Deep Sea Mining – The Pacific Experiment

Η καναδική εταιρεία εξόρυξης Nautilus Minerals Inc. έχει στοιχηματίσει τη φήμη της για την έναρξη της πρώτης επιχείρησης εξόρυξης βαθέων υδάτων (DSM) στον κόσμο. Η Θάλασσα του Μπίσμαρκ στην Παπούα Νέα Γουινέα έχει χαρακτηριστεί ως το πεδίο δοκιμής αυτής της πρωτοφανούς τεχνολογίας. Πολλές άλλες εταιρείες - από την Ιαπωνία, την Κίνα, την Κορέα, το Ηνωμένο Βασίλειο, τον Καναδά, τις ΗΠΑ, τη Γερμανία και τη Ρωσική Ομοσπονδία - περιμένουν να δουν εάν η Nautilus μπορεί να φέρει επιτυχώς μέταλλα από τον πυθμένα της θάλασσας στο χυτήριο προτού κάνουν οι ίδιοι το βήμα. Έχουν ήδη εκδώσει άδειες εξερεύνησης που καλύπτουν πάνω από 1.5 εκατομμύριο τετραγωνικά χιλιόμετρα του βυθού της θάλασσας του Ειρηνικού. Επιπλέον, οι άδειες εξερεύνησης καλύπτουν πλέον και τεράστιες περιοχές του βυθού της θάλασσας του Ατλαντικού και του Ινδικού Ωκεανού.

Αυτή η φρενίτιδα της εξερεύνησης του DSM συμβαίνει ελλείψει ρυθμιστικών καθεστώτων ή περιοχών διατήρησης για την προστασία των μοναδικών και ελάχιστα γνωστών οικοσυστημάτων των βαθέων υδάτων και χωρίς ουσιαστική διαβούλευση με τις κοινότητες που θα επηρεαστούν από το DSM. Επιπλέον, η επιστημονική έρευνα για τις επιπτώσεις παραμένει εξαιρετικά περιορισμένη και δεν παρέχει καμία διασφάλιση ότι θα διασφαλιστεί η υγεία των παράκτιων κοινοτήτων και της αλιείας από την οποία εξαρτώνται.

Το Deep Sea Mining Campaign είναι μια ένωση οργανισμών και πολιτών από την Παπούα Νέα Γουινέα, την Αυστραλία και τον Καναδά που ανησυχεί για τις πιθανές επιπτώσεις του DSM στα θαλάσσια και παράκτια οικοσυστήματα και κοινότητες. Στόχοι της εκστρατείας είναι η επίτευξη Ελεύθερης, Εκ των προτέρων και Ενημερωμένης Συναίνεσης από τις πληγείσες κοινότητες και η εφαρμογή της αρχής της προφύλαξης.

Με απλά λόγια πιστεύουμε ότι:

▪ Οι πληγείσες κοινότητες θα πρέπει να συμμετέχουν στις αποφάσεις σχετικά με το εάν πρέπει να προχωρήσει η εξόρυξη βαθέων υδάτων και επιπλέον έχουν το δικαίωμα αρνησικυρίας στα προτεινόμενα ορυχεία, και αυτό
▪ Ανεξάρτητη επαληθευμένη έρευνα πρέπει να διεξαχθεί για να αποδειχθεί ότι ούτε οι κοινότητες ούτε τα οικοσυστήματα θα υποστούν μακροπρόθεσμες αρνητικές επιπτώσεις – πριν επιτραπεί η έναρξη της εξόρυξης.

Οι εταιρείες έχουν δείξει ενδιαφέρον για τρεις μορφές DSM – την εξόρυξη κοβαλτίου, πολυμεταλλικών όζων και εναποθέσεις ογκωδών θειούχων πυθμένα της θάλασσας. Είναι το τελευταίο που είναι αναμφισβήτητα το πιο ελκυστικό για τους ανθρακωρύχους (που είναι πλούσιο σε ψευδάργυρο, χαλκό, ασήμι, χρυσό, μόλυβδο και σπάνιες γαίες) – και το πιο αμφιλεγόμενο. Η εξόρυξη ογκωδών σουλφιδίων του πυθμένα της θάλασσας είναι πιθανό να προκαλέσει τη μεγαλύτερη περιβαλλοντική ζημιά και τους μεγαλύτερους κινδύνους για την υγεία στις παράκτιες κοινότητες και τα οικοσυστήματα.

Ογκώδη θειούχα πυθμένα σχηματίζονται γύρω από υδροθερμικές οπές - θερμές πηγές που εμφανίζονται κατά μήκος αλυσίδων υποβρύχιων ηφαιστειακών βουνών. Κατά τη διάρκεια χιλιάδων ετών μαύρα σύννεφα θειούχων μετάλλων έχουν ξεπηδήσει έξω από τις οπές εξαερισμού, καθιζάνοντας σε τεράστιους τύμβους με μάζα έως και εκατομμυρίων τόνων.

Επιπτώσεις
Η Nautilus Minerals έλαβε την πρώτη στον κόσμο άδεια εκμετάλλευσης ορυχείου βαθέων υδάτων. Σχεδιάζει να εξάγει χρυσό και χαλκό από ογκώδη σουλφίδια του βυθού της θάλασσας στη Θάλασσα του Μπίσμαρκ σε PNG. Η τοποθεσία του ορυχείου Solwara 1 απέχει περίπου 50 χλμ. από την πόλη Rabaul στην Ανατολική Νέα Βρετανία και 30 χλμ. από την ακτή της επαρχίας της Νέας Ιρλανδίας. Η εκστρατεία του DSM κυκλοφόρησε μια λεπτομερή ωκεανογραφική αξιολόγηση τον Νοέμβριο του 2012, η ​​οποία υποδεικνύει ότι οι παράκτιες κοινότητες κινδυνεύουν δυνητικά να δηλητηριαστούν από βαρέα μέταλλα λόγω ανοδικών κοιλοτήτων και ρευμάτων στην τοποθεσία Solwara 1.[1]

Πολύ λίγα είναι κατανοητά για τις πιθανές επιπτώσεις κάθε μεμονωμένου ορυχείου βαθέων υδάτων, πόσο μάλλον για τις σωρευτικές επιπτώσεις των πολλών ορυχείων που είναι πιθανό να αναπτυχθούν. Οι συνθήκες γύρω από τις υδροθερμικές οπές δεν μοιάζουν πουθενά αλλού στον πλανήτη και αυτό έχει οδηγήσει σε μοναδικά οικοσυστήματα. Ορισμένοι επιστήμονες πιστεύουν ότι οι υδροθερμικές οπές είναι εκεί όπου ξεκίνησε η ζωή στη γη. Αν ναι, αυτά τα περιβάλλοντα και αυτά τα οικοσυστήματα θα μπορούσαν να παρέχουν πληροφορίες για την εξέλιξη της ζωής. Μόλις αρχίζουμε να κατανοούμε τα οικοσυστήματα βαθέων υδάτων που καταλαμβάνουν περισσότερο από το 90% του ωκεάνιου χώρου.[2]

Κάθε εξόρυξη θα κατέστρεφε άμεσα χιλιάδες υδροθερμικούς σχηματισμούς αεραγωγών και τα μοναδικά τους οικοσυστήματα – με την πολύ πραγματική πιθανότητα τα είδη να εξαφανιστούν πριν καν εντοπιστούν. Πολλοί υποστηρίζουν ότι η καταστροφή των αεραγωγών από μόνη της θα παρείχε επαρκή λόγο για να μην εγκριθούν έργα DSM. Ωστόσο, υπάρχουν πρόσθετοι σοβαροί κίνδυνοι, όπως η πιθανή τοξικότητα των μετάλλων που μπορεί να βρουν το δρόμο τους στις θαλάσσιες τροφικές αλυσίδες.

Απαιτούνται μελέτες και μοντελοποίηση για να καθοριστεί ποια μέταλλα θα απελευθερωθούν, σε ποιες χημικές μορφές θα υπάρχουν, σε ποιο βαθμό θα βρουν το δρόμο τους στις τροφικές αλυσίδες, πόσο μολυσμένα θα είναι τα θαλασσινά που καταναλώνονται από τις τοπικές κοινωνίες και ποιες επιπτώσεις αλιεία τοπικής, εθνικής και περιφερειακής σημασίας.

Μέχρι τότε θα πρέπει να εφαρμόζεται μια προληπτική προσέγγιση με μορατόριουμ που θα τίθεται στην εξερεύνηση και την εξόρυξη ορυκτών βαθέων υδάτων.

Οι φωνές της κοινότητας κατά της εξόρυξης βαθέων υδάτων
Η έκκληση να σταματήσει η πειραματική εξόρυξη στον βυθό της θάλασσας στον Ειρηνικό αυξάνεται. Οι τοπικές κοινότητες στην Παπούα Νέα Γουινέα και στον Ειρηνικό μιλούν ανοιχτά ενάντια σε αυτή τη συνοριακή βιομηχανία.[3] Αυτό περιελάμβανε την παρουσίαση μιας αναφοράς με περισσότερες από 24,000 υπογραφές προς την κυβέρνηση PNG που ζητούσε από τις κυβερνήσεις του Ειρηνικού να σταματήσουν την πειραματική εξόρυξη στον βυθό της θάλασσας.[4]
Ποτέ άλλοτε στην ιστορία του PNG δεν έχει προκαλέσει μια αναπτυξιακή πρόταση τόσο μεγάλης εμβέλειας - από εκπροσώπους τοπικών κοινοτήτων, φοιτητές, εκκλησιαστικούς ηγέτες, μη κυβερνητικές οργανώσεις, ακαδημαϊκούς, προσωπικό κυβερνητικών τμημάτων και εθνικούς και επαρχιακούς βουλευτές.

Οι γυναίκες του Ειρηνικού προώθησαν το μήνυμα «σταματήστε την πειραματική εξόρυξη βυθού» στο διεθνές συνέδριο Rio+20 στη Βραζιλία.[5] Ενώ στη Νέα Ζηλανδία κοινότητες έχουν συγκεντρωθεί για να εκστρατεύσουν ενάντια στην εξόρυξη της μαύρης άμμου τους και των βαθέων θάλασσών τους.[6]
Τον Μάρτιο του 2013, η 10η Γενική Συνέλευση των Εκκλησιών του Ειρηνικού ενέκρινε ψήφισμα για να σταματήσει κάθε μορφή πειραματικής εξόρυξης βυθού στον Ειρηνικό.[7]

Ωστόσο, οι άδειες εξερεύνησης εκδίδονται με τρομακτικό ρυθμό. Πρέπει να ακουστούν περισσότερες φωνές για να σταματήσει το φάσμα του DSM να γίνει πραγματικότητα.

Ενώστε τις δυνάμεις μας μαζί μας:
Εγγραφείτε στην ηλεκτρονική λίστα της εκστρατείας Deep Sea Mining στέλνοντας ένα email στη διεύθυνση: [προστασία μέσω email]. Ενημερώστε μας εάν εσείς ή ο οργανισμός σας θα θέλατε να συνεργαστείτε μαζί μας.

Περισσότερες πληροφορίες:
Η ιστοσελίδα μας: www.deepseaminingoutofourdepth.org
Αναφορές καμπάνιας: http://www.deepseaminingoutofourdepth.org/report
Facebook: https://www.facebook.com/deepseaminingpacific
Twitter: https://twitter.com/NoDeepSeaMining
Youtube: http://youtube.com/StopDeepSeaMining

αναφορές:
[1]Ο Δρ. John Luick, «Φυσική ωκεανογραφική εκτίμηση της δήλωσης περιβαλλοντικών επιπτώσεων Nautilus για το έργο Solwara 1 – Μια ανεξάρτητη ανασκόπηση», Εκστρατεία εξόρυξης βαθιάς θάλασσας http://www.deepseaminingoutofourdepth.org/report
[2] www.savethesea.org/STS%20ocean_facts.htm
[3] www.deepseaminingourofourdepth.org/community-testimonies
[4] www.deepseaminingoutofourdepth.org/tag/petition/
[5] Οι ΜΚΟ του Ειρηνικού ενισχύουν την εκστρατεία Oceans στο Rio+20, Island Business, 15 Ιουνίου 2012,
www.deepseaminingoutofourdepth.org/pacific-ngos-step-up-oceans-campaign-at-rio20
[6] kasm.org; deepseaminingoutofourdepth.org/tag/new-zealand
[7] 'Call for Impact Research', Dawn Gibson, 11 Μαρτίου 2013, Fiji Times Online, www.fijitimes.com/story.aspx?id=227482

Το Deep Sea Mining Campaign είναι ένα έργο του The Ocean Foundation