Maaf, Itu BUKAN Koktel Percutian Istimewa

Oleh Mark J. Spalding, Presiden

Terdahulu pada Disember 2014, saya bernasib baik kerana dapat menghadiri dua acara yang sangat istimewa di Annapolis, Maryland. Yang pertama ialah makan malam anugerah Chesapeake Conservancy di mana kami mendengar ucapan penuh semangat daripada ED organisasi, Joel Dunn, tentang betapa pentingnya untuk mempercayai bahawa kita semua boleh membantu menjadikan kawasan tadahan air Chesapeake Bay enam negeri tempat yang lebih sihat untuk didiami, bekerja, dan bermain. Salah seorang penerima penghormatan malam itu ialah Keith Campbell yang memberitahu kami bahawa fakta menyokong semua orang yang percaya bahawa Teluk Chesapeake yang sihat adalah bahagian kritikal ekonomi serantau yang sihat.

Petang berikutnya, Keith dan anak perempuannya Samantha Campbell (presiden Yayasan Keith Campbell untuk Alam Sekitar dan bekas ahli Lembaga TOF) yang meraikan pencapaian Verna Harrison, yang berundur selepas belasan tahun sebagai Pengarah Eksekutif Yayasan. Penceramah demi penceramah mengiktiraf komitmen bersemangat Verna terhadap Teluk Chesapeake yang sihat selama beberapa dekad. Bersedia membantu meraikan kerjayanya setakat ini ialah bekas gabenor, pegawai persekutuan, negeri dan tempatan semasa, lebih daripada sedozen rakan sekerja yayasan, dan sudah tentu, berpuluh-puluh orang lain yang menumpukan hari mereka untuk Chesapeake Bay yang lebih sihat.

Salah seorang individu yang berdedikasi pada acara itu ialah Julie Lawson, pengarah Maryland Bebas Sampah, yang membawa balang air temannya dari Teluk. Melihat dari dekat mendapati itu bukan air minumannya. Malah, saya berasa kesal apabila mengetahui bahawa ada yang diminum atau hidup di dalam air ini. Seperti yang anda boleh lihat dari gambar, air di dalam balang itu berwarna hijau terang, hijau seperti hari ia dikumpulkan. Melihat lebih dekat mendedahkan bahawa dalam helaian berotot alga tergantung kepingan plastik dengan saiz yang berbeza. Kaca pembesar akan mendedahkan lebih banyak lagi kepingan plastik yang lebih kecil.

Sampel yang dibawanya telah dikumpulkan pada akhir November apabila dua organisasi pemuliharaan, Trash Free Maryland dan 5 Gyres Institute, keluar untuk mengumpul sampel air dan sampel bersih serpihan di Chesapeake. Mereka menjemput pakar Chesapeake Bay dan penasihat kanan EPA Jeff Corbin untuk pergi bersama:  Dalam blog kemudian, dia menulis: “Saya meramalkan bahawa kita tidak akan menemui banyak. Teori saya ialah Teluk Chesapeake terlalu dinamik, dengan pasang surut, angin dan arus yang berterusan, berbanding dengan corak peredaran laut terbuka yang agak tenang yang boleh menumpukan pencemaran plastik. Saya salah."

Mikroplastik ialah istilah yang digunakan untuk menggambarkan zarah-zarah kecil plastik yang kini terdapat di seluruh lautan kita—sisa-sisa sampah plastik yang masuk ke dalam saluran air dan ke lautan. Plastik tidak hilang di lautan; mereka pecah kepada kepingan yang lebih kecil dan lebih kecil. Seperti yang ditulis Julie baru-baru ini mengenai pensampelan Bay, "Beribu-ribu mikrobeads daripada produk penjagaan diri dan ketumpatan plastik keseluruhan dianggarkan pada 10 kali ganda paras yang ditemui dalam "tompok sampah" yang terkenal di lautan dunia. Cebisan kecil plastik ini menyerap petrokimia lain seperti racun perosak, minyak, dan petrol, menjadi semakin toksik dan meracuni bahagian bawah rantai makanan Teluk yang membawa kepada ketam biru dan ikan batu yang dimakan oleh manusia.”

Penerbitan Disember pensampelan saintifik lima tahun lautan dunia di PLOS 1 membimbangkan — "Plastik dari semua saiz ditemui di semua kawasan lautan, menumpu di zon pengumpulan di gire subtropika, termasuk gire hemisfera selatan di mana kepadatan penduduk pantai jauh lebih rendah daripada di hemisfera utara." Kajian itu menganggarkan berapa banyak plastik di lautan dunia menggariskan bagaimana pengambilan dan keterjeratan membahayakan kehidupan di lautan.

Kami semua boleh melakukan seperti yang dilakukan Julie dan membawa sampel air bersama kami. Atau kita boleh menerima mesej yang kita dengar berulang kali daripada Trash Free Maryland, 5 Gyres Institute, Plastics Pollution Coalition, Beyond Plastic, Surfrider Foundation dan rakan kongsi mereka di seluruh dunia. Ia adalah masalah yang difahami oleh orang ramai—dan soalan pertama yang sering ditanya kepada kita ialah "Bagaimanakah kita boleh mengeluarkan semula plastik dari lautan?"

Dan, di The Ocean Foundation, kami kerap menerima cadangan daripada pelbagai organisasi dan individu berkenaan penyingkiran plastik daripada gyre lautan tempat ia terkumpul. Sehingga kini, tiada satu pun daripada ini telah dilukis. Walaupun kita boleh menggunakan sistemnya untuk mengumpul plastik dari gyre, maka kita masih perlu tahu berapa banyak kos untuk membawa sisa itu ke darat dan menyembunyikannya untuk bahan api dalam beberapa cara. Atau, tukarkannya di laut, dan kemudian bawa bahan api ke darat di mana ia lebih cenderung untuk digunakan. Kos kitaran penuh untuk pergi mencari plastik, menukarnya kepada tenaga atau memanfaatkannya yang lain jauh melebihi nilai mana-mana tenaga atau produk kitar semula lain yang dihasilkan (ini lebih-lebih lagi sekarang harga minyak berada dalam kemerosotan).

Walaupun saya bimbang bahawa ia akan kekal sukar untuk membuat pengeluaran plastik dari lautan berdaya maju dari segi kewangan (sebagai usaha perniagaan untuk keuntungan); Saya memang menyokong mengeluarkan plastik dari lautan kita. Kerana, jika kita boleh mengeluarkan sejumlah besar plastik daripada satu gyre, itu akan menjadi hasil yang hebat.
Jadi jawapan biasa saya ialah, "Baiklah, kita boleh mulakan dengan melakukan bahagian kita untuk tidak membiarkan lagi plastik masuk ke lautan sementara kita memikirkan cara untuk menghapuskan pencemaran plastik dari lautan secara ekonomi tanpa membahayakan." Oleh itu, semasa kita menghampiri Tahun Baru, mungkin ini adalah beberapa azam yang boleh kita kekalkan bagi pihak lautan:

• Pertama, perkara yang sangat mencabar pada masa tahun ini: Hadkan penciptaan sampah. Kemudian, buang semua sampah dengan betul.  Kitar semula di mana sesuai.
• Cari alternatif kepada barangan plastik yang anda harapkan; dan tolak pembungkusan hidangan tunggal, penyedut minuman, pembungkusan berlebihan dan plastik 'pakai buang' lain.
• Jangan penuhkan tong sampah dan pastikan penutupnya muat rapat-limpahan terlalu kerap menggulung di jalan, dihanyutkan ke dalam longkang ribut dan keluar ke laluan air.
• Galakkan perokok untuk membuang punggung mereka dengan betul—dianggarkan satu pertiga (120 bilion) daripada semua puntung rokok berakhir di laluan air di Amerika Syarikat sahaja.
• Bawa botol air anda dan beg beli-belah yang boleh digunakan semula dengan anda—kami menggunakan 3 trilion beg setahun di seluruh dunia dan terlalu banyak daripadanya menjadi sampah.
• Elakkan produk penjagaan diri yang mempunyai “microbeads” – mereka telah menjadi mana-mana di laluan air dan di pantai kerana mereka telah menjadi mana-mana dalam ubat gigi, pencuci muka dan produk lain sejak sepuluh tahun yang lalu.
• Galakkan pengilang dan lain-lain untuk meneruskan alternatif tambahan—Unilever, L'Oreal, Crest (Procter & Gamble), Johnson & Johnson dan Colgate Palmolive hanyalah beberapa syarikat yang telah bersetuju untuk berbuat demikian menjelang akhir 2015 atau 2016 (untuk senarai yang lebih lengkap).
• Menggalakkan industri untuk teruskan mencari penyelesaian untuk mengelakkan plastik daripada masuk ke lautan pada mulanya.