Todos Santos: behouden en veranderen

Mark Spalding

Groeten uit het zonnige Todos Santos, de op een na grootste stad in de gemeente La Paz, die werd gesticht in 1724. Tegenwoordig is het een kleine gemeenschap die elk jaar duizenden bezoekers ontvangt die de architectuur bewonderen, genieten van het heerlijke eten en ronddwalen de galerijen en andere winkels verscholen in de lage stucwerkgebouwen. In de buurt bieden de uitgestrekte zandstranden mogelijkheden om te surfen, zonnen en zwemmen.

Ik ben hier voor de Overleggroep Biologische Diversiteit's jaarvergadering. We hebben genoten van levendige sprekers en interessante gesprekken over de mondiale problemen die van invloed zijn op het welzijn van planten en dieren, en de habitats waarvan ze afhankelijk zijn. Dr. Exequiel Ezcurra opende de bijeenkomst met een keynote speech tijdens ons openingsdiner. Hij is al lang een pleitbezorger voor de natuurlijke en culturele hulpbronnen van Baja California.

PLAATS MJS FOTO HIER

De formele bijeenkomst begon in het historische oude theater in het centrum van de stad. We hoorden van verschillende mensen over pogingen om land en oceanen op landschapsschaal te beschermen. Kris Tompkins van Conservación Patagonica beschreef de gezamenlijke inspanningen van haar organisatie om nationale parken op landschapsschaal in Chili en Argentinië te vestigen, waarvan sommige zich uitstrekken van de Andes tot aan de zee, en veilige huizen bieden aan zowel condors als pinguïns.

Afgelopen middag laat, hoorden we van verschillende panelleden over manieren waarop ze werken om veilige plekken te bieden aan de activisten die werken aan de bescherming van gemeenschappen, het bevorderen van schone lucht en schoon water en het behoud van het natuurlijke hulpbronnenerfgoed van hun land. Activisten worden over de hele wereld aangevallen, ook in landen die over het algemeen als veilig worden beschouwd, zoals Canada en de Verenigde Staten. Deze presentatoren boden verschillende manieren aan waarop we het veiliger kunnen maken om onze planeet en de gemeenschappen die afhankelijk zijn van gezonde natuurlijke hulpbronnen te beschermen, dat wil zeggen, wij allemaal.

Gisteravond verzamelden we ons op een prachtig strand aan de Stille Oceaan, ongeveer 20 minuten van het stadscentrum. Het was zowel geweldig als moeilijk om daar te zijn. Aan de ene kant strekken het zandstrand en de beschermende duinen zich kilometers ver uit, en de beukende golven, de zonsondergang en de schemering lokten de meesten van ons vol ontzag naar de waterkant. Aan de andere kant, toen ik om me heen keek, kon ik niet anders dan mijn duurzaamheidshoed opzetten. De faciliteit zelf was gloednieuw - de aanplant was waarschijnlijk net voltooid kort voordat we aankwamen voor ons avondeten. Het is uitsluitend ontworpen om strandgangers (en evenementen zoals het onze) te ondersteunen en staat vierkant in de duinen die zijn geëgaliseerd voor paden naar het open strand. Het is een grote openluchtfaciliteit met een royaal zwembad, een muziektent, een royale dansvloer, een palapa van meer dan 40 meter breed, meer verharde plekken voor extra zitplaatsen en een volledige keuken en bad- en douchefaciliteiten. Het lijdt geen twijfel dat het zonder een dergelijke voorziening veel moeilijker zou zijn geweest om 130 of meer vergaderdeelnemers met de kust en de zee te verbinden.

STRANDFOTO HIER

En toch zal deze geïsoleerde buitenpost van toeristische ontwikkeling niet lang geïsoleerd blijven, daar ben ik zeker van. Het maakt waarschijnlijk deel uit van wat een lokale leider omschreef als een komende "lawine van ontwikkeling" die niet altijd ten goede is. De bezoekers die komen genieten van de stad, zijn hier ook om te surfen, zwemmen en zonnen. Te veel bezoekers en te veel slecht geplande constructies om aan hun verwachtingen te voldoen, en de natuurlijke systemen die hen aantrekken raken overweldigd. Het is een balans tussen de gemeenschap laten profiteren van de locatie en voorkomen dat de schaal te groot wordt om de voordelen in de loop van de tijd duurzaam te maken.

ZWEMBAD FOTO HIER

Ik werk al meer dan drie decennia in Baja. Het is een prachtige, magische plek waar de woestijn keer op keer op verbazingwekkende manieren de zee ontmoet, en het is de thuisbasis van vogels, vleermuizen, vissen, walvissen, dolfijnen en honderden andere gemeenschappen, waaronder mensen. De Ocean Foundation is er trots op tien projecten te mogen hosten die werken aan de bescherming en verbetering van deze gemeenschappen. Ik ben verheugd dat zoveel financiers die om deze gemeenschappen geven, een klein hoekje van het schiereiland uit de eerste hand hebben kunnen ervaren. We kunnen hopen dat ze herinneringen aan natuurlijke schoonheid en rijke culturele geschiedenis mee naar huis nemen, en ook een hernieuwd besef dat mens en dier veilige, schone en gezonde plekken nodig hebben om te leven.