Een gastblog van Shark Advocates

Shark Advocates International (SAI) is enthousiast over het starten van ons tweede volledige jaar als een project van The Ocean Foundation (TOF). Dankzij TOF zijn we goed voorbereid om onze inspanningen voor de bescherming van haaien en roggen in 2012 op te voeren. 

We bouwen voort op vele lonende prestaties waarin we in 2011 een rol hebben gespeeld, waaronder de bescherming van mantaroggen in het kader van het Verdrag inzake trekkende soorten, de eerste internationale instandhoudingsmaatregelen voor Atlantische zijdehaaien, een sterk verlaagd internationaal quotum voor vleten in het noordwestelijk deel van de Atlantische Oceaan , internationale bescherming voor oceanische witpunthaaien in de oostelijke tropische Stille Oceaan en bescherming voor haringhaaien in de Middellandse Zee.

De komende maanden bieden ook veel mogelijkheden om de staat van instandhouding van kwetsbare haaien en roggen te verbeteren. SAI zal zich richten op gezamenlijke inspanningen om overbevissing, niet-duurzame handel en ontvinnen te voorkomen via een verscheidenheid aan lokale, regionale en mondiale instanties. 

2012 wordt bijvoorbeeld een belangrijk jaar voor het behoud van hamerhaaien, een van de meest bedreigde van de over grote afstanden trekkende haaien. Gericht op het versterken van de limieten van de Atlantische hamerhaaien in de VS, zal ik in de loop van dit jaar blijven deelnemen aan vergaderingen van de National Marine Fisheries Service (NMFS) Highly Migratory Species Advisory Panel, waar de regeringsopties voor de wederopbouw van hamerhaaienpopulaties zullen worden ontwikkeld. SAI heeft opgeroepen om hamerhaaien (gladde, geschulpte en grote) toe te voegen aan de federale lijst van verboden soorten (wat betekent dat bezit verboden is). Omdat hamerhaaien uitzonderlijk gevoelige soorten zijn en de neiging hebben gemakkelijk en snel te sterven als ze worden gevangen, is het tegelijkertijd absoluut noodzakelijk dat er ook andere maatregelen worden onderzocht en geïmplementeerd om te voorkomen dat hamerhaaien worden gevangen, en om de kansen te vergroten dat gevangen en vrijgelaten hamerhaaien overleven.

Hamerhaaien zijn ook goede kandidaten voor opname in de Conventie inzake internationale handel in bedreigde diersoorten (CITES), omdat de vinnen van deze soorten zeer gewaardeerd worden en wereldwijd worden verhandeld voor gebruik in traditionele Chinese haaienvinnensoep. De VS hebben voor de laatste CITES-conferentie in 2010 een voorstel voor een lijst met hamerhaaien ontwikkeld (gericht op het verbeteren van het volgen van de internationale handel in hamerhaaien), maar kregen niet de 2/3 meerderheid van de stemmen van andere landen die vereist is voor goedkeuring. SAI heeft samengewerkt met Project AWARE Foundation om er bij de Amerikaanse regering op aan te dringen door te gaan met haar inspanningen om de handel in hamerhaaien te beperken door middel van een voorstel voor de CITES-conferentie van 2013. SAI zal gebruik maken van verschillende aanstaande gelegenheden om commentaar te leveren op Amerikaanse prioriteiten voor CITES-voorstellen, waarbij de benarde situatie van hamerhaaien en andere haaiensoorten wordt benadrukt. Definitieve beslissingen over Amerikaanse voorstellen voor CITES worden tegen het einde van het jaar verwacht. Daarnaast zullen we samenwerken met een verscheidenheid aan internationale natuurbeschermingsgroepen om CITES aan te moedigen voorstellen uit andere landen op te nemen voor andere bedreigde, veel verhandelde soorten zoals doornhaai en haringhaaien.

Dit jaar zullen ook de laatste gevechten plaatsvinden in een lang gevecht om het verbod van de Europese Unie (EU) op het ontvinnen van haaien (het afsnijden van de vinnen van een haai en het teruggooien van het lichaam in zee). Momenteel staat de EU-verordening inzake het ontvinnen toe dat toegestane vissers haaienvinnen op zee verwijderen en gescheiden van haaienlichamen aan land brengen. Deze mazen in de wet vormen een ernstige belemmering voor de handhaving van het EU-verbod op het ontvinnen van vinnen en stellen een slechte norm voor andere landen. SAI werkt nauw samen met de Shark Alliance-coalitie om de visserijministers van de EU en leden van het Europees Parlement aan te moedigen het voorstel van de Europese Commissie te aanvaarden om te eisen dat alle haaien worden aangeland met hun vinnen er nog aan. Deze vereiste is al van kracht voor de meeste visserijen in de VS en Midden-Amerika en is de enige veilige manier om vast te stellen dat haaien geen vinnen hebben; het kan ook leiden tot betere informatie over de gevangen haaiensoorten (omdat haaien gemakkelijker tot op soortniveau te identificeren zijn als ze hun vinnen nog hebben). De overgrote meerderheid van de EU-lidstaten verbiedt het verwijderen van haaienvinnen op zee al, maar Spanje en Portugal, de belangrijkste landen die op haaien vissen, zullen vast blijven strijden om uitzonderingen te handhaven. Een "fins-attached"-regel in de EU zou de kans op succes vergroten van de inspanningen van de VS om het internationale verbod op het ontvinnen van vinnen op deze manier te versterken en zou daarom wereldwijd ten goede kunnen komen aan haaien.

Dichter bij huis wordt SAI steeds bezorgder en actiever met betrekking tot de groeiende en toch ongereguleerde visserij op "gladde doornhaai" (of "gladde hond) haaien voor de Mid-Atlantische staten. De gladde hondshaai is de enige Amerikaanse Atlantische haaiensoort waarop wordt gevist zonder algemene vangstbeperkingen. In tegenstelling tot de meeste andere commercieel beviste haaien in de regio, moet de gladde doornhaai ook nog worden onderworpen aan een populatiebeoordeling die de veilige vangstniveaus zou bepalen. Managers van de Atlantische staat trokken zich terug op plannen om de vangsten te beperken nadat de visserijsector bezwaar had gemaakt. De eerste federale limieten om de visserij te beperken zouden deze maand van kracht worden, maar zijn sindsdien uitgesteld, deels vanwege vertragingen bij de uitvoering van de Shark Conservation Act, die taal bevat die zou kunnen leiden tot uitzonderingen voor gladde hondshaai. Ondertussen nemen de aanlandingen van gladde hondshaaien toe en eisen vissers dat eventuele toekomstige limieten verder worden verhoogd dan eerder was overeengekomen. SAI zal onze zorgen blijven uiten bij staats- en federale visserijbeheerders met als onmiddellijk doel basisvangstbeperkingen terwijl de populatie wordt beoordeeld.

Een andere kwetsbare soort in de Mid-Atlantische Oceaan die SAI zorgen baart, is de neusrog. Deze naaste verwant van haaien is het onderwerp van een campagne van de visindustrie die bekend staat als "Eat a Ray, Save the Bay", die profiteert van fel omstreden wetenschappelijke beweringen dat de Amerikaanse Atlantische cownose rog-populatie is geëxplodeerd en een bedreiging vormt voor waardevollere soorten, zoals zoals sint-jakobsschelpen en oesters. Voorstanders van visserij hebben velen ervan overtuigd dat het eten van cownose (of "Chesapeake") rog niet alleen een geweldige nieuwe duurzame activiteit is, maar ook een verantwoordelijkheid voor het milieu. In werkelijkheid krijgen gewone roggen gewoonlijk slechts één pup per jaar, waardoor ze bijzonder vatbaar zijn voor overbevissing en traag herstellen als ze eenmaal uitgeput zijn, en er zijn geen limieten voor de vangst van koeneusroggen. Terwijl wetenschappelijke collega's werken aan het weerleggen van de studie die tot veel misvattingen over koeneusroggen heeft geleid, richt SAI zich op het opleiden van detailhandelaren, managers en het publiek over de kwetsbaarheid van het dier en de dringende behoefte aan beheer.

Ten slotte is SAI betrokken bij een verscheidenheid aan activiteiten die gericht zijn op het bestuderen en minimaliseren van de incidentele vangst (of "bijvangst") van bijzonder kwetsbare haaien en roggen, zoals zaagvissen, oceanische witpuntvissen en mantaroggen. Ik neem deel aan verschillende commissies en werkgroepen die uitstekende kansen bieden om urgente bijvangstkwesties te bespreken met wetenschappers, visserijmanagers en natuurbeschermers van over de hele wereld. Ik ben er bijvoorbeeld trots op dat ik een nieuw lid ben van de Environmental Stakeholder Committee van de International Seafood Sustainability Foundation, waarmee ik steun kan stimuleren voor specifieke verbeteringen aan het internationale haaienvisserijbeleid van de verschillende regionale visserijbeheerorganen voor tonijn. Ik blijf al geruime tijd lid van het Amerikaanse Smalltooth Sawfish Recovery Team, dat onder andere tot doel heeft de bijvangst van zaagvissen in de Amerikaanse garnalenvisserij te kwantificeren en tot een minimum te beperken. Dit jaar zullen leden van het zaagvisteam zich bij andere experts van de International Union for Conservation of Nature Shark Specialist Group voegen om een ​​wereldwijd actieplan voor het behoud van zaagvissen te ontwikkelen.   

SAI waardeert de kansen die de Amerikaanse regering natuurbeschermers en andere belanghebbenden biedt om te discussiëren en te helpen bij het formuleren van nationaal en internationaal haaien- en roggenbeleid. Ik hoop zitting te blijven houden in Amerikaanse adviescommissies en delegaties naar relevante internationale visserijbijeenkomsten. SAI is ook van plan om nauw samen te blijven werken met collega's van Project AWARE Foundation, Wildlife Conservation Society, Shark Trust, World Wildlife Fund, Conservation International, Humane Society, Ocean Conservancy en TRAFFIC, evenals wetenschappers van de American Elasmobranch Society en European Elasmobranch Vereniging. We blijven zeer dankbaar voor de genereuze steun van onze "keystone-bijdragers", waaronder de Curtis and Edith Munson Foundation, de Henry Foundation, de Firedoll Foundation en de Save Our Seas Foundation. Met deze steun en hulp van mensen zoals u kan 2012 een topjaar worden voor de bescherming van haaien en roggen bij u in de buurt en over de hele wereld.

Sonja Fordham, voorzitter van de SAI