Vandaag de dag is The Ocean Foundation er trots op samen met eilandgemeenschappen op weg te gaan naar zelfbeschikking, klimaatbestendigheid en lokale oplossingen. De klimaatcrisis verwoest nu al eilandgemeenschappen in de VS en de rest van de wereld. Extreme weersomstandigheden, stijgende zeeën, economische verstoringen en gezondheidsbedreigingen die worden veroorzaakt of verergerd door door de mens veroorzaakte klimaatverandering, hebben een onevenredige invloed op deze gemeenschappen, ook al voldoen beleidsmaatregelen en programma's die niet zijn ontworpen voor eilanden routinematig niet aan hun behoeften. Daarom ondertekenen we met trots de Climate Strong Islands Declaration met onze partners uit eilandgemeenschappen in het Caribisch gebied, de Noord-Atlantische Oceaan en de Stille Oceaan.


De klimaatcrisis verwoest nu al eilandgemeenschappen in de Verenigde Staten en de rest van de wereld. De extreme weersomstandigheden, stijgende zeeën, economische verstoringen en gezondheidsbedreigingen die worden veroorzaakt of verergerd door door de mens veroorzaakte klimaatverandering, hebben onevenredige gevolgen voor deze gemeenschappen, ook al voldoen beleidsmaatregelen en programma's die niet zijn ontworpen voor eilanden routinematig niet aan hun behoeften. Met de ecologische, sociale en economische systemen waarvan de eilandbevolking afhankelijk is onder toenemende stress, moeten de heersende attitudes en benaderingen die benadeelde eilanden veranderen. We eisen actie op lokaal, staats-, nationaal en internationaal niveau om eilandgemeenschappen te helpen effectief te reageren op de klimaatcrisis waarmee onze beschaving wordt geconfronteerd.

Eilandgemeenschappen in de Verenigde Staten en over de hele wereld bevinden zich letterlijk in de frontlinie van de klimaatcrisis en hebben al te maken met:

  • extreme weersomstandigheden en stijgende zeeën die kritieke infrastructuur in gevaar brengen of vernietigen, waaronder elektriciteitsnetten, watersystemen, telecommunicatiefaciliteiten, wegen en bruggen en havenfaciliteiten;
  • vaak overbelaste systemen voor gezondheidszorg, voedsel, onderwijs en huisvesting;
  • veranderingen in het mariene milieu die de visserij verwoesten en de ecosystemen aantasten waarvan het levensonderhoud van veel eilanden afhankelijk is; En,
  • uitdagingen in verband met hun fysieke isolatie en, in de meeste gevallen, een relatief gebrek aan politieke macht.

Regelgeving en beleid die zijn ontworpen om gemeenschappen op het vasteland te dienen, zijn vaak niet goed voor eilanden, waaronder:

  • federale en nationale programma's en regels voor rampenparaatheid, noodhulp en herstel die niet adequaat reageren op de omstandigheden waarmee eilandgemeenschappen worden geconfronteerd;
  • energiebeleid en investeringen die de afhankelijkheid van het vasteland op kostbare en risicovolle manieren vergroten;
  • conventionele benaderingen van drinkwater- en afvalwatersystemen die eilanden benadelen;
  • huisvestingsnormen, bouwvoorschriften en voorschriften voor landgebruik die de kwetsbaarheid van eilandgemeenschappen vergroten; En,
  • bestendiging van systemen en beleid die de voedselonzekerheid vergroten.

De meest kwetsbare eilandgemeenschappen in de Verenigde Staten worden routinematig over het hoofd gezien, verwaarloosd of gemarginaliseerd. Voorbeelden zijn onder meer:

  • hulp bij het herstel na een ramp voor Puerto Rico en de Amerikaanse Maagdeneilanden is belemmerd door politiek, institutioneel getreuzel en ideologische aanstellerij;
  • kleine of geïsoleerde eilandgemeenschappen hebben vaak zeer weinig zorgverleners en diensten, en de bestaande zijn chronisch ondergefinancierd; En,
  • verlies van huisvesting en/of middelen van bestaan ​​draagt ​​bij tot hoge dakloosheid per hoofd van de bevolking en gedwongen verhuizing, zoals geïllustreerd door de nasleep van de orkanen Katrina, Maria en Harvey.

Met voldoende middelen zijn eilandgemeenschappen goed gepositioneerd om:

  • hefboomwerking van investeringen in energie, telecommunicatie, transport en andere technologieën om effectiever deel te nemen aan regionale en mondiale economieën;
  • deel veelbelovende lokale praktijken gericht op duurzaamheid en veerkracht;
  • proef innovatieve oplossingen voor duurzaamheid en klimaatmitigatie en -aanpassing;
  • baanbrekende, op de natuur gebaseerde oplossingen die de veerkracht van de kust vergroten en kusterosie voorkomen in het licht van zeespiegelstijging en heviger wordende stormen en natuurrampen;
  • model effectieve lokale implementatie van de Duurzame Ontwikkelingsdoelen van de Verenigde Naties.

Wij, de ondertekenaars, roepen overheidsinstanties, stichtingen, bedrijven, milieugroeperingen en andere organisaties op om:

  • Erken het potentieel van eilanden om transformatieve benaderingen van energie, transport, vast afval, landbouw, oceaan- en kustbeheer te ontwikkelen en te perfectioneren
  • Steun inspanningen om eilandeconomieën duurzamer, zelfvoorzienend en veerkrachtiger te maken
  • Beoordeel bestaand beleid, praktijken en prioriteiten om te bepalen of ze eilandgemeenschappen benadelen of marginaliseren
  • Op een respectvolle en participatieve manier samenwerken met eilandgemeenschappen om nieuwe initiatieven, programma's en projecten te ontwikkelen die hen helpen effectief te reageren op de groeiende klimaatcrisis en andere milieu-uitdagingen
  • Verhoog het niveau van financiering en technische ondersteuning dat beschikbaar is voor eilandgemeenschappen terwijl ze werken aan de transformatie van de kritieke systemen waarvan ze afhankelijk zijn
  • Ervoor zorgen dat eilandgemeenschappen zinvoller kunnen deelnemen aan financierings- en beleidsvormingsactiviteiten die van invloed zijn op hun toekomst

Bekijk hier de ondertekenaars van de Climate Strong Islands Declaration.