2017 Boyd N. Lyon Sea Turtle Fund Recipient

Το Boyd N. Lyon Sea Turtle Fund δημιουργήθηκε στη μνήμη του Boyd N. Lyon και παρέχει ετήσια υποτροφία σε έναν φοιτητή θαλάσσιας βιολογίας του οποίου η έρευνα επικεντρώνεται στις θαλάσσιες χελώνες. Το ταμείο δημιουργήθηκε από οικογένεια και αγαπημένα πρόσωπα σε συνεργασία με το The Ocean Foundation για να παρέχει υποστήριξη σε εκείνα τα έργα που ενισχύουν την κατανόησή μας για τη συμπεριφορά των θαλάσσιων χελωνών, τις ανάγκες των ενδιαιτημάτων, την αφθονία, τη χωρική και χρονική κατανομή, την ασφάλεια των καταδύσεων στην έρευνα, μεταξύ άλλων. Ο Μπόιντ δούλευε σε μεταπτυχιακό στη Βιολογία στο Πανεπιστήμιο της Κεντρικής Φλόριντα και έκανε έρευνα στο Ινστιτούτο Έρευνας Θαλάσσιας Χελώνας UCF στην παραλία της Μελβούρνης όταν πέθανε τραγικά κάνοντας αυτό που του άρεσε περισσότερο, προσπαθώντας να αιχμαλωτίσει μια άπιαστη θαλάσσια χελώνα. Πολλοί φοιτητές υποβάλλουν αίτηση για την υποτροφία κάθε χρόνο, αλλά ο αποδέκτης πρέπει να έχει αληθινό πάθος για τις θαλάσσιες χελώνες σαν του Boyd.

Ο φετινός αποδέκτης της υποτροφίας Boyd N. Lyon Sea Turtle Fund είναι ο Juan Manuel Rodriquez-Baron. Ο Χουάν αυτή τη στιγμή συνεχίζει το διδακτορικό του στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας, στο Wilmington. Το προτεινόμενο σχέδιο του Juan περιλαμβάνει την αξιολόγηση των παρεμπιπτόντων αλιευμάτων και των φυσιολογικών ρυθμών των δερμάτινων χελωνών του Ανατολικού Ειρηνικού μετά την απελευθέρωση σε περιοχές αναζήτησης τροφής στις ακτές της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής. Διαβάστε παρακάτω ολόκληρο το σχέδιο του:

​

1. Ιστορικό του ερευνητικού ερωτήματος 
Η δερμάτινη χελώνα του Ανατολικού Ειρηνικού (EP) (Dermochelys coriacea) εκτείνεται από το Μεξικό έως τη Χιλή, με κύριες παραλίες φωλιάσματος στο Μεξικό και την Κόστα Ρίκα (Santidrián Tomillo et al. 2007· Sarti Martínez et al. 2007) και κύρια πεδία αναζήτησης τροφής σε υπεράκτια ύδατα Κεντρική και Νότια Αμερική (Shillinger et al. 2008, 2011; Bailey et al. 2012). Η δερματοχελώνα του EP κατατάσσεται από την IUCN ως Κρίσιμα Απειλούμενη και έχει τεκμηριωθεί δραματική μείωση του αριθμού των θηλυκών που φωλιάζουν στις κύριες παραλίες φωλιάσματος ευρετηρίου (http://www.iucnredlist.org/details/46967807/0). Υπολογίζεται ότι υπάρχουν σήμερα λιγότερες από 1000 ενήλικες θηλυκές δερματοχελώνες EP. Η ακούσια σύλληψη ενηλίκων και υπο-ενήλικων δερματοχελώνων από αλιεία που δραστηριοποιούνται σε ενδιαιτήματα αναζήτησης τροφής αυτού του είδους προκαλεί ιδιαίτερη ανησυχία, δεδομένης της ισχυρής επιρροής που έχουν αυτά τα στάδια ζωής στη δυναμική του πληθυσμού (Alfaro-Shigueto et al. 2007, 2011; Wallace et al. al. 2008). Τα αποτελέσματα από έρευνες σε λιμάνια που πραγματοποιήθηκαν κατά μήκος των ακτών της Νότιας Αμερικής δείχνουν ότι μεταξύ 1000 και 2000 δερμάτινες χελώνες EP αλιεύονται σε περιφερειακές αλιευτικές δραστηριότητες μικρής κλίμακας ετησίως και περίπου το 30% – 50% των αιχμαλωτισμένων χελωνών πεθαίνουν (NFWF και IUCN/SSC Ομάδα ειδικών για τη θαλάσσια χελώνα). Η NOAA έχει κατατάξει τη δερματοχελώνα του Ειρηνικού ως ένα από τα οκτώ «Είδη στο προσκήνιο» και έχει ορίσει τον μετριασμό των παρεμπιπτόντων αλιευμάτων ως μία από τις κορυφαίες προτεραιότητες διατήρησης για την ανάκτηση αυτού του είδους. Τον Μάρτιο του 2012, συγκροτήθηκε μια Ομάδα Εργασίας Εμπειρογνωμόνων για να αναπτύξει ένα Περιφερειακό Σχέδιο Δράσης για να σταματήσει και να αντιστρέψει την παρακμή της δερμάτινης χελώνας του ΕΚ. Το Περιφερειακό Σχέδιο Δράσης τονίζει την κρίσιμη σημασία του εντοπισμού περιοχών υψηλού κινδύνου παρεμπιπτόντων αλιευμάτων και συνιστά συγκεκριμένα την επέκταση των αξιολογήσεων παρεμπιπτόντων αλιευμάτων θαλάσσιας χελώνας που βασίζονται σε λιμάνια ώστε να συμπεριλάβουν τον Παναμά και την Κολομβία. Επιπλέον, το Περιφερειακό Σχέδιο Δράσης αναγνωρίζει ότι η θνησιμότητα λόγω παρεμπιπτόντων αλιευμάτων αποτελεί μια τρομερή πρόκληση για τις προσπάθειες αποκατάστασης δερμάτινων χελωνών του ΕΚ και υποστηρίζει ότι η καλύτερη κατανόηση των ποσοστών θνησιμότητας μετά την αλληλεπίδραση είναι ζωτικής σημασίας για μια ορθή αξιολόγηση του πραγματικού αντίκτυπου των παρεμπιπτόντων αλιευμάτων αλιείας. αυτό το είδος.

2. Στόχοι 
2.1. Ενημερώστε ποιοι στόλοι αλληλεπιδρούν με δερμάτινες πλάτες και ποιες εποχές και περιοχές έχουν ιδιαίτερη σημασία για αυτές τις αλληλεπιδράσεις. Επίσης, για τη διεξαγωγή εργαστηρίων με τους ψαράδες για την ανταλλαγή των αποτελεσμάτων των ερευνών, την προώθηση βέλτιστων πρακτικών για το χειρισμό και την απελευθέρωση αιχμαλωτισμένων χελωνών και την ενίσχυση των σχέσεων συνεργασίας για τη διευκόλυνση μελλοντικών μελετών.

​
2.2. Βελτιώστε τις εκτιμήσεις της θνησιμότητας των δερμάτινων χελωνών λόγω αλληλεπιδράσεων με την αλιεία και τεκμηριώστε τις κινήσεις της δερμάτινης χελώνας στις περιοχές αναζήτησης τροφής στον Ανατολικό Ειρηνικό για να αξιολογήσετε πιθανά hotspot για αλιευτικές αλληλεπιδράσεις.
​
2.3. Συνεργασία με πρωτοβουλίες σε όλη την περιοχή (LaudOPO, NFWF) και NOAA για τον χαρακτηρισμό παρεμπιπτόντων αλιευμάτων δερμάτινων χελωνών στην αλιεία της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής και ενημέρωση των διαχειριστικών αποφάσεων σχετικά με τους στόχους για τη μείωση της απειλής.
​
3. Μέθοδοι
3.1. Πρώτη φάση (σε εξέλιξη) Διενεργήσαμε τυποποιημένες έρευνες αξιολόγησης παρεμπιπτόντων αλιευμάτων σε τρία λιμάνια στην Κολομβία (Buenaventura, Tumaco και Bahía Solano) και επτά λιμάνια στον Παναμά (Vacamonte, Pedregal, Remedios, Muelle Fiscal, Coquira, Juan Diaz και Mutis). Η επιλογή των λιμένων για τη διαχείριση της έρευνας βασίστηκε σε κυβερνητικά δεδομένα σχετικά με τους κύριους αλιευτικούς στόλους που δραστηριοποιούνται στα ύδατα της Κολομβίας και του Παναμά. Επιπλέον, πληροφορίες για το ποιοι στόλοι αλληλεπιδρούν με δερμάτινες πλάτες και αρχική συλλογή συντεταγμένων αλληλεπιδράσεων (μέσω μονάδων GPS που διανέμονται σε ψαράδες που επιθυμούν να συμμετάσχουν). Αυτά τα δεδομένα θα μας επιτρέψουν να αξιολογήσουμε με ποιους στόλους να συνεργαστούμε, προκειμένου να συλλέξουμε πιο λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με τις αλληλεπιδράσεις. Πραγματοποιώντας εθνικά εργαστήρια τον Ιούνιο του 2017, προτείνουμε να παρέχουμε την εκπαίδευση και τα εργαλεία για την προώθηση αλιευτικών πρακτικών που θα αυξήσουν τις πιθανότητες επιβίωσης μετά την απελευθέρωση των δερμάτινων χελωνών που αλιεύονται σε παράκτια και πελαγική αλιεία και στις δύο χώρες.
3.2. Δεύτερη Φάση Θα αναπτύξουμε δορυφορικούς πομπούς και θα πραγματοποιήσουμε αξιολογήσεις υγείας με δερμάτινες χελώνες που έχουν συλληφθεί στην αλιεία με παραγάδι/μεγάλα δίχτυα της Κολομβίας και του Παναμά. Θα συνεργαστούμε με κυβερνητικούς επιστήμονες από την Εθνική Υπηρεσία Αλιείας της Κολομβίας και του Παναμά (AUNAP και ARAP) και με ψαράδες που εργάζονται σε περιοχές υψηλού κινδύνου παρεμπιπτόντων αλιευμάτων, όπως υποδεικνύεται από έρευνες παρεμπιπτόντων αλιευμάτων σε λιμάνια. Θα πραγματοποιηθούν αξιολογήσεις υγείας και προσαρτήσεις πομπών, σύμφωνα με δημοσιευμένα πρωτόκολλα (Harris et al. 2011; Casey et al. 2014), με δερμάτινες χελώνες που θα συλλαμβάνονται κατά τη διάρκεια των συνηθισμένων αλιευτικών δραστηριοτήτων. Τα δείγματα αίματος θα αναλυθούν για συγκεκριμένες μεταβλητές επί του σκάφους με έναν αναλυτή σημείου φροντίδας και ένα υποδείγμα αίματος θα καταψυχθεί για μεταγενέστερη ανάλυση. Οι ετικέτες PAT θα προγραμματιστούν να απελευθερώνονται από την περιοχή προσκόλλησης του καρπού κάτω από συνθήκες ενδεικτικές θνησιμότητας (π.χ. βάθος >1200 m ή σταθερό βάθος για 24 ώρες) ή μετά από περίοδο παρακολούθησης 6 μηνών. Θα χρησιμοποιήσουμε μια προσέγγιση μοντελοποίησης κατάλληλη για συλλεγμένα δεδομένα για να συγκρίνουμε φυσιολογικά χαρακτηριστικά επιζώντων, θνησιμότητας και υγιών χελωνών που αιχμαλωτίστηκαν στη θάλασσα για επιστημονική έρευνα. Οι μετακινήσεις μετά την απελευθέρωση θα παρακολουθούνται και θα διερευνηθούν οι χωρικές και χρονικές τάσεις στη χρήση των οικοτόπων. 4. Αναμενόμενα αποτελέσματα, πώς θα διαδοθούν τα αποτελέσματα Θα χρησιμοποιήσουμε δεδομένα ερευνών και κυβερνητικές στατιστικές σχετικά με το μέγεθος και την προσπάθεια των αλιευτικών στόλων για να εκτιμήσουμε τον αριθμό των αλληλεπιδράσεων με δερμάτινη χελώνα που συμβαίνουν ετησίως σε μικρής κλίμακας και βιομηχανική αλιεία. Οι συγκρίσεις παρεμπιπτόντων αλιευμάτων δερμάτινης χελώνας μεταξύ αλιευμάτων θα μας επιτρέψουν να εντοπίσουμε τις πρωταρχικές απειλές και ευκαιρίες για μείωση των παρεμπιπτόντων αλιευμάτων σε αυτήν την περιοχή. Η ενσωμάτωση φυσιολογικών δεδομένων με δεδομένα συμπεριφοράς μετά την απελευθέρωση θα ενισχύσει την ικανότητά μας να αξιολογούμε τη θνησιμότητα λόγω αλληλεπιδράσεων με την αλιεία. Η δορυφορική παρακολούθηση των απελευθερωμένων δερματοχελώνων θα συμβάλει επίσης στον στόχο του Περιφερειακού Σχεδίου Δράσης για τον εντοπισμό προτύπων χρήσης των οικοτόπων και της πιθανότητας χωρικής και χρονικής επικάλυψης δερμάτινων χελωνών και αλιευτικών επιχειρήσεων στον Ανατολικό Ειρηνικό.