Τα ορυκτά του βυθού της θάλασσας δεν μπορούν να υποστηρίξουν μια πράσινη μετάβαση: Μέρος 3

Οι αυξανόμενες εκκλήσεις για μορατόριουμ σε όλο τον τεχνολογικό τομέα και πέραν αυτού

Η εμπιστοσύνη στην καινοτομία και την κυκλική οικονομία, παράλληλα με την αυξανόμενη κατανόηση της ζημιάς που θα προκαλέσει αναγκαστικά το DSM στο μεγαλύτερο οικοσύστημα στη γη και στη βιοποικιλότητά του, έχει εμπνεύσει πολλές εταιρείες να δεσμευτούν να μην χρησιμοποιούν ορυκτά που εξορύσσονται από τον βυθό της θάλασσας. 

Υπογραφή δήλωσης από το Παγκόσμιο Ταμείο Άγριας Ζωής, BMW Group, Google, Patagonia, Phillips, Renault Group, Rivian, Samsung SDI, Scania, Volkswagen Group και Volvo Group έχουν δεσμευτεί να μην χρησιμοποιούν ορυκτά από την DSM. Συμμετέχοντας σε αυτές τις 10 εταιρείες, η Microsoft, η Ford, η Daimler, η General Motors και η Tiffany & Co. έχουν δεσμευτεί να αποστασιοποιηθούν ρητά από το DSM αποκλείοντας τα ορυκτά βαθέων υδάτων από τα επενδυτικά χαρτοφυλάκια και τις στρατηγικές προμηθειών τους. Επτά τράπεζες και χρηματοπιστωτικά ιδρύματα συμμετείχαν επίσης στο κάλεσμα, με εκπροσώπους από μια μεγάλη ποικιλία τομέων.

DSM: ένας ωκεανός, η βιοποικιλότητα, το κλίμα, οι υπηρεσίες οικοσυστήματος και η καταστροφή μεταξύ των γενεών που μπορούμε να αποφύγουμε

Η παρουσίαση του DSM όπως είναι απαραίτητο και απαραίτητο για μια βιώσιμη πράσινη μετάβαση αγνοεί τους απαράδεκτους σχετικούς κινδύνους για τη βιοποικιλότητα και το οικοσύστημά μας. Η εξόρυξη σε βάθος βυθού είναι μια πιθανή εξορυκτική βιομηχανία που, χάρη στην ταχέως αναπτυσσόμενη καινοτομία, ο κόσμος μας δεν χρειάζεται. Και κενά στη γνώση γύρω από τη βαθιά θάλασσα απέχουν δεκαετίες από το να κλείσουν. 

Όπως η Debbie Ngarewa-Packer, βουλευτής από τη Νέα Ζηλανδία και ακτιβίστρια Μαορί, συνόψισε τις πιθανές επιπτώσεις του DSM ενόψει των τεράστιων επιστημονικών κενών σε μια συνέντευξη:

[H]πώς θα μπορούσες να ζήσεις με τον εαυτό σου αν έπρεπε να πας στα παιδιά σου και να πεις: «Συγγνώμη, καταστρέψαμε τον ωκεανό σας. Δεν είμαι σίγουρος πώς θα το θεραπεύσουμε ». Απλώς δεν μπορούσα να το κάνω.

Debbie Ngarewa-packer

Το διεθνές δίκαιο έχει καθορίσει τον βαθύ βυθό και τα ορυκτά του ως –κυριολεκτικά– την κοινή κληρονομιά της ανθρωπότητας. Ακόμη και οι υποψήφιοι ανθρακωρύχοι παραδέχονται ότι το DSM θα κατέστρεφε άσκοπα τη βιοποικιλότητα, με την The Metals Company, τον πιο θορυβώδη συνήγορο του DSM, να αναφέρει ότι η εξόρυξη του βυθού θα διαταράσσουν την άγρια ​​ζωή και επηρεάζουν τη λειτουργία του οικοσυστήματος. 

Τα ενοχλητικά οικοσυστήματα πριν καν τα καταλάβουμε –και κάνοντάς το εν γνώσει μας– θα πετούσαν μπροστά στην αυξανόμενη παγκόσμια κίνηση προς ένα βιώσιμο μέλλον. Θα ήταν επίσης αντίθετο με τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης και τις πολλαπλές διεθνείς και εθνικές δεσμεύσεις όχι μόνο για το περιβάλλον αλλά και για τα δικαιώματα των νέων και των αυτόχθονων πληθυσμών καθώς και για την ισότητα μεταξύ των γενεών. Μια εξορυκτική βιομηχανία, η οποία η ίδια δεν είναι βιώσιμη, δεν μπορεί να υποστηρίξει μια βιώσιμη ενεργειακή μετάβαση. Η πράσινη μετάβαση πρέπει να κρατήσει βαθιά ορυκτά του βυθού στα βαθιά.