściśle ze sobą współpracujemy i oboje możemy dobrze rozmawiać o swoich projektach, ale nadal zdarza się, że pójdziemy na spotkanie i ktoś po prostu porozmawia z nim o moim projekcie. Zauważa to i jest taki wspaniały — jest moim największym wsparciem i cheerleaderką, ale to wciąż się zdarza. Zawsze kieruje rozmowę z powrotem do mnie jako autorytetu w mojej własnej pracy, ale nie mogę nie zauważyć, że odwrotność nigdy nie dzieje się. Ludzie nie proszą mnie, żebym mówił o projektach Roba, kiedy siedzi obok mnie.

 

Kelly Stewart – Wiesz, że nigdy tak naprawdę nie dopuściłem do siebie, że są rzeczy, których mogę nie być w stanie zrobić. Było wiele przypadków, gdy bycie kobietą było postrzegane w określony sposób, od pecha na statkach rybackich lub słyszenia nieodpowiednich komentarzy lub insynuacji. Myślę, że mogę powiedzieć, że tak naprawdę nigdy nie zwracałem na to większej uwagi ani nie pozwalałem, by to mnie rozpraszało, ponieważ czułem, że kiedy zacznę pracować nad projektem, nie będą postrzegać mnie jako innego. Odkryłem, że nawiązywanie relacji nawet z ludźmi, którzy nie są skłonni mi pomóc, zasłużyło na szacunek i nie robiło zamieszania, kiedy mogłem wzmocnić te relacje.

Wendy Williams – Jako pisarz nigdy nie czułem uprzedzeń. Pisarze, którzy są naprawdę ciekawi, są więcej niż mile widziani. W dawnych czasach ludzie byli znacznie bardziej protekcjonalni dla pisarzy, nie odpowiadali na telefon! Nie spotkałem się też z uprzedzeniami w dziedzinie ochrony mórz. Ale w liceum chciałem zająć się polityką. Szkoła Służby Zagranicznej przyjęła mnie jako jedną z nielicznych w pierwszej grupie kobiet, które wyjechały na studia na Georgetown University. Nie dawali stypendiów kobietom, a mnie nie było stać na wyjazd. Ta jedna decyzja kogoś innego miała ogromny wpływ na moje życie. Jako drobna blondynka czasami czuję, że nie jestem traktowana poważnie — mam wrażenie, że „nie jest zbyt ważna”. Najlepiej powiedzieć: „Cokolwiek!” i idź robić to, co postanowiłeś zrobić, a kiedy twoi przeciwnicy są zaskoczeni, po prostu wróć i powiedz: „Widzisz?”

Ayana Elżbieta Johnson – Mam trifectę bycia kobietą, czarną i młodą, więc trudno powiedzieć, skąd właściwie biorą się uprzedzenia. Z pewnością dostaję wiele zdziwionych spojrzeń (nawet z całkowitym niedowierzaniem), kiedy ludzie dowiadują się, że mam doktorat. z biologii morskiej lub że byłem dyrektorem wykonawczym Instytutu Waitta. Czasami wydaje się, że ludzie czekają, aż pojawi się stary biały facet, który faktycznie rządzi. Jednak z radością mogę powiedzieć, że udało mi się przezwyciężyć większość uprzedzeń, koncentrując się na budowaniu zaufania, dostarczaniu odpowiednich i wartościowych informacji i analiz oraz po prostu bardzo ciężko pracując. To niefortunne, że bycie młodą kolorową kobietą w tej dziedzinie oznacza, że ​​zawsze muszę coś udowadniać – udowadniać, że moje osiągnięcia nie są przypadkiem ani przysługą – ale tworzenie wysokiej jakości prac jest czymś, z czego jestem dumna i jest najpewniejszym znany mi sposób walki z uprzedzeniami.

 

Ayana Elizabeth Johnson nurkuje na Bahamach

 

Ashera Jaya – Kiedy się budzę, tak naprawdę nie budzę się z tymi silnymi etykietami tożsamości, które powstrzymują mnie przed połączeniem ze wszystkim innym na tym świecie. Jeśli nie budzę się z myślą, że jestem kobietą, nic tak naprawdę nie wyróżnia mnie na tym świecie. Więc budzę się i jestem w stanie bycia połączonym i myślę, że stało się to sposobem, w jaki ożywam w ogóle. Nigdy nie brałam pod uwagę bycia kobietą w tym, jak robię różne rzeczy. Nigdy nie traktowałem niczego jako ograniczenia. W moim wychowaniu byłem dość dziki… Rodzina nie narzucała mi tych rzeczy, więc nigdy nie przyszło mi do głowy, aby mieć ograniczenia… Myślę o sobie jako o żywej istocie, części sieci życia… Jeśli Dbam o przyrodę, dbam też o ludzi.

Rocky'ego Sancheza Tironę – Myślę, że nie, chociaż musiałem sobie radzić z własnymi narzuconymi sobie wątpliwościami, w dużej mierze wokół tego, że nie jestem naukowcem (choć nota bene większość naukowców, z którymi się spotykam, to mężczyźni). W dzisiejszych czasach zdaję sobie sprawę, że istnieje ogromne zapotrzebowanie na szeroki zakres umiejętności, aby radzić sobie ze złożonymi problemami, które próbujemy rozwiązać, a jest wiele kobiet (i mężczyzn), którzy mają odpowiednie kwalifikacje.

---

Opowiedz nam o sytuacji, w której byłeś świadkiem, jak inna kobieta poruszała/pokonywała bariery związane z płcią w sposób, który Cię zainspirował?

Oriana Pointdexter – Jako student byłem asystentem w laboratorium ekologii behawioralnej profesor Jeanne Altmann. Ta genialna, skromna naukowiec poznałem jej historię dzięki archiwizacji jej zdjęć badawczych – które oferowały fascynujący wgląd w życie, pracę i wyzwania stojące przed młodą matką i naukowcem pracującym w terenie na obszarach wiejskich w Kenii w latach 60. i 70. . Chociaż nie wydaje mi się, żebyśmy kiedykolwiek otwarcie o tym rozmawiali, wiem, że ona i inne podobne do niej kobiety bardzo ciężko pracowały, aby przezwyciężyć stereotypy i uprzedzenia, aby utorować drogę.

Anne Marie Reichmana – Mój przyjaciel Page Alms jest w czołówce Big Wave Surfing. Zderza się z barierami związanymi z płcią. Jej ogólny występ „Big Wave 2015” dał jej czek na 5,000 $, podczas gdy ogólny występ mężczyzn „Big Wave 2015” zarobił 50,000 XNUMX $. W takich sytuacjach inspiruje mnie to, że kobiety mogą przyjąć, że są kobietami i po prostu ciężko pracować na to, w co wierzą i błyszczeć w ten sposób; zyskać szacunek, sponsorów, kręcić filmy dokumentalne i filmy, aby pokazać swoje umiejętności w ten sposób, zamiast uciekać się do skrajnej rywalizacji i negatywności wobec drugiej płci. Mam wiele przyjaciółek-sportowców, które koncentrują się na swoich możliwościach i znajdują czas, aby inspirować młodsze pokolenie. Droga może być jeszcze trudniejsza lub dłuższa; jednak, kiedy ciężko pracujesz iz pozytywną perspektywą, aby osiągnąć swoje cele, uczysz się wiele w procesie, który jest bezcenny przez resztę życia.

Wendy Williams – Ostatnio Jean Hill, która prowadziła krucjatę przeciwko plastikowym butelkom na wodę w Concord w stanie Massachusetts. Miała 82 lata i nie przejmowała się tym, że nazywano ją „szaloną staruszką”, i tak to zrobiła. Często to kobiety są pasjonatami – a kiedy kobieta zaczyna pasjonować się jakimś tematem, może zrobić wszystko. 

 

 

Erin Ashe – Jedna osoba, która przychodzi mi na myśl, to Alexandra Morton. Aleksandra jest biologiem. Kilkadziesiąt lat temu jej partner naukowy i mąż zginęli w tragicznym wypadku podczas nurkowania. W obliczu przeciwności losu postanowiła pozostać na łonie natury jako samotna matka i kontynuować swoją ważną pracę nad wielorybami i delfinami. W latach 70. mammalogia morska była dziedziną bardzo zdominowaną przez mężczyzn. Fakt, że miała to zaangażowanie i siłę, by przełamywać bariery i pozostać tam, nadal mnie inspiruje. Alexandra była i nadal jest zaangażowana w swoje badania i konserwację. Kolejną mentorką jest osoba, której nie znam osobiście, Jane Lubchenco. Jako pierwsza zaproponowała podział etatu na torze z mężem. Stworzyło to precedens, a teraz zrobiły to tysiące ludzi.

Kelly Stewart– Podziwiam kobiety, które po prostu ROBIĄ różne rzeczy, nie zastanawiając się nad tym, czy są kobietami, czy nie. Inspirujące są kobiety, które są pewne swoich myśli, zanim zabiorą głos i które mogą zabrać głos, kiedy trzeba, w imieniu swoim lub w jakiejś sprawie. Nie chcąc być uznawanym za swoje osiągnięcia tylko dlatego, że są kobietami, ale na podstawie ich osiągnięć jest bardziej wpływowy i godny podziwu. Jedną z osób, które najbardziej podziwiam za walkę o prawa wszystkich ludzi w różnych rozpaczliwych sytuacjach, jest była kanadyjska najwyższa sędzia i Wysoki Komisarz ONZ ds. Praw Człowieka, Louise Arbour.

 

 

Rocky Sanchez Tirona- Mam szczęście, że mieszkam na Filipinach, gdzie myślę, że nie brakuje silnych kobiet i środowiska, które im na to pozwala. Uwielbiam oglądać kobiety-liderki w akcji w naszych społecznościach — wielu burmistrzów, sołtysów wsi, a nawet szefów komitetów zarządzających to kobiety, które mają do czynienia z rybakami, którzy są dość macho. Mają wiele różnych stylów — mocne „posłuchaj mnie, jestem twoją matką”; cicho, ale jako głos rozsądku; namiętny (i tak, emocjonalny), ale niemożliwy do zignorowania, lub całkowicie ognisty - ale wszystkie te style działają we właściwym kontekście, a rybacy chętnie naśladują.

---

Zgodnie z Nawigator charytatywny spośród 11 najlepszych „międzynarodowych organizacji pozarządowych zajmujących się ochroną środowiska, których przychody przekraczają 13.5 mln USD rocznie”, tylko 3 mają kobiety na stanowiskach kierowniczych (dyrektor generalny lub prezes). Jak myślisz, co należy zmienić, aby było to bardziej reprezentatywne?

Ashera Jaya-Większość okazji terenowych, na których byłem, była organizowana przez mężczyzn. Czasami nadal wydaje się, że jest to klub starych chłopców i chociaż może to być prawda, to kobiety pracujące w nauce, eksploracji i ochronie przyrody muszą ich nie powstrzymać. To, że tak było w przeszłości, nie oznacza, że ​​tak musi być w teraźniejszości, a tym bardziej w przyszłości. Jeśli nie zrobisz kroku i nie wykonasz swojej części, kto inny to zrobi? …Musimy stanąć po stronie innych kobiet w społeczności… Płeć nie jest jedyną przeszkodą, istnieje wiele innych rzeczy, które mogą uniemożliwić Ci kontynuowanie pełnej pasji kariery w naukach o ochronie przyrody. Coraz więcej z nas podąża tą drogą, a kobiety odgrywają obecnie większą rolę w kształtowaniu planety niż kiedykolwiek wcześniej. Gorąco zachęcam kobiety do posiadania własnego głosu, ponieważ masz wpływ.

Anna Maria Reichman – To nie powinno być pytaniem, czy te stanowiska obejmą mężczyźni czy kobiety. Powinno dotyczyć tego, kto ma największe kwalifikacje do pracy nad zmianą na lepsze, kto ma najwięcej czasu i („podsyca”) entuzjazm do inspirowania innych. W świecie surfingu niektóre kobiety również o tym wspominały: powinno być pytanie, jak sprawić, by kobiety surfowały lepiej, mając wzorce do naśladowania i oczy otwarte na możliwości; nie dyskusja, w której porównuje się płeć. Miejmy nadzieję, że uda nam się odpuścić trochę ego i uznać, że wszyscy jesteśmy jednym i częścią siebie nawzajem.

Oriana Pointdexter – Kohorta moich absolwentów w Scripps Institution of Oceanography składała się w 80% z kobiet, więc mam nadzieję, że przywództwo stanie się bardziej reprezentatywne, gdy obecne pokolenie kobiet-naukowców awansuje na te stanowiska.

 

Oriana Pointdexter

 

Ayana Elżbieta Johnson – Spodziewałbym się, że liczba ta będzie niższa niż 3 na 11. Aby podnieść ten wskaźnik, potrzeba wielu rzeczy. Kluczowe znaczenie ma wprowadzenie bardziej progresywnych zasad dotyczących urlopów rodzinnych, podobnie jak mentoring. Z pewnością jest to kwestia retencji, a nie braku talentu — znam dziesiątki niesamowitych kobiet zajmujących się ochroną oceanów. Jest to również po części gra polegająca na czekaniu, aż ludzie przejdą na emeryturę i zwolni się więcej stanowisk. To kwestia priorytetów i stylu. Wiele kobiet, które znam w tej dziedzinie, po prostu nie jest zainteresowanych walką o stanowiska, awanse i tytuły, które chcą po prostu wykonać.

Erin Ashe – Aby to naprawić, należy wprowadzić zarówno zmiany zewnętrzne, jak i wewnętrzne. Jako świeżo upieczona mama od razu przychodzi mi na myśl lepsze wsparcie w zakresie opieki nad dziećmi i rodzin — dłuższy urlop macierzyński, więcej opcji opieki nad dziećmi. Model biznesowy stojący za Patagonią jest jednym z przykładów postępowej firmy zmierzającej we właściwym kierunku. Pamiętam, że uderzył mnie fakt, że kierownictwo tej firmy bardzo wspierało zatrudnianie dzieci. Najwyraźniej Patagonia była jedną z pierwszych amerykańskich firm oferujących opiekę nad dziećmi na miejscu. Zanim zostałam mamą, nie zdawałam sobie sprawy, jak ważne może to być. Doktorat obroniłam będąc w ciąży, doktoryzowałam się z noworodkiem, ale miałam wielkie szczęście, bo dzięki wspierającemu mężowi i pomocy mamy mogłam pracować w domu i mogłam być zaledwie metr od córki i pisać . Nie wiem, czy ta historia potoczyłaby się tak samo, gdybym znalazła się w innej sytuacji. Polityka opieki nad dziećmi może zmienić wiele rzeczy dla wielu kobiet.

Kelly Stewart – Nie jestem pewien, jak sprawić, by reprezentacja była zrównoważona; Jestem przekonana, że ​​są kobiety wykwalifikowane na te stanowiska, ale może lubią pracę bliżej problemu i może nie patrzą na te role przywódcze jako na miarę sukcesu. Kobiety mogą odczuwać, że osiągnęły sukces w inny sposób, a lepiej płatna praca administracyjna może nie być ich jedynym zainteresowaniem w dążeniu do zrównoważonego życia dla siebie.

Rocky Sanchez Tirona– Podejrzewam, że tak naprawdę dzieje się tak dlatego, że konserwacja nadal funkcjonuje podobnie jak wiele innych branż, które były kierowane przez mężczyzn, kiedy się pojawiały. Jako pracownicy rozwojowi możemy być nieco bardziej oświeceni, ale nie sądzę, żeby to koniecznie zwiększało prawdopodobieństwo, że będziemy zachowywać się tak, jak mówi branża modowa. Nadal będziemy musieli zmieniać kultury pracy, które nagradzają tradycyjnie męskie zachowania lub style przywództwa zamiast łagodniejszego podejścia, a wiele z nas, kobiet, będzie musiało również przekroczyć własne ograniczenia, które same sobie narzuciły.

---

Każdy region ma unikalne normy kulturowe i konstrukty wokół płci. Czy w swoim międzynarodowym doświadczeniu przypominasz sobie konkretny przypadek, w którym jako kobieta musiałaś dostosować się do tych różnych norm społecznych i poruszać się po nich? 

Rocky'ego Sancheza Tirona- Myślę, że na poziomie naszych miejsc pracy różnice nie są tak widoczne - jako pracownicy rozwojowi musimy przynajmniej oficjalnie być wrażliwi na kwestie płci. Ale zauważyłem, że w terenie kobiety muszą bardziej uważać na to, jak się spotykamy, ryzykując zamknięcie społeczności lub brak reakcji. Na przykład w niektórych kulturach wędkarze płci męskiej mogą nie chcieć widzieć kobiety, która wszystko mówi, i chociaż możesz być lepszym komunikatorem, być może będziesz musiał poświęcić swojemu koledze więcej czasu antenowego.

Kelly Stewart – Myślę, że obserwowanie i szanowanie kulturowych norm i konstruktów związanych z płcią może ogromnie pomóc. Słuchanie bardziej niż mówienie i dostrzeganie, gdzie moje umiejętności mogą być najbardziej skuteczne, czy to jako lider, czy naśladowca, pomaga mi dostosować się do takich sytuacji.

 

Erin Ashe

 

Erin Ashe – Byłem zachwycony, robiąc doktorat na Uniwersytecie St. Andrews w Szkocji, ponieważ mają one unikalny w skali światowej interfejs między biologią a statystyką. Uderzyło mnie to, że Wielka Brytania oferuje płatny urlop rodzicielski nawet wielu studentom. Kilku kobietom z mojego programu udało się założyć rodzinę i zrobić doktorat, bez takiej presji finansowej, jakiej może doświadczać kobieta mieszkająca w USA. Patrząc wstecz, była to mądra inwestycja, ponieważ te kobiety wykorzystują teraz swoje wykształcenie naukowe do prowadzenia innowacyjnych badań i rzeczywistych działań ochronnych. Nasz kierownik wydziału powiedział wprost: kobiety na jego wydziale nie będą musiały wybierać między karierą zawodową a założeniem rodziny. Nauka odniosłaby korzyści, gdyby inne kraje podążyły za tym modelem.

Anna Maria Reichman – W Maroku ciężko było się poruszać, bo musiałam zakrywać twarz i ręce, podczas gdy mężczyźni nie musieli tego robić wcale. Oczywiście cieszyłem się, że szanuję kulturę, ale była ona zupełnie inna niż ta, do której byłem przyzwyczajony. Będąc urodzonym i wychowanym w Holandii, równe prawa są tak powszechne, nawet bardziej powszechne niż w USA.

---

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Zobacz wersję tego bloga na naszym koncie Medium tutaj. I bądź na bieżąco Kobiety w wodzie — Część III: Cała naprzód.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

---

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Kredyty obrazkowe: Chris Guinness (nagłówek), Jake Melara przez nierozpryskiwany, â € <Jean Gerber przez nierozpryskiwany, â € <Catherine McMahon za pośrednictwem Unsplash