De rol van de Associatie van Zuidoost-Aziatische landen in oceaankwesties

Op 28 januari kwam ik aan in Manilla, de hoofdstad van de Filippijnen, een van de 16 steden die deel uitmaken van 'Metro Manila', het dichtstbevolkte stedelijke gebied ter wereld. /17 van de bevolking van het land. Het was mijn eerste bezoek aan Manilla en ik was enthousiast over de ontmoeting met overheidsfunctionarissen en anderen om te praten over ASEAN en haar rol in oceaankwesties. ASEAN (de Associatie van Zuidoost-Aziatische Naties) is een organisatie voor regionale handel en economische ontwikkeling met 1 aangesloten landen die samenwerken om gemeenschappelijke bestuursstructuren te bevorderen om de economische en sociale kracht van de regio in het algemeen te verbeteren. Elk lidland is een jaar voorzitter - in alfabetische volgorde.

In 2017 volgen de Filipijnen Laos op om voor een jaar voorzitter van ASEAN te worden. De Filippijnse regering wil haar kans zo goed mogelijk benutten. “Om het oceaanstuk aan te pakken, nodigden het Foreign Service Institute (in het Department of Foreign Affairs) en het Biodiversity Management Bureau (in het Department of Environment and Natural Resources) me dus uit om deel te nemen aan een planningsoefening met steun van de Asia Foundation (onder een subsidie ​​van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken).” Ons team van experts bestond uit Cheryl Rita Kaur, waarnemend hoofd van het Centre For Coastal & Marine Environment, Maritime Institute of Malaysia, en Dr. Liana Talaue-McManus, projectmanager van het Transboundary Waters Assessment Program, UNEP. Dr. Talaue-McManus komt ook uit de Filippijnen en is een expert in de regio. Drie dagen lang gaven we advies en namen we deel aan een "Seminar-Workshop on Coastal and Marine Environment Protection and the Role for ASEAN in 2017", met leiders van meerdere agentschappen om kansen te bespreken voor Filippijns leiderschap op het gebied van ASEAN-kust- en zeebescherming. 

De Associatie van Zuidoost-Aziatische Naties (ASEAN) viert binnenkort haar 50e verjaardag.  Lidstaten: Brunei, Birma (Myanmar), Cambodja, Indonesië, Laos, Maleisië, Filippijnen, Singapore, Thailand en Vietnam    

De mariene biodiversiteit van de regio  
De 625 miljoen mensen van de 10 ASEAN-landen zijn afhankelijk van een gezonde mondiale oceaan, in sommige opzichten meer dan in de meeste andere regio's van de wereld. De territoriale wateren van de ASEAN omvatten een gebied dat drie keer zo groot is als het landoppervlak. Gezamenlijk halen ze een groot deel van hun BBP uit visserij (lokale en volle zee) en toerisme, en iets minder uit aquacultuur voor binnenlandse consumptie en export. Toerisme, de snelst groeiende industrie in veel ASEAN-landen, is afhankelijk van schone lucht, schoon water en gezonde kusten. Andere regionale oceaanactiviteiten zijn onder meer de scheepvaart voor de export van landbouwproducten en andere producten, evenals de productie en export van energie.

De ASEAN-regio omvat de Koraaldriehoek, het gebied van zes miljoen vierkante kilometer tropisch water dat de thuisbasis is van 6 van de 7 soorten zeeschildpadden en meer dan 2,000 vissoorten. Alles bij elkaar herbergt de regio 15% van de wereldwijde visproductie, 33% van de zeegrasweiden, 34% van de koraalriffen en 35% van het mangroveareaal in de wereld. Helaas zijn er drie in verval. Dankzij herbebossingsprogramma's breiden mangrovebossen zich uit, wat zal helpen de kustlijnen te stabiliseren en de productiviteit van de visserij te verhogen. Slechts 2.3% van het uitgestrekte maritieme gebied van de regio wordt beheerd als beschermde gebieden (MPA's), wat het een uitdaging maakt om verdere achteruitgang van de gezondheid van kritieke oceaanbronnen te voorkomen.

Bedreigingen
De bedreigingen voor de gezondheid van de oceanen door menselijke activiteiten in de regio zijn vergelijkbaar met die in kustgebieden over de hele wereld, inclusief de effecten van koolstofemissies. Overontwikkeling, overbevissing, beperkt vermogen om wetten af ​​te dwingen tegen mensenhandel, bedreigde diersoorten, illegale visserij en andere illegale handel in wilde dieren en planten, en een gebrek aan middelen om te voorzien in afvalbeheer en andere infrastructuurbehoeften.

Tijdens de bijeenkomst meldde Dr. Taulaue-McManus dat de regio ook een hoog risico loopt op zeespiegelstijging, wat implicaties heeft voor de locatie van alle soorten kustinfrastructuur. Een combinatie van hogere temperaturen, dieper water en veranderende oceaanchemie brengt al het oceaanleven in de regio in gevaar, waardoor de locatie van soorten verandert en het levensonderhoud van bijvoorbeeld ambachtelijke en zelfvoorzienende vissers en degenen die afhankelijk zijn van duiktoerisme, wordt aangetast.

Behoeften
Om deze bedreigingen aan te pakken, benadrukten de deelnemers aan de workshop de noodzaak van beheer van rampenrisicovermindering, beheer van behoud van biodiversiteit, vermindering van vervuiling en afvalbeheer. ASEAN heeft dergelijk beleid nodig om gebruik toe te wijzen, een diverse economie te bevorderen, schade (aan mensen, habitats of gemeenschappen) te voorkomen en stabiliteit te ondersteunen door waarde op lange termijn te verkiezen boven winst op korte termijn.

Er zijn externe bedreigingen voor de regionale samenwerking door politiek/diplomatiek getouwtrek door andere naties, waaronder nieuw radicaal veranderd handels- en internationaal beleid van de nieuwe Amerikaanse regering. Er is ook een wereldwijde perceptie dat mensenhandelkwesties in de regio niet adequaat worden aangepakt.

Er zijn al goede regionale inspanningen op het gebied van visserij, handel in wilde dieren en wetlands. Sommige ASEAN-landen zijn goed in scheepvaart en andere in MPA's. Maleisië, een voormalig voorzitter, heeft het ASEAN Strategic Plan on the Environment (ASPEN) gelanceerd, waarin ook wordt aangegeven dat het aanpakken van deze behoeften een weg vooruit is met regionale oceaangovernance voor gecontroleerde duurzame welvaart.  

Als zodanig zullen deze 10 ASEAN-landen, samen met de rest van de wereld, de nieuwe blauwe economie definiëren die "duurzaam gebruik zal maken van de oceanen, zeeën en mariene hulpbronnen" (volgens VN-doelstelling voor duurzame ontwikkeling 14, die het onderwerp zal zijn van een meerdaagse internationale bijeenkomst in juni). Want het komt erop neer dat er juridische en beleidsinstrumenten moeten zijn voor het beheer van de blauwe economie, blauwe (groei) welvaart en traditionele oceaaneconomieën om ons naar een echt duurzame relatie met de oceaan te brengen. 

Voldoen aan de behoeften met oceaangovernance
Oceaangovernance is het raamwerk van regels en instellingen die ernaar streven de manier te organiseren waarop wij mensen omgaan met de kusten en de oceaan; om het groeiende menselijke gebruik van mariene systemen te rationaliseren en te beperken. De onderlinge verbondenheid van alle mariene systemen vereist coördinatie tussen individuele ASEAN-kuststaten en met de internationale gemeenschap voor de gebieden buiten de nationale jurisdictie, evenals met betrekking tot hulpbronnen van gemeenschappelijk belang.  

En met welk soort beleid worden deze doelen bereikt? Degenen die gemeenschappelijke principes van transparantie, duurzaamheid en samenwerking definiëren, kritieke gebieden beschermen om economische activiteiten te ondersteunen, op passende wijze beheren voor seizoensgebonden, geografische en soortenbehoeften, en zorgen voor harmonisatie met internationale, regionale, nationale en subnationale economische en sociaal-culturele doelen . Om het beleid goed te ontwerpen, moet ASEAN begrijpen wat het heeft en hoe het wordt gebruikt; kwetsbaarheid voor veranderingen in weerpatronen, watertemperatuur, chemie en diepte; en langetermijnbehoeften aan stabiliteit en vrede. Wetenschappers kunnen gegevens en baselines verzamelen en opslaan en monitoringkaders onderhouden die in de loop van de tijd kunnen worden voortgezet en die volledig transparant en overdraagbaar zijn.

Hieronder volgen de aanbevelingen van onderwerpen en thema's voor samenwerking van deze bijeenkomst in 2017, inclusief mogelijke sleutelelementen van de voorgestelde verklaring van de ASEAN-leiders over maritieme veiligheidssamenwerking en bescherming van het mariene milieu en/of mogelijke door de Filipijnen geleide initiatieven inzake de bescherming van het mariene milieu voor 2017 en daarna:

De hoogtepunten

MPA's en MPAN's
ASEAN-erfgoedparken
Carbon Emissions
Klimaatverandering
Verzuring van de oceaan
Biodiversiteit
Habitat
Trekkende soorten
Wildlife mensenhandel
Maritiem Cultureel Erfgoed
Toerisme
Aquacultuur
Vissen
Mensenrechten
IUU
zeebodem 
Mijnbouw op de zeebodem
Kabels
Scheepvaart / Scheepvaart

De themas

Regionale capaciteitsontwikkeling
Duurzaamheid
Behoud
Bescherming
Verzachting
Aanpassing
Transparantie
Traceerbaarheid
Levensonderhoud
Unificatie van ASEAN-beleid / continuïteit tussen regeringen
Bewustwording om onwetendheid te verminderen
Kennisdeling / Educatie / Outreach
Gemeenschappelijke beoordelingen / benchmarks
Gezamenlijk onderzoek / monitoring
Overdracht van technologie/best practices
Handhaving en handhavingssamenwerking
Jurisdictie / mandaten / harmonisatie van wetten

Items die naar de top stegen
De vertegenwoordigde agentschappen van de Filippijnen zijn van mening dat hun land een staat van dienst heeft om leiding te geven aan: MPA's en Marine Protected Area Networks; betrokkenheid van de gemeenschap, ook van lokale overheden, ngo's en inheemse volkeren; zoeken en delen van traditionele kennis; coöperatieve mariene wetenschappelijke programma's; ratificatie van relevante verdragen; en het aanpakken van bronnen van zwerfvuil op zee.

De sterkste aanbevelingen voor regionale acties betroffen de drie hierboven vermelde belangrijkste BBP-items (visserij, aquacultuur en toerisme). Ten eerste willen de deelnemers robuuste, goed beheerde visserijen zien voor lokale consumptie en voor exporthandelsmarkten. Ten tweede zien ze de noodzaak in van slimme aquacultuur die goed geplaatst en goed ontworpen is in overeenstemming met de ASEAN-normen. Ten derde bespraken we de behoefte aan echt ecotoerisme en een infrastructuur voor duurzaam toerisme die de nadruk leggen op het behoud van cultureel erfgoed, lokale gemeenschappen en deelname van publiek-private sector, herinvestering in de regio en levensvatbaarheid, en een vorm van "exclusieve" differentiatie die meer betekent winst.

Andere ideeën die het onderzoeken waard werden geacht, waren onder meer blauwe koolstof (mangroven, zeegras, compensaties voor koolstofvastlegging, enz.); hernieuwbare energie en energie-efficiëntie (meer onafhankelijkheid, en om afgelegen gemeenschappen te helpen bloeien); en zoeken naar manieren om bedrijven te erkennen wiens producten actief GOED zijn voor de oceaan.

Er zijn grote obstakels bij het implementeren van deze ideeën. Door twee en een half uur in de auto te zitten om ongeveer twee en een halve mijl af te leggen, hadden we aan het einde van de laatste sessie veel tijd om te praten. We waren het erover eens dat er veel oprecht optimisme en verlangen was om het juiste te doen. Uiteindelijk zal het zorgen voor een gezonde oceaan bijdragen aan een gezonde toekomst voor de ASEAN-landen. En een goed ontworpen regime voor oceaangovernance kan hen daarbij helpen.

Kopfoto: Rebecca Weeks/Marine Photobank