Egin dezagun Bizitza Hobetu Hezeago dagoen lekuan – Itsasoan

Sarah Martin, The Ocean Foundation-eko Komunikazio-kidea

Urtebete pasatxoz The Ocean Foundation-en lan egin ondoren, pentsatuko zenuke prest egongo nintzela murgiltzeko... literalki. Baina ur azpian sartu baino lehen, ozeanoan ikusteko zegoen on guztiari erreparatzeko txar eta itsusiari buruz gehiegi ikasi ote nuen galdetzen nion. Nire erantzuna azkar jaso nuen nire SCUBAko irakasleak nire inguruko mirariek sorgindurik flotatzen utzi beharrean igerian jarraitzeko keinua egin zidan bitartean. Nire ahoa zabalik egongo zen, badakizue izan ezik, urpeko arnasketa guztia.

Utzidazu pixka bat atzera egiten. Mendebaldeko Virginiako herri txiki batean hazi nintzen. Nire lehen hondartza esperientzia Bald Head Island, NC izan zen, erdi mailako eskolan nengoela. Oraindik oroitzapen bizia daukat dortokak habia egiteko guneak bisitatu izana, kumeak hondarretik ateratzen hasi eta ozeanorako bidea egiten entzuteaz. Belizetik Kaliforniara eta Bartzelonara hondartzetan egon naiz, baina inoiz ez nuen itsaso azpiko bizitza bizi.

Beti nahi izan dut ingurumen-gaiak komunikatzean lan egin ogibide gisa. Beraz, Ocean Foundation-en posizio bat ireki zenean banekien niretzako lana zela. Hasieran izugarria izan zen, ozeanoari buruz eta The Ocean Foundation-ek egiten duenari buruz dena ikasten saiatzea. Denek urteak zeramatzaten arlo honetan lanean eta ni hasi besterik ez nintzen. Gauza ona zen denek, baita The Ocean Fundaziotik kanpokoek ere, beren ezagutzak eta esperientziak partekatu nahi izan dituztela. Inoiz ez nuen lanik egin informazioa hain libreki partekatzen zen eremu batean.

Literatura irakurri, kongresu eta mintegietara joan, aurkezpenak ikusi, adituekin hitz egin eta gure langileekin ikasi ondoren, itsasontzi batetik atzerantz erori eta gure ozeanoan gertatzen ari zenaz lehen eskuko esperientzia lortzeko garaia iritsi zen. Beraz, Mexikoko Playa Del Carmenera egin dudan azken bidaian, ur irekiko ziurtagiria amaitu nuen.

Nire irakasleek esan zuten guztiei korala ez ukitzeko eta nola kontserbazio gehiago behar zen. zirenetik PADI ezagutzen zituzten irakasleak Proiektua Jakitun, baina ez zuten ideia gutxi bere eremuko eta oro har beste kontserbazio talderik. Ocean Foundation-en lan egiten dudala azaldu eta gero, are ilusio handiagoarekin zeuden ziurtagiria lortzen laguntzeko eta nire esperientziak ozeanoen kontserbazioa zabaltzen laguntzeko erabiltzeko. Zenbat eta jende gehiago laguntzen duen hobeto!

Urpekaritza ariketak egin ondoren, koral formazio ederrei eta inguruan igerian dauden hainbat arrain-espeziei begiratu nien. Morena angula pare bat, izpi bat eta ganba txiki batzuk ere ikusi genituen. Urpekaritza ere joan ginen zezen marrazoak! Lanpetuegia nengoen nire inguru berria aztertzen, kezkatuta nengoen gauza txarrak nire esperientzia hondatuko zidatela ohartzeko beste urpekari batek plastikozko poltsa bat hartu zuen arte.

Gure azken urpekaritza egin ondoren, nire ur irekiko ziurtagiria osatu zen. Begiraleak urpekaritzari buruz zer pentsatzen nuen galdetu zidan eta esan nion orain %100 ziur nengoela lan eremu egokian nengoela. Babesteko lan egiten ari garen gauza batzuk bertatik bertara ezagutzeko aukera izatea (ni, TOF eta gure emaileen komunitatea), nire lankideek hain gogor ikertzen eta borrokatzen dutena inspiratzailea eta inspiratzailea da. Espero dut Ocean Foundation-ekin dudan lanaren bidez jendea ozeanoari, aurre egiten dituen arazoei eta zer egin dezakegun ezagutzera bultzatzea, kostaldeak eta ozeanoak zaintzen dituen komunitate gisa, hura babesteko.

Sylvia Earlek gurean esan zuen bezala bideoa, “Hau da historiaren leku gozoa, denboraren leku gozoa. Inoiz ezin izan dugu dakiguna jakin, inoiz ez dugu oraingoa bezain aukerarik izango horri buruz zerbait egiteko».