Sundarban Spill: Mangroven en dolfijnen lopen gevaar

Door Mark J. Spalding, voorzitter

Dinsdagochtend werden we wakker met slecht nieuws over een scheepsongeval in de wateren van Bangladesh. De Southern Star-7, een tanker, was in aanvaring gekomen met een ander schip en het resultaat was een lekkage van naar schatting 92,000 liter stookolie. De scheepvaart langs de route werd stopgezet en het gezonken schip werd donderdag met succes naar de haven gesleept, waardoor extra lekkage werd gestopt. De gelekte olie blijft zich echter verspreiden in een van de meest waardevolle natuurgebieden van de regio, het mangrovebos aan de kust dat bekend staat als de Sundarbans, een UNESCO-werelderfgoed sinds 1997 en een populaire toeristische bestemming.  

De Sundarbans, nabij de Golf van Bengalen in de Indische Oceaan, is een gebied dat zich uitstrekt over de rivierdelta's van de Ganges, Brahmaputra en Meghna en het grootste mangrovebos ter wereld vormt. Het is de thuisbasis van zeldzame dieren zoals de Bengaalse tijger en andere bedreigde diersoorten zoals de rivierdolfijnen (Irawaddy en Ganges) en Indiase pythons. Bangladesh heeft de beschermde dolfijngebieden in 2011 ingesteld toen ambtenaren zich ervan bewust werden dat de Sundarbans de grootste bekende populatie Irawaddy-dolfijnen huisvesten. De commerciële scheepvaart werd eind jaren negentig uit haar wateren verbannen, maar de regering had toestemming gegeven voor de tijdelijke heropening van een voormalige scheepvaartroute na het dichtslibben van de alternatieve route in 1990.

Irawaddy-dolfijnen worden tot acht voet lang. Het zijn blauwgrijze snavelloze dolfijnen met een ronde kop en een dieet dat voornamelijk uit vis bestaat. Ze zijn nauw verwant aan de orka en zijn de enige dolfijn waarvan bekend is dat ze spugen tijdens het eten en socialiseren. Afgezien van de veiligheid van de scheepvaart, omvatten de bedreigingen voor de Irawaddy onder meer verstrikking in vistuig en verlies van leefgebied als gevolg van menselijke ontwikkeling en zeespiegelstijging.  

Vanmorgen hoorden we van de BBC dat het "hoofd van de lokale havenautoriteit verslaggevers vertelde dat vissers 'sponzen en zakken' zouden gebruiken om de gemorste olie op te vangen, die zich over een gebied van 80 kilometer heeft verspreid." Hoewel de autoriteiten naar verluidt verspreiders naar het gebied sturen, is het helemaal niet duidelijk of het toepassen van chemicaliën de dolfijnen, de mangroven of de andere dieren die in dit rijke systeem leven ten goede zal komen. Gezien de nieuwe gegevens van de ramp met de Deepwater Horizon in 2010 in de Golf van Mexico, weten we zelfs dat dispergeermiddelen op de lange termijn toxische effecten hebben op het leven in de oceaan, en bovendien dat ze de natuurlijke afbraak van olie in het water kunnen verstoren. , ervoor zorgen dat het op de oceaanbodem blijft hangen en door stormen kan worden aangewakkerd.

We weten allemaal dat de chemische bestanddelen van olie (inclusief producten zoals gas of dieselbrandstof) dodelijk kunnen zijn voor planten en dieren, inclusief mensen. Bovendien kan het oliën van zeevogels en andere zeedieren hun vermogen om de lichaamstemperatuur te reguleren verminderen, wat tot de dood kan leiden. Het verwijderen van de olie door middel van gieken en andere middelen is een strategie. Het toepassen van chemische dispergeermiddelen is een andere.