O Zaman ve Şimdi Dünyada Sulak Alanları Korumak: Ramsar Sözleşmesi

Luke Elder tarafından
Sabine Wetlands Walk, Hackberry, Louisiana (Fotoğraf Louisiana Tourism Locations & Events'in izniyle – Peter A Mayer Advertising / Doç. Kreatif Direktör: Neil Landry; Hesap Yöneticileri: Fran McManus & Lisa Costa; Sanat Prodüksiyonu: Janet Riehlmann)
Sabine Wetlands Walk, Hackberry, Louisiana (Fotoğraf Louisiana Tourism Locations & Events'in izniyle – Peter A Mayer Advertising / Doç. Kreatif Direktör: Neil Landry; Hesap Yöneticileri: Fran McManus & Lisa Costa; Sanat Prodüksiyonu: Janet Riehlmann)

Her yıl, endişeli kıyı toplulukları, nerede olduklarına bağlı olarak olgunlaştıklarında kasırga veya tayfun olarak bilinen, yaklaşan tropikal siklonların tahminini izliyor. Geçen ay Isaac Kasırgası'nın yaptığı gibi, bu fırtınalar karaya yaklaştığında, fırtına yolundaki topluluklara onları fırtınanın en kötü etkilerinden korumada kıyıdaki sulak alanların, ormanların ve diğer yaşam alanlarının değeri hatırlatılıyor.

Günümüzün yükselen deniz seviyeleri ve ısınan bir iklim dünyasında, sulak alanlar ve sulak alan ekosistem işlevleri, iklim değişikliğine uyum sağlama ve hafifletmenin ayrılmaz bir parçasıdır. Ek olarak, sulak alanlar önemli bir ekonomik, bilimsel ve rekreasyonel değer kaynağıdır. Yine de bu ekosistemler bozulma ve yıkımla karşı karşıya.
RAMSARGelişmenin kara tarafından sulak alanlara kademeli olarak girmesi ve insan yapımı su yolları ve diğer faaliyetler nedeniyle sulak alanların sudan erozyona uğraması nedeniyle sulak alanlarda onarılamaz kayıplar olabilir. 40 yılı biraz aşkın bir süre önce, uluslar sulak alanların ve yakınlardaki yaşam alanlarının değerini tanımak ve bunların korunması için bir çerçeve geliştirmek üzere bir araya geldi. Ramsar Sözleşmesi, bu tecavüzün önlenmesine yardımcı olmak ve dünya çapındaki sulak alanların restorasyonu, rehabilite edilmesi ve korunmasına yönelik çabaları desteklemek için tasarlanmış uluslararası bir anlaşmadır. Ramsar Sözleşmesi, su rejimlerinin düzenlenmesi ve ekosistem seviyesinden türler seviyesine kadar biyoçeşitlilik için sağladıkları habitat gibi benzersiz ekolojik işlevleri ve hizmetleri nedeniyle sulak alanları korur.
Orijinal Sulak Alanlar Sözleşmesi 1971'de İran'ın Ramsar şehrinde düzenlendi. 1975'te Sözleşme tam olarak yürürlükteydi ve sulak alanların ve bunların doğal kaynaklarının ve hizmetlerinin sürdürülebilir şekilde korunması ve sürdürülmesi için ulusal ve uluslararası eylem ve işbirliği için bir çerçeve sağlıyordu. . Ramsar Sözleşmesi, üye ülkelerin belirli sulak alan alanlarının ekolojik bütünlüğünü ve bu sulak alanların sürdürülebilir kullanımını sürdürmelerini taahhüt eden hükümetler arası bir anlaşmadır. Sözleşmenin misyon beyanı “tüm sulak alanların yerel, bölgesel ve ulusal eylemler ve uluslararası işbirliği yoluyla dünya çapında sürdürülebilir kalkınmanın sağlanmasına bir katkı olarak korunması ve akıllıca kullanılması”dır.
Ramsar Sözleşmesi, diğer benzer küresel çevre çabalarından iki önemli yönden benzersizdir. İlk olarak, diğer MEA'lar ve STK'lar ile çalışmasına ve diğer tüm biyolojik çeşitlilikle ilgili anlaşmalarla bağlantılı olarak bilinen bir anlaşma olmasına rağmen, Birleşmiş Milletler Çok Taraflı Çevre Anlaşmaları sistemine bağlı değildir. İkincisi, belirli bir ekosistemle ilgilenen tek küresel çevre anlaşmasıdır: sulak alanlar. Sözleşme, “bataklıklar ve bataklıklar, göller ve nehirler, ıslak otlaklar ve turbalıklar, vahalar, haliçler, deltalar ve gelgit düzlükleri, kıyıya yakın deniz alanları, mangrovlar ve mercan resifleri ve insan yapımı sulak alanları” içeren nispeten geniş bir sulak alan tanımı kullanır. balık göletleri, pirinç tarlaları, rezervuarlar ve tuz tavaları gibi yerler.
Ramsar Sözleşmesi'nin temel taşı, Sözleşme'nin tüm dünyadaki kıyı ve deniz kaynaklarının sağlığı için önemli alanlar olarak belirlediği tüm sulak alanların bir listesi olan Ramsar Uluslararası Öneme Sahip Sulak Alanlar Listesi'dir.
Listenin amacı, “küresel biyolojik çeşitliliğin korunması ve ekosistem bileşenlerinin, süreçlerinin ve faydalarının/hizmetlerinin sürdürülmesi yoluyla insan yaşamının sürdürülmesi için önemli olan uluslararası bir sulak alan ağı geliştirmek ve sürdürmektir.” Ramsar Sözleşmesine katılarak, her ülke en az bir sulak alanı Uluslararası Öneme Sahip Sulak Alan olarak belirlemekle yükümlüyken, diğer alanlar diğer üye devletler tarafından belirlenen sulak alanlar listesine dahil edilmek üzere seçilir.
Kuzey Amerika'da bulunan Uluslararası Öneme Sahip Ramsar Sulak Alanlarına bazı örnekler arasında Chesapeake Körfezi Estuarine Kompleksi (ABD), Campeche'deki (Meksika) Laguna de Términos Koruma Alanı, Küba'nın Isla de la Juventud'un güney ucundaki koruma alanı, Everglades Ulusal Parkı yer alır. Florida (ABD) ve Kanada'nın Fraser Nehri Deltası'ndaki Alaska bölgesi. Sözleşme ile tesis edilen ekolojik ve biyolojik bütünlüğü korumakta zorlanan herhangi bir Ramsar sahası, özel bir listeye alınabilmekte ve sahanın karşılaştığı sorunların çözümü için teknik yardım alabilmektedir. Ayrıca ülkeler, sulak alan koruma projelerini tamamlamak için Ramsar Küçük Hibe Fonu ve Gelecek için Sulak Alanlar Fonu aracılığıyla destek almak için başvuruda bulunabilirler. ABD Ulusal Balık ve Yaban Hayatı Servisi, ABD'deki 34 Ramsar sahası için lider kuruluş olarak hizmet veriyor ve diğer ülkelerle koordinasyon sağlıyor.
Ramsar Konvansiyonu, Konvansiyonun kılavuz ilkelerinin ve politikalarının daha fazla uygulanmasını tartışmak ve teşvik etmek için her üç yılda bir Akit Taraflar Konferansı (COP) düzenler. Günlük faaliyetler açısından, Sözleşmeyi uluslararası düzeyde yöneten İsviçre'nin Gland kentinde bir Ramsar Sekreterliği bulunmaktadır. Ulusal düzeyde, her Akit Tarafın kendi ülkesinde Sözleşme'nin esaslarının uygulanmasını denetleyen atanmış bir İdari Makamı vardır. Ramsar Sözleşmesi uluslararası bir çaba olmakla birlikte, Sözleşme aynı zamanda üye ülkeleri kendi ulusal sulak alan komitelerini kurmaya, STK katılımını dahil etmeye ve sulak alanların korunmasına yönelik çabalarına sivil toplum katılımını dahil etmeye teşvik etmektedir.
Temmuz 2012, Romanya'nın Bükreş kentinde düzenlenen Ramsar Sözleşmesi Akit Taraflar Konferansı'nın 11. Toplantısı oldu. Orada, sulak alanların sürdürülebilir turizminin yeşil bir ekonomiye nasıl katkıda bulunduğu vurgulandı.
Konferans, yapılan büyük işleri onurlandıran övgülerle ve dünya çapında sulak alanların korunması ve restorasyonuna yönelik sürekli azim ve bağlılığın gerekliliğinin kabul edilmesiyle sona erdi. Okyanus koruma açısından, Ramsar Sözleşmesi okyanus sağlığı için en kritik yapı taşlarından birinin korunmasını desteklemektedir.
Amerika Birleşik Devletleri: 34 Ramsar Sahası, 4,122,916.22 Dönüm, 15 Haziran 2012 itibariyle (Kaynak: USFWS)

Ash Meadows Ulusal Yaban Hayatı Sığınağı 18/12/86    
Nevada
9,509 ha
Bolinas Lagünü 01/09/98    
Kaliforniya
445 ha
Önbellek-Alt Beyaz Nehirler 21/11/89    
Arkansas
81,376 ha
Önbellek Nehri-Cypress Creek Sulak Alanları 01/11/94    
Illinois
24,281 ha
Caddo Gölü 23/10/93    
Teksas
7,977 ha
Catahoula Gölü 18/06/91    
Louisiana
12,150 ha
Chesapeake Bay Haliç Kompleksi 04/06/87    
Virjinya
45,000 ha
Cheyenne Altları 19/10/88    
Kansas
10,978 ha
Congaree Ulusal Parkı 02/02/12    
Güney Carolina
10,539 ha
Connecticut Nehri Halici ve Tidal Sulak Alanlar Kompleksi 14/10/94    
Connecticut
6,484 ha
Tirbuşon Bataklığı Koruma Alanı 23/03/09    
Florida
5,261 ha
Delaware Körfezi Halici 20/05/92    
Delaware, New Jersey
51,252 ha
Edwin B Forsythe Ulusal Yaban Hayatı Sığınağı 18/12/86    
New Jersey
13,080 ha
Everglades Ulusal Parkı 04/06/87    
Florida
610,497 ha
Francis Beidler Ormanı 30/05/08    
Güney Carolina
6,438 ha
Otlak Ekolojik Alanı 02/02/05    
Kaliforniya
65,000 ha
Humbug Bataklığı 20/01/10    
Michigan
188 ha
Horicon Bataklığı 04/12/90    
Wisconsin
12,912 ha
İzembek Lagünü Ulusal Yaban Hayatı Sığınağı 18/12/86    
Alaska
168,433 ha
Kakagon ve Bad River Sloughs 02/02/12    
Wisconsin
4,355 ha
Kawainui ve Hamakua Marsh Kompleksi 02/02/05    
Hawaii
414 ha
Laguna de Santa Rosa Sulak Alan Kompleksi 16/04/10    
Kaliforniya
1576 ha
Okefenokee Ulusal Yaban Hayatı Sığınağı 18/12/86    
Gürcistan, Florida
162,635 ha
Palmyra Atolü Ulusal Yaban Hayatı Sığınağı 01/04/11    
Hawaii
204,127 ha
Pelikan Adası Ulusal Yaban Hayatı Sığınağı 14/03/93    
Florida
1,908 ha
Quivira Ulusal Yaban Hayatı Sığınağı 12/02/02    
Kansas
8,958 ha
Roswell Artezyen Sulak Alanları 07/09/10    
Yeni Meksika
917 ha
Sand Lake Ulusal Yaban Hayatı Sığınağı 03/08/98    
Güney Dakota
8,700 ha
Sue ve Wes Dixon, Hennepin &'deki Su Kuşu Barınağı
Hopper Gölleri 02/02/12    
Illinois
1,117 ha
Emiquon Kompleksi 02/02/12    
Illinois
5,729 ha
Tijuana Nehri Ulusal Haliç Araştırma Rezervi 02/02/05    
Kaliforniya
1,021 ha
Tomales Körfezi 30/09/02    
Kaliforniya
2,850 ha
Yukarı Mississippi Nehri Taşkın Yatağı Sulak Alanları 05/01/10    
Minnesota, Wisconsin, Iowa, Illinois
122,357 ha
Wilma H. ​​Schiermeier Olentangy Nehri Sulak Alan Araştırma Parkı 18/04/08    
Ohio
21 ha
Luke Elder, 2011 yazında TOF araştırma yaz stajyeri olarak görev yaptı. Ertesi yıl, İspanya Ulusal Araştırma Konseyi'nde Çevre Ekonomisi Grubunda çalışarak staj yaptığı İspanya'da eğitim gördü. Bu yaz Luke, The Nature Conservancy için arazi yönetimi ve idaresi yapan bir Koruma Stajyeri olarak çalıştı. Middlebury College'da son sınıf öğrencisi olan Luke, Koruma Biyolojisi ve Çevre Çalışmaları alanında uzmanlaşmakta olup yan dal İspanyolca'dır ve gelecekte deniz koruma alanında bir kariyer bulmayı ummaktadır.