Այսօր Միացյալ Նահանգները կրկին միանում է Փարիզի համաձայնագրին՝ ազգային և համագործակցային միջազգային գործողությունների միջոցով կլիմայի փոփոխության դեմ պայքարելու համաշխարհային պարտավորությանը: Դրանով 197-ից միայն յոթ երկրներ կմնան, որոնք համաձայնագրի կողմ չեն: Փարիզյան համաձայնագրից դուրս գալը, որին ԱՄՆ-ը միացել է 2016 թվականին, մասամբ անհաջողություն էր գիտակցելու, որ անգործության ծախսերն ու հետևանքները զգալիորեն գերազանցում են կլիմայի փոփոխության հետ կապված ծախսերը: Լավ նորությունն այն է, որ մենք վերադառնում ենք Համաձայնագրի ավելի լավ տեղեկացված և պատրաստված՝ անհրաժեշտ փոփոխություններ կատարելու համար, քան նախկինում էինք:

Թեև մարդու կողմից կլիմայի խախտումը ամենամեծ սպառնալիքն է օվկիանոսի համար, օվկիանոսը նաև մեր ամենամեծ դաշնակիցն է կլիմայի փոփոխության դեմ պայքարում: Այսպիսով, եկեք սկսենք աշխատել օվկիանոսի ածխածնի կլանման և պահպանման հնարավորությունները վերականգնելու ուղղությամբ: Եկեք զարգացնենք յուրաքանչյուր ափամերձ և կղզիական պետության կարողությունները՝ վերահսկելու և իրենց երկրի ջրերի համար լուծումներ մշակելու համար: Եկեք վերականգնենք ծովախոտի մարգագետինները, աղի ճահիճները և մանգրոյի անտառները և դրանով իսկ պաշտպանենք ափամերձ գոտիները՝ մեղմացնելով փոթորկի ալիքները: Բնության վրա հիմնված նման լուծումների շուրջ ստեղծենք աշխատատեղեր և ֆինանսական նոր հնարավորություններ։ Եկեք հետամուտ լինենք օվկիանոսի վրա հիմնված վերականգնվող էներգիային: Միևնույն ժամանակ, եկեք ածխաթթվացնենք նավագնացությունը՝ նվազեցնելով օվկիանոսի վրա հիմնված տրանսպորտի արտանետումները և ներգրավելով նոր տեխնոլոգիաներ՝ նավագնացությունն ավելի արդյունավետ դարձնելու համար:

Փարիզյան համաձայնագրի նպատակներին հասնելու համար պահանջվող աշխատանքը կշարունակվի՝ անկախ նրանից, թե ԱՄՆ-ը Համաձայնագրի կողմ է, թե ոչ, բայց մենք հնարավորություն ունենք օգտագործելու դրա շրջանակը մեր հավաքական նպատակներն առաջ տանելու համար: Օվկիանոսների առողջության և առատության վերականգնումը հաղթական, արդար ռազմավարություն է՝ մեղմելու կլիմայի փոփոխության վատթարագույն հետևանքները և աջակցելու օվկիանոսի ողջ կյանքին՝ ի շահ ողջ մարդկության:

Մարկ Ջ. Սպալդինգը The Ocean Foundation-ի անունից