Walvisstrandingen en de behoefte aan langetermijnoplossingen

Een verklaring van Mark J. Spalding van de Ocean Foundation

Mensen maken zich terecht zorgen over het aantal potvissen en bultruggen dat is gestrand op de Atlantische stranden van Maine tot Florida. Dwergvinvissen sterven ook in ongebruikelijke snelheden. Mensen zijn ook terecht bezorgd over de meer dan 600 grijze walvissen uit de Stille Oceaan die de afgelopen vier jaar zijn gestrand op stranden in Mexico, de VS en Canada. Even bezorgd zijn de wetenschappers en andere experts van het Commissie voor zeezoogdierenevenals NOAA Visserij, de verantwoordelijke afdeling van de National Oceanic and Atmospheric Administration. 

Helaas is de recente golf van strandingen van bultruggen en dwergvinvissen gewoon een nieuwe fase van de langdurige "Unusual Mortality Event" of UME, een formele aanduiding die moet worden gemaakt aan de hand van criteria die zijn voorgeschreven door de Marine Mammal Protection Act. Voor bultruggen aan de oostkust begon deze UME in 2016!

Dus, wat betekent het om een ​​overlijdensgebeurtenis te hebben die zich over zeven jaar heeft uitgestrekt? Wat veroorzaakt het? 

Wetenschappers van overheidsinstanties en onderzoeksinstellingen proberen dat uit te zoeken. Niet alle dode walvissen kunnen goed worden beoordeeld, vaak omdat de ontbinding al te ver gevorderd is tegen de tijd dat ze worden gelokaliseerd. Bijna de helft van de autopsie op de gestrande walvissen vertoont echter tekenen van aanvaringen met schepen of verstrikkingen. Daarnaast zijn er onbekende factoren zoals de impact van giftige algenbloei op de voedselvoorziening en virussen en andere infectieziekten die een rol hebben gespeeld bij de sterfte van zeezoogdieren in eerdere UME's. 

Het is duidelijk dat wij als gemeenschap voor het behoud van de oceaan stappen kunnen ondernemen om ervoor te zorgen dat zeeschepen van elke omvang zich houden aan de voorzorgsmaatregelen van de NOAA en andere richtlijnen om de kans op het raken van een walvis te verkleinen. De wetenschap ondersteunt het vertragen van kleinere boten (35 tot 64 voet) om te voldoen aan dezelfde langdurige vereisten voor schepen van meer dan 64 voet. Afgelopen herfst stuitte het voorstel van NOAA om precies dat te doen op scherpe tegenstand van de eigenaren van die kleinere schepen. 

We kunnen doorgaan met verwijderen spookuitrusting en vereisen technische verbeteringen aan vistuig om verstrikkingen te voorkomen. Per slot van rekening hebben we zojuist een van de overgebleven Atlantische walvissen verloren door verstrikt te raken in Canadees vistuig. Als ten minste 40% van de vroegtijdige toekomstige walvissterfte kan worden voorkomen door deze dingen die kunnen worden gecontroleerd, moeten we ervoor zorgen dat dit gebeurt. 

We kunnen investeren in het onderzoek dat ons veel nauwkeurigere gegevens zou opleveren over hoeveel bultruggen zich momenteel gedurende het hele jaar of een deel van het jaar in de Atlantische wateren van de VS bevinden. We kunnen de oorzaken onderzoeken van ongebruikelijke strandingen van potvissen die zich in andere delen van de wereld hebben voorgedaan. We kunnen ervoor zorgen dat de Marine Mammal Stranding Network-organisaties over de financiële en personele middelen beschikken die ze nodig hebben om snel te reageren en de nodige bemonstering en analyse voor toxines of andere markers uit te voeren. 

We hebben ook de verantwoordelijkheid om ervoor te zorgen dat er geen haast wordt gemaakt met het beoordelen van andere oorzaken op basis van vermoedens in plaats van bewijs. Het is waar dat de oceaan erg luidruchtig is vanwege menselijke activiteiten. Toch is de scheepvaart een van de meest klimaatvriendelijke manieren om goederen en materialen te vervoeren - en de industrie staat onder druk om schoner, stiller en efficiënter te zijn. Wind op zee biedt grote beloften als schone bron van elektrische energie - en de industrie staat onder druk om zo schoon en stil mogelijk te zijn.

“Hoge intensiteitslawaai, zoals de seismische explosies die de olie- en gasindustrie gebruikt om diep onder de zeebodem te zoeken, kan zeezoogdieren, vissen en andere soorten in grote delen van de oceaan verstoren, en het lawaai van de commerciële scheepvaart heeft een constant lawaai veroorzaakt. . Maar de geluiden geproduceerd door de pre-bouwonderzoeken van offshore wind zijn veel lager in energie dan krachtigere industriële bronnen, en zijn meestal zeer directioneel, waardoor het zeer onwaarschijnlijk is dat ze de walvissen van New York en New Jersey hebben verdreven om te stranden."

Francine Kershaw en Alison Chase, NRDC

Wat belangrijk is, is dat ELKE menselijke activiteit in de oceaan moet worden gecontroleerd op negatieve effecten op de gezondheid van de oceaan en het leven daarin. De regels die deze activiteiten beheersen, moeten worden opgesteld en gehandhaafd met het welzijn van het zeeleven als topprioriteit. Met de juiste investering in onderzoek en handhaving kunnen we de oorzaken van walvissterfte verminderen die we begrijpen en kunnen voorkomen. En we kunnen oplossingen zoeken voor de walvissterfte die we nog niet begrijpen.