"King Tides:" De golf van de toekomst?

Door Mark J. Spalding, voorzitter van The Ocean Foundation

Steek uw hand op als u de term 'koningstij' hebt gehoord. Steek uw hand op als de term u naar de getijdenkaarten voor uw deel van de kust stuurt. Steek uw hand op als dit betekent dat u uw dagelijkse woon-werkverkeer moet wijzigen om uit overstroomde gebieden te blijven, want vandaag zal er een 'koningsvloed' zijn.

Koningstij is geen officiële wetenschappelijke term. Het is een algemene term die algemeen wordt gebruikt om bijzonder hoog water te beschrijven, zoals die optreden wanneer er een uitlijning is met de zon en de maan. Koningsgetijden zijn op zichzelf geen teken van klimaatverandering, maar, zoals de website van het Australische Groene Kruis "Wees getuige van King Tides” zegt: “Ze geven ons wel een voorproefje van hoe hogere zeespiegels eruit zouden kunnen zien. De daadwerkelijke hoogte die wordt bereikt door een koningstij hangt af van het lokale weer en de oceaancondities op de dag.

In de afgelopen decennia waren vooral hoogwater een curiositeit - bijna een anomalie als ze het natuurlijke ritme van het leven in getijdenzones verstoorden. Over de hele wereld worden de afgelopen tien jaar koningsgetijden steeds vaker geassocieerd met ondergelopen straten en bedrijven in kustgemeenschappen. Wanneer ze tegelijkertijd met grote stormen plaatsvinden, kan de overstroming zelfs nog wijdverspreider zijn en schadelijk zijn voor zowel door mensen gebouwde als natuurlijke infrastructuur.

En koningsgetijden krijgen allerlei aandacht dankzij de stijging van de zeespiegel. De afdeling Ecologie van de Universiteit van Washington moedigt bijvoorbeeld ook de betrokkenheid van burgers aan bij het monitoren van de impact van hogere vloed door middel van haar Washington King Tide foto-initiatief.

Het koningstij van deze maand valt samen met de release van een nieuwe rapport van de Union of Concerned Scientists dat geeft nieuwe voorspellingen voor getijdenoverstromingen als gevolg van zeespiegelstijging; waarbij de frequentie van dergelijke gebeurtenissen tegen het midden van de eeuw bijvoorbeeld toenam tot meer dan 400 per jaar voor Washington, DC en Alexandrië langs het getijde Potomac. Gemeenschappen langs de rest van de Atlantische kust zullen waarschijnlijk ook een dramatische toename zien.

Miami Beach ontvangt EPA-beheerder Gina McCarthy, lokale en staatsfunctionarissen en een speciale congresdelegatie onder leiding van senator Bill Nelson en zijn collega uit Rhode Island, senator Sheldon Whitehouse, om de inaugurele test bij te wonen van een nieuw waterbeheersysteem dat is ontworpen om de getijdenoverstromingen te verminderen die pendelaars, ondernemers en andere leden van de gemeenschap heeft onderbroken. De Dat meldt Miami Herald dat: “De $ 15 miljoen die tot nu toe is uitgegeven, is de eerste fractie van de $ 500 miljoen die de stad de komende vijf jaar wil uitgeven aan 58 pompen langs het strand. Het Florida Department of Transportation is ook van plan om pompen te installeren op 10th en 14th Street en Alton Road... De nieuwe pompsystemen zijn aangesloten op de nieuwe drainage-infrastructuur onder Alton, dus de omstandigheden zullen naar verwachting ook daar beter zijn... Stadsleiders hopen dat ze dat zullen doen verlichting bieden voor 30 tot 40 jaar, maar ze zijn het er allemaal over eens dat de langetermijnstrategie een herziening van de bouwvoorschriften moet omvatten om gebouwen hoger van de grond te bouwen, wegen hoger te maken en een hogere zeewering aan te leggen.” Burgemeester Philip Levine zei dat het gesprek jarenlang zou voortduren over hoe het strand precies moet worden voorbereid op het stijgende water.”

Anticiperen op nieuwe overstromingsgebieden, zelfs tijdelijke, is slechts één element van aanpassing aan klimaatverandering. Het is vooral belangrijk voor stedelijke gebieden waar terugtrekkend overstromingswater niet alleen schade aan menselijke structuren achterlaat, maar ook giftige stoffen, afval en sedimenten naar de kustwateren en het zeeleven dat daarvan afhankelijk is, kan vervoeren. Het is duidelijk dat we moeten doen wat we kunnen om deze gebeurtenissen te plannen en manieren om deze schade te minimaliseren, zoals sommige gemeenschappen beginnen te doen. Het is ook belangrijk dat we rekening houden met natuurlijke systemen bij het ontwikkelen van onze lokale mitigatiestrategieën, zelfs als we werken aan het aanpakken van de bredere oorzaken van klimaatverandering en zeespiegelstijging. Zeegrasweiden, mangroves en wetlands aan de kust kunnen allemaal helpen overstromingen te verminderen, ook al kan regelmatige overstroming met zout water een negatieve invloed hebben op oeverbossen en andere habitats.

Ik heb vaak geschreven over de vele manieren waarop we moeten nadenken over klimaatverandering en gezonde oceanen en de menselijke relatie met de oceaan. Koningsgetijden herinneren ons eraan dat we veel kunnen en moeten doen om de veranderingen in zeeniveau, oceaanchemie en oceaantemperatuur op te vangen. Doe met ons mee.