«Δεν το έχω ξαναδεί έτσι». Αυτό άκουσα ξανά και ξανά καθώς ταξίδευα σε διάφορες περιοχές τις τελευταίες δύο εβδομάδες—στη Λα Τζόλα και τη Λαγκούνα Μπιτς, στο Πόρτλαντ και στο Ρόκλαντ, στη Βοστώνη και στο Κέμπριτζ, στη Νέα Ορλεάνη και στο Κόβινγκτον, στο Κι Γουέστ και Σαβάνα.

Δεν ήταν μόνο η ζέστη που έσπασε το ρεκόρ της 9ης Μαρτίου στα βορειοανατολικά ή οι καταστροφικές πλημμύρες που ακολούθησαν ημέρες ρεκόρ βροχής στη Λουιζιάνα και σε άλλα μέρη του νότου. Δεν ήταν μόνο η πρόωρη άνθηση τόσων πολλών φυτών ή η καταστροφική τοξική παλίρροια που σκοτώνει τα θαλάσσια θηλαστικά και βλάπτει τη συγκομιδή οστρακοειδών σε όλη τη δυτική ακτή. Ούτε καν το τσίμπησε κουνούπι πριν καν ξεκινήσει επίσημα η άνοιξη στο βόρειο ημισφαίριο! Ήταν η συντριπτική αίσθηση τόσο πολλών ανθρώπων, συμπεριλαμβανομένων άλλων συμμετεχόντων και παρουσιαστών σε αυτές τις συναντήσεις, ότι βρισκόμαστε σε μια περίοδο αλλαγής αρκετά γρήγορη ώστε να βλέπουμε και να αισθανόμαστε, ανεξάρτητα από το τι κάνουμε κάθε μέρα.

Στην Καλιφόρνια, μίλησα στο Scripps για τον πιθανό ρόλο του μπλε άνθρακα στο να βοηθήσει να αντισταθμιστεί μέρος της επίδρασης των ανθρώπινων δραστηριοτήτων στον ωκεανό. Οι αισιόδοξοι, προσανατολισμένοι στη λύση μεταπτυχιακοί φοιτητές που συναντήθηκαν μαζί μου και έκαναν μεγάλες ερωτήσεις έχουν πλήρη επίγνωση της κληρονομιάς από τις γενιές πριν από αυτούς. Στη Βοστώνη, έδωσα μια ομιλία σχετικά με τις πιθανές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στα θαλασσινά —κάποια τα βλέπουμε ήδη και κάποια μπορεί να τα δούμε. Και χωρίς αμφιβολία, υπάρχουν πολλά που δεν μπορούμε να προβλέψουμε λόγω της φύσης της ταχείας αλλαγής – δεν την έχουμε ξαναδεί έτσι.

photo-1452110040644-6751c0c95836.jpg
Στο Κέιμπριτζ, χρηματοδότες και οικονομικοί σύμβουλοι μιλούσαν για το πώς να ευθυγραμμίσουμε τις επενδύσεις με τις φιλανθρωπικές αποστολές μας στην ετήσια συνάντηση της Confluence Philanthropy. Πολλές συζητήσεις επικεντρώθηκαν σε ανθεκτικές εταιρείες που αναζητούν και παράγουν βιώσιμες λύσεις που προσφέρουν οικονομική απόδοση που δεν βασίζονται σε ορυκτά καύσιμα. Η Divest-Invest Philanthropy συγκέντρωσε τα πρώτα της μέλη το 2014. Τώρα φιλοξενεί πάνω από 500 οργανισμούς αξίας άνω των 3.4 τρισεκατομμυρίων δολαρίων μαζί που έχουν δεσμευτεί να εκχωρήσουν από τα 200 αποθέματα άνθρακα και να επενδύσουν σε κλιματικές λύσεις. Δεν το έχουμε ξαναδεί έτσι.

Η Aimée Christensen, μέλος του Συμβουλίου TOF Seascape, μίλησε για το πώς η δέσμευση της οικογένειάς της να επεκτείνει τις επενδύσεις ηλιακής ενέργειας στην πόλη της Sun Valley έχει σχεδιαστεί για να βελτιώσει την ανθεκτικότητα της κοινότητας διαφοροποιώντας τις πηγές ενέργειας της και να ευθυγραμμίσει τα ενδιαφέροντά της με την αποστολή της. Στο ίδιο πάνελ, ο Πρόεδρος του Συμβουλίου Συμβούλων του TOF, Angel Braestrup, μίλησε για τη διαδικασία ευθυγράμμισης χρηματοδότων, επιχειρήσεων και μη κερδοσκοπικών οντοτήτων για τον εντοπισμό καλών επενδύσεων για τις παράκτιες κοινότητες και τους ωκεάνιους πόρους που τις συντηρούν. Ο Rolando Morillo της Rockefeller & Company και εγώ παρουσιάσαμε σχετικά με τη στρατηγική Rockefeller Ocean και πώς τα πρώτα μέλη του διοικητικού συμβουλίου του The Ocean Foundation είχαν συμβάλει στην έμπνευση για την αναζήτηση επενδύσεων που ήταν ενεργά καλές για τον ωκεανό, αντί απλώς όχι για τον ωκεανό. Και όλοι ξέφευγαν για λίγες στιγμές από τις αίθουσες συνεδριάσεων χωρίς παράθυρα για να απολαύσουν τον ζεστό αέρα της άνοιξης. Απλώς δεν το έχουμε ξαναδεί έτσι στις 9 Μαρτίου.

Στο Κι Γουέστ, εμείς τα μέλη της Επιτροπής Θάλασσας των Σαργασσών συναντηθήκαμε για να μιλήσουμε για τη διατήρηση της Θάλασσας των Σαργασσών (και των επιπλεόντων χαλιών της από προστατευτικά φύκια). Η Θάλασσα είναι ένας από τους σημαντικότερους ωκεάνιους βιότοπους για μωρά θαλάσσιες χελώνες και χέλια. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια, υπήρξε μια απίστευτη αύξηση σε γιγάντιες ψάθες σαργάσου που ξεβράζονται σε παραλίες στην Καραϊβική, η χειρότερη μέχρι στιγμής το 2015. Τόσο πολλά φύκια που η παρουσία τους προκάλεσε οικονομική ζημιά και το κόστος για την αφαίρεσή τους ήταν τεράστιο. Εξετάζουμε τι τροφοδότησε αυτή τη μαζική ανάπτυξη του σαργασσού έξω από τα όριά του; Γιατί απέφερε τόσους πολλούς τόνους δύσοσμων συντριμμιών που έπνιξαν τη θάλασσα κοντά στην ακτή και έκαναν τους επίδοξους τουρίστες να αλλάξουν τα σχέδιά τους; Δεν το έχουμε ξαναδεί έτσι.

photo-1451417379553-15d8e8f49cde.jpg

Στο νησί Tybee και στη Σαβάνα, η συζήτηση είναι για τα λεγόμενα king tide events - ο όρος τέχνης για τις υπερβολικά ψηλές παλίρροιες που προκαλούν πλημμύρες σε περιοχές με χαμηλό υψόμετρο, όπως η εύστοχα ονομαζόμενη River Street της Savannah. Κατά τη διάρκεια της νέας και πανσελήνου, ο ήλιος και η σελήνη παρατάσσονται και οι βαρυτικές τους έλξεις ενώνουν τις δυνάμεις τους, τραβώντας τον ωκεανό. Αυτές ονομάζονται ανοιξιάτικες παλίρροιες. Στα τέλη του χειμώνα και στις αρχές της άνοιξης, καθώς η γη περνά πιο κοντά στον ήλιο στην τροχιά της, υπάρχει επαρκής πρόσθετη ρυμούλκηση στον ωκεανό για να μετατραπούν οι ανοιξιάτικες παλίρροιες σε βασιλικές παλίρροιες, ειδικά εάν υπάρχει άνεμος στην ξηρά ή άλλη υποστηρικτική συνθήκη. Ο αριθμός των πλημμυρών από τις παλίρροιες αυξάνεται επειδή η στάθμη της θάλασσας είναι ήδη υψηλότερη. Η παλίρροια του περασμένου Οκτωβρίου πλημμύρισε τμήματα του νησιού Tybee και τμήματα της Savannah, συμπεριλαμβανομένης της River Street. Απειλείται ξανά αυτή την άνοιξη. Ο ιστότοπος της πόλης διατηρεί μια χρήσιμη λίστα με δρόμους που πρέπει να αποφεύγονται σε έντονες βροχοπτώσεις. Η πανσέληνος ήταν στις 23 Μαρτίου και η παλίρροια ήταν πολύ υψηλή, εν μέρει λόγω ενός ασυνήθιστου βορειοανατολικού στα τέλη της σεζόν. Δεν το έχουμε ξαναδεί έτσι.

Πολλά από αυτά που βρίσκονται μπροστά αφορούν την προσαρμογή και τον προγραμματισμό. Μπορούμε να σας βοηθήσουμε να διασφαλίσουμε ότι οι παλίρροιες δεν ξεπλένουν νέα φορτία πλαστικών και άλλων συντριμμιών πίσω στον ωκεανό. Μπορούμε να εργαστούμε για τρόπους για να καθαρίσουμε τους σωρούς από φύκια χωρίς να βλάψουμε περαιτέρω τη θαλάσσια ζωή, και ίσως ακόμη και μετατρέποντάς τα σε κάτι χρήσιμο όπως το λίπασμα. Μπορούμε να επενδύσουμε σε εταιρείες που είναι καλές για τον ωκεανό. Μπορούμε να αναζητήσουμε τρόπους να μειώσουμε το κλιματικό μας αποτύπωμα όπου μπορούμε και να το αντισταθμίσουμε όσο καλύτερα μπορούμε. Και μπορούμε να το κάνουμε παρόλο που κάθε νέα σεζόν μπορεί να φέρει κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί.