Arktiku: Një rajon i konfliktit ose bashkëpunimit në të ardhmen

Këtë javë anija e parë e lundrimit nisi për një udhëtim trans-arktik, shoqëruar me titujt që shpallin nivelin më të ulët të akullit të detit Arktik të regjistruar në 125 vitet e fundit. Një lundrim tre-javor kërkon një hap të madh logjistik në kohën më të mirë - në Arktik, kërkoi muaj planifikim dhe konsultim me Rojet Bregdetare të SHBA-së dhe agjenci të tjera qeveritare. Përveç efekteve të ndotjes akustike dhe ndikimeve të tjera, anijet e lundrimit nuk duket të jenë një çështje që mund të gjenerojë konflikte në të ardhmen ndërsa ujërat e Arktikut ngrohen - por parashikimi i konfliktit dhe kërkimi për ta zgjidhur atë paraprakisht është një nga qëllimet e Këshillit Arktik. . I kërkova anëtarit tonë të Bordit Bill Eichbaum, i cili është ekspert në çështjet e Arktikut dhe i angazhuar aktivisht në procesin e Këshillit Arktik, të ndajë mendimet e tij.

Mark J. spalding

Ndër ndikimet më dramatike të ngrohjes globale është ndryshimi i Arktikut, duke përfshirë shkrirjen e paprecedentë të akullit dhe borës, humbjen e habitatit për speciet unike globale dhe kërcënimet për modelet shekullore të jetesës njerëzore. Në të njëjtën kohë, ndërsa Arktiku bëhet më i aksesueshëm dhe etja globale për burimet natyrore vazhdon, ka një nxitim për të shfrytëzuar burimet e rajonit.

Shtypi popullor ka qenë i prirur të ngrejë spektrin e konfliktit të mundshëm midis kombeve ndërsa kjo valë më e re e shfrytëzimit të burimeve përshpejtohet. Këto shqetësime janë përkeqësuar më tej pasi tensionet janë rritur midis vendeve të NATO-s dhe Rusisë për Ukrainën dhe çështje të tjera gjeopolitike. Dhe, në fakt, ka disa shembuj të vendeve të Arktikut duke rritur praninë ushtarake në territoret e tyre Arktike.

Megjithatë, unë besoj se Arktiku nuk ka gjasa të shpërthejë në një zonë të re konflikti ndërsa kombet ndjekin zhvillimin e burimeve të tij. Krejt e kundërta, ka pak raste të mosmarrëveshjeve për territorin aktual, ku më të rëndësishmet përfshijnë vetëm Kanadanë, Shtetet e Bashkuara dhe Danimarkën. Për më tepër, pretendimet shumë të vërejtura ruse në lidhje me shtratin e detit të Oqeanit Arktik janë ndër përpjekjet e shumicës së kombeve të Arktikut për të bërë pretendime të ngjashme. Të gjitha këto i nënshtrohen përcaktimit dhe zgjidhjes në përputhje me dispozitat e Konventës së OKB-së për të Drejtën e Detit. Është ironike që dështimi i Shteteve të Bashkuara për të aderuar në këtë konventë do të thotë se ne me sa duket nuk jemi në gjendje të përsosim pretendime të tilla.

Nga ana tjetër, edhe një rajon Arktik më i aksesueshëm do të vazhdojë të jetë një vend i rrezikshëm dhe i vështirë për të kryer aktivitete komplekse ekonomike. Për një sërë arsyesh, kjo do të thotë se bashkëpunimi qeveritar në qeverisje është thelbësor për të ofruar platformën që një aktivitet i tillë të ecë përpara në një mënyrë që të jetë e qëndrueshme nga pikëpamja mjedisore, sociale dhe ekonomike.   

Që nga viti 1996, Këshilli i Arktikut i përbërë nga tetë vendet e Arktikut, pjesëmarrës të përhershëm që përfaqësojnë njerëzit indigjenë dhe vëzhgues ka qenë pika qendrore për zhvillimin e shkencës së nevojshme për të përballuar këtë sfidë. Nën udhëheqjen e Qeverisë së SHBA-së, aktualisht kryetar i Këshillit, një Task Forcë po shqyrton masa më të forta për të siguruar zbatimin e rekomandimeve të Këshillit. Ne nje gazeta e fundit botuar nga The Polar Record I trajtova çështje kyçe për të forcuar qeverisjen e Arktikut, veçanërisht në mjedisin detar. Në këtë pikë, vendet e Arktikut, përfshirë Rusinë, po shqyrtojnë pozitivisht opsionet për arritjen e një bashkëpunimi të tillë.

Këtë verë një anije turistike me mbi një mijë pasagjerë po kalon Arktikun kanadez, duke përfshirë nëpër dete ku një anije me një të dhjetën e asaj madhësie u rrëzua kohët e fundit, duke kërkuar evakuimin e të gjithë pasagjerëve dhe ekuipazhit. Pas verës së vitit 2012, Shell ndërpreu kërkimin e ardhshëm të hidrokarbureve në detet Bering dhe Chukchi pas aksidenteve të shumta dhe gabimeve, por zhvillimi vazhdon diku tjetër në Arktik. Edhe tani, flotat ujore të largëta po lëvizin gjithnjë drejt veriut në ndjekje të peshqve. Nëse vendet e Arktikut nuk mund të zhvillojnë mekanizma të fortë për bashkëpunim në qeverisjen e rajonit, këto dhe aktivitete të tjera do të jenë po aq shkatërruese për botën natyrore siç ka ndodhur diku tjetër. Me bashkëpunim të fortë, ato mund të jenë të qëndrueshme jo vetëm për burimet natyrore të rajonit, por edhe për njerëzit e Arktikut.