Dive Below the Surface: An Introduction to Deep Sea Bad Mining

Η εξόρυξη στο βάθος της θάλασσας (DSM) είναι μια πιθανή εμπορική βιομηχανία που προσπαθεί να εξορύξει κοιτάσματα ορυκτών από τον πυθμένα της θάλασσας, με την ελπίδα να εξορύξει εμπορικά πολύτιμα ορυκτά όπως μαγγάνιο, χαλκός, κοβάλτιο, ψευδάργυρος και μέταλλα σπάνιων γαιών. Ωστόσο, αυτή η εξόρυξη πρόκειται να καταστρέψει ένα ακμάζον και διασυνδεδεμένο οικοσύστημα που φιλοξενεί μια εκπληκτική σειρά βιοποικιλότητας: ο βαθύς ωκεανός.

Τα κοιτάσματα ορυκτών ενδιαφέροντος βρίσκονται σε τρεις ενδιαιτήματα που βρίσκονται στον πυθμένα της θάλασσας: οι αβυσσαλέες πεδιάδες, τα θαλάσσια βουνά και οι υδροθερμικοί αεραγωγοί. Οι αβυσσαλικές πεδιάδες είναι τεράστιες εκτάσεις του βαθέως βυθού που καλύπτονται από ιζήματα και κοιτάσματα ορυκτών, που ονομάζονται επίσης πολυμεταλλικά οζίδια. Αυτοί είναι ο τρέχων πρωταρχικός στόχος του DSM, με την προσοχή εστιασμένη στη Ζώνη Clarion Clipperton (CCZ): μια περιοχή αβυσσαλέων πεδιάδων τόσο ευρείας όσο οι ηπειρωτικές Ηνωμένες Πολιτείες, που βρίσκεται σε διεθνή ύδατα και εκτείνεται από τη δυτική ακτή του Μεξικού έως τη μέση στον Ειρηνικό Ωκεανό, ακριβώς νότια των νησιών της Χαβάης.

Κίνδυνος για τον βυθό και τον ωκεανό από πάνω του

Το εμπορικό DSM δεν έχει ξεκινήσει, αλλά διάφορες εταιρείες προσπαθούν να το κάνουν πραγματικότητα. Οι τρέχουσες προτεινόμενες μέθοδοι εξόρυξης οζιδίων περιλαμβάνουν την ανάπτυξη του όχημα εξόρυξης, συνήθως ένα πολύ μεγάλο μηχάνημα που μοιάζει με τριώροφο τρακτέρ, μέχρι τον πυθμένα της θάλασσας. Μόλις βρεθεί στον βυθό, το όχημα θα σκουπίσει με ηλεκτρική σκούπα τις τέσσερις κορυφαίες ίντσες του βυθού, στέλνοντας το ίζημα, τους βράχους, τα θρυμματισμένα ζώα και τα οζίδια σε ένα σκάφος που περιμένει στην επιφάνεια. Στο πλοίο γίνεται η διαλογή των ορυκτών και ο εναπομείνας πολτός λυμάτων (ένα μείγμα ιζημάτων, νερού και παραγόντων επεξεργασίας) επιστρέφεται στον ωκεανό μέσω ενός νέφους εκκένωσης. 

Το DSM αναμένεται να επηρεάσει όλα τα επίπεδα του ωκεανού, από τη φυσική εξόρυξη και την ανάδευση του πυθμένα του ωκεανού, την απόρριψη απορριμμάτων στη στήλη του μεσαίου νερού, έως τη διαρροή δυνητικά τοξικού πολτού στην επιφάνεια του ωκεανού. Οι κίνδυνοι για τα οικοσυστήματα βαθέων υδάτων, τη θαλάσσια ζωή, την υποβρύχια πολιτιστική κληρονομιά και ολόκληρη τη στήλη νερού από το DSM είναι ποικίλοι και σοβαροί.

Μελέτες δείχνουν ότι η εξόρυξη σε βαθύ βυθό θα προκαλέσει αναπόφευκτη καθαρή απώλεια βιοποικιλότητας, και έχουν διαπιστώσει ότι ο καθαρός μηδενικός αντίκτυπος είναι ανέφικτος. Μια προσομοίωση των αναμενόμενων φυσικών επιπτώσεων από την εξόρυξη του βυθού της θάλασσας διεξήχθη στα ανοικτά των ακτών του Περού τη δεκαετία του 1980. Όταν η τοποθεσία επισκέφτηκε ξανά το 2015, η περιοχή έδειξε ελάχιστα στοιχεία ανάκαμψης. 

Υπάρχει επίσης η Υποβρύχια Πολιτιστική Κληρονομιά (UCH) σε κίνδυνο. Πρόσφατες μελέτες δείχνουν μια μεγάλη ποικιλία υποβρύχιας πολιτιστικής κληρονομιάς στον Ειρηνικό Ωκεανό και στις προτεινόμενες περιοχές εξόρυξης, συμπεριλαμβανομένων τεχνουργημάτων και φυσικών περιβαλλόντων που σχετίζονται με την πολιτιστική κληρονομιά των ιθαγενών, το εμπόριο Galleon της Μανίλα και τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η μεσοπελαγική, ή στήλη μεσαίου νερού, θα αισθανθεί επίσης τις επιπτώσεις του DSM. Τα νέφη των ιζημάτων (γνωστά και ως υποβρύχιες καταιγίδες σκόνης), καθώς και ο θόρυβος και η φωτορύπανση, θα επηρεάσουν μεγάλο μέρος της στήλης του νερού. Τα νέφη των ιζημάτων, τόσο από το όχημα εξόρυξης όσο και από τα λύματα μετά την εξόρυξη, θα μπορούσαν να εξαπλωθούν 1,400 χιλιόμετρα σε πολλαπλές κατευθύνσεις. Τα λύματα που περιέχουν μέταλλα και τοξίνες μπορεί να επηρεάσουν τα οικοσυστήματα των μεσαίων υδάτων καθώς και της αλιείας.. 

Η «Ζώνη του Λυκόφωτος», ένα άλλο όνομα για τη μεσοπελαγική ζώνη του ωκεανού, πέφτει μεταξύ 200 και 1,000 μέτρων κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Αυτή η ζώνη περιέχει περισσότερο από το 90% της βιόσφαιρας, υποστηρίζοντας την εμπορική αλιεία και την αλιεία που σχετίζεται με την επισιτιστική ασφάλεια, συμπεριλαμβανομένων τόνου στην περιοχή CCZ πλακόστρωτο για εξόρυξη. Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι το παρασυρόμενο ίζημα θα επηρεάσει μια μεγάλη ποικιλία υποβρύχιων οικοτόπων και θαλάσσιας ζωής, προκαλώντας φυσιολογικό στρες στα κοράλλια βαθέων υδάτων. Οι μελέτες υψώνουν επίσης κόκκινες σημαίες σχετικά με την ηχορύπανση που προκαλείται από τα μηχανήματα εξόρυξης και δείχνουν ότι μια ποικιλία κητωδών, συμπεριλαμβανομένων απειλούμενων ειδών όπως οι μπλε φάλαινες, διατρέχουν υψηλό κίνδυνο για αρνητικές επιπτώσεις. 

Το Φθινόπωρο του 2022, η The Metals Company Inc. (TMC) κυκλοφόρησε ιλύς ιζήματος απευθείας στον ωκεανό κατά τη διάρκεια μιας δοκιμής συλλέκτη. Πολύ λίγα είναι γνωστά για τις επιπτώσεις του πολτού μόλις επιστρέψει στον ωκεανό, συμπεριλαμβανομένων των μετάλλων και των παραγόντων επεξεργασίας που θα μπορούσαν να αναμειχθούν στον πολτό, εάν θα ήταν τοξικό και ποιες επιπτώσεις θα είχε στα διάφορα θαλάσσια ζώα και οργανισμούς που ζουν μέσα στα στρώματα του ωκεανού. Αυτές οι άγνωστες επιπτώσεις μιας τέτοιας διαρροής πολτού υπογραμμίζουν μια περιοχή του σημαντικά κενά γνώσης που υπάρχουν, επηρεάζοντας την ικανότητα των υπευθύνων χάραξης πολιτικής να δημιουργούν ενημερωμένες περιβαλλοντικές βάσεις και όρια για το DSM.

Διακυβέρνηση και ρύθμιση

Ο ωκεανός και ο βυθός διέπονται κυρίως από το Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS), μια διεθνής συμφωνία που καθορίζει τη σχέση μεταξύ των κρατών και του ωκεανού. Σύμφωνα με την UNCLOS, σε κάθε χώρα διασφαλίζεται η δικαιοδοσία, δηλαδή ο εθνικός έλεγχος, σχετικά με τη χρήση και την προστασία – και των πόρων που περιέχονται εντός – των πρώτων 200 ναυτικών μιλίων από την ακτογραμμή. Εκτός από την UNCLOS, συμφώνησε και η διεθνής κοινότητα τον Μάρτιο του 2023 σε μια ιστορική συνθήκη για τη διακυβέρνηση αυτών των περιοχών εκτός εθνικής δικαιοδοσίας (που ονομάζεται Συνθήκη Ανοιχτής Θάλασσας ή συνθήκη για τη βιοποικιλότητα πέρα ​​από την εθνική δικαιοδοσία «BBNJ»).

Οι περιοχές εκτός των πρώτων 200 ναυτικών μιλίων είναι περισσότερο γνωστές ως Περιοχές πέρα ​​από την εθνική δικαιοδοσία και συχνά αποκαλούνται «ανοιχτή θάλασσα». Ο βυθός και το υπέδαφος στην ανοιχτή θάλασσα, γνωστό και ως «η Περιοχή», διέπεται ειδικά από τη Διεθνή Αρχή για τον Βυθό της Θάλασσας (ISA), έναν ανεξάρτητο οργανισμό που ιδρύθηκε στο πλαίσιο της UNCLOS. 

Από τη δημιουργία του ISA το 1994, ο οργανισμός και τα κράτη μέλη του (τα κράτη μέλη) έχουν επιφορτιστεί με τη δημιουργία κανόνων και κανονισμών σχετικά με την προστασία, την εξερεύνηση και την εκμετάλλευση του βυθού. Ενώ υπάρχουν κανονισμοί για την εξερεύνηση και την έρευνα, η ανάπτυξη κανονισμών εξόρυξης εξόρυξης και εκμετάλλευσης παρέμεινε αβίαστη για πολύ καιρό. 

Τον Ιούνιο του 2021, το νησιωτικό κράτος Nauru του Ειρηνικού ενεργοποίησε μια διάταξη της UNCLOS, η οποία πιστεύει ότι απαιτεί την ολοκλήρωση των κανονισμών εξόρυξης έως τον Ιούλιο του 2023 ή την έγκριση εμπορικών συμβολαίων εξόρυξης ακόμη και χωρίς κανονισμούς. Πολλά κράτη μέλη και παρατηρητές του ISA έχουν δηλώσει ότι αυτή η διάταξη (που μερικές φορές ονομάζεται «κανόνας δύο ετών») δεν υποχρεώνει τον ISA να εγκρίνει την εξόρυξη. 

Πολλές πολιτείες δεν θεωρούν τους εαυτούς τους δεσμευμένους στην εξερεύνηση εξόρυξης με πράσινο φως, σύμφωνα με τη σελδημόσια διαθέσιμες υποβολές για έναν διάλογο του Μαρτίου 2023 όπου οι χώρες συζήτησαν τα δικαιώματα και τις ευθύνες τους σχετικά με την έγκριση μιας σύμβασης εξόρυξης. Ωστόσο, η TMC συνεχίζει να λέει στους ενδιαφερόμενους επενδυτές (μέχρι τις 23 Μαρτίου 2023) ότι ο ISA πρέπει να εγκρίνει την αίτησή τους για εξόρυξη και ότι ο ISA βρίσκεται σε καλό δρόμο για να το κάνει το 2024.

Διαφάνεια, Δικαιοσύνη και Ανθρώπινα Δικαιώματα

Οι υποψήφιοι ανθρακωρύχοι λένε στο κοινό ότι για να απελευθερώσουμε άνθρακα, πρέπει να λεηλατήσουμε τη γη ή τη θάλασσα, συχνά συγκρίνοντας τις αρνητικές επιπτώσεις του DSM στην επίγεια εξόρυξη. Δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι το DSM θα αντικαταστήσει την επίγεια εξόρυξη. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν πολλές ενδείξεις ότι δεν θα το έκανε. Επομένως, το DSM δεν θα αμβλύνει τις ανησυχίες για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα οικοσυστήματα στη στεριά. 

Καμία εταιρεία επίγειας εξόρυξης δεν έχει συμφωνήσει ούτε προσφέρεται να κλείσει ή να περιορίσει τις δραστηριότητές της εάν κάποιος άλλος κερδίσει χρήματα εξόρυξης ορυκτών από τον βυθό της θάλασσας. Μια μελέτη που ανατέθηκε από τον ίδιο τον ISA διαπίστωσε ότι Το DSM δεν θα προκαλούσε υπερπαραγωγή ορυκτών παγκοσμίως. Οι μελετητές υποστήριξαν ότι Το DSM θα μπορούσε να καταλήξει να επιδεινώσει την επίγεια εξόρυξη και τα πολλά προβλήματα του. Η ανησυχία είναι, εν μέρει, ότι μια «ελαφριά πτώση των τιμών» θα μπορούσε να μειώσει τα πρότυπα ασφάλειας και περιβαλλοντικής διαχείρισης στην εξόρυξη ξηράς. Παρά την πλούσια δημόσια πρόσοψη, ακόμη και η TMC παραδέχεται (στην SEC, αλλά όχι στον ιστότοπό της) ότι «ενδέχεται επίσης να μην είναι δυνατό να πούμε οριστικά εάν ο αντίκτυπος της συλλογής οζιδίων στην παγκόσμια βιοποικιλότητα θα είναι λιγότερο σημαντικός από εκείνους που εκτιμώνται για την εξόρυξη στην ξηρά».

Σύμφωνα με την UNCLOS, ο βυθός και οι ορυκτοί πόροι του είναι την κοινή κληρονομιά της ανθρωπότητας, και ανήκουν στην παγκόσμια κοινότητα. Ως αποτέλεσμα, η διεθνής κοινότητα και όλοι όσοι συνδέονται με τον παγκόσμιο ωκεανό είναι ενδιαφερόμενοι στον βυθό της θάλασσας και στον κανονισμό που τον διέπει. Η πιθανή καταστροφή του βυθού και της βιοποικιλότητας τόσο του βυθού της θάλασσας όσο και της μεσοπελαγικής ζώνης αποτελεί μείζον ανησυχία για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την επισιτιστική ασφάλεια. Έτσι είναι η έλλειψη ένταξης στη διαδικασία ISA για όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη, ιδίως όσον αφορά τις φωνές των ιθαγενών και εκείνων με πολιτιστικές διασυνδέσεις με τον βυθό της θάλασσας, τη νεολαία και μια διαφορετική ομάδα περιβαλλοντικών οργανώσεων, συμπεριλαμβανομένων των υπερασπιστών των περιβαλλοντικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. 

Το DSM προτείνει πρόσθετους κινδύνους για απτές και άυλες UCH και μπορεί να προκαλέσει καταστροφή ιστορικών και πολιτιστικών τοποθεσιών που είναι σημαντικοί για ανθρώπους και πολιτιστικές ομάδες σε όλο τον κόσμο. Μονοπάτια πλοήγησης, χαμένα ναυάγια από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και το μεσαίο πέρασμα, και τα ανθρώπινα υπολείμματα είναι διάσπαρτα στον ωκεανό. Αυτά τα τεχνουργήματα αποτελούν μέρος της κοινής ανθρώπινης ιστορίας μας και κινδυνεύουν να χαθούν πριν βρεθούν από μη ρυθμισμένο DSM. 

Η νεολαία και οι αυτόχθονες πληθυσμοί σε όλο τον κόσμο μιλούν ανοιχτά για να προστατεύσουν τον βαθύ βυθό από την εξορυκτική εκμετάλλευση. Η Sustainable Ocean Alliance έχει δεσμεύσει με επιτυχία τους ηγέτες της νεολαίας και οι αυτόχθονες πληθυσμοί και οι τοπικές κοινότητες του Νησιού του Ειρηνικού είναι υψώνοντας τις φωνές τους για την υποστήριξη της προστασίας των βαθέων ωκεανών. Στην 28η Σύνοδο της Διεθνούς Αρχής για τον Βυθό τον Μάρτιο του 2023, Ιθαγενείς ηγέτες του Ειρηνικού ζήτησε τη συμπερίληψη των αυτόχθονων πληθυσμών στις συζητήσεις.

Ζητεί μορατόριουμ

Η Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για τους Ωκεανούς του 2022 σημείωσε μεγάλη ώθηση για ένα μορατόριουμ του DSM, με διεθνείς ηγέτες όπως ο Εμμανουέλ Μακρόν υποστηρίζοντας την κλήση. Επιχειρήσεις όπως η Google, το BMW Group, η Samsung SDI και η Παταγονία, έχουν υπογράψει δήλωση του Παγκόσμιου Ταμείου Άγριας Ζωής υποστηρίζοντας ένα μορατόριουμ. Αυτές οι εταιρείες συμφωνούν να μην προμηθεύονται ορυκτά από τα βαθιά ωκεάνια, να μην χρηματοδοτούν την DSM και να αποκλείουν αυτά τα ορυκτά από τις αλυσίδες εφοδιασμού τους. Αυτή η ισχυρή αποδοχή για ένα μορατόριουμ στον τομέα των επιχειρήσεων και της ανάπτυξης υποδηλώνει μια τάση απομάκρυνσης από τη χρήση των υλικών που βρίσκονται στον βυθό της θάλασσας σε μπαταρίες και ηλεκτρονικά είδη. Η TMC παραδέχτηκε ότι η DSM μπορεί να μην είναι καν κερδοφόρο, γιατί δεν μπορούν να επιβεβαιώσουν την ποιότητα των μετάλλων και –μέχρι την εξαγωγή τους– μπορεί να μην χρειάζονται.

Το DSM δεν είναι απαραίτητο για τη μετάβαση από τα ορυκτά καύσιμα. Δεν είναι μια έξυπνη και βιώσιμη επένδυση. Και, δεν θα έχει ως αποτέλεσμα τη δίκαιη κατανομή των παροχών. Το σημάδι που άφησε στον ωκεανό από το DSM δεν θα είναι σύντομο. 

Το Ocean Foundation συνεργάζεται με μια ποικιλία συνεργατών, από αίθουσες συσκέψεων έως φωτιές, για να αντιμετωπίσει τις ψευδείς αφηγήσεις σχετικά με το DSM. Το TOF υποστηρίζει επίσης την αυξανόμενη συμμετοχή των ενδιαφερομένων σε όλα τα επίπεδα της συνομιλίας και το μορατόριουμ του DSM. Ο ISA συνεδριάζει τώρα τον Μάρτιο (ακολουθήστε τον ασκούμενο μας Η Maddie Warner στο Instagram μας καθώς καλύπτει τις συναντήσεις!) και ξανά τον Ιούλιο – και ίσως τον Οκτώβριο του 2023. Και η TOF θα είναι εκεί μαζί με άλλους ενδιαφερόμενους φορείς που εργάζονται για την προστασία της κοινής κληρονομιάς της ανθρωπότητας.

Θέλετε να μάθετε περισσότερα για την εξόρυξη βαθέων βυθών (DSM);

Ελέγξτε τη πρόσφατα ενημερωμένη ερευνητική μας σελίδα για να ξεκινήσετε.

Προβολή της Σελίδας